Menu
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 19-05-2016 18:37 |
Hmmmm, geen Grolsch zeg je. Dat is wel een beetje zonde van je hoofd natuurlijk  Geen 3 mm  |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 19-05-2016 21:49 |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 22-05-2016 20:59 |
Ik heb ook weer wat bijgelezen. Dat verhaal over de piano: hilarisch!  |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 22-05-2016 22:30 |
Bijzonder autootje om mee te beginnen, wel bijzonder gaaf!  Oh, en ook echt grappig verhaal van die piano  |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 24-05-2016 14:55 |
| Bedankt weer voor de leuke reacties! Fijn om te lezen dat m'n verhalen voor een lach zorgen. @Nissan GT-R, awesome, Geen probleem, toch bedankt voor de moeite! Ik probeer nu te kijken of ik misschien in de werkplaats van m'n oude school terecht kan. Die hebben een bootlading vol stalen plaatjes en alle gereedschappen die ik nodig heb inclusief een zetbank. Dus zelfs al hebben ze alleen 4mm, dan is dat nog steeds prima te buigen. Van't weekend ben ik tijdens de regenbui even in de auto gaan zitten om de lekkage te observeren. Het liep als een maloot door het rubber heen te sijpelen. Niet alleen onderaan, maar ook aan de zijkant. Dus dat gaat lekker kitten worden. Ook alvast gekeken of het dashboard een beetje los te krijgen is. De moer in het stuurwiel was geen probleem, maar dat stuurwiel vervolgens van de as af trekken, goeiemorgen zeg! Dat ding zit muurvast. Voordat ik straks 3 allinea's aan frustraties kan schrijven zoals bij m'n eerste stuurkogels, ga ik maar gelijk op zoek naar een poelietrekker. Geen flauw idee alleen hoe die maat aanduiding werkt van die dingen. Je kan die armen namelijk alle kanten op bewegen. Dus, don't judge me als ik straks met een industriele poelietrekker van 3 meter 20 aan kom zetten. Ook even een wijze les geleerd. Iets met gratis vuurwerk. Ik had nooit echt begrepen waarom de min pool van de accu altijd eerst losgedraait moest worden. Ik vergat ook telkens de volgorde. Was het nou eerst plus of eerst min? Na vorig weekend vergeet ik het niet meer; eerst de min los. :P Ik zat namelijk rustig de plus los te schroeven toen ik per ongeluk met m'n ratel de accubeugel aantikte. PRRRTT!! vlinke vonk. Uiteraard zo'n pussy dat ik ben laat meteen dat ding uit de klauwen vallen waardoor hij bleef liggen. PRPRRORPRPRP PRPRPRPP RRPTRTRRRTRRR. Leek wel oudjaarsavond. Alleen de champagne miste nog. Een half dubstep liedje klonk uit het motorcompartiment. Gelukkig was het handvat van rubber dus ik heb die ratel meteen weer los getrokken. 2 haarfijne laspuntjes staan nu in de arm van de ratel, en dat ding was héét. Bedank mij maar voor die week zon die eraan gaat komen, want dat komt van die hitte van die ratel. Toen wist ik het weer; als de min als eerste losgaat kan de accu geen contact meer maken indien gereedschap iets aantikt. Ik blijf het enge dingen vinden die accu's. Raar blok met water erin dat in zuur veranderd. Uit vrees dat de accu naar zijn grootje was heb ik hem meteen aan de druppellader gehangen. Na een middagje laden gaf dat ding welliswaar aan dat de accu vol was. Geen idee of dat een goed of slecht teken zou zijn. Maar gelukkig! toen de accu weer op zijn plaats zat starte de auto gewoon net als altijd.... ...Barslecht. (ik heb de contactpuntjes vervangen en heb in dat proces blijkbaar iets verkloot) Foto's volgen nog. Zal niks boeiends wezen. Gok ik. 1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24-05-2016 14:59 door Mr Rob. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 24-05-2016 21:11 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 24-05-2016 21:31 |
| O ja,de nieuwe contactpuntjes lichtjes opschuren want ze zijn iets vettig. Ik zette ze op 0.2 mm (voelermaatje) auto starten en dan de verdelerkap draaien tot de ontsteking op tijd staat. daar heb je een stroboscooplamp voor nodig. Op het gehoor: verdelerkap zo draaien dat de motor op z'n snelst stationair gaat draaien, dan iets terug (tegen de wijzers van de klok in) zodat je iets vooronsteking hebt. De bougie moet namelijk vonken als de zuiger nog net niet het bdp bereikt heeft. anders krijg je de verbranding pas als de zuiger weer op de terug weg is. Te laat  1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24-05-2016 21:41 door Mr PMG. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 24-05-2016 22:34 |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 25-05-2016 00:42 |
Bij sommige motoren kun je een ontsteking op kerfjes gelijk zetten als die stil staat. Ook een methode is een lampje op de minpool van de bobine, die moet aan staan op het punt waar het afstelkerfje staat van de ontsteking (daar waar je je stroboscoop voor gebruikt) Fijne is dat de motor er niet voor hoeft te draaien en dat je daarna alleen nog fijnafstelling hoeft te doen met de strobo. een GOEIE garagist heeft daar geen moeite mee. Echter zijn vele het al verleerd is mijn ervaring... Heb tot meerdere keren toe bij verschillende garagisteren zelf achteraf de ontsteking terug kunnen draaien naar de bovenstaande basisinstelling omdat er niet meer mee te rijden viel na afstellen met een strobo bij een garagist.... Jammergenoeg heb ik zelf geen strobo... Want nu draait het nog niet 100% optimaal. Maar beter dan wat zij ermee deden... Wat dat betreft is het fijn als er nog ergens een oude markering zichtbaar is waar de boutjes hebben gezeten vroeger  5 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 25-05-2016 00:46 door Pobresh. |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 25-05-2016 15:13 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 25-05-2016 15:55 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 25-05-2016 16:23 |
| Hallo Rob, als je de contactpuntjes vervangt staat de ontsteking niet meer precies op tijd. je verdraait inderdaad het hele huis waar de verdelerkap op zit. Er zit aan de onderkant een bout die je iets los moet draaien. Probeer het maar jongen,het is niet eng Je stuur kun je natuurlijk zo draaien dat je je knie bij één van de spaken hebt. |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-05-2016 00:03 |
Ik doe dit wel aan, je weet maar nooit:   Een bom heeft immers ook een ontsteking. o_O 1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 26-05-2016 00:05 door Mr Rob. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-05-2016 07:05 |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 02-06-2016 20:06 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 19:43 |
| Bedankt! Leuk dat je zelf ook op zoek bent naar één. Welk type ga je voor? @the old alfster, Een goeie tip! Ik zie mijzelf nogal snel met een Daf logo op mijn voorhoofd rondlopen. :P Omgekeerd nog wel. Ik heb weer genoeg om te vertellen. M’n stuur is los, maar op een iets andere manier, foto’s van de vervangen contactjes en ik heb wielen! Dus eerst daar over. Tsjongejongejongejongejongejonge wat zijn die dingen lastig te vinden. Onder mijn Daf zitten een paar rubberen donuts met maatje 135/80 R14. Ik heb even geen duiten voor een set nieuwe banden want daar kan ik een hypotheek bij afsluiten, want vervang ik de voorste voor nieuwe, dan moeten de achterste ook meteen vind ik. Dus ik kon beter voorlopig even een 2e hands setje gebruiken totdat ik geld gespaard heb om gloednieuwe eronder te leggen. Voor diegene die het gemist hebben, mijn 2 voorbanden zijn naar zijn grootje geholpen tijdens de laatste rit door een versleten stuurkogel. Afijn, ik heb dus lekker zitten zoeken op Marktplaats, speurders of andere 2e hands websites. Pas wanneer alle planeten precies in één lijn staan verschijnt er om klokslag 2 uur een advertentie van iemand die ze aanbied. Dat zo ongeveer 1 keer per 4 dagen. Dus ik ga dan contact leggen. Ik weet niet wat het is, misschien is het de leeftijd en is mailen een eng iets voor ze, maar wat is communiceren lastig met online verkopers. (uiteraard niet alle) Je stelt ze bijvoorbeeld 3 vragen, zoals hier: “Beste Meneer die aan het verkopen is, Bla bla over interesse in het item, vervolgd door 3 vragen: -Wat vraagt u per band? -Zijn de banden nog in een bruikbare staat zodat deze nog veilig de weg op mogen? -Klopt het dat dit 135 banden zijn en geen 145? Die passen namelijk niet. Met vriendelijke groet, Uw trouwe koper” Waarna ik vervolgens het volgende antwoord krijg: “ja dat klopt groet” WAT IS ER MET DIE ANDERE TWEE VRAGEN GEBEURD?!?! Dus dan stel ik vervolgens opnieuw die 2 onbeantwoorde vragen waarop ik wéér alleen antwoord op de laatste ontvang. Dus ik stel voor de DERDE keer de laatste vraag waarop de verkoper vervolgens geïrriteerd reageert omdat ik zoveel sta te vragen.  En bij een andere verkoper vraag ik of het eventueel mogelijk was om de banden te verzenden omdat iedere oldtimer hobbyist tegen de grens van Portugal aan woont. Ik had al uitgezocht wat het zou kosten, of de maatvoering kon, gewicht etc. Was allemaal in principe mogelijk. Uiteraard zou ik dokken voor de verzendkosten. Dus dan sta ik zo’n email met al mijn passie en liefde te schrijven, nog net niet smekend of ik mijn ziel aan hem kon verkopen krijg ik de volgende reactie: “Nee begin ik niet aan gr” @%#&*!*&!@%$#!@%&&#*!$!@$#*$!@# Mooi! Dan niet! Dat het niet kan prima, maar alstublieft gun mij even 2 minuten van uw dag om op mij te reageren. Toen heb ik bij DafClub Nederland gevraagd op Facebook. Tot grote opluchting, binnen no time had ik contact met een vriendelijke meneer die een set wielen bij iemand in Eindhoven had liggen. Ik ben daar samen met m’n maat heen gereden. Diegene waar ik de wielen had opgehaald was ook tof en had zelf ook een voormalige leger Daf en Variomatische Volvo, of “Dolvo” hoe sommigen het noemen. Mijn vertrouwen in de mensheid was weer hersteld. Voor €15,- per stuk heb ik 3 wielen mee genomen. Allemaal 135/80 R14. 