Volkswagen Crafter - Camper op de brug

"Mijn vrouw en ik zijn gek op kamperen én op motorrijden”, vertelt Rien Schook. “Maar als je met een heel gezin op vakantie gaat, wordt een extra aanhanger aan de caravan koppelen wel een lastig verhaal. Noodgedwongen lieten we de motorfietsen daarom thuis; met drie zoons en een dochter hoef je je op vakantie toch niet te vervelen. Maar nu de oudste twee niet meer vanzelfsprekend meegaan en de twee jongsten ook groter worden, kwam de wens om die motorfietsen mee te nemen toch weer naar voren. En daarmee de wens om een camper te bouwen. Een mooie vakantiewoning op wielen, mét natuurlijk een trekhaak voor een trailer waarop we de motoren kunnen vervoeren.”  Maar waar te beginnen? Gebruikte bussen gaan voor hoofdprijzen weg en Rien had geen zin in een afgetrapt exemplaar. “Ik ben nogal precies, bij mij moet alles netjes zijn. Dan is beginnen met een gare bus geen optie. In België vond ik precies de bus die ik zocht: een Volkswagen Crafter van bijna zeven meter lang, tien jaar oud en met 156.000 kilometer op de klok. Hij was van een zelfstandige elektricien geweest, die er duidelijk zuinig op was geweest. Die aankoop kwam handig uit, want voor mijn eigen bedrijf had ik tijdelijk een extra bus nodig.

Na import was Crafter eerst een werkpaard

Na de import is de Crafter dus even werkpaard geweest, maar afgelopen maart ben ik aan de slag gegaan om er een luxepaard van te bouwen.” Dat bouwen ging voortvarend, want in een kleine vier maanden was de Crafter omgebouwd tot een luxe camper, van alle gemakken voorzien. Over de indeling hoefden Rien en zijn vrouw Andrea niet lang na te denken, want die hadden ze al uitgedokterd voordat de Crafter in zicht kwam. “De bus moest in elk geval lang genoeg zijn om een vaste treinzit te kunnen bouwen, rond een tafel waaraan we eventueel met zes mensen kunnen eten. Verder wilden we vier slaapplaatsen creëren, maar zonder dat we daarvoor telkens van alles zouden moeten ombouwen. En de bus moest te rijden zijn met een klein rijbewijs. Ik heb wel een groot rijbewijs – ik rijd regelmatig met mijn eigen vrachtwagen – maar heel grote campers zijn niet op alle campings welkom. Met een buscamper kun je eigenlijk overal wel terecht.” Dat betekende een vaste opstelling met een tafel en stoelen. Dat kost flink wat ruimte, maar dankzij de royale lengte van de gekozen Crafter past een tweepersoons bed daar nog steeds achter. De keuken plaatste Rien vervolgens aan de kop, direct achter de voorstoelen. “Dat zie je eigenlijk nooit, omdat de voorstoelen vaak op een draaiplateau worden gezet om zo onderdeel uit te maken van de zithoek. Maar dan zou ik nooit voldoende ruimte kunnen creëren, dus kon de keuken mooi op de kop.”

PASSEN EN METEN

De keuken is ruim bemeten, en bevat een flinke koelkast, een driepits gasstel en voldoende kastruimte voor alle potten en pannen. “Ik kook graag, en neem niet zomaar genoegen met een éénpansgerecht. Maar het pronkstuk is toch wel de oven. Daarvoor heb ik vooraan ruimte gevonden, in de verhoging van het dak. Met een hoop passen en meten lijkt het nu net of die oven daar altijd al heeft gezeten. En hij werkt perfect hè!” Voor het fornuis en de oven maakt Rien gebruik van een 27-liter lpg-tank, die keurig is weggewerkt in een gasbun. Voor verwarming en boiler is in de garage onder het bed een gecombineerde standkachel gemonteerd, die zowel elektrisch (walstroom) of op diesel het water en het interieur verwarmt. Rien: “Dat is een prachtig systeem. Wanneer de walstroom beperkt is tot een bepaald ampèrage, vangt de dieselbrander het laatste beetje op. Voor warm water kan ik variëren van 40 tot 60 graden. En die standkachel doet als het moet 6 kW aan warmte, meer dan genoeg voor een strenge winternacht.” Ook over de elektra is uiteraard goed nagedacht; om verzekerd te zijn van stroom bij wildkamperen, is de Crafter uitgerust met een 125-Ah LiPO4-accu, die gekoppeld is aan twee 150W-zonnepanelen. “Afgelopen zomer hebben we in Zwitserland lekker in de zon gestaan en dan wordt die accu elke dag keurig volgeladen.” Het beoogde wildkamperen staat dus nog op de agenda, maar Rien zou de Crafter het liefst nu al in orde maken voor een rondje Scandinavië. “We kunnen kan 150 liter schoon water meenemen, dus daarmee kunnen we wel even vooruit.” Het enige dat de Crafter niet heeft, is een volwaardige badkamer met toilet. Een bewuste keuze, want zelfs in een zeven meter lange bus kun je niet álles kwijt. “Je moet uiteindelijk toch wat concessies doen, maar denk niet dat ik het toilet vergeten ben. In de zitbank is een keurig cassettetoilet verwerkt. Dat werkt prima, maar ik zou de rest van het gezelschap wel willen adviseren dan even lekker buiten een wandeling te gaan maken. Dan zit je toch wat rustiger!” Op de wensenlijst blijft nog wel een wasgelegenheid over; dit heeft Rien opgelost door een buitendouche te monteren. “Zo houd je het vocht buiten de bus en daarbij is het natuurlijk heerlijk douchen in de vrije natuur!”

