Peugeot RCZ 1.6 THP 200 (2011) - Test

Soms is het opmerkelijk hoe blij je kunt worden van details aan een auto. De twee bobbels in het dak van de Peugeot RCZ zijn daar een mooi voorbeeld van. Door deze fraaie welvingen, die op vloeiende wijze de contouren van de inzittenden markeren, lijkt de Franse coupé in één klap op niets anders in de autowereld. Zie je die bobbels, dan denk je RCZ. Vanuit elke andere hoek toont hij een

compleet eigen identiteit.

Een eigen karakter kunnen we de RCZ dus niet ontzeggen, maar daar houden de sterke punten van de '308 Coupé' niet op. Sowieso beleeft Peugeot een erg sterke tijd met veel fraai gebouwde en slim ontworpen modellen, maar de RCZ is daarvan zonder meer de opvallendste exponent. Eerder reden we al de 1.6 THP met 156 pk en die auto wist ons hart te stelen. Toch hoorden we opmerkingen in de trant van 'echt een goed onderstel, maar hij mag wel wat pittiger'. Dus ruilden we de 156 pk sterke versie in voor het rode exemplaar op deze pagina. Deze heeft een aangepaste versie van de 1,6-liter viercilinder turbomotor in de neus met in dit geval een niet misselijke 200 pk. Geheel in de geest van de THP weet die ons behoorlijk enthousiast te maken. In tegenstelling tot de lichtere varianten maakt de 200 pk-versie gebruik van een twinscroll-turbo én variabele kleptiming en dat levert deze lekkere vermogenstoename op.

Flinke reserve

Opvallend is dat de trekkracht minder sterk steeg; waar de lichtere RCZ 240 Nm levert, draait het getal bij de 200 pk variant uit op 275 newtonmeter. En reken maar dat de Peugeot riant zwemt in z'n kracht. De RCZ kan altijd terugvallen op een flinke reserve. Zodra je wegtrekt bij het verkeerslicht zet de THP er met overtuiging de sokken in. Al bij lage toerentallen is de machine alert en klimt hij makkelijk in de toeren, waarna je soepel en strak doorschakelt en het hele spel weer van voren af aan begint. Het is opvallend hoe mooi de motor optimaal gebruik maakt van het beschikbare koppel; al bij 1.500 toeren is er genoeg kracht. Daarbij klinkt de variant met 200 pk ook nog eens een stuk lekkerder dan die met 156 paarden. De dikste versie heeft namelijk het Sound System aan boord, dat is een membraan achter de turbo dat bij een hoge luchtstroom

een extra dik uitlaatgeluid opzet. Telkens als je hem in de toeren jaagt, herinnert de RCZ je eraan dat je iets bijzonders in beheer hebt. Gelukkig is het geluid op kruissnelheden niet overdreven aanwezig, waardoor het comfortniveau acceptabel blijft voor dit type auto.

De RCZ is niet echt een auto voor de lange afstand, want hij is nogal hard en sportief. Wel blijft het allemaal binnen de perken, irritant wordt het niet snel, maar scherpte en directheid voeren duidelijk de boventoon. De 200 pk-versie heeft grotere fusees dan z'n minder sterke broeders en een extra onderste veerpootbrug. Daardoor stuurt de rode RCZ nog strakker in dan de lichte versie, terwijl ook de bochtenstabiliteit beter is. Ook als je de grenzen gaat opzoeken, blijft het RCZ-onderstel op z'n taken berekend. Opmerkelijk is trouwens hoe graag de achterkant een stapje opzij zet wanneer je het gas lift; de RCZ is mede door die overstuurreacties speels en spannend om te rijden.