2 hetzelfde profiel waarvan één tubeless:  (oude band bovenop)  Dit zijn eigenlijk velgen voor de latere modellen die een plastic dop hadden, dus ik laat mijn wieldoppen er even af. De banden zijn oud en hebben dezelfde haarscheuren die mijn normale banden ook hebben, maar toch voor de zekerheid heb ik mijn 2 achterwielen voorin gezet, het wiel met de binnenband links achter geplaatst en de tubeless rechts achter. Ik gok dat tubeless sneller een explosieve klapband kan krijgen dan één met een binnen band, dus als dat zou gebeuren dan baant de wagen zichzelf meteen van de weg af richting de vangrail.  Links achter moet nog wel even worden opgepompt. Maar waar laat ik die oude wielen? Daar dus:  Goed, dan het vervangen van de contactjes, Een kort reparatieverslagje met weer genoeg foto’s: Reparatie 3 | Vervangen ontsteking Probleem: ..... ehh... eigenlijk niets. Auto startte eindelijk als een zonnetje. Waarom maak ik dan een probleem: Preventief onderhoud. Zullen we het zo noemen? Gewenste oplossing: Geen enkel merkbaar verschil, maar wel ten minste weer nieuwe contactjes. Voorkennis: Contactjes... je bedoelt die namen die in je telefoon staan toch? Moeilijkheid: Het ouwe eruit en het nieuwe erin is een makkie. Dat ook goed doen is blijkbaar een ander verhaal. Lichamelijk letsel: Geen! Opgelost: De auto start niet meer. Opgevallen tijdens de testrit: Niets, want er was geen testrit. Aan te raden terrein om op te repareren: Al doe je het op een boot naar Engeland, het is allemaal zo klein en nauwkeurig, zolang je het maar weer op tijd werkend weet te krijgen kan je het bij wezen overal doen. Kosten: Ontstekingsset €25,44 Bougieset €4,99 Speciaal gereedschap nodig: Een voelermaatje En zo deed ik het: De verdelerkap was er makkelijk af te wippen. Bobinekabels kan je er gewoon uit trekken en de klemmen zijn eenvoudig met een schroevendraaier los te wippen.  Daaronder zat het contact-klik-dingetje en de condensator, elk met 1 schroefje los te maken.  Eenmaal alles eruit zag zo het oude en nieuwe spul eruit:   Op precies dezelfde wijze heb ik alles weer gemonteerd:  Ook de bougies heb ik vervangen:  Zo. En starten maar. De motor klonk en liep als een astmatische giraffe in een te klein dierenpark. Blijkbaar moet ik de contactpuntjes ook nog even afstellen evenals de afstand in de bougies. Voelermaatje erbij en even gekeken in de handleiding. Afstand contactpuntjes: 0.45mm Dat was nu 0.00 mm. Bougies: 0.8mm dat was nu 1mm. Na het afstellen liep de boel weer iets beter maar nog steeds niet zoals het voorheen deed. Ook het starten ging ruk. Zoals Mr PMG al aangaf moet ik de contactpuntjes ook nog even ontvetten. Die dingen waren inderdaad zo vettig als kaas in de zon. Ook zal wellicht nog naar het ontstekingstijdstip gekeken moeten worden. Maar dat gaat nu nogal lastig want m’n Daf heeft nu zoiets van Je bekijkt het maar. Want starten doet ie niet meer. ; _ ; Hoe dan ook, de oude ontstekingsset bewaar ik gewoon want het werkte allemaal nog prima. Dan kunnen we gelijk door naar het laatste onderdeel, mijn prachtige lekkage dat ik probeer te verhelpen. Hier het volgende reparatieverslag: Reparatie 4 Deel 1 | Verhelpen lekkage voorruit Probleem: Na elke regenbui kan ik met bootjes varen op de bodem van mijn trommel. Gewenste oplossing: Na elke regenbui met autotjes kunnen rijden op de bodem van mijn trommel. Voorkennis: Ik sta nou niet echt zo elke dag een dashboard los te rukken, dus geen. Ik heb maar siliconen kit gehaald, hopelijk werkt dat voorlopig. “as ge ut nie mir wit, dan pur of kit” Moeilijkheid: Het is net als de grote boodschappen doen op de toilet na het eten van 10 bananen en 4 dagen niet gegaan te zijn; eerst moet je zoveel moeite doen dat je smeekt om genade, maar zodra het obstakel verwijderd is voel je je een god. Lichamelijk letsel: Nog niets. Opgelost: To Be Decided Aan te raden terrein om op te repareren: Overal waar je wagen niet snel weg hoeft is prima. Alles doe je toch binnen. Kosten: Sanitairkit €1,99 Speciaal gereedschap nodig: Een poelietrekker, normaal gesproken. En zo heb ik staan prutsen: Om een idee te geven van de lekkage. Na de regenbui van afgelopen week haalde ik mijn vloermat er weer uit, het was alsof de kraan open stond. Doordrenkt als een gek. Ik heb m’n arme vloermat er weer uit geholpen om even te laten drogen.  Om goed bij de onderkant van het raamrubber te kunnen komen moet het dashboard eruit. Daarvoor moet eerst het stuurwiel los. Doppie eraf en losdraaien die moer:   Dan denk je dat je het stuur er zo af kan trekken maar Nee oh nee! Dat zou makkelijk zijn. Ken je nog mijn eerste stuurkogel probleem? Doe dat maar maal 10. Uiteraard had ik de moer er weer een klein stukje erop gedraaid om te voorkomen dat mijn façade zich met een stuk bakeliet zou mengen. Dus ik zat te trekken en te trekken. Ik denk als ik nog harder trok dan maakte het niet meer uit dat die moer erop zat, er zou zoveel kracht vrijkomen dat de auto met 300 kilometer per uur in zijn achteruit rechtstreeks naar Kuala Lumpur zou bonjouren. En dat zonder Variomatic. Wiebelen had geen zin, WD40 had geen zin. De buurvrouw had geen zin. Niets had zin. Dan maar grof geschut inschakelen:  Hoppa! Een poelietrekker van €37,- van de Hornbach. Ik heb nog amper ribben over na wat er allemaal uit mijn lijf getrokken is. Maar ja, liever een poelietrekker van dat geld dat zo te vinden is dan een nieuw stuurwiel zien te vinden. Dan moet ik weer met verkopers gaan mailen.... @_@ Zo. Erop dat kreng.  Dus ik draaien, en draaien, en draaien. En tot mijn schrik kwam ik erachter dat de armen van die trekker zich in het bakeliet zaten te banen. Om hem beter te laten passen heb ik de unit om het stuur heen los gemaakt. Choke knopje los, 4 schroeven eruit en een ringetje om het contactslot heen en voilá.  Ook de stuurstang onderaan moest eraan geloven:   Nu die trekker er goed omheen zit moet het toch wel lukken? Nee natuurlijk niet want dat bijdehante ding vouwde zich gewoon telkens weer in elkaar als een kreukelzone van menig oldtimer. Toen heb ik uiteindelijk met zo ongelooflijk veel kracht die armen vastgedraaid dat er gewoon geen mogelijkheid meer was dat die nog konden invouwen. Als dat wel kon dan was ik Piet Paulusma. Kwartier later de conclusie: Ik ben Piet Paulusma... Blijkbaar. Alsof ik niks had aangedraaid. Die armen bogen zonder pardon weer naar dat stuur toe. Echt, als je een stuurwiel kon vermoorden, dan had ik een dode op mijn geweten. Toen was ik het zat.  Ha! Dan maar dat duivelse ding met as en al eruit trekken. Zal ‘em leren. Nu kan ik stoer gaan vertellen dat ik als een Spartaan dat ding heb losgerukt als een hoofd met ruggengraat maar dat is nogal saai. Dus dan vertel ik maar stoer hoe ik het rustig heb losgeschroefd. 2 boutjes moesten los waar de stuur as aan hing. Dit kwam zo los.  Contactslotje eruit:  Voor de boeven die meelezen, nee dit krijg je er niet zomaar uit zonder eerst alle troep los te maken. Probeer je dat wel te doen, dan kan je maar beter ook een topic als deze aanmaken op het boevenforum. En toen kwam het moment!  Ik heb het stuur nog mee genomen naar de werkplaats bij mn maat om het geheel daar op de bankschroef te laten rusten en vervolgens de as met een hamer eruit te slaan. Men zegt dat de as conisch is. Nou volgens mij is die as van mij de verkeerde kant op conisch gemaakt want wij hebben zo hard staan meppen dat aan de andere kant van de wereld ergens in Indonesië de borden en bestek van tafel vlogen. Laat maar zitten dan. Wat een mooi gaatje.  Graag één minuut stilte voor Spiderman- die dacht eeuwige rust te vinden achter het stuurkolom. Toen kwam ik langs.  Nu kon EINDELIJK het dashboard los. Man man man. Werd eens tijd. Ik zit al bijna tegen mijn pensioen aan. Eerst de meterunit, die met één simpel plastic schroefje vast zat geklemd. Kwartslag draaien, en de unit kan eruit worden gerukt.   De bedrading erachter heb ik even genoteerd hoe dat zat. Is wel handig straks lijkt me.   Voordat de plaat van het dashboard los kon moesten eerst de plastic kapjes op de stijlen eraf. Schroevendraaier erachter, en plop! Ze komen los.  TOP TIP: Doe dat niet met je vingers. Dat plastic is zo scherp als Spaanse pepers. Het deurrubber dat er overheen zit kan je gewoon lostrekken. Ondertussen begon het te stormen als een idioot. Het alles-in-één pakket kwam uit de lucht vallen. Gratis regen nu inclusief onweer en een uur lang hagel! Wil je weten hoe het is om in een Daf te zitten tijdens noodweer? Zo is dat: [www.youtube.com] Een lekker camping gevoel toch? Snikheet, klef, oorverdovend kabaal van de hagel, en je voeten worden nat omdat er water over het zeil heen kruipt. En dat nog altijd gepaard met mijn nostalgische Obelink tentlucht. Anyway, het dashboard zelf zit met een aantal schroefjes bovenin vast die met rubber dopjes zijn afgewerkt. Die trek je er zo uit:  Onderaan zat ook een 5 tal schroefjes die eruit moesten. Ik dacht eerst dat de bovenkant een apart onderdeel was van de onderkant, maar nee, toen ik begon te trekken kwam alles in beweging. Lees je dit, en ben je een Daf 44 eigenaar die toevallig ook van plan is om je dashboard los te trekken? Nadat je alle schroefjes eruit hebt en je begint te rukken aan dat dashboard dan ben je bang dat de hele bende in elkaar sodemietert en een uit elkaar getrokken slagveld vormt. Dat gebeurd ook. En dat hoort zo. Denk ik.  