Skoda Octavia Combi 1.5 TSI First Edition (2020)

autoreview

Skoda Octavia Combi 1.5 TSI First Edition (2020)

Signalement

UitvoeringOctavia Combi 1.5 TSI First Edition
Versnellingen6, Handgeschakeld
Bouwjaar2020
Jaar van aanschaf2020
KM-stand bij aanschaf11 km
KM-stand laatst181.000 km
Lezerswaardering: 74%Keuze van de redactie
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Kennismaking met een Tsjechische dame

  • 200 km

Keuzestress.
Wij autofielen zijn een vreemd soort. Zodra een nieuw modelletje zorgeloos is samengesteld of opgespeurd op de occassionmarkt, wachten we vol smart tot ze daadwerkelijk in bezit is. De eerste maanden is genieten. Ze lacht je tegemoet bij het benaderen. Met haar strakke huidje glimmend in de ochtendzon. Je behandelt haar zacht en rijdt haar rustig warm voordat het gas erop gaat. De eerste maanden zijn fantastisch. Je raakt aan elkaar gewend en weet elkaar steeds meer te waarderen en begrijpen. Het is pure liefde. Er wordt goed voor haar gezorgd, iedere week poets je haar goed op, wrijving maakt immers glans en kijk je haar iedere keer na. Maar dan, na een paar maanden begin je wat onrustig te worden... Van iedere week poetsen wordt het maandelijks, het nakijken is niet meer vanzelfsprekend, de krasjes worden niet meer zorgvuldig weggepoetst. Je betrapt jezelf steeds meer op het kijken naar andere modelletjes, genietend van de mooie rondingen of afgetrainde lijnen. Kijkend op het wereldwijde web, soms in het holst van de nacht likkebaardend en stil genietend van al het moois wat de markt te bieden heeft. Jeugddromen komen voorbij; vaak onbereikbaar maar stel je eens voor... Ooit als ik later groot ben, dan zal ik die jeugddroom berijden. Het liefst een met potentie, waar je goed mee voor de dag kunt komen: een model met een goede derriere met een kakofonie van donkere tonen als je haar een keer goed op de staart trapt. U begrijpt… deze droom wordt met onderstaande review nog niet werkelijk, maar ooit…

Terug naar de realiteit.
Ruim 10 jaar heb ik de mogelijkheid om namens mijn werkgever een leaseauto uit te zoeken. Onder andere een CT200h, V40D4, Astra TS hebben de revue gepasseerd. Op naar een nieuw avontuur in Q4 2020. Ditmaal was de keuze niet gemakkelijk, immers de importeurs bieden steeds vaker aantrekkelijke EV’s aan. Deze woud aan nieuwe modellen heeft gezorgd voor een bijzonder onderbuikgevoel, ik noem het keuzestress. Al geruime tijd kijkend op car configurators kwam ik tot de conclusie dat het geen makkelijke keuze zal worden. Nog een keer benzine, of toch de overstap naar een EV? Primair zal de auto moeten voldoen aan ruimte, heel veel ruimte; met drie jonge kids allen in een aparte stoel staat dit op nummer 1. De shortlist, na wat omzwervingen kwam uit op een Polestar 2 en een Skoda Octavia FE Combi (de Enyaq was op moment van bestellen nog niet gelanceerd, helaas).
De Polestar 2 was voor mij de gedroomde opvolger van de Astra, zeker na de eerste videoreview op Autoweek stond deze op eenzame hoogte. Alleen die ruimte… Of zeg gerust het gebrek aan ruimte op de achterbank. Serieus overwogen om de Polestar 2 te bestellen en als tweede auto een ruime gezinswagen te nemen, maar financieel was dit niet aantrekkelijk. Daarnaast gaf de online configurator een leverdatum van Feb 2021 aan, met een hogere bijtelling als gevolg. De Skoda daarentegen was net gelanceerd. In mijn ogen een fris model met voldoende ruimte. Daarnaast als First Edition rijkelijk uitgerust en met mogelijkheid om extra aan te kleden tot een vooraf bepaalde financiële grens. De Skoda is het uiteindelijk geworden. Een First Edition met wat leuke extra’s als een glazen dak, suède bekleding, geheugen op stoelen, maatje grotere velgen en een kogel voor de sleurhut. De gewenste achteruitrijcamera was vreemd genoeg niet te bestellen in combinatie met de First Edition. In Juli besteld en in November afgeleverd.

