Porsche Carrera GT

Op de Salon van Parijs toont Porsche in 2000 het prototype voor de Carrera GT. Het fraaie ontwerp is van de Nederlander Harm Lagaay en wordt zeer enthousiast ontvangen door het publiek. In 2001 kondigt Porsche-baas Wiedeking dan ook aan dat de auto daadwerkelijk in productie gaat wanneer zich voldoende kopers melden bij de Stuttgarter firma.

De uiteindelijke Carrera GT, die in 2003 op de markt verschijnt, wijkt nauwelijks af van het studiemodel. De sportwagen heeft een koolstofvezel carrosserie en zowel monocoque als subframe zijn vervaardigd van met koolstofvezel versterkte kunststof. Daarmee heeft Porsche een wereldprimeur. De wagenbodem is geheel glad uitgevoerd, voor een optimale rijwindgeleiding.

De Carrera GT is uitgerust met een V10, die is gebaseerd op de speciaal voor de autosport ontwikkelde 5,5-liter V10. Om de motor geschikt te maken voor serieproductie is de cilinderinhoud vergroot tot 5,7 liter. Het maximum vermogen bedraagt 612 pk, het maximum koppel 590 Nm. De topsnelheid van de 1380 kg zware supersportwagen ligt op 330 km/h en de sprint van 0 naar 100 km/h duurt slechts 3,9 seconden. Sprinten van 0 naar 200 km/h gaat in nog geen tien tellen.

De Carrera GT is uitgevoerd als roadster. Voor barre weersomstandigheden is er een simpel daksysteem, dat bestaat uit twee lichtgewicht panelen van koolstofvezel, die passen in de bagageruimte voorin. In 2004 zet de Carrera GT een nieuw record op de Nürburgring: met een gemiddelde snelheid van 164 km/h is het de snelste productieauto op de Nürburgring Nordschleife.

In april 2006 loopt de laatste Carrera GT, met nummer 1.250, van de band. Eerder waren nog 1.500 stuks gepland, maar de airbags van de Carrera GT voldoen per 2006 niet meer aan de Amerikaanse eisen. Reden waarom de stekker er eerder uitgaat.