Kijk daar hebben we de boosdoener:  Ik kan uiteraard pas gaan kitten als het droog is dus ik ben naar binnen gegaan om dit verhaal te typen. DAG 2 Zo. Lekker zonnig, geen wolkje aan de lucht en het interieur is zo heet als een Wagner steenoven. Wonderbaarlijk genoeg was de vloer al weer helemaal droog. Mooi! Goed. Waar was ik ook alweer?  Oja, schoonmaken die boel. Met wat alcoholische reinigingsdoekjes heb ik het oppervlak schoongemaakt, daarna deze om een schroevendraaier heen gewikkeld en deze in een al draaiende beweging onder het rubber door gehaald. Halve gedenkstenen aan roestschilvers pleurde er onderuit.  Toen dat allemaal schoon en droog was heb ik de kitspuit erbij gepakt, ook onder de rubber rand geschoven en de hele boel volgekit:    Ook bovenin kwam iets water doorheen. Hup! Kit erover!   Tsja, ik had nog genoeg kit over voor half Rotterdam. Het is eigenlijk binnenkit, maar ja, waarom niet, het is toch allemaal zo lek als een mandje!    Zo. Nu eerst  Dat ding was zo zwart, oeps sorry, gezien de gevoelige zwartepieten kwestie die ons land al jaren teistert moet ik wel politiek-correct blijven. Dat ding was zo regenboog- en stroopwafel kleurig als potgrond. Waarom moest ik nou weer met mijn tengels aan die mengselschroef zitten. Kan ik weer gaan uitzoeken hoe die moet afgesteld worden. De handleiding spreekt over een kwartslag draaien en wachten tot de motor meer of minder toeren maakt. Nou, dit had ik al eerder geprobeerd en heb 5 weken lang als een debiel dat schroevendraaiertje vastgehouden, wachtend op verandering in het toerental. Er veranderd helemaal niks! In ieder geval de bougie maar even goed schoongemaakt dus hopelijk start de wagen weer. Ik durf hem pas te starten als de meterunit er weer op zit. Straks maakt een losbungelend draadje kortsluiting ofzo. Toen dat was gedaan was de kit alweer wat droger. Ik heb voorzichtig met een stanleymes het residu weggesneden. Voor:  Na:  Waarom snij ik het nu al weg en niet als het volledig hard is geworden? Zolang de kit nog een beetje vochtig is kan ik het nog makkelijk met zo’n reinigingsdoekje afnemen en je ziet er niets meer van. Een vlugge test met een emmer water toont nog geen lekkage, maar dat had ik voorheen ook niet. Dus het is nu wachten op een flinke hoosbui. Alleen dan weet ik of het heeft gewerkt. Zo niet, nog meer kit. Deel 2 van dit verslag plaats ik dan zodra ik dat weet en wanneer het dashboard weer in elkaar gaat. Bovendien, ik vind dat ik weer even genoeg heb getypt. 2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 06-06-2016 11:40 door Mr Rob. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 20:18 |
| Weer geweldig om te lezen zo! Ik hoop inderdaad voor je dat het lek is gedicht. Dan ben je de Hans Brinker van Rotterdam |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 20:46 |
| Briljant topic Rob, gewoon lekker doorgaan met deze Daf Blijf je topic volgen |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 20:58 |
| Je schrijft het zelf:"het is toch allemaal zo lek als een mandje!". Mijn advies: ruit eruit en duurzaam herstellen. Je zal zien dat je voor nog drie hoogovens roest aantreft. Het is echt de enige manier om je auto waterdicht te krijgen. Kit op een roestondergrond ( eigenlijk net zo stabiel als een ondergrond van zand) geeft geen houvast en is uitstel van executie. Nu lekt het hier, over 3 maanden weer daar en zo blijf je bezig. Been there, done that...... Verder vind ik jouw DAF fantastisch! In mijn dagelijks leven verkoop ik nieuwe DAF's, ik werk al sinds 1995 voor dit merk dus " ik heb er wel wat mee". Succes met je heerlijke karretje! |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 21:08 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 21:26 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 21:53 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 21:55 |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 22:17 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 05-06-2016 23:27 |
| Bedankt voor de reacties! Klopt, het is ook even bedoeld als uitstel van executie. Vandaar dat ik ook de goedkoopste kit heb uitgezocht. Dat ik de raamlijst en evt. rubbers laat vervangen gaat sowieso een keer gebeuren. Bovendien is kit of plamuur echt een verschrikkelijke oplossing om eerlijk te zijn, maar als het even 3 maanden weet vol te houden, daar teken ik voor. Al is het maar dat de instroom van water iets minder wordt en ik niet een frisse duik hoef te nemen na elk miezerig buitje, want anders rot die bodem straks wel heel snel weg tot het gerepareerd kan worden. Ik heb alleen momenteel geen geld om dit te laten uitvoeren noch de tijd om het wagentje ergens heen te brengen. Nu ben ik namelijk afhankelijk van de beschikbaarheid van m'n maat om telkens te rijden wat erg lastig is om te plannen dus ik wacht liever tot ik mijn rijbewijs heb zodat ik zelf ergens heen kan. Ook wil ik eerst nieuwe banden onder de wagen leggen wat ongeveer €120,- per band is, en €65,- om deze te verwisselen. Zodra dat is opgelost staat het plaatwerk op het lijstje. Dat is dus ook die doorgerotte bodem en vergane kontjes. Daarbij komt ook deels overspuiten op de vervangen onderdelen. Dus het is puur even tijdelijke oplossing zodat de auto niet in een aquarium veranderd tegen de tijd dat ik het kan laten aanpakken. :P Dus geen zorgen, hij veranderd niet langzaam in een plamuurpaleis met kitvelden |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 06-06-2016 06:45 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 06-06-2016 08:52 |
| Oei, ik vrees van niet. De verpakking van die kit is ook nietszeggend. Er staat alleen gigantisch groot "Siliconenkit" op één kant en op de andere kant staat dat het kit is om mee te kunnen kitten, in 24 talen. Scheelt wel, wat al geroest is kan niet meer roesten. |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 06-06-2016 21:30 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 12-06-2016 15:06 |
| Van de kit rook ik alleen de standaard nieuwe-badkamer-odor, maar ik ben er eindelijk achter gekomen of mijn prachtige reparatie heeft gewerkt. Gisternacht had het geregend dus ik kon het resultaat eindelijk inspecteren. Voorafgaand had ik nog een WC papiertje neergelegd om te controleren of er ook maar één druppel binnen was gekomen. Dus vol enthousiasme stap ik naar buiten, ontgrendel de auto, en: TADAAAAAaa....... ohw...  Shit. Als ik niet beter wist zou ik denken dat het alleen maar erger is geworden. Nu kan ik het hele raamrubber gaan volkitten, maar ik denk dat ik maar even genoegen moet nemen met deze lekkage totdat ik de mogelijkheid heb om het plaatwerk te laten herstellen. Het kon uiteraard al niet veel wezen deze oplossing, maar stiekem hoopte ik dat de lekkage voorlopig even wat minder zou zijn. Te herstellen plaatwerk is nu: -Kontjes -Bodemplaat voorin -Sponning voorruit En mogelijk nog iets, daarover straks meer. (Tja ik moet iets doen om de spanning vast te houden) In elk geval stond dit moment garant voor een weekend vol datschietvoorgeenmeterop, we hebben het allemaal wel eens. Eerst: Reparatie 4 Deel 2 | Verhelpen lekkage voorruit Probleem: Dashboard zat waar het niet moest zitten. Lichamelijk letsel: Alleen mijn zelfbeeld is geschaad. Opgelost: Nee..... ; _ ; Ja, dat dashboard wel, die zit er weer, maar de lekkage niet. Kosten: Alleen mentaal. Omdat het eigenlijk precies het omgekeerde is van het vorige verslag is deze niet zo lang. Eerst moest het geheel weer terug op zijn plaats. Hartstikke leuk natuurlijk wanneer tegelijkertijd 4 luchtslangen, 2 handschoenkastjes en wat bedrading op zijn plek gehouden moet worden. Voor al die luitjes die uber-pro-sportschool zijn en mij altijd als laatste tijdens de gymles uitkozen, hier is hét grote voordeel van het hebben van een kantoorpostuur: Met mijn Windows 98 armpjes kon ik ten minste nog net bij dit prul komen, iets wat mij nooit was gelukt als ik 4 dagen in de week zat te bankdrukken naast mensen die je merkwaardig genoeg altijd in de sportschool ziet ongeacht rond welk tijdstip je langs komt. Zij kijken je altijd aan met een blik van “Ha! Miezerig ventje. Jij zal nooit 100 kilo liften” Ik kijk hen nu aan met een blik van “Ha! Lompe vent. Zij zal nooit 4 luchtslangen en 2 dashboard kastjes op zijn plaats kunnen houden bij het inzetten van een dashboard in een Daf 44 op een doordeweekse dag na het eten van voedsel waar waarschijnlijk ook proteïne in zit”.... ...Goed. Waar was ik, oja, na wat geklooi zat het geheel weer op zijn plaats:  Maar even de bedrading getest. Ik zet het contact aan en wat lampjes begonnen te branden. Alles behalve de oliesensor. Die ging pas branden als ik de verlichting aanzette. Bleek dat ik 2 draden verkeerd om had genoteerd. Voordat ik daar pas achter kwam was ik alweer een half uur verder. Afijn uiteindelijk was het gelukt. Toen het knipperlicht. Ik had vergeten de volgorde van de draden te noteren en ik was te lui om weer naar binnen te gaan om een eerdere foto op te zoeken. Dan maar gewoon wat aansluiten joh. Ik geef de richting aan naar rechts en ik hoor het getik van het knipperlicht. Alleen ik zag geen lampje knipperen buiten in de reflectie van een andere auto. Wel hoorde ik een orkest aan getoeter in de straat. Bleek dat ik links en rechts had omgekeerd en dat ik richting naar links stond aan te geven, en die auto maar wachten totdat ik het vak uit reed. Oeps. Ach menig Rotterdammer heeft toch een quota aan minimum aantal toeters die ze op een dag moeten geven, dus ik heb die beste man alleen maar geholpen. Maar