Een goede eerste indruk
Het zorgvuldig samengesteld modelletje was begin november klaar om kennis te maken met haar nieuwe berijder. Een spannend moment op haar voor het eerste keer live te zien. Hoe bevalt de Crystal Black Metallic lak op de strak gelijnde derriere? Kunnen de koplampen mij voldoende begeren tijdens de nachtelijke avontuurtjes? Zal er direct een klik zijn? Zal ze spinnen als ik haar zachtjes ga inrijden?
De balans na de eerste kennismaking was positief. Een goed geslaagde configuratie. Een prettige motor met voldoende pit. Ze voelt zacht aan, zowel binnen als van buiten; de speciale kleur Crystal Black Metallic staat haar goed. Zwart met een blauwe gloed als de zon erop staat. De eerste kilometers zitten erop. Een comfortabele dame met Tsjechische roots, de kriebels zijn er, maar de liefde zal wel nog moeten groeien. Het multimediasysteem is omvangrijk en vraagt gewenning en het achterruitje erg klein waardoor inparkeren (zonder achteruitrijcamera) wat extra behendigheid vergt. De ruimte op de achterbank is vergelijkbaar met de Astra, de kofferbak is gigantisch. Onze avonturen zullen we blijven delen. Maar eerst gaan we haar eens goed inrijden… Jonge, Tsjechische dame, we gaan een mooie tijd tegemoet!

Mooi modelletje met hardnekkige Duitse genen

  • 2.500 km

Inmiddels zijn we een maand verder en de maagdelijkheid is er vanaf. We hebben samen 2500 km gereden en zijn goed op elkaar ingespeeld. Het voelt alsof we voor elkaar gemaakt zijn.

De mailorder vanaf de computer halverwege Juli naar Oost-Europa heeft in dit geval geleid tot een goed resultaat. Je betaalt een aardige smak geld, maar je krijgt daadwerkelijk wat je hebt besteld. Haar mooie donkere diepe glans met sierlijke afwerking van metalen en goede schoenen zijn een ware match en een hit in hier in de straat. Maar haar delen met de buurt, daar doen we voorlopig nog niet aan! Haar diepdonkere glans vergt wel veel aandacht, we kunnen niet zomaar samen Koos-make-up-loos door de wijk rijden. Imperfecties en vuil zijn op deze donkere huid al snel zichtbaar, reden genoeg om haar veelvuldig met de hand te wassen. Dat creëert een band en beiden worden we er zichtbaar gelukkiger van.

Hoe bevalt dat nou, een Oost Europees modelletje? Daar kan ik kort over zijn; goed en aan te raden! Als gezegd maakt haar uitstraling veel lippen los. Het voelt als een verrijking om haar mee te nemen. Waar we ook aankomen, ze valt altijd goed in de smaak. Haar Tsjechische looks staan haar goed, haar koplampen zijn strak en heerlijk in het donker. Daarnaast sta ik versteld hoeveel spullen er in haar achterste passen. Hele tassen, fietsen, kinderwagens, flessen wijn en ander speelgoed verdwijnt als sneeuw voor de zon in haar, ze lijkt onuitputtelijk. Veel ruimer in vergelijking met de Astra. Ongekend!

Als we samen rijden merk ik dat ze erg op comfort gericht is. Ze is van de lange adem en rechtuit rijdt ze als de beste. Als er wat sportiever gereden wordt, deint ze wat na en merk je dat ze wat makkelijker op 1 oor gaat liggen. Wat vermoeid wellicht? Echt hardcore rijden, daar houdt ze niet van. Als we rustig cruisen, hoor je merkbaar de cilinderuitschakeling, een wat brommerige toon komt dan uit het vooronder en je merkt dat ze daardoor wat onrustiger loopt. Dat had wat verfijnder gemogen. Maar wellicht zal dat na het inrijden minder worden. Trap je haar op haar staart dan maakt ze snelle stappen, van 50 naar bijvoorbeeld 130 verloopt best soepel en sneller dan verwacht.
Haar open dak zorgt voor veel licht en is daarnaast geluidsarm bij hogere snelheden. De windwervelingen op de achterbank vallen reuze mee.