SLAPEN IN DE BREEDTE

We zetten onze verkenningstocht door naar de slaapvertrekken, want van de nachtrust geniet een camperaar natuurlijk toch het liefst binnen de veilige wanden van het reispaleis. Van de vier beloofde slaapplaatsen zien we er in eerste instantie slechts twee, achter de eethoek. Waar zijn die andere twee? Rien wijst naar twee luiken in het dak. Een kleine en een grote. Het eerste dient om de mechaniek te ontgrendelen, waarna je vervolgens via het tweede luik een hefdak omhoog klapt. Daaronder bevindt zich een ruim tweepersoons bed. “Daar is ruimte voor twee kinderen” zegt Rien. “De twee jongsten hebben daar hun eigen domein en ze slapen er heerlijk! Andrea en ik slapen in de bus, op een heerlijk tweepersoonsbed. Dat moest wel in de breedte worden gemonteerd.” Dat is altijd een heet hangijzer in een bus: ben je kort genoeg om in de breedte de slapen? Of lig je dan telkens met je hoofd in een knik, of met de knieën omhoog? Rien is ook de kleinste niet, maar via internet vond hij een uitstekende oplossing: “Om meer ruimte aan beide kanten te creëren, heb ik zogeheten flaires geïnstalleerd, zeg maar verbredingen ter hoogte van het bed. Dat was een aardige klus: eerst de zijwanden eruit zagen en vervolgens die panelen erin gezet. Maar het resultaat ziet er wat mij betreft prima uit. Ik heb ze zelf in de kleur gespoten en het lijkt alsof ze altijd al deel hebben uitgemaakt van de bus. Maar het belangrijkst: aan beide kanten hebben we nu zo’n 10 centimeter extra ruimte, waardoor het bed twee meter lang is. Ruim genoeg voor ons.”
Een mooie leefruimte bouwen, helemaal naar eigen wens en eisen ingericht, dat blijft hét grote voordeel van zelf een camper bij elkaar klussen. Maar het is ook een technische uitdaging, waarbij menigeen echt niet het niveau van een professionele camperfabriek evenaart. Althans, voor de meesten, want de manier waarop Rien te werk is gegaan, is op z’n zachtst gezegd perfectionistisch. “Ik stel echt enorm hoge eisen aan het werk dat ik aflever,” verklaart hij. "In het dagelijks leven bouw en reviseer ik machines voor metaalbewerking, zoals draaibanken en freesmachines. Dan gaat het om duizendenden van een millimeter. En dat werkt toch hoe dan ook door in de bouw van zoiets als deze camper. Het moet allemaal perfect zijn, want ik weet van tevoren dat broddelwerk mij later mateloos gaat irriteren.” Een blik in de grote bagageruimte onder het bed bevestigt dit: daar zijn de elektra en de standkachel keurig afgewerkt en met veel zorg geïnstalleerd. In de hoek vinden we nog een mooie verrassing: een heuse vriezer! “IJsjes staan bij ons hoog op de lijst van essentieel vakantieplezier, dus vandaar. Blijft er in de koelkast genoeg ruimte over voor andere versnaperingen!”

ZEVENPERSOONS

Inmiddels is ook technisch specialist Tim de Leeuw van Carrec Technocenter aangesloten, voor een verhelderende proefrit en een stevige inspectie van de Crafter waaraan Rien zo hard heeft gewerkt. Die maakt zich niet al teveel zorgen over wat er mogelijk aan malheur naar voren kan komen. “Deze bus is nog relatief jong en heeft weinig te lijden gehad. Ongetwijfeld gaan er zaken boven water komen hoor, maar ik ben handig genoeg om die zelf onderhanden te nemen.” In eerste instantie is ook Tim onder de indruk van wat hij ziet: “Zo strak zien we ze niet vaak! Je kunt zien dat hier een ervaren technicus aan het werk is geweest.” Dat er maar liefst zeven mensen in de camper vervoerd mogen worden, is wel een verrassing, ook voor Tim: “Meestal is een zelfbouwcamper maar geschikt voor twee personen, omdat er verder geen goedgekeurde stoelen zijn ingebouwd. Maar dat is hier duidelijk anders.” Rien legt uit: “Dat klopt, voor de stoelen en treinzit ben ik naar een specialist gegaan. Die heeft de boel ingebouwd en de stoelen hebben gordels, waardoor ik nu officieel met het hele gezin aan boord mag.” Dat hele gezin gaat in ieder geval in stijl op vakantie, en van alle gemakken voorzien. Voor nog eens twee extra slaapplekken vindt een tent een prima plek onder het bed, bij de stoelen en de rest van de bagage, zodat uiteindelijk iedereen overdekt overnacht. Maar het belangrijkst? “Dat zijn natuurlijk onze motorfietsen! Dan laten we de kinderen achter met een diepvriezer vol ijs, kunnen wij heerlijk onze ritten maken!”