Peugeot RCZ 1.6 THP 155 (2010) - Test

Wat toont Peugeot een lef met deze nieuwe RCZ! Ga maar na: halverwege 2007 presenteerde het merk een studiemodel op basis van de 308. Deze kittige coupé was een nekkendraaier van je welste. Drie jaar later stond diezelfde kittige coupé in de showrooms in de vorm van de RCZ. Het studiemodel uit 2007 rolt nu nagenoeg onveranderd over onze straten! Dat vereist een autobouwer met durf.
Wie claimt dat RCZ een visueel spektakel is, overdrijft geen moment. Het meest in het oog springende detail is ongetwijfeld het dak, dat met z'n twee rondingen als een wulpse vrouwenboezem boven de hoofden van de inzittenden uittorent. De double bubble loopt vanaf het dakje door in de achterruit en dat geeft een ontzettend gaaf effect, zeker wanneer de auto in het donker wordt beschenen door omgevingslicht. En profil vallen de (optioneel zilver gespoten) dakbogen op, omdat ze visueel een andere lijn aanhouden dan de achterruit. De bagageruimte heeft voorrang gekregen boven de ruimte voor de achterpassagiers. De twee achterzeteltjes zijn dan ook eigenlijk voor volwassenen niet bruikbaar. Je kunt de RCZ-achterbank nog het beste zien als een fraai gestoffeerde ruimte waar je een kamerplant in de gordel kunt zetten.

Prachtige werkplek
Wie het fikse portier opentrekt en plaatsneemt achter het stuur van de RCZ ziet dat Peugeot werk heeft gemaakt van deze werkplek. De basis kennen we al van de 308, maar in de coupéversie is er een laagje exclusiviteit overheen gesmeerd. Heel letterlijk zelfs, want de manier waarop de Fransen het dashboard hebben omkleed met leer is werkelijk fabelachtig; het materiaal is zorgvuldig gestikt en vloeit stijlvol over de drie centrale rondingen, waar twee ventilatieopeningen een analoog klokje flankeren. Tel daarbij op dat de zitpositie goed is en je mag concluderen dat de RCZ klopt vanbinnen.
Peugeot heeft van de RCZ écht een scherp wagentje gemaakt. Al na de eerste meters merk je dat-ie beduidend minder soepel is geveerd dan een 308. Dat betaalt zich in positieve zin terug in een strakker bochtengedrag. Hij helt minder over en luistert sneller naar het stuur, maar heeft wel wat comfort moeten inleveren ten opzichte van z'n hatchbackbroer. Op slechte wegen is de RCZ vrij stuiterig, al blijft-ie binnen de grenzen van wat fijn is. Opvallend is dat-ie uitstekend overweg kan met de kracht van de motor; er is weinig wielspin en tijdens het wegtrekken uit een bocht blijft de RCZ mooi de koers volgen zonder nerveus te worden.
De transmissie in de RCZ scoort punten door z'n verrassend duidelijke gevoel en korte slagen. Hij is standaard bij de fijne THP-motor. De bak steekt veel strakker in elkaar dan andere bakken van PSA. Dit is echt een aanrader, net als de motor zelf trouwens. De turbo haute pression staat bekend om z'n fijne krachtopbouw; al vanaf lage toerentallen wil de auto vooruit. Tijdens het rijden verlang je verrassend genoeg wel naar meer kracht. Niet omdat de 156 pk sterke machine lafjes presteert, maar vooral omdat het onderstel gemakkelijk meer vermogen aan kan. Meestal heb je weinig te klagen, maar voor de totale beleving zou het fijn zijn als-ie nog feller in het asfalt beet.