toch niet slecht dat dat de enige fout was die ik maakte. Draadjes omgekeerd en nu werkt alles weer prima. Ik zag dat ik nog wel wat tijd over had voordat het donker werd, dus ook maar gelijk het stuur er weer in geplaatst:  Zo. Alles is nu weer zoals het was behalve dat mijn halve raamrubber is ondergekit. Maarja, ik weet nu in elk geval hoe het dashboard is verzonnen. Op naar het tweede ding dat ik heb gedaan: Reparatie 5 | Monteren gordels Probleem: Bij een frontale aanrijding eindig ik in Jakarta. Gewenste oplossing: Bij een frontale aanrijding erna met Daf en al begraven worden omdat ik niet naar Jakarta vloog. Voorkennis: Ik heb gordels en ik zie gaten, hoe moeilijk kan dat zijn? Moeilijkheid: Met de juiste gordels: makkie, met niet de juiste gordels, geen makkie. Lichamelijk letsel: Doe ik niet aan. Opgelost: Bijna. Hoop ik. Aantal keer op hoofd moeten krabben: 94 Aan te raden terrein om op te repareren: Waar niet eigenlijk? Kosten: Gordels met beugels €50,- Zo af en toe zit ik nog altijd door Marktplaats heen te bladeren om te zien of er nog iets boeiends langskomt. Maandag zag ik iets heel boeiends:  Oh mijn hemel, dat zijn GORDELBEUGELS O_o. Die vervloekte dingen die ik probeerde te maken maar door gebrek aan degelijk staal en gereedschap geen stap verder kwam. Plus, op deze beugels zaten nog echte ouderwetse rolgordels die ook veel mooier staan. €50,- vroeg de verkoper. Nog geen 16 mensen hadden de advertentie gezien of ik had hem al gemaild en 3 dagen later kwam het doosje aan op mijn werk.   De beugels zijn originele onderdelen die in de Daf/Volvo 66 werden gebruikt. Niets tipt daar aan. Ik kon niet wachten om ze aan te brengen. Eindelijk eens gordels in de wagen. Zodra ik thuis was, stoel eruit gerukt en even ‘droog’ aangebracht:    Het past! En het rolt ook nog eens. Ik werd er emotioneel van. Ik heb buiten een gastenboek neergelegd waarin buurtbewoners hun bewondering en medeleven konden betuigen. Er stond alleen in dat ik de pest kon krijgen. En kijk, zo hangt het geheel:  En nu de middenunit. Daar moet ook ergens een gaatje zitten. Ik vouw de mat wat verder open en kijk tegen een muur van zwarte kleverige bitumen isolatielaag aan. Met de schroevendraaier heb ik wat zitten porren bovenop om te voelen of ergens een gat zat. Natuurlijk zit dat er niet want waarom zou iets meewerken? Dus ik begin de isolatielaag half open te breken alsof het de San Andreas breuklijn is om te kijken of ik het niet over het hoofd heb gezien:  Nog niets. Dan ruk ik dat hele ding er maar af. Zal ‘m leren.  Krijg nauw de leguanenschurft. Zijn ze die gaten soms vergeten of zo? Ik zie dat al echt zo weer voor me dat ik de enige auto van Daf heb die een productiefout heeft. Daar zat ik dus met mijn goede gedrag, afvragend hoe zij vroeger in hemelsnaam dit hebben verzonnen. Er zat bijna geen haar meer op mijn hoofd van al dat krabben. Misschien zag je het al op de eerdere foto dat hier een gaatje zat. Maar schiet mij maar lek als daar een gordel voor twee man aan vast moest worden gemaakt.  Toen heb ik rondgevraagd op de Facebookpagina van de Dafclub. Zij stonden er op dat er een gat aan de zijkant moest zitten en met behulp van een handige foto van Wybe wist ik nu waar ik ongeveer moest zoeken. Volgende dag weer de stoel er uit, en ja hoor wat hebben we hier:  Verder mankeert er niks aan mijn ogen ofzo. Die bout ging er natuurlijk zo stroef in als de doorstroming op perron 15 van Dordrecht tijdens de ochtendspits op een dinsdag vanwege de hoeveelheid roest vanuit de tunnel. Maar ik heb een tapsetje om die troep er weer uit te snijden. Maarja, dat is allemaal heel leuk en aardig, maar ik heb een centraal klikmechanisme en geen 2 losse. Hierop had iemand van de Dafclub al een geniale oplossing voor gevonden:  Makkelijk om te maken (pas op met wat je zegt Robin) en ziet er stevig uit. Dat komt dan later wel. Voor nu zit in elk geval de zijkant er op. De rubber matten moesten nog gaatjes in. Dit heb ik met een houtboor gedaan door eerst de matten op de juiste plaats te leggen, vervolgens met de vinger te voelen waar het gat zit en daarna de boor op precies diezelfde plek te zetten. Voordat je boort kan je redelijk voelen of dat ding op zijn plaats zit. Binnen een halve seconde schiet die boor er doorheen. De bijrijders kant was heel strak en netjes, de bestuurderskant was helaas iets ingescheurd, maar niet meer dan een centimeter en valt ook niet op omdat de beugel er voor zit.   Voilá!   Wordt vervolgd dus. En tot slot mijn startprobleem. Zoals eerder vermeld wil mijn trommel niet meer starten sinds ik de contactpuntjes had vervangen. Zelfs na het afstellen en schoonmaken weigert de motor ook maar een slag te maken. Ik had de bougies schoon gemaakt en deze later nog eens geïnspecteerd. Zelfs na al die startpogingen zijn ze nog net zo schoon als dat ik ze voor het laatst had achtergelaten. Helemaal geen ontbranding dus. Voor de zekerheid heb ik de nood jerrycan in de tank leeg gegoten. De meter gaf nu aan dat de tank half vol was. Of een kwart vol, of 70% vol. Hangt er volgens mij net van af hoe de maan boven de aarde hangt want het is elke keer weer wat anders. Zal wel in de overgang zitten, die meter. Toen ging ik eens even kijken in de carburateur. Dat ding was een complete sachertorte geworden aan de binnenkant. Mogelijk meerdere backfires gehad. Maar dat heeft de 33 van mn maat ook en die doet het ook als een zonnetje. Toen maar even de brandstofleiding los getrokken. Warempel, geen druppel. Zelfs na 60 keer pompen met het gaspedaal kwam er geen benzine uit. Mijn voet zit nu nog op en neer te gaan alsof ik achter de naaimachine zit. Wacht eens even! Als ik gewoon wat brandstof in de carburateur spuit en daarmee de motor draaiend hou, dan zuigt ie vanzelf weer aan toch! Dus ik pak de jerrycan..... ohjaa.... daar zit geen druppel meer in. Toen keek ik naar iets dat ik had meegenomen, 97% alcohol. En dan heb ik het niet over de titel van het boek over mijn studententijd, maar over een flesje voor het ontsmetten van wonden of het schoonmaken van processors. Dat brandt toch ook? Maar eerst ging ik even Googlen of dit wel verstandig was. Nou het Googlen zelf was al niet verstandig want toets voor de grap maar eens in “motor starten met alcohol” Je krijgt een bootlading aan onzin over alcoholsloten, vonnissen, dodelijke ongevallen en wat dan ook. Dus ik moest mijn zoekterm aanpassen naar: motor starten met alcohol -alcoholslot -vonnis -illegaal -misdrijf -ongeval –verboden –dodelijk -17 –jarige –hechtenis –nieuws –kamer –rechter –verkeer Pas toen kwam ik een paar resultaten tegen, maar trok na wat wat advies van mn maat het idee weer in voordat de motor dronken werd. P.S. voordat iemand de verkeerde indruk krijgt, ik ben absoluut tegen alcohol in het verkeer, laat dat duidelijk zijn. Behalve als het in mijn motor zit. Smartphones idem dito. Zo'n idioot zie ik mijn Daf met mij er in nog wel eens in de kreukels rijden omdat hij/zij het te belangrijk vond om een foto van een bord met eten te liken en daardoor even een file over het hoofd ziet. Walgelijk wangedrag met een tekort aan opvoeding vind ik het. Anyway, Dus ik pak de fiets en ga gewapend met 2 lege jerrycans naar de dichtstbijzijnde pomp. Onderweg dacht ik maar meteen even 2 plantenspuiten te halen. 1 voor de benzine, en Joost mag weten waarvoor die ander. Schoon water of zo. Altijd handig. Dus ik loop de Action binnen, en blijkt dat ze 3 minuten later zouden gaan sluiten. Hoezo mazzel? Ik wist van niks. Daarna dus naar de pomp. Altijd leuk om met zo’n logge slang in zo’n kleine plastic broodtrommel te spuiten. Dus uiteraard ging er een halve liter benzine overheen. Ach benzine is niet zo duur toch? ; _ ; Maar, hoe dan ook, missie volbracht!  Plantenspuit gevuld met een beetje benzine, en klaar is kees. Nu kwam het boeiende. Ik moest de motor starten terwijl ik gelijkertijd benzine rechtstreeks in de carb spoot. Gelukkig zijn niet veel mensen langsgelopen want een gemiddelde objectofiel die een seksuele relatie met zijn auto heeft zal ongetwijfeld al een paar keer deze positie aangenomen hebben. Maar het lukte enigzins. De motor wist een paar slagen te maken die overigens aanvoelde alsof er een baksteen in de verbrandingskamer lag. Goeiemorgen wat een gebonk. Maar zodra de eerste slagen waren gemaakt leek –tot zover het te noemen valt- de motor normaal te draaien. Echter duurde het niet langer dan 2 seconden want er was niemand om het gaspedaal in te drukken om zo de gasklep te openen. Maargoed, de ontsteking ligt het dus niet aan. Wat dan wel? Nog steeds kwam er geen brandstof uit de leiding. Ik was de spullen alweer aan het opruimen om mijn verlies te accepteren toen ik een vaag wit ding tussen de brandstofleiding zag zitten. Ik trok hem los en daar vandaan kwam wel brandstof uit de leiding. Blijkbaar een brandstoffilter.  Ik kon er amper doorheen blazen. Niet gek, want moet je zien hoeveel zooi daar in zit:  Een zwart gat naar een andere dimensie?  Ik dus maar wat tikken op de straatstenen en blazen. Een halve tabakwinkel kwam uit dat ding zetten:  Maar wacht eens even, toen ik nog eens goed keek naar de binnenkant zag ik wat ik al vreesde. Iets wat geen enkele oldtimer liefhebber ooit durft aan te treffen.... Een bruin café met sigarenclub zat in mijn brandstoffilter:  Er is niets wat je tegen dit soort lui kan doen dus er zit maar één ding op. Een nieuw filter bestellen. Zal wel weer een fortuin kosten. €1,78 bij Dafhobby Oh. Maar gelijk 2 besteld. Alleen wat mij zonder gekheid zorgen baat, is waar deze hoeveelheid schilfers vandaan komen en over hoe lange periode dit zich heeft verzameld. Is dit puur toevallig tijdens het vervangen van de contactjes verstopt geraakt toen het laatste stukje in het filter kwam te zitten of is het hele zooitje ineens los gekomen ergens vanuit de tank. Op het DCN forum sprak men over een kwaal bij de brandstofleiding waar deze de tank in gaat. Ik hoop niet dat het bij mij daar doorgerot is. Dit valt pas te controleren wanneer de wagen op een brug staat. Voorlopig kijk ik eerst met een nieuw brandstoffilter hoe dat gaat. Straks is er niet veel aan de hand. Maar als deze ook binnen no time vol zit met roest dan wordt dat laswerk pas echt een uitdaging. |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 12-06-2016 16:04 |
