VriMiBolide: Lamborghini Gallardo

Wat was het allemaal lekker overzichtelijk aan het begin van deze eeuw... Als je een meer verstandige supercar wilde, nam je de 420 pk sterke Porsche 911 Turbo. En als je liever een injectie Italiaanse passie in je bloed wilde hebben, dan was er de Ferrari F430 met z'n 490 pk sterke V8 die je kippenvel bezorgde.

Maar toen was er Audi dat besloot dat z'n Italiaanse troetelkind Lamborghini onder z'n kunnen presteerde met slechts één model, de Murciélago. En dus kwam er de opdracht een model onder die imposante hypercar te ontwikkelen: de Gallardo.

Z'n carrière startte in 2003. Voor een Lamborghini zag de auto er eerder als een pasgeboren kalfje dan als een vechtstier uit, maar vergis je niet. Bij de introductie lag er al een 5,0-liter V10 onder de kap met een vermogen van 500 pk. In combinatie met vierwielaandrijving zorgde dat voor een auto die bijna net zo allround was als een 911 Turbo, maar dan inclusief de passie van de F430.

De overname door Audi werd door de puristen met argusogen gevolgd en de zichtbare Audi-onderdelen in het interieur leken de claim dat Lamborghini z'n ziel kwijt was geraakt verder te rechtvaardigen. Wie de contactsleutel omdraaide, wist beter: de Gallardo is een 100 procent Lamborghini. De kakofonie van geluid die de uitlaatpijpen voortbrengen, zijn zelfs nu nog een garantie voor rillingen over de rug.

Roadster

Voor modeljaar 2006 voerde Lamborghini wijzigingen door die het op de Gallardo SE had gepresenteerd. Misschien wel het belangrijkste was een vermogensupgrade naar 520 pk, essentieel om de voortdurende strijd met Ferrari in het voordeel te beslechten.

Ook was er nu de langverwachte roadster. Misschien dat de coupé dan een fractie scherper reed, de open versie wist dat te counteren met nog meer geluidssensaties. En is 'sensatie' niet een kernwaarde van het Italiaanse sportwagenmerk?

Superleggera

In 2007 was er de Gallardo Superleggera. De naam gaf het al aan: hier lag de nadruk op gewichtsreductie. De manier waarop verschilde echter met de weg die andere fabrikanten bewandelden. Lamborghini besloot -in tegenstelling tot de concurrentie- niet het interieur van alle luxe te strippen om de kilo's af te schudden. Op zich een goede gedachte, want dat zorgde alleen op papier voor een lager gewicht. De overgrote meerderheid van de kopers van dergelijke auto's liet namelijk zaken als airconditioning en een audiosysteem gewoon op hun auto monteren.

In Sant'Agata besloten ze door zeer intensief gebruik van koolstofvezel aan de lijn te gaan doen. Op die manier woog de Gallardo Superleggera 1.330 kg, 100 kg minder dan het origineel. Als dat de potentiële koper nog niet kon overtuigen, dan was er nog het schaamteloze uitlaatsysteem.

De Superleggera in de toerenbegrenzer maakte zo veel herrie dat een aanstormend exemplaar letterlijk op kilometers afstand te horen was in een serene omgeving. Maar of dit -in combinatie met een vermogen van 530 pk- voldoende was om een forse meerprijs van bijna 30 mille te rechtvaardigen? Daar was niet iedereen het over eens.

Valentino Balboni

In 2008 was het dan tijd voor de introductie van de nieuwe Gallardo. Of nou ja, nieuw... Een zeer grondige doorontwikkeling. Het startte allemaal met de 560-4, andermaal beschikbaar met handbak en sequentiële E-Gear transmissie. Ook nu is er weer vierwielaandrijving om bestuurders tegen zichzelf te beschermen.

Maar niet iedereen zag het nut daarvan in en onder grote druk van de fans bracht Lamborghini in 2009 de Gallardo 550-2 Valentino Balboni. Om onduidelijke redenen met 10 pk minder dan z'n vierwielaangedreven broer, maar wél mooi met achterwielaandrijving. De naam van de auto was een eerbetoon aan de testrijder die inmiddels officieel met pensioen is, maar in de praktijk meer voor marketingdoeleinden wordt gebruikt dan Nick en Simon, Jan Smit en de 3J's bij elkaar.

Waarom geen achterwielaandrijving?

In 2010 vond Lamborghini het tijd voor een nieuwe Superleggera. Ditmaal met 570 pk, 10 pk meer dan de standaard-Gallardo. De uitvoering van het Superleggera-recept zorgde echter voor de nodige opgetrokken wenkbrauwen: waarom geen achterwielaandrijving voor deze dieetfreak, als dat nog voor 30 kg extra gewichtsreductie én meer puristisch rijplezier zorgde? We zullen het nooit weten.

In de jaren erna volgden talloze speciale edities, waarvan de Performante toch wel de meest noemenswaardige was. Dat was een open versie van de Superleggera, voor het eerst in de geschiedenis van de Gallardo.

Concurrentie zat niet stil

Op zichzelf waren deze speciale edities spectaculair genoeg, maar Lamborghini heeft de pech gehad dat er twee fantastische high-tech concurrenten niet op de poort in Sant'Agata hebben geklopt, maar deze bruut hebben geforceerd. We hebben het natuurlijk over de McLaren MP4-12C en de Ferrari 458 Italia.

Het recept van die auto's is grotendeels hetzelfde, maar het zijn rijdende laboratoria. Ze leggen gedecideerd de vinger op de zere plek van Lamborghini: de Gallardo is in de basis al een behoorlijk oude auto. Een fraai geluid en een op zich nog steeds fraai lijnenspel kunnen daar niets aan veranderen.

Op het feest van de Volkswagen Group, vorig jaar in Parijs en traditioneel het toneel van bijzondere verrassingen, veerden we op toen Lamborghini met veel tam tam de 'nieuwe Gallardo' aankondigde. Groot was de teleurstelling toen het slechts een alleen door de autospotters te herkennen opfrisbeurt bleek.

Patrick Kluivert

De Lamborghini Gallardo is een beetje als Patrick Kluivert die zich aan het einde van z'n carrière nog in een PSV-shirt hees: je weet hoe verschrikkelijk goed hij ooit was, maar op zo'n moment zou je willen dat hij niet 'ach vooruit, nog één seizoen om het af te leren' had gedacht. In de wei voorbijgesneld door de jonge honden werd het al snel een einde van de carrière aan de zijlijn. Desondanks ging hij na PSV ook nog naar OSC Lille, maar we dwalen af.

En laten we positief eindigen: Lamborghini is achter de schermen keihard bezig met de ontwikkeling van de Gallardo-opvolger en zeer waarschijnlijk komt die volgend jaar schoon schip maken. Met vierwielaandrijving, lichtgewicht materialen en dik 600 pk kan dat niet anders dan een auto worden die op z'n minst het niveau van de Ferrari en de McLaren haalt.

Voor de verandering eens geen circuitvideo, maar een stijlvolle video van de Gallardo in New York: