Uitvoering

Verso 1.8 16v VVT-i Dynamic Business

Versnellingen

1, Automaat

Bouwjaar

2011

Jaar van aanschaf

2011

KM-stand laatst

51.239 km

Opnieuw ijzerserk

51.239 km

1 augustus 2012

Onze tweede Verso op een rij. En wederom zijn we verbaasd over het gemak waarmee we deze auto op de pijnbank kunnen leggen. Want gebruikt, dat wordt ‘ie zeker. En nogal intensief ook. Met vaak zes mensen (waaronder een kleine man en drie tieners) of halve hockeyteams aan boord. Maar hij geeft geen krimp, is volkomen storingsvrij, rammelt niet en rijdt ons comfortabel van A naar B.

Mijn lovende review over onze vorige Verso zou ik hier eigenlijk zonder enige wroeging onder kunnen plakken. Maar dat jou wel erg eenvoudig zijn. Daarom een poging:

Het eerste wat opvalt als je om de auto loopt, is dat ‘ie lang niet zo groot lijkt als dat ‘ie in werkelijkheid is. Dat kunstje flikken ze bij Toyota wel meer. Neem de Prius. Pak de Yaris. In hun klasse allemaal de meest ruime auto’s. Maar van buiten de meest compacte. De Verso oogt ook compact. Ik heb hem – na lang aandringen van mijn vrouw – in het zilver genomen en daarmee rijd ik een heel stuk anoniemer door het verkeer als met de (rammelende en wispelturige) Grand Scenic die ik in een eerder leven reed. Toch kunnen we met z’n zessen prima in de auto zitten en dan nog is er ruimte geboeg voor bagage. Op vakantie geen dakkoffer nodig gehad. Wel de bergruimte in de vouwwagen.
Toen wij onlangs spontaan besloten ons nichtje mee te nemen, gingen dat kleine vrouwtje én haar bagage (vouwkinderstoel, buggy, kinderbedje, luiertas, knuffels, potjes, kleertjes) moeiteloos mee. Mijn zwager en schoonzus wisten niet wat ze zagen. Met z’n 7’en in die auto en dan al die spullen mee? Het ging prima. Onder én achter de derde zitrij is namelijk nog een enorme hoveelheid stouwruimte aanwezig!

Zitten doe je ook prima in de Verso. De stoelzitting is een stukkie langer dan in de vorige generatie (fijn!) zodat een lange staak als ik ook prima kan overleven achter het stuur. Het is jammer dat er geen lendesteun leverbaar is, maar ik mis hem ondanks mijn slechts rug niet en dat zegt denk ik voldoende over de stoel in het algemeen. Wel is het zo dat je niet zo ‘diep’ meer kunt zitten als in de vorige generatie Verso. Is al evenmin een jammerlijk gemis. Meer een constatering. De voorpassagier moet het doen zonder een in hoogte verstelbare stoel, maar zit verder uitstekend. De ruimte op de tweede en de derde zitrij is verbeterd ten opzichte van de vorige generatie. Dat geldt ook voor het comfort van de stoelen – vinden de kids. Ze zijn net iets breder en net iets comfortabeler.

Veel is er al gezegd over de plaatsing van de klokkenwinkel. Niet recht voor je neus, maar midden op het dashboard naar de bestuurder toegedraaid. Heb er zelf hooguit een week lang aan moeten wennen, en nu vind ik het minstens zo prettig. Je hoeft je ogen minder lang van de weg af te houden wanneer je bijvoorbeeld de snelheid wilt checken. Bovendien is de klokkenwinkel zelf erg overzichtelijk en altijd prima afleesbaar omdat het stuur nooit een deel van de tellers of lampjes afschermt. De boordcomputer (met 9 verschillende functies) werkt prima, maar is iets te enthousiast als het gaat om het verbruik. Dat ligt altijd iets hoger dan het metertje belooft. Ook is de benzinemeter er een waar zelfs de meest voorzichtige mensen gerust op kunnen blindvaren. Als de auto aangeeft dat je geen meter meer kunt rijden, kun je makkelijk nog een rondje Afsluitdijk maken. Een liter of zeven zit er eigenlijk altijd nog in.

Het weggedrag is dik in orde. Zowel in rechte lijn als in bochten voelt de auto zeker aan. Als je per ongeluk te hard een bocht in duikt, glijdt de Verso hooguit over de voorwielen weg. Ook een uitwijkmanoeuvre op snelheid is geen punt. Daar staat wel tegenover dat alle veiligheidsvoorzieningen als ESP, VSC en TRC altijd in standje hoogste paraatheid staan. Driftend de bocht door? Vergeet het maar. Maar goed, dan moet je ook een GT86 aanschaffen, en geen familiewagen. En deze auto is gekocht omdat ik graag veilig met mijn gezin wil autorijden. De remmen passen daar ook bij. Ze voelen altijd vertrouwenwekkend aan.

Het materiaalgebruik van het interieur is wellicht geen hoogvlieger. Optisch dan. Maar alles voelt aan alsof het voor de eeuwigheid is gemaakt. Knopjes, schakelaars, panelen. Liever dat, dan een auto vol soft touch waarvan je niet weet wanneer het gaat rullen (mijn VW Touran) of los gaat zitten (mijn Grand Scenic).

Dan de aandrijflijn; die is uitstekend. Ik rijd de 1.8 met CVT. Die automaat is helemaal top. Niet alleen omdat ‘ie op constante snelheden de toeren heel ver drukt (en de auto daardoor stil is), maar ook omdat je via de flippers achter het stuur behoorlijk wat controle houdt over de bak. Zeker in de bergen is het daardoor een genot om te rijden. Oók met onze zware vouwwagen (850 kilo) achter de auto en zes mensen plus bagage in de Verso. Geen centje pijn. Ook niet op de zeer uitdagende Route Napoleon tussen Grenoble en Gap. De motor voelt nooit amechtig. Loopt als een zonnetje. Klimt makkelijk in toeren. En lijkt veel meer te kunnen trekken dan wat Toyota opgeeft. Enig puntje van kritiek: met een CVT is de Verso niet op zijn zuinigst (1 op 12). De handgeschakelde voorloper verbruikte minder (1 op 13).

Laat de auto dan helemaal geen steekjes vallen? Natuurlijk wel. De hoofdsteunen kunnen voor iemand van mijn lengte net aan hoog genoeg worden gezet. En de axiale verstelling van het stuurwiel zou nog iets royaler mogen. Maar beide puntjes zullen voor de meeste bestuurders geen issue zijn omdat ze veel korter zijn dan ik. Ook rekent de (wel snelle) navigatie soms bijzondere wegen voor. Zo stonden we in juli plotseling op een hobbelige Franse zandweg die de navi als een doorgaande route bestempelde. Maar gezond verstand vertelt dan dat je beter kunt keren.

Verder hebben we geen opmerkingen of klachten. Er zijn geen gebreken geweest. Geen vage klachten. Op naar de volgende 50.000!

9,5