Toch is niet alles hosanna. We spreken niet dezelfde taal en soms begrijp ik niet hoe ik haar moet bedienen om optimaal resultaat te krijgen. Haar degelijke Duitse moeder heeft aardig wat invloed gehad op haar karakter. Ze heeft veel verborgen talenten in haar systeem zitten. Maar het gebrek aan knoppen zorgt ervoor dat dit, al rijdend, niet altijd goed in de smaak valt.
Gelukkig werkt de bediening op het stuurwiel wel prettig. Wellicht is het nog wennen, maar het werkt minder verfijnd als de eerder gereden modellen. Het is zeker storend dat ik haar iedere keer opnieuw moet leren wat ik prettig vind. Ze is hardleers. Als iemand weet hoe ik haar kan temmen en ze bij gebruik meteen mijn persoonlijke voorkeuren selecteert, dan hoor ik dat graag!

Resume; ik blijk een zwak te hebben voor mijn recente aanwinst en zal haar de komende periode koesteren. Haar Duitse (schoon)moeder zorgt voor wat roet in het eten, maar wellicht is daar nog een mouw aan te knopen. Tot snel!

Tevreden man, met koppige Tsjechische dame

  • 18.000 km

Inmiddels zijn we een half jaar verder en staat de kilometerstand rond de 18k. Samengevat ben ik tevreden met haar, al blijft ze koppig qua gebruik.

Rijden met maar bevalt goed, haar zomerschoenen geven haar meer dynamiek. Maar een volleerde tangodanseres zal ze nooit worden. Ze blijft stabiel bij pittig gebruik en zal bij snelle klaverbladen niet snel haar neusje of kontje laten vieren.
Rustig rijden levert 1:20 op, lekker doorrijden 1:15.

Leuk vinden we dat we steeds meer zusjes op de weg zien. Jaloers hoeft ze nog niet te zijn, er zijn weinig zoals haar met zorg uitgezocht. Haar huidje is gevoelig voor krassen, wat extra plamuur en massagewerk zal in de komende jaren noodzakelijk zijn om haar in topstaat te houden.

Topless flaneren met haar open dakkie bevalt goed. Zeker op de zomerse warme dagen zorgt dat voor extra verkoeling, al hoewel…

Bokkig is ze bij de eerste meters als ze nog koud is. Met wat beleid wordt ze warmer en dat resulteert in een veel mooier en vloeiendere, elastische loop.

Teleurstellend is haar koppigheid. Bij iedere rit moet ik haar blijven leren welke instellingen ik fijn vind. Alsof ze wilt dat ik tussen de lijntjes blijf kleuren (lane-assist). Ook koppeling met externe apparaten vindt ze lastig, zeker met Apple Carplay. Dan valt de verbinding regelmatig uit of is de reactiesnelheid tergend langzaam.

Wat opvalt is een nare brom bij het opendoen van haar deur een resonantie in haar speakers.

Wellicht binnenkort maar eens naar een tolk gaan om te kijken of zij deze kinderziektes uit haar systeem kunnen halen, dat zal over een paar maandjes bij 30k kilometer gebeuren.

Haat - Liefde verhouding

  • 29.000 km

Mijn Oost Europese aanwinst en ik gaan richting ons eenjarig jubileum, begin November. Een mijlpaal en een goed moment om te evalueren of de liefde nog wederzijds is. Dit maal ben ik in dubio, haar uitstraling blijft mij aantrekken, maar haar harde schijf blijft irritant.

Ze is een heerlijke cruiser, zacht en deinend als het kan maar verrassend pittig als het moet. Ze slokt met veel gemak 5 volwassen kerels met bagage in haar en doet dat zonder zuchten of kreunen. Ze blijft stralend na goede was en massagebeurt en voor mij blijft ze een echte koppendraaier.

