TVR Vixen

TVR-oprichter Trevor Wilkinson vond het in 1965 welletjes geweest en verkocht zijn - overigens failliete - autofabriek aan Martin Lilley. Die was nog maar 23 jaar oud, maar was al van mening dat TVR een echte autofabrikant moest worden en was daarom van plan zoveel mogelijk auto's af-fabriek te gaan verkopen. Dit in tegenstelling tot de Grantura's die de laatste jaren onder Wilkinsons beleid het licht zagen. Veel daarvan werden als kitcar verkocht en dus door de koper in elkaar gezet. Dat gebeurde al veel minder onder Lilleys bewind.

De leek ziet op het eerste gezicht misschien niet zo gek veel verschil tussen die Grantura en zijn opvolger, de Vixen, maar als je beter kijkt zijn de verschillen wel degelijk ruim aanwezig. Zo heeft de Vixen een recht afgehakte staart met de achterlichten van een Ford Cortina - in Engeland Manx Cat-style genoemd, naar de kat zonder staart die alleen op het eiland Man voorkomt. De meeste Vixens hebben trouwens ook een motor van de Cortina: een 1800 cc-versie, al is in het begin (1967) ook nog een aantal exemplaren van de 1800 cc MGB-motor voorzien. Op de motorkap verscheen een grote bult om het luchtfilter te kunnen onderbrengen plus enkele koelopeningen. Het interieur werd stevig gemoderniseerd en de spaakwielen behoorden tot het verleden.

De Vixen van de tweede serie heeft zijn kunststoffen carrosserie niet meer op het chassis gelijmd, maar geklonken en kwam met een wat langere wielbasis. Die eerste modificatie is voor restaurateurs in ieder geval stukken eenvoudiger. Ook de opvolger van de Vixen – de 1600M, 2500M en 3000M, vernoemd naar hun verschillende cilinderinhouden plus de M van Martin (Lilley - jawel) - llijkt nog behoorlijk op de Grantura, maar is nu 25 centimeter langer ten opzichte van de oorspronkelijke Vixen. Deze werden tot 1979 gebouwd. De Vixen leefde van 1967 tot en met 1973 en was goed voor 746 exemplaren.