Menu
| Uitvoering | 145 1.4 Twin Spark 16V |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1998 |
| Jaar van aanschaf | 2001 |
| KM-stand bij aanschaf | 30.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
Ook de Benjamin onder de Alfa"s is een echte Alfa Romeo. Afgezien van de te sterke stuurbekrachtiging is het rijgedrag zoals je van een sportief bedoelde auto mag verwachten. Lage Pirelli"s zijn aan te bevelen, de auto leent zich er goed voor. De 1.4 Twin Spark is buitengewoon soepel, ondanks zijn beperkte inhoud, dankzij de variabele nokkenasverstelling. Bij ongeveer 4000 toeren lijkt het alsof er een turbo in werking treedt, zo hard sleurt de motor er dan aan tot ca. 7000 toeren. Het bijbehorende geluid is prachtig. In de praktijk gaat het overigens minder snel dan het lijkt, de motor maakt op snelheid gewoon relatief veel toeren, nodig om bij deze inhoud meer dan 100 pk te leveren. Maar in de stad gedraagt de motor zich heel dociel en pakt makkelijk op, vooral in zijn twee. In de praktijk is de 1.4 dus beslist voldoende, maar voor de liefhebbers is een 1.6 of 1.8 aan te bevelen. Technisch zijn alle Twin Sparks echt prachtige motoren. De eerste serie 145"s werden overigens met een boxermotor geleverd en hebben ook de type-aanduiding ’1.4 IE’; dit zijn dus wel degelijk totaal andere auto"s (lees: beduidend minder betrouwbaar). Schakelen doet deze Alfa uitstekend, de overbrengingen zijn goed afgestemd op de motor en zeer strak en direct te vinden. Het synchromesh is echter niet altijd op heel snelle sprints berekend, voluit gaan bij een stoplicht betekent dat je toch relaxed moet schakelen.
Wij gebruiken de auto echter als dagelijkse auto, dus ook voor de boodschappen en de ritjes met een kind achterin. Het interieur is verder redelijk saai en grijs, maar wel comfortabel, de stoelen zijn goed verstelbaar en geven goede steun. Het stuur ligt prettig in de hand en is eveneens zeer goed verstelbaar. De klokken laten zich goed aflezen en alle bedieningsorganen zitten op de juiste plaats. De carrosserie is goed overzichtelijk. Praktisch is de 145 ook. Kofferruimte is ruim en de achterbank is in delen neerklapbaar. Maar met een kind op de achterbank is de 146 een betere keuze, het is lastig om het kind uit de zitting te tillen. Het exterieur is inmiddels een bekende verschijning, toch zijn de details erg Italiaans verzorgd. Het lijnenspel zal niet iedereen bevallen, maar saai is de auto beslist niet. De auto lijkt door zijn uiterlijk kleiner dan hij is, een Golf III is bijvoorbeeld niet groter. Een setje lichtmetalen velgen doet de auto goed, veel meer is niet nodig om er een lekker ogend karretje van te maken.
Een claxon die het soms wel en soms niet doet en de achterklep rammelt. Algeheel is het kwaliteitsgevoel van de Alfa 145 redelijk, maar zeker nog niet zo goed als de nieuwere typen van A.R.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
