Test: Porsche 911 Turbo Cabriolet (2007)

De fabrieksgegevens van de nieuwe Porsche 911 Turbo Cabriolet liegen er niet om. Ze vermelden een topsnelheid van 310 km/h. De versie met handgeschakelde zesbak katapulteert je in vier seconden rond van 0 naar 100 km/h, en met de optionele vijftraps Tiptronic S-transmisie word je nóg wat sneller naar de einder afgeschoten; in 3,8 seconden tikt de Tiptronic de 100 km/h aan. Wanneer je stoïcijns het gaspedaal tegen het schutbord aangeduwd houdt, doorbreek je slechts 8,8 seconden later de 200 km/h-grens. De tussenacceleraties zijn fenomenaal; in het vijfde verzet klaart de cabriolet een sprint van 80 naar 120 km/h in 3,9 seconden. Het optionele Sport Chrono-pakket dat niet alleen het motormanagement een sportievere set up geeft, maar ook het stabiliteitscontrolesysteem en de actieve dempers, zorgt na een druk op de knop tevens voor 60 Nm extra trekkracht, en dezelfde spurt wordt dan in een luttele 3,6 seconden afgeraffeld.

Raspende schreeuw

Gekkenwerk? Nee, want de 911 Turbo Cabrio kún je wel comfortabel open rijden, terwijl je van het natuurschoon om je heen geniet, maar tijdens het betere boenderwerk verliest hij niets aan comfort; hij wint alleen maar aan aantrekkingskracht. Je wordt niet bij iedere gangwissel in je stoel gesmeten. Het is meer of een reuzenhand je daar zelfverzekerd en stevig in duwt om je daar zo lang de acceleratie voortduurt te houden. De Porsche vesnelt niet alleen ontaard rap, maar ook prachtig lineair. De zescilinder boxermotor hijgt je daarbij in je nek en orkestreert het voor de 911 zo typerende zagende motorgeluid. Door de stoffen kap op te bergen in het achteronder, laat je je om de oren slaan door de hese, raspende schreeuw die de motor voortbrengt, iedere keer wanneer je 'm aanspoort alles uit de kast te halen, en die ongefilterd de buisjes van eustachius een traktatie van jewelste geeft.

Rijwind is grotendeels uit het interieur geweerd. Met het windscherm achter je opgeklapt en de portierramen gesloten kun je tot op zeer hoge snelheid aangenaam open rijden. Bij 120 km/h deelt de achterspoiler zich in tweeën, en richt het bovenste deel zich 65 millimeter op (drie centimeter meer dan bij de Coupé) om meer neerwaartse druk op de achteras te genereren. In de buitenspiegels kun je dit schouwspel gadeslaan.

Lichtvoetig en alert

De Turbo Cabrio heeft dezelfde 3,6-liter turbomotor met variabele turbogeometrie aan boord als de Coupé. Hij levert 480 pk en maximaal 620 Nm koppel. Dat is al beschikbaar vanaf 1.950 tpm en houdt aan tot 5.000 tpm. Door de overboostfunctie, die extra turbodruk opwekt, stijgt de trekkracht naar maar liefst 680 Nm. Niet zo vreemd dat de krachtbron met z'n indrukwekkende curriculum vitae wel weg weet met de Porsche. De open variant van de 911 Turbo weegt slechts 70 kilogram meer dan de versie met vast dak. Dat is een geringe stijging als je je bedenkt dat Porsche tal van verstevigende maatregelen aan de carrosserie heeft getroffen, en uitschuifbare rolbars achter de rudimentaire achterstoeltjes heeft toegepast, die inzittenden bij een eventuele koprol moeten beschermen.

De Porsche voelt minstens zo lichtvoetig en alert aan als z'n gesloten broer. De besturing werkt akelig precies en met veel gevoel. In knijpende bochten zet je de Cabrio precies daar waar je hem hebben wilt. Zelfs met alle elektronische beschermengelen aan blijft de Turbo levendig. De stabiliteitsregeling (Porsche Stability Management; PSM) is van het sportieve soort; het systeem staat een geringe mate van 'power oversteer' toe, en laat je even spelen voordat het de auto tot de orde roept. Ga in een hard genomen bocht van het gas, en de achterkant van de Porsche komt opzetten. Even, dan grijpt het traction controlesysteem in. Vastberaden, maar rustiger en minder paniekerig dan bij een aantal concurrenten. Z'n rijkwaliteiten die boven iedere twijfel verheven zijn, dankt de 911 aan zaken als Porsche Active Suspension Management (PASM); met een druk op de knop kies je voor een steviger afstelling van vering en demping. Stevig is een understatement; in de sportieve modus wordt de Cabrio snoeihard en elke oneffenheid in het wegdek krijgen inzittenden ongefilterd doorgegeven. Maar de Porsche laat zich met het hard afgestemde onderstel met nog meer finesse door bochten jagen. Tegelijk met het harder instellen van de elektronische dempers wordt de besturing directer. Iedere bocht is een traktatie, met zoveel geestdrift en gevoel valt de 911 Turbo Cabrio er steeds een aan. Een elektronisch aangestuurde meerplatenkoppeling verdeelt de aandrijfkrachten over de vier aangedreven wielen en doet de mate van grip schier eindeloos lijken. De koets blijft onder alle omstandigheden solide aanvoelen. Kraakjes, piepjes of knisperende geluiden die aangeven dat de boel begint te torderen, blijven uit. De verstevigende maatregelen hebben hun uitwerking niet gemist.

Goede banen

Om al het geweld van de nieuwe Turbo Cabrio in goede banen te leiden, monteert Porsche op de achteras schijven van 350X28 millimeter en op de vooras exemplaren met zes zuigers die afkomstig zijn van de Carrera GT. Deze zijn dikker dan de achterste schijven en meten 350X34 millimeter. Optioneel zijn Porsches keramische remschijven (PCCB; Porsche Ceramic Composite Brakes), die licht van gewicht zijn, nog sneller reageren dan de standaard-remmerij en nauwelijks gevoelig zijn voor fading.

Het brandstofverbruik van auto's in het segment van deze Porsche is vaak astronomisch. De Duitsers gaan er prat op de consumptie van de nieuwe 911 Turbo Cabriolet beperkt te hebben gehouden tot 12,9 liter per 100 kilometer. Dat komt neer op 1: 7,7, en dat is een keurige waarde voor deze open topsporter die in september bij de zeven Nederlandse Porsche-dealers staat.