Ah is dat de reden dat ik altijd de neiging heb tig keer op mijn toeter te drukken voor ik uberhaupt maar wegrijd..... (kom immers bijna niet meer in R'dam )
JUIST! gelukkig ben ik niet de enige van onze generatie die er zo over denkt. Supernetjes gedaan met de gordels, lekker zoeken en uiteindelijk blij zijn als het lukt. Toppie!Ik vrees echter wel voor je bruincafe, maar goed. Komt ook uiteindelijk wel weer goed, het vervelende is alleen dat je de hele tank moet leeghalen en laten behandelen voor je kan gaan slijpen en zagen en schuren en lassen. Anders zegt t straks nog kaboem. Maar ach, altijd een brandstoffiltertje bij je. Start ie wel. Voordeel aan je DAF is dat ie geen BDP sensor heeft. Als je trouwens wilt controleren of die vonkt.Leg je bougie ergens bij de veerpoot ofzo, waar die de vonk kan laten overschieten naar de massa van de auto en dan starten. Vonkt ie dan kun je het zien en de ontsteking direct uitsluiten. |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 12-06-2016 18:43 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 13-06-2016 09:12 |
| Ik had al eens geprobeerd om inderdaad de bougie tegen de body aan te houden, al is dat nogal een uitdaging als je in je ééntje bent. Heb ik namelijk eindelijk dat ding stabiel op een plek liggen die ik van binnenuit kan zien, pleurt deze er gelijk weer vanaf zodra de motor door zijn eerste compressieslag gaat en heen- en weer begint te wiebelen @_@ En inderdaad, het persoon op het DCN forum moest ook de hele tank los halen. Iets waar ik niet bepaald zin in heb. Ik hoop dan maar ook dat het iets simpels is zoals de leidingen. Maar gezien mijn recente ervaringen is het altijd de ergste optie. Anders heb ik natuurlijk geen materiaal om over te schrijven. @Nissan GT-R, awesome, Hoe treurig het is, maken wij naar mijn idee deel uit van een héél select groepje onder leeftijdgenoten die zo denken. I.p.v. disrespect naar lui die dit doen, is er juist disrespect naar diegene die er op tegen zijn want schijnbaar ben je dan niet cool of zo. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 13-06-2016 10:12 |
| Hoi Rob, Ik heb met heel erg veel enthousiasme je hele topic gelezen. Ik heb je vorige week een PB gestuurd en ik vraag me af wat je daar van denkt . onder het mom van leeftijdsgenoten... |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 13-06-2016 10:16 |
Ooh, mijn excuses! Totaal over het hoofd gezien! (ik moest ook even zoeken waar de PB sectie zat). Bedankt voor de reminder anders was het me nooit opgevallen.  Ik zal je bericht even lezen. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 24-06-2016 22:33 |
| Hoi Rob, Ik zeg het nogmaals: geweldig om dit allemaal te lezen, echt een rit "to memory lane". Ik ben op jouw leeftijd ook begonnen met "oude rommel" zoals mij pa het noemde, en ben met vallen en opstaan wijzer geworden. Alleen moest ik zo nodig met Amerikaanse bakken bezig, die waren niet alleen zwaarder dan jouw Daf maar ook véél ingewikkelder en duurder. Nieuwe bougies? Nope: bijvijlen en terug zetten. Het waren er wel 8. Nieuwe verdelerkap? Nope: opschuren en weer terug zetten. Nieuwe banden? Nope: 26ste hands ophalen met een DOT code van 3 eeuwen terug, prima toch? Ze waren tenslotte wel van het formaat tractor. (lees: landbouw voertuig.) Ik heb toen ook met vele blauwe plekken en nieuwe vloekwoorden aan het prutsen gegaan, en ik heb het nu tot knutselaar geschopt. Ik ben zelfs bevorderd tot "hulp voor anderen" . Ik heb al eens aangeboden; maar nogmaals je bent altijd welkom voor hulp en/of raad. Greetzz Renate. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 25-06-2016 20:19 |
| Ik vind dit nog één van de prachtigste verhalen op het forum. Goed bezig, Rob |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-06-2016 18:28 |
| Bedankt! @renate, Als ik dat zo lees ben ik blij dat ik toch maar voor een Dafje gekozen heb haha. Ik heb even wat fototjes bekeken van de Eldorado of Lincoln die ik zo mooi vind en inderdaad, een wirwar van onderdelen en kabels. Wat ik toch wel grappig vind om te beseffen is dat Amerikanen uit exact hetzelfde jaartal als deze Daf al zoveel uitgebreider en complexer zijn. Een motorkamer vol snufjes. Elektrische ramen, cruise control, stuurbekrachtiging. En dan kom ik aan met mijn uitschuifbare asbak. Toch kan ik niet wachten tot ik ooit mijn handen krijg aan één. Alleen al interieurfoto's van die dingen zijn geweldig. Zo'n dikke leren fauteuil voorin waar Jan de Bouvrie niks bij is. Het grote voordeel van die Amerikanen is wel dat je een volledige werkplaats met brug en spuitcabine in de kofferbak kan opbergen zo groot dat die dingen zijn. Sterker nog, ik kan mijn Daf achterin meenemen als backup voertuig. Ik hou je aanbod zeker in mijn achterhoofd! Nogmaals dank Eindelijk weer eens tijd voor een update. Er is genoeg om weer te vertellen. Zet een bak koffie... nee, een pot koffie, en lees rustig verder. Allereerst het startprobleem; De bestelling van DafHobby kwam al snel binnen, dus ik ben die week meteen ermee aan de slag gegaan. Voor die het gemist hadden, dit brandstoffilter moest vervangen worden:  Het is een verslag niet waard want je rukt dat ding los, legt hem even naast de nieuwe voor een leuk kliekje en propt vervolgens de nieuwe terug op dezelfde plaats.   Zo. En starten maar. zzzzt. zt. zzzzzzzt. zzzt. zzzzzzzzzzzt. zzt. zzzzt. z. z.. zzzzzzt. Potverdulleme dat filter doet geen ene klap. Nog maar eens proberen dan. Ondertussen kon ik Titanic aanzetten en afkijken maar nog wou dat ding niet starten. Het voordeel van dit filter is dat deze gelukkig transparant is, en ik kon zien dat er iets van benzine in zat. Dus er gebeurd íets. Misschien als ik even wat brandstof inspuit in de carburateur dat hij dan op gang komt. Plantenspuit leeg.... -_- Blijkbaar kan benzine daarin ook verdampen. Ach ik had de gevulde jerrycan nog, twee zelfs, dus een kwestie van wat bijgieten en spuiten maar. Maar helaas, ook dit deed geen verschil maken. WACHT EENS! Als ik nou gewoon die stengel van de plantenspuit in de brandstofleiding druk en knijp, misschien kan ik het omhoog pompen. Heel leuk idee Robin, maar je mist het vacuum die de spuit uit zijn reservoir haalt. Erg jammer weer. Na nog wat startpogingen gaf ik het op. Ik begon de boel weer op te ruimen en was van plan weer naar binnen te gaan. Ik trok nog even de brandstofleiding los bij de carburateur. KLOTS KLOTS KLOTS. Verhip! er komt benzine uit. Nou, vooruit dan maar, nog één keer proberen dan. Sleutel in contact, en zzzt. zzzzzzzzzt. zzzzpr....zzzzprt... zzzzt. prt. prt. (mijn vertolking van motorgeluiden laat ter wensen over) prrrrtt. prrrrt.tt.rr.t.tprrrt. En ja hoor! er kwam weer leven in! En een partij ruk dat de motor liep omdat ik met mijn tengels aan de mengselschroef had gezeten. Telkens stond deze op het punt om af te slaan dus ik moest de stationairschroef even omhoog draaien. Gelukkig kom je daar zo bij terwijl je het gas indrukt. Niet dus. Wat een goed idee toch weer om zo'n mooi stuurslot te kopen! Uitschuiven die handel en klemmen tussen het gaspedaal en motorkap grendel:  Uiteindelijk wist de motor met ongeveer 1 slag per seconde draaiend te blijven dus ik spring die auto uit en duik die motorkamer in alsof mijn lang verloren liefde er in zat en graaide naar de carburateur met een obsessie waar dr. Phil een uitzending over kan maken. Gauw een paar draaien aan die stationairschroef in hoop dat ik de juiste kant op draaide, en gelukkig, iets dat mee zat. Het toerental liep op en en kon nu de mengselschroef afstellen. Dit maal kon ik goed horen dat de motor in toerental begon op te lopen en steeds stabieler begon te draaien. Stuurslot weer eraf, en nu kon ik het stationair afstellen zodat het vliegwiel niet niet begon te draaien en de motor net niet begon af te slaan. Hier het resultaat: [www.youtube.com] Dat gekke gepiep van die V-snaar is ook foetsie. Godzijdank is dat ook weer opgelost. Zonder gekheid, dit moment voelde aan alsof ik een dode weer tot leven had geroepen. Op naar het volgende: De gordels! De gordels zelf waren al bevestigd aan de stijlen. Maar nu kwam pas echt de uitdaging; de middenconsole. Want zoals je eerder kon zien heb ik twee individuele montagepunten voor het klikmechanisme van de gordel terwijl het klikding dat ik heb een centraal punt gebruikt. Er moest dus een beugel gemaakt worden die voor deze overbrenging zorgt. Makkie toch? Amahoela. Zie ten eerste maar eens een fatsoenlijk stukkie staal te vinden. M'n maat had gelukkig nog wat schroot in de kelder liggen. Het beste wat in de buurt kwam van wat ik nodig had: Stuk staal van 6 mm dik bij 6 centimeter. Dit is het kaliber staal waar een scheepsromp uit gewalst kan worden. Buigen is onmogelijk, je drukt nog eerder de aarde uit zijn baan dan dat je een stuk staal van 6 mm weet krom te krijgen. Dus dan maar doorslijpen die handel. Ik had alvast netjes uitgemeten dat de beugel 15 centimeter breed moest zijn. Voordat de boel in elkaar gelast zou worden moesten eerst de gaten voor de bouten er in. De bouten hebben een diameter van 11 mm, dus we hadden een staalboor van 12+ mm nodig. Hadden wij die? nee. Ach, gelukkig zat de Gamma dichtbij dus ik daar maar heen fietsen. Jammer was wel dat er een hoosbui was waar je U tegen zegt. Het was letterlijk alsof je onder de douche stond. Maar dat boeide niet, ik ben niet van suiker gemaakt en wou die boor hebben. 