Haar kwaliteiten liggen op de lange baan. Zolang ze d'r eigen niet in bochten hoeft te wringen en recht vooruit kan kijken is ze in haar element. Haar makers hebben gezorgd voor kwalitatief hoogwaardige materialen, ze ziet er nog uit als nieuw. Nu de dagen weer korter worden, prijs ik haar koplampen, die als lichtbakens in donkere momenten mij te weg blijven wijzen. Een mooi detail is haar duistere knipoog als ik na een nachtelijk avontuurtje met haar, haar achterlaat. Een speels extraatje alsof ze weet dat ik de volgende dag weer bij haar terugkom!

Maar wat kan ze nukkig zijn. Bij een slechte dag zal ze mij niet aankijken, haar systeem wordt regelmatig zwart tijdens het rijden. Ze blijft bokkig bij de eerste meters, alsof ze inwendig nog niet goed gesmeerd is. Sinds kort komt er een aardige klaagzang uit haar versnellingsbak klinkend als een slechte Oost Europese derderangs operazangeres. Hiervoor wordt ze binnenkort behandeld waar ze samen met haar nukkige karakter een volledige reset krijgt. Voor de klaagzang zal ze een openhart operatie ondergaan. Ik zal haar daardoor een paar dagen kwijt zijn.

Hopelijk zullen daarmee de kwaaltjes achter de rug zijn en gaan we samen genieten van ons eerste jubileum.

Ze is jaloers als ik Laura roep

  • 75.000 km

We hebben het afgelopen jaar samen veel stedentripjes aangedaan. De eerste smetjes beginnen wel te ontstaan. Omstanders met jaloersmakende blikken van weleer verdwijnen naarmate we ouder worden. De intimiteit en spanning in het begin is niet meer. We zijn aan elkaar gewaagd en weten elkaars zwakke punten. Lichte krasjes verklappen dat de lange wekelijkse massages zijn ingeruild voor maandelijkse schrobbeurten. Zelfs nu de dagen weer korter worden en de nachten weer guurder laat ze me niet in de kou staan. Haar goedgestileerde koplampen blijven pluspunten als bakens in de duistere nacht. We zijn inmiddels halverwege onze relatie en goed op elkaar ingereden.

De harde reset van eind vorig jaar heeft haar duidelijk milder gemaakt. Geen nukkige zwartgalligheid meer, geen klaagzang uit haar bakkes en zelfs het bokken behoren tot het verleden. Een openhart operatie bleek na een second opinion slechts een verkeerd geplaatst rubbertje te zijn, die door te weinig smering begon te schuren. Ach.. dat kan de beste overkomen, nietwaar?

Wel merk ik met regelmaat tegenspraak van haar, alsof ze weet als ik over andere modellen praat. Bij de naam Laura is ze ineens alert; Ze vraagt dan te pas en te onpas wat ze voor mij kan doen. Het lijkt geprogrammeerd te zijn in haar DNA als een spraak assistent die niet uit te zetten is. Het lijkt jaloezie, maar voorlopig zijn we nog aan elkaar verbonden.

Haar longinhoud van 1,5 liter zorgt voor de lange baan voor onverwachte prestaties. Geef je haar een flinke tik dan zet ze een tandje bij en de versnelling blijft voor haar doen zeer vermakelijk.
Toch is er merkbaar meer smeermiddel nodig om haar inwendige tevreden te houden. Tussentijds bijvullen is noodzakelijk al blijft het beperkt tot 2x tussen de beurten door. Ook hebben we inmiddels de zomerpantoffels moeten vervangen, daarmee de overstap gemaakt van Bridgestone naar Michelin, wat zeker voor de snelle stappen een duidelijke verbetering is.

Eigenlijk heeft ze recht op meer aandacht, wat ze doet het nog hartstikke goed. Echter, in mijn achterhoofd merk ik dat ik langzamerhand begin te fantaseren over een nieuw modelletje....

Maar voordat dat zover is gaan wij nog even met elkaar door.

Midlife crisis of toch niet?

