Volkswagen Phaeton Lang 3.0 TDI 4Motion (2011)

In 2002 kwam de Phaeton op de markt, afgelopen jaar kreeg hij een opknapbeurt. Veel chroom in de neus moet hem meer aanzien bezorgen. En toch kan de man op straat er maar niet aan wennen. "Is dat de nieuwe Passat?", kregen we zelfs te horen. Pijnlijker kan het imagoprobleem van de VW Phaeton niet tot uitdrukking komen. De facelift was prima, maar om hem dan zo sterk op de Passat te laten lijken, vinden we géén slimme zet.

Wie zich in het weelderige interieur van de Phaeton laat zakken, moet lang zoeken naar knoppen en schakelaars uit minder edele Volkswagens. De Phaeton komt dan ook niet uit de Wolfsburgse productiehallen, maar uit de glazen fabriek in Dresden. Hoe dan ook, de Phaeton steekt zeer goed in elkaar. Liefhebbers van details komen riant aan hun trekken in dit interieur. In de enorme keuzehendel van de automaat zit een glimmend V6-plaatje. En ook de sigarettenaansteker is niet zomaar voorzien van een zwart plastic bovenkantje, maar van een mooi glanzend exemplaar. Fraai is de afdekking van de ventilatieroosters, die ervoor zorgt dat het chique zwarte materiaal waarmee het dashboard bekleed is niet wordt onderbroken. Wil je maximale benutting van de ventilatie, dan verdwijnt de afdekking van de roosters op een elektrische, maar statige manier boven in het dashboard. In het middengedeelte van het dash zit een prachtig klokje, zoals in Maserati's en de duurste Mercedessen.

Veel knopjes

De luchtvering van de auto stel je in via het touchscreen in het midden; je kunt uit vier standen kiezen tussen comfort en sport. Op het stuur van de Phaeton wemelt het van de knopjes. Gelukkig zitten ook die voor de bediening van de cruisecontrol erbij. Achter in deze lange uitvoering zit je zelfs ruimer dan achter in een Skoda Superb. Heerlijk onderuitzakken, de benen over elkaar, schermpjes voor de zijruiten en de achterruit en chillen maar. Dat we ooit nog eens zo'n limogevoel in een Volkswagen zouden beleven.

In de neus zit een dikke V6-diesel: een 3,0-liter TDI met 240 pk en 500 Nm. Daarmee knal je in 5,6 seconden van 80 naar 120. Menig hot hatch-rijder moet terug naar de derde versnelling om de limo bij te houden. Van 0 naar 100 denderen kan met de zwaargewicht in 8 seconden. En dat lust zeker wel een flinke slok? Je kunt 1 op 10 halen, maar de acceleratiemetingen en de fotografiesessie gooien roet in het eten! Toch zijn we tevreden met 1 op 9,8. De Phaeton heeft een zestrapsautomaat. Flipperen behoort in de duurste VW niet tot de mogelijkheden. Geeft niks, want je mist het geen moment. Als bestuurder zit je nog opvallend hoog. De stoelen hebben zittingverlengers, die uiteraard elektrisch zijn in te stellen, net als de hoofdsteunen.

Rijden gaat erg licht. De besturing van de Phaeton is een tikkeltje licht, maar toch wel communicatief. Al blijft het precies plaatsen van zo'n bakbeest op een bochtig parcours best lastig. We merken niet zo heel veel verschil tussen de dempers in de meest comfortabele en de meest 'sportieve' stand. De auto gaat harmonieus door bochten en dankzij de vierwielaandrijving krijg je al snel het gevoel dat het niet mis kan gaan.