7 euro kostte een boortje van 12,5mm. Blijkbaar kreeg ik nog 2 euro korting ook. Nice! De gaten erin boren ging prima. Plaatjes op elkaar geklemd en eerst met een klein boortje van 4 mm voorgeboord en daarna meteen dat slagschip van 12,5 mm erin gedauwd. Ging prima. Toen konden we de boel aan elkaar lassen. Een half uurtje later zat de beugel in elkaar. Prachtig! Het jammere was alleen, we hadden even vergeten dat de zijkanten TEGEN de bovenkant aangelast moesten worden en niet erop. Dus de breedte was 13,nogwat centimeter. eehhhh..... Hopen maar dat ik verkeerd heb zitten meten? Na wat zwarte lak erover gespoten te hebben was de beugel de volgende dag klaar:  Maar even kijken of deze over de tunnel heen wilt schuiven. BOINK! Mooi niet dus hé. Het enige waar die beugel op paste was mijn eindeloze frustratie. Zonder isolatie en rubber mat wou hij er wel nét overheen. Maarja zo ga ik niet rondrijden:  Hmm, zal ik anders proberen die beugel uit elkaar te drukken? Maar hoe.... Ah! DE KRIK!  Hoppa, krik ertussen en draaien maar. De beugel leek uit elkaar te gaan, maar nog voordat ik bij de vloeigrens aankwam knalde die beugel eruit met zoveel geweld dat ISIS het gelijk begon op te eisen. Mijn krik ligt nu ook ergens bij Syrië vermoed ik. Afijn, dit ging zo niet dus een andere keer moest de beugel maar weer doorgeslepen worden en een stuk ertussen worden gelast. Gelukkig zat het gat erop al niet in het midden. Na 3 laspogingen hebben we de beugel met +- 12 millimeter kunnen verbreden:  Voordeel van dit dikke staal is dat de las wel makkelijk te controleren is. Gewoon loeihard naar de grond werpen. Blijft hij heel na 4 gooibeurten dan is de las goedgekeurd. De eerste 2 keer brak hij dus gewoon mooi doormidden die loeder. De 3e keer bleef wel goed vasthouden omdat we nu maar eens een inkeping erin hadden geslepen. Zo, deze zou er toch wel op moeten passen. Nee natuurlijk niet want door het lassen is het staal zo kromgetrokken dat de poten naar binnen zijn gaan staan alsof het een verlept hoefijzer is. Dan maar weer de krik ertussen.... Ja ik was even op een neer gereden naar Syrië om hem terug te halen. Dit maal kregen we het voor elkaar om de poten ver genoeg naar buiten te duwen. Dood eng want je wacht elk moment op dat die krik er weer vandoor schiet. De volgende dag was het moment aangebroken om te kijken of het paste. Dus ik doe de deur open en tot mijn schrik betrap ik mijn voorstoelen op een handeling die niet geschikt is voor kinders jonger dan 18 jaar.  Nouja zeg hé! Niet normaal waar de wereld heen gaat. o_O' Het had flink zitten regenen de avond ervoor en vreemd genoeg waren de vloermatten achterin ook nat:  Zal wel condens zijn hoop ik, want als daar lekkage zit, schiet mij dan maar lek. Anyway, eerst maar de gaten zoeken. Dit deed ik door eerst de isolatie eruit te trekken, vervolgens een bout erin te draaien, de mat er overheen te leggen en ongeveer het midden van de moer opzoeken en daar ten slotte een puntje met een schroevendraaier in te zetten.  Daarna draaide ik de bout er weer uit zodat ik nu kon voelen waar het gat zat met behulp van het puntje dat ik erin had gezet. Toen ik het vond kon ik de boor erop zetten en een gat in de mat boren. Tadaa:  Andere kant idem dito. Daarna kwam de isolatie aan de beurt. Dit kan je op dezelfde manier doen, maar handiger is door gewoon de isolatie aan te brengen en vervolgens de mat er overheen te gooien. Dan zie je precies waar het gat hoort te zitten. Met een houtboor graaf je er zo doorheen:  Die houtboor wordt wel één plakkerige zooi overigens. Zo. En Tadaaaaaeeeeeuuhhhh..... ohw....  Serieus, echt waarom. Ik snap het niet. Toen heb ik mijn beste vriend Stanley erbij gehaald en daarmee maar gewoon het hele stuk eruit gesneden:  2 dingen waren intussen op. Mijn bier en mijn geduld. De andere kant zag er wel gewoon goed uit:  Voordat ik de beugel erop ging zetten heb ik eerst het schroefdraad onder de WD40 gespoten en daarna aan beide kanten de bouten een stuk of 20 keer erin en eruit gedraaid en tussendoor telkens met een doekje afgenomen. Omdat die tunnel in contact staat met de buitenlucht is dat schroefdraad half gaar geworden door de jaren heen. Die bouten zijn dan ook echt verschrikkelijk om daarin te draaien. En zo zitten ze er aan beide kanten netjes in: (uiteindelijk zijn de bouten aan beide kanten hetzelfde geworden)  Toen kwam het heilige moment. Eerst het klikmechanisme/gordelhouder erop:  Het schroefdraad moest ik bovenin plaatsen anders paste hij niet. Nu zit er een asbout van een fiets erop gedraaid maar zit nog niet optimaal, dus ik moet nog even langs de Hornbach om een fatsoenlijke bout en moer te halen. hé hé   En weer een ziel gelukkig.  Hoe blij iemand kan zijn met een autogordel. Als ik nu trouwens een ongeluk met deze Daf heb dan is die gordel beugel het enige onderdeel dat geen schrammetje zal hebben. Buiten dit gedoe om nog wat korte dingetjes. Ik heb eindelijk een benzinedop gevonden met een slot erop. Ineens rijd mijn auto een stuk zuiniger.  Je zou denken dat een benzinedopje erop draaien makkelijk is. Maar nee hoor natuurlijk gaat dat niet als je auto gesandwiched staat tussen twee andere wagens:  Ik kon mij er nog amper tussen wurmen. Dat heldere licht dat voor mij geparkeerd stond had nog 1m 20 aan vrije ruimte ervoor zitten. Bedankt hé! Trouwens, hoe heeft in hemelsnaam die vent die bus daartussen gekregen? o_O Die kan beter inparkeren dan ik. Maargoed, daarnaast was ik nog langs de Obelink geweest  Kosten: €11,50 Serieus bijna iedereen verklaarde mij voor gek toen ik begon over het oppompen van autobanden met een fietspomp. Grappige is, op een autoband als de mijne staat maar 2,5 bar druk terwijl op een fietsband iets van 6 tot 8 zit ofzo. En wat blijkt, oppompen gaat echt perfect met dit ding. Ik zette hem er op, zag dat de achterband maar 1 bar druk erop had zitten. Een paar keer gepompt en hoppa op druk is ie. Gek of niet, het werkt wel. Het enige waar je voor moet oppassen als je hiervoor een fietspomp gebruikt is of er geen irritante vlogger of iemand met een smartphone je staat te filmen, omdat zij te dom zijn om te bedenken dat dit gewoon mogelijk is en je voor je het weet met je goede gedrag zo op Dumpert of Youtube zetten. Ik zag ook dat het verleggen van een autoband ook geen ene aap voorstelt. Al die enge verhalen van mensen over "waarom denk je dat garage's die grote machine's gebruiken" zijn naar mijn idee onzin. Die machines gebruiken ze omdat het sneller gaat, maar de handelingen blijven exact hetzelfde. Dit gaat blijkbaar bijna net zo makkelijk als een fietsband dus misschien dat ik dit zelf eens ga proberen. Als een idioot als ik een band van een velg kan halen en een nieuwe erop kan leggen langs de kant van de weg in Rotterdam dan moet iedere halve gare het kunnen. M'n pa had nog een uit de kluiten gewassen blikopener gevonden in de garage die ik mocht hebben.  Maarja, dan kom je op een middag als deze dit tegen: [www.bandenthuis.nl] Tsja, als het dan toch al inbegrepen is. Bij de Kwikfit vragen die grapjassen €20,- extra per band als deze niet bij hen gekocht zijn. Are they completely from the pot gejerked. Tot slot nog een zeer aangename en compleet onverwachte verassing. Ik was vorig weekend weer bij mijn ouders waar mijn opa en oma ook even langs kwamen. Zij hadden een zware plastic tas bij zich met iets er in. Geen idee wat het moest zijn. Ze kwamen in elk geval naar mij toe gelopen en viste de inhoud uit de zak. Na het uitpakken ervan herkende ik al de blauwe kleur. Het was een map. Toen ik deze omdraaide dacht ik 'ga weg @_@':   3 originele DAF onderdelenboeken van de 44 en 55 modellen van alle uitvoeringen. En nog helemaal compleet ook. Hoe ontzettend tof is dat? Deze boeken zijn echt verschrikkelijk lastig om te vinden. En wanneer iemand ze te koop aanbied worden er vaak zulke absurde bedragen voor gevraagd omdat de verkopers denken dat ze een door-Michael-Jackson-gesigneerde authentieke liefdesbrief van Abraham Lincoln uit 1322 voor Christus aan het verkopen zijn. Kennelijk hadden ze deze via via via via via via via via via via via via via via via via via via via toevallig gevonden toen ze een bekende tegen het lijf liepen. Wat een toeval. Een geweldig item in mijn collectie van Daf boekjes en nog eens handig ook omdat ieder onderdeel hier in omschreven is. En tot zover weer het hele gebeuren. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-06-2016 18:53 |
| Rob dit verhaal is weer Pullitzerprijs waardig! Ik heb inderdaad nog nooit iemand zo gelukkig gezien met een setje gordel's. Goed bezig! Ik zal toch maar eens pleiten bij de moderators om zo'n leeftijdscontrole in te voeren alvorens dit topic geopend kan worden. De verhalen en afbeeldingen zijn eeh... zeer grafisch  |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-06-2016 18:56 |
Goh, ben ik een week niet op het forum geweest, vanmiddag weer even kijken, hm jammer geen update van Mr Rob. Nu alsnog, mooie verhalen weer! En ook een stukje vooruitgang, lekker is dat he? Ook mooi die onderdelenboeken!
