Volvo 260 (1977)
autoreview
Signalement
Versnellingen | 3, Automaat |
---|---|
Bouwjaar | 1977 |
Jaar van aanschaf | 2017 |
KM-stand bij aanschaf | 173.000 km |
KM-stand laatst | 69.000 km |
Doe het niet!
- 69.000 km
Zoek je oude liefdes nooit op, niet doen, het valt altijd tegen.
Vroeger hield ik van haar, het chroom, de plushe bekleding en de zachte automaat. Nu was het weerzien wat ongemakkelijk. De soms wat vreemde lijnen, de buitenproportionele kont, het gechaggerijn bij de koude start. Allemaal wat teleurstellend.
De volvo 2-serie is het symbool van betrouwbaarheid, de norm voor veiligheid en volgens sommigen, ook de norm voor design. Want ieder kind tekent immers zo een auto.
Dit exemplaar is echter het zwarte schaap van deze familie, want hij heeft de 6-cylinder.
Een bastaard voortgekomen uit een wild en snel vergeten trio van Volvo, Renault en Peugeot. De PRV motor is intens slecht. Een bijna 3 liter V6, ontworpen als V-8, met twee geamputeerde cylinders, door de oliecrisis. De gehandicapte motor loopt daardoor nooit echt mooi. De graden verdeling van de krukas is gewoon verkeerd voor een V6.
Verder lijkt het blok ontworpen met een flinke kater van slechte franse wijn op een bodem van zweedse balletjes.
Basis zaken als smering en koeling zijn gewoon niet voorelkaar bij deze motor.
De meesten werden geleverd met het Bosch K- JetTronic injectiesysteem, meteen het meest betrouwbare deel van deze motor, maar er zijn er ook met 1 (zegge: één) carburateur! Echt waar, de GL versie. Deze lurken 1 liter peut op 5 km, de dure soort, die met lood. Dit gedrocht van een motor kan je overigens ook tegenkomen in diverse Renault, Peugeot, Citroën (de XM) en Amerikaanse modellen (DeLorean!). Mijn advies, als je de motorkap open doet van jouw volgende droom oldtimer en dit misbaksel staart je scheel aan, wegrennen. Heel hard.
Genoeg gezeurd over het blok, nu dan de auto. Een 2-serie van Volvo heeft een unieke wegligging, in die zin dat de auto eigenlijk alleen maar rechtdoor wil. Bij iedere rotonde ontstaat discussie tussen de auto en de bestuurder; 'wèèr een bocht??' 'Hoezo?' 'Waarom niet gewoon rechtdoor?' Bij de ervaren bestuurder lukt het om de discussie te beslechten voordat het te laat is. Mocht dat misgaan, geen probleem. Je kan ook gewoon rechtdoor een rotonde over, door het gras en de eventueel aanwezige kunstwerken (die daar vaak alleen maar van opknappen) en zo weer de weg vervolgen. De Volvo 2-serie zit hier totaal niet mee. Het door de RDW verstrekte nummerbord zal misschien het enige zijn dat dit niet overleeft.
De stoelen zitten heerlijk en zullen ook tijdens een stukje off-road de inzittenden fijn ondersteunen.
Tenslotte dan de roest. Deze auto's roesten geweldig goed! Dit is ook de enige reden dat 's Neerlands wegen niet vergeven zijn van 2-serie Volvo's want de techniek (bij de 4-cylinders dan) gaat nooit kapot. Gelukkig maar eigenlijk, want wie wil nou aldoor oude liefdes tegenkomen?
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? nee
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.