Test: Skoda Fabia (2021)

Als je leest dat de nieuwe Skoda Fabia 380 liter bagage kan verstouwen, zegt dat je waarschijnlijk niet zoveel. Ja, het zijn 380 literpakken melk. Maar wie rijdt er nou met 380 literpakken melk rond, behalve misschien een overijverige melkboer? Dus om het in een meer begrijpelijke context te plaatsen: in de achterbak van de nieuwe Skoda Fabia past precies evenveel als in die van een Volkswagen Golf, terwijl de Fabia op hetzelfde platform staat als de kleinere Volkswagen Polo. Dat zegt dus iets over hoe ruim de vierde generatie van de Fabia is. Zeker als je weet dat de ruimte op de achterbank er niet eens onder lijdt. Goed, daar is-ie wel minder ruim dan een Golf, maar de gemiddelde B-segmenter komt er niet bij in de buurt.

Nu was die ruimte altijd al een sterk punt van de Tsjech, alleen als het ging om interieurafwerking viel er nog wel wat winst te behalen en die is bij generatie vier dan ook behaald. In plaats van een functioneel grijs interieur met de gezelligheid van een bunker, ziet het er voorin nu veel smaakvoller uit. Door slim gebruik te maken van speelse vormen en een laagje stof op het dashboard lijkt het allemaal veel mooier dan het in werkelijkheid is. Wie zijn vingers over het dashboard of de bovenste portierrand laat lopen, komt er namelijk snel achter dat hier echt wel een beetje bespaard is ten opzichte van zijn platformgenoten.

GEEN ONNODIG GEDRUK EN GESWIPE

Wel heeft de Fabia de nieuwste generatie actieve veiligheidssystemen aan boord (al zullen die niet allemaal standaard zijn) en behoren een 9,2-inch multimediascherm en een digitaal instrumentarium tot de mogelijkheden. Dat laatste ziet er niet alleen leuk uit, maar biedt ook de mogelijkheid om de navigatiekaart groot voor de neus van de bestuurder te tonen en voegt zo dus ook echt wat toe aan het gebruiksgemak. Dat staat bij de Fabia sowieso op een hoog plan. In tegenstelling tot sommige andere recente producten uit de Volkswagen-stal, is er over het interieurconcept van de Fabia echt goed nagedacht. Functies die je weleens snel nodig zou kunnen hebben, vind je onder een fysieke knop voor makkelijke toegang en het uitgebreide multimediasysteem is voorzien van sneltoetsen rondom, wat onnodig gedruk en geswipe voorkomt.

Uiteraard mag een hele suite aan simply clever handigheden niet ontbreken. Van de inmiddels bekende succesnummers zoals de ijskrabber achter de tankklep en de paraplu in de bestuurdersdeur tot aan een usb-c aansluiting in de binnenspiegel voor een dashcam en een parkeerkaarten een pennenhouder in de middenconsole: het maakt het gebruik van de auto allemaal net even makkelijker. Je vraagt je na een middag echt af waarom niet iedere auto dit soort dingen heeft.

Onderhuids veranderde er misschien nog wel meer aan de Fabia dan in het interieur. Voor het eerst staat de kleinste Skoda op het modulaire MQB A0 platform dat je al jaren vindt onder de huidige Ibiza en Polo. Dat modulaire platform is niet alleen verantwoordelijk voor de toegenomen ruimte zonder extra gewicht, maar moet ook de rijkwaliteiten naar een nieuw niveau tillen.

Dat lukt ten dele. Ontegenzeggelijk rijdt de nieuwe generatie uitgebalanceerder dan zijn voorgangers. Net als bij de Octavia is het weke eruit, waardoor de auto vanaf de eerste meters al meer vertrouwen wekt en dat draagt bij aan zowel de wegligging als het comfort. Toch heeft met name de achteras nog wel wat meer moeite met de combinatie van slecht wegdek en een bocht dan in bijvoorbeeld de Polo, die over de hele linie wat geraffineerder aanvoelt en merkbaar stiller is. Daar staat tegenover dat de Fabia zich makkelijk door de stad laat manoeuvreren, waar drempels met speels gemak worden overwonnen en de auto dankzij de lichte, maar niet indirecte be sturing lekker wendbaar aanvoelt. Keurig, zij het een tikkeltje functioneel.

Wat dan wel weer past bij het motorenaanbod. Sowieso valt er niet heel veel te kiezen aangezien diesel ook in Tsjechië tegenwoordig een vies woord is en de rekensom voor een snelle RS niet meer uitkomt. Voor Nederland vallen ook de ongeblazen instapmotor en de 1.5 TSI nog eens weg, waardoor er keuze is uit slechts twee opties: de 1.0 TSI driecilinder met 95 pk en handgeschakelde vijfbak of dezelfde motor maar dan met 110 pk en zeventraps DSG-automaat.

VERSTANDIG

Bij de eerste kennismaking rijden wij met die eerste en zoals gezegd geldt daarvoor hetzelfde als voor het onderstel: het doet wat het moet doen zonder te sprankelen. Met 175 Nm heeft de driecilinder in ieder geval voldoende koppel om de illusie in stand te kunnen houden dat er reserve in zit. Dat blijkt echter bij nadere beschouwing niet het geval en wie verwacht regelmatig met vier volwassenen en/of bepakking op stap te gaan, kan beter doorsparen voor de ster kere variant met 110 pk en automaat. Voor degene die geen haast heeft is de 95 pk versie prima en de handgeschakelde vijfbak schakelt prettig en duidelijk. Rumoer blijft op de achtergrond en de trillingen die horen bij een verbrandingsmotor met oneven cilinderaantal zijn alleen voelbaar bij het aanen afslaan van de motor.

Als geheel voelt de Fabia dus aan als een buitengewoon verstandige auto. De buitenmaten zijn compact terwijl de binnenmaten tot de top van het segment behoren. Hij zit van bodem tot dak vol met slimme vindingen en het onderstel en de aandrijflijn kwijten zich prima van hun taak. Prijzen zijn op dit moment nog niet bekend, reken echter op iets minder dan een vergelijkbaar gemotoriseerde Polo. En dan klopt het plaatje opeens stiekem erg goed. Verleiden doet de kleinste Skoda van dit moment allerminst, maar in een tijd waarin merken over elkaar buitelen om cross-overs te introduceren gaat er een zekere verfrissende nuchterheid uit van de Fabia. Een auto die de vraag stelt hoeveel auto je nu eigenlijk nodig hebt en daarop vervolgens zelf een helder antwoord geeft.