Skoda Fabia 1.2 TSI 77 kW Elegance (2010)

Binnen het Volkswagen-concern is Skoda nu aan de beurt om de kleinere, groenere 1,2-liter TSImotor aan te bieden in zijn B-segmenter. Het gaat meteen hard, want de 'nieuwe' TSI is er in twee vermogenssmaken: met 86 en 105 pk. Wij reden de laatste met de bekende zeventraps DSG-automaat. Hoewel de wijzigingen minimaal zijn, is de Fabia wel degelijk ook van buiten aangepakt. Een bredere grille, nieuwe koplampen en een vernieuwde bumperpartij moeten de Fabia door z'n tweede jeugd loodsen. Je moet alleen wel twee keer kijken voordat je ziet dat er iets veranderd is. Eerlijk is eerlijk, een regelrechte blikvanger is het niet, maar de Fabia blijft een guitig karretje. Leuke details zijn de donkerkleurige A-stijlen, waardoor het dak los boven de auto lijkt te zweven. Verder is het design behoorlijk behoudend. De achterkant is zelfs nogal anoniem.
Skoda heeft het uiterlijk van de Fabia dus maar marginaal aangepast. Het verse, groene motorenpalet is des te belangrijker. De 1.197 cc metende TSImotor perst er mede door toepassing van een turbo 105 pk uit en dat is exact evenveel als de 1,6-liter zestienklepper die hij vervangt.

Volwassen auto
De geblazen motor maakt de Fabia tot een behoorlijk rap karretje. Zeker in combinatie met de DSG-transmissie heb je nooit het idee dat je met 'maar' een 'één-punt-tweetje' onderweg bent. Zowel tijdens het optrekken vanuit stilstand als op de tussensprints laat de Fabia heel nette tijden noteren. De automatische transmissie hebben we eigenlijk niet op fouten kunnen betrappen. Alleen wanneer je bij het wegrijden iets te enthousiast op het gas gaat staan, schokt de Fabia van z'n plek. Verder doet-ie z'n werk in zoveel rust dat je haast vergeet dat er wordt geschakeld. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het weggedrag. Sturen gaat relatief zwaar, maar zonder veel gevoel en zelfs wanneer je wat lomp door de bocht gaat, toont de Fabia zich bijzonder neutraal. Ga je echt de grens opzoeken, dan treedt voorspelbaar onderstuur op, maar dan moet je wel echt serieus de sokken erin hebben. Het verbruik valt ons wel wat tegen: 1 op 12,8 is allebehalve grensverleggend. Uiteraard wordt dat deels beïnvloed door brandstofverslindende acties als testmetingen en het meermaals aanspreken van het beschikbare vermogen. Het Fabia-exterieur mag al niet het meest sprankelende op de markt zijn, vergeleken met de binnenkant is het nog spectaculair. Hier verkeert de vergrijzing echt in een vergevorderd stadium. Het is dat er nog wat kleur op het navigatiebeeldscherm te vinden is, anders zou je gaan denken dat je spontaan kleurenblind bent geworden.
Toch valt er ook een hoop voor de Fabia te zeggen, want hij zit buitengewoon stevig in elkaar en de bediening is een eitje. Neem de aircobediening. Die is niet bepaald vrolijk vormgegeven, maar iedereen kan het systeem blindelings bedienen. Daarbij vind je altijd een goede zitpositie door de uitgebreide verstelbaarheid van stoel en stuur. Dat laatste is overigens van een prettige dikte en laat zich daardoor prima vastpakken. De stoelen zijn stevig genoeg om ook op een lange rit comfortabel te zijn en bieden genoeg ondersteuning.