Ehh hebben we iets gemist? Iets met roze pasje? |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-06-2016 18:59 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-06-2016 19:11 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-06-2016 19:29 |
| Zo, mijn zondag is ook weer helemaal goed. Greetzz Renate. |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-06-2016 19:31 |
| Hahaha mooie held dat je ben! Grandioos topic dit |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 26-06-2016 21:44 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 27-06-2016 21:23 |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 28-06-2016 11:31 |
| Prachtig verhaal, werkelijk. Ik heb wel vijf keer keihard zitten lachen in de studiezaal van mijn universiteit. Werd er bijna uitgezet |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 28-06-2016 21:50 |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 10-07-2016 16:48 |
| Weer tijd voor een verhaaltje zo op de zondagmiddag. Het is weer even geleden sinds mijn laatste bericht, dat was mede door het gebrek aan toetsenborden afgelopen weekend en omdat er weer genoeg aan één stuk door was gebeurd wat nu eindelijk een soort-van-einde heeft. Maar allereerst weer bedankt voor de leuke reacties iedereen! Volgens mij heb ik net zo veel lol in het lezen ervan als dat jullie van dit topic hebben. Ik kon zelf ook een paar keer lachen, top! Ten tijde van het schrijven van mijn vorige verslag was het enige pasje waarmee ik mocht rijden een gele die garant staat voor dagelijkse stress:  Maar! Het is nu toch eindelijk zo ver!  (Lijkt een stuk moderner van binnen, zo’n Daf.) Vorige week maandag (de 27e) heb ik om 1 uur mijn rijexamen gehad in Spijkernisse, en ben in één keer geslaagd! En had maar 2 kinderwagens geschept! Voorafgaand van het examen had ik eerst 3 uur rijles genomen, en man wat was ik blij dat ik dat had gedaan. Vrijwel alle zenuwfoutjes heb ik eruit kunnen gooien voordat het examen begon. En er zaten genoeg tussen waarop je zo hard zou zakken dat je gelijk de twee opvolgende examens al per direct zou zakken na aanvraag. Gelijk toen ik thuis kwam wou ik mijn rijbewijs aanvragen. Ik open dus de website van gemeente Rotterdam en open de pagina om een afspraak te plannen. Eerst mogelijke datum: 11 juli! ELF JULI!!! Dat is inmiddels morgen. 2 weken moest ik wachten.... OP EEN AANVRAAG!! Zijn ze nou helemaal van de dakgoot gekletterd? Als ik twee weken daarop moest wachten dan had ik mijzelf van kant gemaakt. Immers is de periode die je moet wachten na het halen van je rijbewijs al de langste in je hele leven ongeacht hoe lang het werkelijk duurt. Maar wat bleek, je kan gelukkig ook langskomen in het inloopuurtje de eerst volgende dag. Mij werd wel aan de telefoon gewaarschuwd over de wachttijd... Ik wist niet dat ik het circus had gebeld. Dus ik de eerst volgende ochtend pronto om 10 uur in de hal van het stadhuis waar ik een interessant tafereel ontdekte. Ongeveer 10 anderen stonden ook al bij het loket te wachten. Dit zijn geautomatiseerde touch-screen paaltjes waarop je aangeeft wat je komt doen. Zolang het nog geen 10 uur is zegt het paaltje “u kunt pas zonder afspraak terecht om 10 uur” of zoiets. Dus om de 20 seconden stapte telkens een moedige wachtende naar voren om zichzelf op te offeren voor de anderen door op het paaltje te drukken, iedere keer weer een andere. Dit gebeurde zo’n 20-30 keer totdat ineens het loket was geopend. Ik was nummertje 2 voor aanvragen en moest ongeveer een half uurtje wachten. Is toch wel even iets beter dan 2 vervloekte weken @_@ En nou en of dat ik een spoedaanvraag gedaan heb. Mijn geduld was op. Het leven is te kort voor €34,10 extra. Dus de volgende dag kon ik eindelijk mijn rijbewijs afhalen en voor het eerst zelfstandig de weg op. Ik fietste naar huis, vrat mijn OV chipkaart op en stak mijn fiets in brand. Toen was het moment aangebroken:  De eerste ronde! Voor de eerste keer sinds ik mijn trommel in maart heb gekocht heb ik eindelijk de bevoegdheid om deze truttenschudder verder dan een parkeervak te kunnen rijden. Sleutel er in, en starten maar. Hij ging nog in één keer aan ook! alsof de auto er zin in had. Al mijn half afgemaakte voorbereiding kwam nu te zaak. Zou hij goed rijden? zouden de gordels vast blijven zitten? zou hij niet afslaan? zou de uitlijning redelijk zijn aangezien ik de sporing nog niet had uitgelijnd? zouden de tijdelijk vervangende wielen het volhouden? Zou ik de handrem er eindelijk eens afhalen na 300 meter gereden te hebben? Maar één manier om achter te komen. Mijn eerste ervaring van zelfstandig rijden in het Rotterdamse verkeer: Opgefokt. Auto's van links, auto's van rechts, auto's vanuit het dashboard kastje, suïcidale fietsers die zichzelf voor je auto gooien, voetgangers die heel Rotterdam als één groot zebrapad beschouwen, geroep over dat mijn moeder zogenaamd een bepaald erotisch beroep uitvoert, kinderen die uit de lucht komen vallen.... nadat je ze hebt aangereden, Mercedessen en Bentley's van €200.000,- die de politie niet meer op zuivere aankoop mag controleren die volgens mij vrijstelling hebben op verkeersregels, doodsangsten omdat de Duitsers zomaar weer eens wraak kunnen nemen, bumperklevers voor, bumperklevers achter... Echt serieus die wagens zaten nog geen 40 centimeter van mij vandaan. Allemaal met een hartslag van 250 BPM. Ik reed nu het parkeervak uit. Toen ik de straat uitreed ging het wel prima eigenlijk. Beetje spannend wel omdat er niemand meer naast me zat waarop je kon vertrouwen en zo'n Daf even iets heel anders is dan een VW Golf Mk7. De kijkstapjes gingen ook wat lastig wanneer er 2 spiegels langzaam naar beneden staan te trillen. Eerst even een kort rondje door de straat voordat ik met m'n maat ermee naar de Hornbach rijd. Het voelde zo raar dat ik nu achter het stuur van dit ding zat en dat het gewoon mocht. Eenmaal thuis kon ik hem makkelijk ik het vak zetten (halve straat was leeg). Zo, sleutel er uit, raampie omhoog, handrem omh.... ohw. De handrem stond al die tijd nog omhoog. Werkt dus goed zie ik. Mijn familie wist trouwens nog steeds niet dat ik mijn rijbewijs had gehaald. Ik wou hen verassen door in het weekend langs te hobbelen met de trommel. Vandaar dat ik dus ook even geen word had gerept op dit forum. Wat je niet zegt kan je ook niet verkeerd zeggen. De hele rit naar de Hornbach ging fantastisch. De motor pruttelde goed en de wagen reed -tot zover mogelijk is met oeroude banden- tijdens een hoosbui prima. Bij de Hornbach heb ik meteen even een nieuwe set banden gekocht. Blijkbaar hadden ze de juiste maat voor een Daf 44 daar gewoon hangen. De afdeling vond ik wel wat dubieus.  Toen kwamen we weer thuis en moest hij in een vak worden gezet... In een straat die ineens helemaal vol stond met 1 plekkie vrij. Normaal komt er geen hond in die straat, totdat je ineens gaat inparkeren. Dan wordt de halve wereld ineens omgeleid door die straat heen. Hoe geweldig een Daf ook is om in steden mee rond te rijden vanwege het volledige automatische systeem, inparkeren is (voor iemand zoals mij) echt verschrikkelijk. Zie, die wagen heeft een centrifugaalkoppelling die aanslaat bij een bepaald toerental, wat dus betekend dat zodra de auto koppelt de motor al een redelijke vaart maakt, dus die wagen schiet als een hyperactief kind met ADHD en een levensvoorraad aan RedBull voor- of achterruit. Dus ik zat met dodelijke precisie op het gaspedaal de wagen in het vak te wiggen totdat ineens BOOOINK! Oh god nee toch. Ik had de wagen achter mij aangetikt. 0_0 En nog voordat ik uberhaupt kon omkijken wat er was gebeurd werd ik al op film vastgelegd door een VVS'er in zijn auto die zat te wachten. (Een VVS'er is iemand die zijn ogen niet naast elkaar heeft staan maar onder elkaar waardoor zij video's verticaal filmen) Kennelijk wou diegene zijn Dumpert debuut maken door een slechte inparkeerder op zijn eerste dag zelfstandig rijden vast te leggen. Nou aangezien tegenwoordig iedereen met een telefoon vind dat zij de nieuwe Steven Spielberg zijn en je nergens meer veilig bent voor een simpele fout zonder dat je op het internet komt, voor iedereen die net zijn rijbewijs heeft of nog gaat halen, hier presenteer ik:  En de tip is: Doe. niets. Ken je die scene in Jurassic Park waar die Trex roet in het eten gooit tijdens die heerlijke trip door de jungle? Het advies in die scene geld ook hierbij.  Niemand gaat een video kijken waarin niets wordt gedaan. Dus ik en m'n maat bleven gewoon in de wagen zitten en zaten als 2 leeghoofden voor ons uit te staren. Het werkte! De telefoon ging weg en wij konden veilig uitstappen. De VVS'er stapte ook uit. Wat een verassing, een lokale... Rotterdammer? die zich weer eens bemoeide met iets waar diegene geen bal me te maken had. Gelukkig na 7 jaar in Rotterdam te wonen weet ik dat weerwoord geven eindigt in een gebroken kaak en (doods)bedreigingen (dat laatste heb ik serieus meegemaakt) dus ik ging er maar in mee. Meneer kende zogenaamd de eigenaar van de auto. Ding was net gekeurd etc. etc. etc. en ik moest mijn gegevens achterlaten. No Shit Sherlock. Maar als je diegene kent? Kan je mij een email adres of telefoon nr geven? dan bel ik gelijk even? NEE DAT KAN NIET JE STOPT MAAR TELEFOON NUMMER ONDER VOORRUIT. Fijn, als we zo gaan doen dan ga ik een vulpen gebruiken om mee te schrijven. (het regende buiten). Meneer ging weg en ik ging naar binnen om een papiertje te pakken. Ook konden nu eindelijk die 8 auto's doorrijden die vast stonden in de straat omdat meneer zijn auto was uitgestapt en de boel blokkeerde. Toen ik weer naar buiten liep zat een stelletje even naar de schade te kijken, wat overigens dit was:  (Nee ik heb niet de letters eraf geveegd) Het kenteken was iets gebobbeld. Zij zeiden droog "Oh, maar dat is de auto van Henk (zo noem ik hem even), die woont hier. Vriendelijke vent hoor, als je even aanbelt komt het wel goed" Ik dus gedaan, boven ging een raampje open (hij zat op 3 hoog) en ik vertelde dat ik zijn wagen had aangetikt en bood mijn excuses aan. "Is de schade erg?" "Tja, het kenteken is iets gebobbeld" "oh. Ik kijk morgen wel joh. Anders sla ik wel een deuk in die Daf, staan we weer gelijk" "Moet je wel even zoeken naar een plek waar nog geen deuk zit." En zo wisten we het luchtig af te handelen. Geen bericht meer over gehad verder. Tot zover mijn eerste rijervaring. Na deze dag is mijn Funda zoek criteria iets aangepast naar wat voor woning dan ook búiten Rotterdam. De volgende morgen was het tijd om voor het eerst in mijn ééntje naar mijn werk toe te rijden. Al was de pret er iets van af door de spanning de avond ervoor, ik had er wel zin in om mijn collega's eindelijk de trommel te laten zien. Heel voorzichtig uit het vak gewiggeld en gaan met die banaan. De hele week was het rotweer. Keiharde regen, windstoten en wat dan ook. Ik stond er ook van te kijken dat ik de Brienenoordbrug niet af was gewaaid. Toen ik er vanaf reed dacht ik lekker met het verkeer mee te hobbelen. Toen ik 125 op te teller zag staan moest ik maar even vaart minderen en achter een vrachtwagentje kruipen. De belevenis was vrij eng. Voor het eerst in een 47 jaar oude trommel die nog alle mogelijke gebreken kan hebben in een gigantische hoosbui op de snelweg tussen wolken aan opspattend water. Dat vertrouwen moet nog even groeien en ik moet mijn wagen nog leren kennen qua hoe hij rijdt. De eerste les kreeg ik dan ook gelijk mee toen ik de snelweg verliet. Ik