  • 100.000 km

De afgelopen periode hebben we samen meerdere hoogtepunten bereikt. Het eerste klokje is rond én we zijn halverwege ons wederzijdse avontuur. Contractueel maken we mogelijk een tweede klokje rond mee en zullen we in totaal 5 jaar samen zijn. Zitten we nu in onze midlife crisis of toch niet?

Antwoord is simpel; Geen crisis, het Tsjechisch modelletje bevalt goed. Van binnen en buiten nog steeds strak en door een ringetje te halen.

Paar observaties / aandachtsgebieden voor eenieder die in de markt is voor een Tsjechisch avontuurtje. Dit maal geen poëzie, maar praktisch omschreven;
* Achteraf als First Edition (altijd met handbak) met wat mooie opties voor 40K EUR een goede prijs geweest. Inmiddels handbak niet meer in combi met 1.5 TSI beschikbaar. Vergelijkbare configuratie met DSG vele malen prijziger.
* Motorisch geen slag misgeslagen. Olieverbruik 1L op 10.000 km. Bij stevig op haar donder geven 6,5L/100km. Behandel je haar met respect is minder dan 5L/100 km mogelijk.
* Onderhoud iedere 30.000 km. Prijzen bij merkdealer marktconform.
* Kwalitatief een goede auto. Mooie materialen gebruikt en slijtvast.
* Hulpsystemen niet altijd praktisch. Standaard gaat de lane-assist uit. Dit dient overigens iedere start opnieuw te gebeuren. Inmiddels aangeleerd gedrag.
* Drive modus zorgt voor significant verschil tussen bijvoorbeeld ECO en SPORT. Standaard selectie voor sport. Merkbaar kunstmatig zwaarder stuurgedrag en vinniger karakter motor. Ook vering/demping is sportiever. Dit zorgt voor duidelijk minder wollig rijgedrag maar zal nimmer de benchmark zijn.
* Connectivity met laatste generatie smartphone niet altijd goed. Dit blijft, ondanks diverse telefoons een terugkerend probleem.
* Crystal Black metallic lak blijft een mooie optionele kleur voor deze auto. Blauwe gloed staat zeker in de zomermaanden goed. Echter zeer krasgevoelig en derhalve niet geschikt om veelvuldig door wasstraat te gaan.
* Lakkwaliteit trekhaak slecht. Vliegroest aanwezig, zelfs bij minimaal gebruik trekhaak.
* Panoramadak is welkome aanwinst voor de auto, naast voldoende licht is het ook goed bruikbaar tot en met de provinciale wegen. Snelwegen niet volledig open te doen, geluidshinder te fors. Op klapstand wel prima.
* Ideale pakezel, grote kofferbak met goede afmetingen voor vakanties. Een beetje tetris expert kan ervoor zorgen dat de hoedenplank (roller?) nog dicht gaat ook! Bank plat is niet significant groter dan directe concurrentie. Ikea is leuk, maar pakketten van 2m lang zorgt voor een portie "stuurwielknuffelen".
* Batterijen afstandsbediening beiden 2x vervangen, bij voorgaande auto's met keyless drive niet eerder meegemaakt.

Overall een tevreden rijder van deze Oost Europese schone. Mooi te zien dat dit model steeds meer op de Nederlandse wegen te zien is. Al zijn er weinig zo lekker ogend als de mijne. Met veel plezier kijk ik vooruit naar de komende 2,5 jaar, wat naar alle waarschijnlijkheid de laatste 2,5 jaar zal worden met een benzine motor in het vooronder.

Steady as she goes

  • 135.000 km

De afgelopen maanden zijn weer ongemerkt snel voorbij gevlogen. Ze blijkt een betrouwbare partner te zijn die de dagelijkse ritjes naar verve uitvoert. Een mooie verschijning die mij blijft verrassen met haar veelzijdigheid. Een comfortabel ritje of stevig de teugels aantrekken, ze is van beide markten thuis.

Na al die ritjes samen ben ik positief over de gebruikte materialen van haar binnenwerk, alles blijft zo strak als de eerste keer dat ik haar heb ontmoet en heb bereden. Geen enkel moment heb ik het gevoel dat de rek erin gaat zitten. Tsjechisch wonder of Duitse genen?

