Rij-impressie BMW 4-serie cabrio

Over het stalen klapdak kun je een behoorlijke boom opzetten. Voorstanders claimen bijvoorbeeld dat je het beste van twee werelden verenigt. 's Winters heb je een chique coupé, terwijl je in de zomer kunt flaneren in een elegante cabriolet. Bovendien isoleert staal een stuk beter dan stof en is het minder gevoelig voor vandalisme.

Tegenstanders zullen op hun beurt aanvoeren dat een stalen constructie meer gewicht in de schaal legt en duurder is. Daar komt nog eens bij dat staal nu eenmaal minder makkelijk vouwt dan stof, waardoor het dak in opgeborgen toestand aanzienlijk meer ruimte in beslag neemt. Het gevolg is dat bagage inladen lastig gaat en dat de vormgeving vaak te lijden heeft onder een disproportioneel grote achterzijde.

Waarmee we aankomen bij de nieuwe BMW 4-serie Cabriolet. Z'n ontwerpers claimen namelijk dat hun jongste dakloze de meest elegante en doordachte in z'n segment is. Of dat eerste waar is, mag ieder voor zich bepalen, maar feit is wel dat het dikkebillen-syndroom van sommige concurrenten schittert door afwezigheid.

Over dat doordachte kunnen we gelukkig wat concreter zijn en het moet gezegd dat BMW inderdaad geen half werk heeft geleverd. Zo kan de kap nu ook rijdend tot een snelheid van 18 km/h worden bediend en voor de frisse dagen is er de Air Collar, die warme lucht langs de nek laat stromen. Helemaal handig is de uitsparing achter de achterbank waarin je het windscherm kunt leggen als je het niet gebruikt. En dan is er nog het systeem in de bagageruimte dat het opgevouwen dak een stukje kan optillen. Zo kun je dus zelfs in open toestand wat inladen, al blijft er met de kap open slechts 220 liter over voor bagage.

Niet naar Zuid-Frankrijk

Dat wordt dus niet met het hele gezin naar Zuid-Frankrijk, al zou je daar als bestuurder zo heen willen rijden. De stoelen zitten uitstekend en zijn voldoende verstelbaar, zodat iedereen er een goede positie in zal kunnen vinden. Je hebt uitzicht op een dashboard dat uit hoogwaardige materialen is opgebouwd. Alleen blijft het idee van een déjà vu een beetje knagen; dit kennen we allemaal al. Reden daarvoor is dat het gehele interieur rechtstreeks overgenomen is uit de 3-serie. Is dat erg? Op zich niet, maar een klein beetje meer onderscheid had wel gemogen. Wel prettig is het goed geïsoleerde dak, waardoor het met het kap dicht voortaan 2 dB stiller is in het interieur. We hadden geen decibel-meter bij ons om die claim te staven, maar de 4-serie Cabriolet is met gesloten dak niet hoorbaar luider dan de Coupé. Alleen rond de buitenspiegels en bij de aansluitingen tussen voor- en achterruit is een heel klein beetje windgeruis waar te nemen.

Maar we zijn niet voor niets in het warme Las Vegas, in 20 tellen vouw je het dak weg en schijnt de zon ongehinderd op je kruin. Met het windscherm in gebruik en de zijruiten omhoog zit je prettig uit de wind en kun je zelfs bij lagere temperaturen open rijden. Aangezien het 18 graden is, verstoppen we het windscherm en doen we de ruiten open. Ook dan zit je redelijk beschut achter de achteroverhellende voorruit. Met het comfort zit het achter het stuur dus ook met geopende kap wel goed.

Gelukkig biedt ook het onderstel voldoende comfort en is BMW in de zoektocht naar Freude am Fahren niet doorgeslagen door te harde veren en schokdempers te monteren. Bij rustig toeren verwerkt de 4-serie hobbels en kuilen met de vanzelfsprekendheid die je van een dergelijke auto mag verwachten. Alleen bij diepe putten merk je dat de carrosserie niet zo stijf is als die van de Coupé. Onder normale omstandigheden is er van torderen echter vrijwel geen sprake. Wat je wél voelt, is het gewicht van het stalen klapdak. Ondanks de toegenomen afmetingen steeg het gewicht ten opzichte van voorganger E93 niet. Bij de 435i waar wij mee rijden, heb je het dan nog altijd over meer dan 1.700 kilo. De 4-serie laat zich desgewenst best op hogere snelheid door een bocht jagen zonder dat er overdreven veel rol in de koets zit, en de grip is ruim voldoende. Toch staat het gewicht een écht sportief weggedrag in de weg.

Bijna stationair

BMW levert tegenwoordig alleen nog turbomotoren, op diesel of benzine. Instappen kan vanaf € 57.500 in de 420d met 184 pk sterke viercilinder diesel. Vooralsnog zijn benzinerijders 'veroordeeld' tot minimaal 245 pk. Voor 58 mille staat er een 428i Cabrio met een dergelijk vermogen klaar. Aangezien wij echter in het land van groter, dikker en sneller zijn, stuurt BMW ons in stijl met een 435i op pad. De 3,0-liter zes-in-lijn met turbo is een veelvuldig gebruikt blok dat in dit geval 306 pk en 400 Nm levert. Nog indrukwekkender is dat het maximumkoppel al bij 1.200 toeren wordt bereikt, bijna bij stationair, dus.

In de praktijk imponeert deze zes- cilinder dan ook met zijn enorme souplesse. Voor aansprekende prestaties is de versnelling waarin de bak staat eigenlijk niet relevant. Niet dat er nu direct te weinig keuze is, want de optionele automaat heeft maar liefst acht verzetten. Die worden snel, soepel en op de juist momenten ingelegd. Het is moeilijk om nog argumenten vóór de handbak te verzinnen, afgezien van de prijs. Hoewel, de 435i automaat heeft een zoveel lagere CO2-uitstoot dat de meerprijs van de achttrapsautomaat wegvalt en hij zelfs goedkoper is dan de uitvoering met handbak. Een prijspakker is het echter niet; voor een 435i moet helaas minimaal dik 58 mille worden neergeteld.