Test: Nissan 370Z (2010)

Geen enkele sportauto namen we de laatste zes jaar zo vaak onder handen als de Nissan 350Z. De opvolger van Nissans betaalbare sportieveling is de 370Z. Met een nog krachtiger motor, een toegenomen spoorbreedte en een kortere wielbasis lijkt hij op voorhand al sneller, stabieler en wendbaarder.

De auto is nog altijd herkenbaar als een Nissan Z, maar dan agressiever. Recht van achteren dijt het lijnenspel van het dak uit in fraai gewelfde heupen en een gespierde bilpartij. Met 200 cc meer inhoud komt het V6-blok nu tot 331 pk. Uiteraard gaan die krachten naar de achterwielen. Stap je in de Nissan 370Z, dan krijg je ook echt het gevoel in een sportieveling te zitten. De gigantische neus voor je, de lage zit en het ontbreken van een achterbank dragen daar uiteraard aan bij. Oranje kuipstoelen en her en der leren accenten zijn typisch Nissan Z, evenals het met de stuurkolom meebewegende instrumentarium. Wederom neemt de toerenteller de belangrijkste positie in en ook de drie extra klokjes boven op het dashboard herinneren aan de 350Z. De zitpositie is gewoon top. Lekker laag met een zo klein mogelijke afstand tussen asfalt en je achterwerk. Wel zouden we wat meer ondersteuning voor de bovenbenen wensen, want de zittingen van de voorstoelen zijn vrij kort.

Vloeiend rijden

De besturing van de Nissan is wat licht, maar geeft je wel een prima gevoel over de stand van de voorwielen. Ondanks de achterwielaandrijving zoekt de 370Z in lange doordraaiers de buitenkant van de bocht op. Ga je van het gas, dan neigt de auto naar buiten en als we de motorkap opentrekken, weten we waarom. De motor ligt nogal hoog in de neus en niet eens zo ver naar achteren, wat effect heeft op het zwaartepunt. Maar geef gas en de ware aard van de achterwielaandrijver komt boven, de neus zoekt meteen weer de binnenkant van de bocht op. Driften kan nog altijd vrij gemakkelijk, al moet je wel rekening houden met een achterkant die eerder omkomt dan bij zijn voorganger. Dat komt natuurlijk door de kortere wielbasis.

De 370Z laat zich vloeiend door bochten jagen. Remmen doet de auto ook prima. Bij 100 km/h vol in de ankers levert een remweg op van 35,7 meter. Eerder konden we in de 370Z al kennismaken met de nieuwe handbak, met Synchro Rev Control. Hierbij zorgt de elektronica tijdens terugschakelen voor een heerlijke dot tussengas. Maar goed, dit is dus een exemplaar met automaat. Bij het ophalen van de testauto maakte zich nog een lichte teleurstelling van ons meester, maar eigenlijk is het een prima transmissie. De zeventrapsbak wisselt supersnel van verzet en schakel je hem handmatig, dan is er geen interventie van de auto zelf. Jij bepaalt wat de bak doet. Een tik tegen de flippers en de bak ramt zich in een nieuw verzet. Bij terugschakelen gaat dat gepaard met een dot tussengas.

De Nissan 370Z weegt meer dan anderhalve ton. Niet niks, maar de auto is dan ook  volgehangen met snuisterijen en natuurlijk weegt ook zo'n V6-blok het nodige. Bij Nissan krijg je gewoon heel veel auto voor je geld. Want welk ander merk biedt voor zo'n relatief bescheiden bedrag een sportwagen met meer dan 300 pk en achterwielaandrijving?