Ondanks haar strakke binnenwerk merk ik op dat langzaam de vermoeidheid bij haar intreed. Drempels nemen gaat zuchtend en steunend als een de klaagzang van een voetballer na het begaan van een schwalbe. Ook vibraties bij het zachtjes afremmen na een stevig potje knallen werden intenser, helaas… niet van plezier.. Haar vermogen om snel te stoppen met rijden is aangepakt met een verse set sloffen met bijbehorende schijven en blokken. Na 120K km eerder dan verwacht, maar heeft bijgedragen aan een prettigere reis nadien. De putjes op haar huid worden dieper en de krasjes op haar lichaam meer en meer. Toch verrast ze mij na een stevige massage met de nodige middelen met haar diepe glans. Het is jammer dat deze uitstraling (Chrystal Black) niet meer verkrijgbaar is, maar geeft mij wel het gevoel om met iets exclusievers binnen de groeiende gelijkwaardige modelletjes te mogen rondrijden.

Kortom, ik ben tevreden, maar merk dat onze stabiele relatie wat saai begint te worden. Mijn ogen geven steeds meer de kost aan al het moois wat momenteel op de markt komt. Laten we hopen dat ze niet te jaloers gaat worden en de komende periode haar taak naar tevredenheid blijft uitvoeren.

Laatste jaar samen

  • 165.000 km

Veel te vroeg vanmorgen schrok ik wakker met het emotionele besef dat mijn Oost Europese avontuur met deze dame binnen 1 jaar zal eindigen. Vreemd, want dit gevoel heb ik bij voorgaande modellen niet gehad. Terugkijkend naar de mooie avonturen die we samen al ruim 4 jaar hebben beleefd, de speelse ritjes en de urenlange ontsnappingen van de dagelijkse realiteit passeren de revue. Voornamelijk mooie momenten waarbij ik met trots terugkijk naar haar veelzijdigheid.

Bovenstaand gevoel wordt bevestigd bij het indrukken van de juiste remote knop op de nog donkere stille ochtend waarbij haar koplampen oplichten als baken in de nacht, haar achterste verlichting een schouwspel laat zien (dynamic lights) waar je vrolijk van wordt. Kortom ze is weer klaar voor een nieuw avontuurtje. Toch sneu als ik zie hoe ik haar de afgelopen periode heb behandeld, ze wordt niet meer goed gewassen en van binnen mag ze ook weer eens verwend worden met een goede beurt. Dat verdiend ze niet en dus gaan we daar dit weekend eens goed werk van maken, dat is belofte die haar vanmorgen heb gegeven.

Inmiddels deel ik dit bericht vanuit de aangekomen bestemming, wetend dat ze weer op mij wacht om vanavond onder handen genomen te worden voor een easy ritje van een half uurtje. Een moment waar ik ook terug kan kijken naar de afgelopen 30.000 km. Een periode waarbij ze veelvuldig uithoeken van het land heeft gezien en af en toe een buitenlands avontuurtje met mij heeft getrotseerd. Altijd naar tevredenheid en zonder afbreuk van haar kwaliteiten. Een paar punten van aandacht zijn er wel, die enerzijds door ouderdom naar voren komen, maar andersom ook door laksheid van haar berijder. Een vers setje winterrubber is inmiddels geplaatst, haar lak is niet meer zo strak, swirls zijn zichtbaar door veelvuldige mishandeling van krasstraten… Haar krakende voorterrein bij koude dagen zijn een dagelijks terugkerend fenomeen van de hoeveelheid hobbels die we samen hebben meegemaakt. Ze is gek op olie en niet diegene met olijf, al blijft het gebruik binnen de perken, per 10.000 km heeft ze 1 liter nodig.

Ze zal nog een keer monstertocht met mij maken, ergens in het voorjaar naar het zuidelijkste puntje van Europa rijden, waarna ze rustig en zeker kan genieten van haar pensioen of haar nieuwe baasje, gezien de ervaring op de teller ergens buiten Nederland.