laat het wiskundig zien: 60 KM/H + scherpe bocht + nat wegdek + banden uit 1370 voor Christus + achterwiel aandrijving = wwhhhhhhhooooooooooooooooooooossssshhhhiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiittt De achterwielen kwamen los van het wegdek en gingen volledig Fast & Furious Rotterdam Drift. Gelukkig wist ik de neus de goede kant op te houden, rustig insturen zonder te grote bewegingen en het gas gelijkmatig afnemen om te voorkomen dat de wielen plots willen stoppen met draaien. Had er nu maar een VVS'er in de berm gestaan, dan had ik een stoer actieshot gehad. Mijn leven is nu wel volgens mij 5 jaartjes korter geworden en vanochtend zag ik de eerste grijze haren tevoorschijn komen in de spiegel. Nooit meer. Ik had de dag in elk geval overleefd en die avond deukloos weten in te parkeren. Toen was het vrijdag, tijd om na mijn werk het hele eind naar Apeldoorn te pruttelen! Dus ik stap die ochtend in en begin te rijden. "Hmmm, wat ruik ik?" Eén of andere brand lucht hing in de auto toen ik de straat uit reed. Tja, het stinkt wel vaker hier in Rotterdam en bovendien werd er aan de weg gewerkt waar ook een bepaalde lucht vanaf kwam. Ach, lekker doortuffen dan maar. 27 kilometer op de snelweg ging goed. Was ook minder eng dan de dag ervoor en ik zat rustig mee te mompelen met "Shine on you crazy diamond" Die lange versie ja, ik moet toch wat onderweg. Maar vlak voordat ik er af moest begon ik die brandlucht weer te ruiken, alsof er net ergens is gelast. Toen ik bij het stoplicht aan kwam begon mijn controlelampje van de accu te branden en iets van geratel kwam van de auto vandaan. Op dit moment zat ik eerder "Hold on you crazy wagen" te zingen uit hoop dat ik in elk geval nog tot aan mijn werk kon rijden. Ik reed Papendrecht binnen en kwam net voorbij een rotonde toen ineens GTGRGTRGRTGRTGTRTRTGRGTRGTGRGTRGTGRRTRTRTRTTRTRRTRTRTRTRTR een oorverdovend geratel vergelijkbaar met 2 tandwielen die in de verkeerde richting tegen elkaar in draaien onder de motorkap vandaan klonk en ik geen meter meer vooruit kwam. Ik dacht eerst dat het pientere pookje niet goed stond dus ik had de wagen snel stil gezet, dat ding in zijn neutraal gegooid en die pook zo hard in zijn vooruit gedrukt dat daar alleen al genoeg kracht bij vrij kwam om de wagen 3 meter mee te kunnen laten rijden. Snel die motor starten; zzzzt. zzzzzzzzzzzt. zzzzzzzzt. zzzzzzt. zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzt. zzzzzt. Dat gietijzeren stuk wangestalte wou niet starten. En in mijn binnenspiegel kwam een stadsbus aangereden, oh god haal me weg hier. En ja hoor! de motor sprong weer aan. Ik kon echter nog geen 10 meter verder rijden of weer knalde het keiharde geratel in werking. Ik heb hem toen maar gauw in de berm gezet.  Alarmlichten aan!.... onee wacht dat heeft die niet omdat alarmlichten in 1969 een optie waren. Wanneer Daf het over veiligheid heeft dan praten ze over rubberen armleuningen en een motorkap die de verkeerde kant op opengaat. Dan maar mijn peperdure knipperlichtjes van de Action erbij gepakt, hoe kan ik zonder? Godzijdank heb ik al die lariekoek in die koffer bij de Action gekocht en meegenomen dus ik had zo beetje alles op zak wat een gemiddelde ANWB wegenwacht op zak zou hebben. Toen kon ik het meest gênante ooit gaan doen; mijn werk bellen om te vragen of iemand mij kon slepen. ; _ ; Gelukkig stond er één paraat en wou mij komen ophalen. "Waar zit je?" "Ehhh...." Natuurlijk nergens een straatnaambordje te bekennen. Dus ik moest de Daf uitstappen en een woonwijk trotseren om ergens een straatnaam te vinden. Het leek wel een groep 8 speurtocht. Kwartiertje later kwam mijn collega ter plaatse. Sleeptouw er tussen en trekken maar! Hij had nog nooit gesleept, en ik ben nog nooit gesleept, dus je kon de klok eraan gelijk zetten dat geen van ons ook maar een idee had van waar we mee bezig waren. Dus hij trekt net zo lekker op als anders. BOINK bats BOINK bats BOINK bats BOINK als een verlept potje touwtrekkers kwamen we langzaam op gang. Ik hoorde alles omverlazeren achterin, de knipperlichten vlogen alle kanten op en als ik mijn gordels niet had bevestigd dan had ik met voorruit en al op de motorkap gelegen. Toen deze mobiele kettingbotsing bij de rotonde aankwam moesten we remmen. Correctie, ík moest remmen zodat het touw niet zou gaan hangen. Uhu, een Daf 44 trommelremsetje die 2 wagens moet tegenhouden. Dat gebeurde dus niet en het touw begon op de straat te liggen waar ik vervolgens zelf met de auto weer overheenreed. Dat staat zegmaar gelijk aan het struikelen over je eigen badjas. De klap was zo hard dat ik werkelijk dacht dat mijn voorwiel eraf was gevlogen. Dus ik spring die auto uit, ruk dat touw los onder mijn wiel en geef weer een teken dat we kunnen gaan. Mijn collega draaide nu met veel precisie de rotonde op. Dit keer wat soepeler. Komt er vervolgens een Tut Hola aansjeesd in een SUV die mij denkt af te snijden toen ik de rotonde op kwam. 2000 jaar aan evolutie mensen, en nog bestaat er blijkbaar een natuurlijke selectie aan mensen die het idee in hun zaagsel gevulde harses halen om een auto OP SLEEPTOUW te gaan afsnijden op een rotonde! Dan heb je toch zitten spijbelen toen bij je creatie de hersens werden uitgedeeld? Het was ook niet alsof het niet opviel met zo'n prachtig fluoriserend geel touw met notabene een rood flaggetje eraan tussen 2 bumperklevende auto's die beiden hun alarm lichten aan hebben staan? Die van mij stonden zelfs op de zwaailicht modus! Gelukkig had ik mijn raam al open staan en kon ik haar met grote gebaren duidelijk maken dat ze met haar frikandellenbak onmiddellijk moest stoppen. En daar kwam geen middelvinger aan te pas! Waarschijnlijk staat ze daar nu nog. Afijn, we kwamen eindelijk aan op mijn werk waar ik kon gaan uitzoeken wat er aan de hand was. Dit deed ik samen met het advies van de Daf guru's op de Daf Facebook pagina. Iedereen kende de klachten.... maar van totaal andere onderdelen, dus niets sloeg ergens op. Eerst was de aandrijfas de verdachte. Ik had de wagen in zijn vrij gezet en ging eronder liggen om te draaien. Deze was gelukkig nog heel en draaide zonder rare geluiden of speling. Toen de koppelingsschoentjes. Ook deze leken goed te zijn want de koppelingstrommel draaide net zo vlot mee en als de motor draaide bleef deze stilstaan. Immers was het geratel van een veel hoger toerental dan dat die as zou draaien dus het lag niet aan de aandrijving. Dat betekend dat het dus aan de motor ligt. Ojee. Vastgelopen cilinders? Even de olie gechecked, en alles was netjes op peil. Het meest rare was, het geluid begon pas na ongeveer 30 seconden. Hier een opname van het kabaal: [www.youtube.com] Op 1:04 treed het geluid in werking. Let op het volume van je speakers. Ondanks dat je kan zien dat ik mij de pleuris schrok, is het gehijg van een omstander die stiekem zat mee te kijken en ook spontaan in de broek poepte toen het kabaal erin knalde. Wat kan het dan zijn? Maar even de bougies gecontroleerd. Deze horen koffiebruin te.... oh..  Wat moet ik hier nou weer mee? Sinds wanneer kunnen die dingen meerdere kleuren aannemen? Wedden, dit zijn politiek-correcte bougies die niet meer bruin mogen zijn maar zwart/wit in het kader van gelijkheid. Bosch wilt niet aangeklaagd worden. Ok, blijkbaar kan dit gewoon volgens de originele handleiding:  Met de bougies eruit, dan maar de motor even tornen. Misschien hoor ik iets, en dat deed ik ook. [www.youtube.com] Een vreemd schavend geluid klonk uit de motor zodra ik hem draaide. Het gekke was, dit was alleen te horen zodra ik hem met de klok mee draaide (van vooraf gezien) Misschien is de startmotor kapot? Deze heb ik dus weer even vervangen voor die andere die ik had. Nope, probleem bleef bestaan. Toen maakte ik de Vsnaar los die er nogal beschadigd uit zag. En hey, het geluid kwam van de dynamo. Deze blokkeerde zelfs een beetje af en toe. Ik heb de dynamo losgemaakt en naar huis toe meegenomen. Al meteen viel dit uit de achterkant:   Je weet al dat je een feestje gaat aantreffen als de eerste bout die je verwijderd er zo uit ziet:  Zo, uit elkaar:  En ja hoor, dat hele ding was in de poeier gelopen.    De rotor was een millimeter kleiner geschaafd, de geleiders waren beschadigd, wanden waren geschaafd, één koolborstel was verbrijzeld en de ander miste een hap en het geheel was gevuld met staalgruis. De dag erna heb ik voor de zekerheid de trommel gestart zonder dynamo, en tot grote opluchting was het probleem weg. Ik kon zelfs een rondje ermee door de straat rijden. Nu hoef ik dus alleen nog even een nieuwe dynamo en Vsnaar te zoeken en die er op te zetten en hij doet het weer. Hopelijk weet ik hem deze week weer rijdend te krijgen. Sinds dit oeuvre hebben meerdere mensen mij gevraagd of ik er geen spijt van heb dat ik dit ding gekocht heb. Immers heb ik sinds mijn rijbewijs er nog maar 2 dagen plezier van kunnen hebben met rijden. En mijn antwoord daarop is nee. Zeker niet. Bij de aankoop van een oldtimer kan men maar één fout maken. En dat is verwachten dat je niet met dit soort problemen te maken krijgt. Ik verwacht(te) niets minder, en 95% van de tijd dat ik hem heb heeft hij alleen nog maar stil gestaan, dus waarom zou ik er in hemelsnaam spijt van hebben? Door een financiële meevaller kort geleden zou ik zelfs deze 44 kunnen weg doen en één kunnen kopen die in topstaat verkeerd. Maar waarom zou ik dat willen? Dit is gewoon mijn trommel en ik heb er nog altijd lol van. Gebreken of niet. Nee, in plaats van een nieuwe kopen laat ik deze week mijn banden voor gloednieuwe vervangen en de boel professioneel uitlijnen. Ik zit er aan te denken om binnenkort een week vrij te nemen om het plaatwerk te laten herstellen. Ik ben gewaarschuwd dat mijn auto nooit zoveel waard zal zijn als wat ik er aan geld in steek, maar wat boeit mij dat? Wie zegt dat ik hem wil verkopen? Al steek ik er over tijd uiteindelijk €6000,- in, al het geld wat ik er in steek is voor mijzelf en het plezier wat ik eraan beleef en niet voor een potentiële koper. Grappig trouwens, de garage die de wielen uitlijnt is echt vlak bij mijn werk. Als ik wil kan ik de wagen erheen duwen. Toen ik begon over een Daf 44 en dat ik dichtbij was zei de garagist al meteen "Oh, is dat die bruine? Die zag ik gisteren nog in de straat rijden!". Een leuke reactie. Tot slot heb ik gisteren samen met m'n maat even gauw mijn originele velgen erin gelegd waar straks de nieuwe banden op komen. Dit is ook de eerste keer dat mijn daf side-by-side naast de Daf van m'n maat op de foto gezet kon worden. De eerste ontmoeting, geef me een zakdoek. ; _ ;  |
 |
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 10-07-2016 17:53 |
| Phoe, je maakt net zoveel mee als Braadslee hier op het forum! Maar wederom een steengoed verhaal  En succes met het restauratieproject, zoals ik het maar even noem |
|
Re: DAF 44 Oldtimer - Dagelijks gebruik in Rotterdam 10-07-2016 18:49 |
| Ik hield mijn hart vast toen ik het YT filmpje van het eerste geluid bekeek, man, man, wat maak je allemaal mee. Je moet het daarom ook andersom zien: je krijgt volop waar voor het geld dat je in deze auto investeert. Het kopen van een perfect exemplaar kost meer geld, maar levert veel minder avontuur op! En bovendien hebben wij dan minder om te lezen en mee te beleven. Hartelijk dank daarvoor Wat ik nog mis in het verhaal is hoe het nieuws bij je familie is ontvangen. Of zitten zij nu nog steeds te wachten tot je arriveert? |