En dan blik je toch vooruit naar een opvolger. De nachtelijke avontuurtjes op diverse sites zullen weer gaan komen. Het gepuzzel met emotie versus ratio zal weer voorbij komen. .. Wellicht blijven we in de regionen van haar Duitse moeder, vanavond laat maar eens stiekem een A6 etron Avant samen gaan stellen...

Ze is de jongste niet meer

  • 181.000 km

We naderen het einde van een hoofdstuk. Nog een half jaar en dan is het écht zover: afscheid nemen van deze Oost-Europese schone. Een dame met karakter, koppigheid, maar bovenal een met wie ik duizenden kilometers aan herinneringen heb mogen maken. Toch blijft ze verrassen; niet met grootse gebaren, maar met kleine haperingen die ons eraan herinneren dat ook zij niet de jongste meer is.

Het begon met een onschuldige melding; koelvloeistofniveau laag. Even dacht ik aan een typisch kuchje in het voorjaar, maar niets bleek minder waar. Een bezoek aan haar behandelend arts wees uit dat haar radiator zichtbare sporen van lekkage liet zien. Een vrij ingrijpende ingreep, die haar even wat van haar flair ontnam. Maar zoals het een dame van stand betaamt, stond ze na de ingreep weer paraat. Zonder morren, zonder drama, klaar voor een nieuw avontuur.

Haar oliedorst blijft stabiel – een litertje per 10.000 km, niets om van te schrikken. Het hoort er inmiddels bij, als het samen ouder worden met een partner die je door en door kent. En tja, de kraakjes… Vooral in de vroege ochtenduren als ze nog wat stram is, laat ze van zich horen als we samen een verkeersdrempel passeren. Alsof ze zachtjes fluistert: “we zijn er nog, maar het gaat niet meer zo soepel als vroeger.” Toch voelt dat bijna intiem, een teken van alles wat we samen hebben doorgemaakt.

Maar laten we niet vergeten wát we hebben beleefd. Van stedentrips tot lange snelwegritten richting het zuiden. Haar riante achterste slokte zonder moeite kinderwagens, koffers, fietsen en een enkele krat wijn. Haar vermogen om telkens weer ruimte te maken, om zich aan te passen aan de omstandigheden; daar kan menig ander model nog wat van leren. In de regen, de hitte, bij files en lange nachten was ze er altijd. Steeds betrouwbaar. Steeds in vorm, al moest ik haar daar soms even bij helpen.

Soms denk ik terug aan die eerste rit. Het zachte spinnen van haar motor, de fijne geur van een hagelnieuw interieur en de opwinding van het onbekende. We wisten toen niet waar we zouden eindigen, maar inmiddels ben ik ervan overtuigd dat er maar weinig auto’s zijn die zo’n stabiele metgezel zijn gebleken.

We zijn op het punt dat de liefde niet meer uitbundig is, maar volwassen. Geen vurige passie meer, maar stille waardering. De massages zijn minder frequent, de verwenmomenten spaarzamer, maar de klik is gebleven. We begrijpen elkaar, zelfs als haar systemen zich af en toe verslikken in de digitale communicatie. Zelfs als haar vering niet meer zo elastisch aanvoelt als vroeger.

En toch… ben ik tevreden. Met wat lichte weemoed kijk ik uit naar onze laatste maanden samen. Nog een keer genieten van de lange ritten, de zomerse avonturen met het dak op een kier. Nog één keer dat gevoel van zekerheid als ik haar in het vroege ochtendlicht zie schitteren, met haar Crystal Black lak als stille getuige van bijna vijf jaar samenzijn.

Dus ja, ze laat steekjes vallen. Maar wie doet dat niet, na zoveel meegemaakte kilometers? Ze blijft voor mij een van de fijnste partners in het verkeer. En ook al loert de verleiding van jongere modellen op de digitale catwalk, voorlopig blijf ik haar trouw.

Nog een half jaar. Nog een laatste hoofdstuk. En dan zwaaien we af. Maar wel met opgeheven hoofd en een hart vol herinneringen.

Steady as she goes. Tot de laatste kilometer.

8,0
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien

Gerelateerde forum topics

Lezersreacties (18)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.