Nissan Almera 1.8 Acenta (2003)

Nissan beseft dat de lat in de compacte middenklasse steeds hoger komt te liggen. Ook in het hatchbacksegment wil de klant 'n kwaliteitsbeleving van een klasse hoger. Was de Almera I eigenlijk slechts een stevig geveerde, erg goed op de weg liggende Sunny-opvolger, de Almera die in 2000 kwam, was een serieuze stap vooruit. Opvallend: de auto was ook zachter geveerd, net als... precies, de VW Golf, tot dan toe de maatstaf in deze categorie. Vorig jaar heeft Nissan nog een een minder opzienbarend stapje gemaakt. Maakt niet uit, het gaat erom wat je krijgt. Nou, die Almera is een heel nette auto, vanbinnen en vanbuiten. Het spektakelgehalte is beperkt, maar dat mag in deze klasse. ABS met remassistentie is standaard, ook een handbediende airco is present, een buitentemperatuurmeter en airbags: twee vóór en twee aan de zijkant (alleen voor). Weinig reden tot klachten, dus.

Lekker motortje
Met de 1,8-litermotor in deze Almera moet je ver kunnen komen, maar toch peurde Nissan nog iets extra uit het al bekende blok en bracht het vermogen op 116 pk. Da's zat, in de praktijk. Volgens Japanse traditie hebben we dubbele bovenliggende nokkenassen en multikleppentechniek en daardoor hebben we een fijne snormachine. De Almera met deze motor houdt mooi het midden tussen voldoende kracht, niet teveel lawaai en een fraai verbruik. Weet u waarom geen automobilist overstapt van de auto naar de trein voor woonwerk-verkeer? Omdat ze zich, zodra ze in hun auto stappen, al een beetje thuis voelen. Zou dat ook voor de eigenaren van Almera's gelden? Door dat fraaie scherm dat (niet hinderlijk overigens) uit het dashboard priemt, ontstijgt de Japanner meteen al een beetje het niveau van de compacte middenklasse. Dit verwacht je in een Primera, niet in een Almera. Dus da's mooi, want dat geeft een volwassen en voornaam tintje aan het binnenste van de Nissan. Verder is er een heerlijk aanpakkend, ietwat scheef (alweer niet hinderlijk) stuurwieltje en daaromheen de bekende Japanse hendels. Nissan is bezig met het opfleuren en 'ontgrijzen' van die traditioneel saaie, rechttoe-rechtaaninterieurs. In de Primera gingen ze daar verder mee dan in deze Almera. Maar toch, het is er prettiger dan vroeger.
Tien tegen een dat de Almera ook als gezinsauto moet functioneren. De ruimte achterin houdt niet over, maar voor kinderen moet de achterbank nog te doen zijn. Afwerking en bediening zijn prima, alles in de Almera voelt solide aan. Dan is het des te vreemder dat de vijfbak zo los in zijn gewrichten hangt, terwijl die Nissan-bak vroeger juist zo precies en direct schakelde.

Doortimmerd
Het is opvallend hoe zacht de Nissan geveerd is. Bijna zoals Franse auto's van vroeger. Van ons mag het wel iets steviger, want het gevolg is dat de auto serieus hangt in een bocht. Hij biedt wel een zeer goedmoedig, veilig onderstuurd bochtgedrag. In rechte lijn op de snelweg moet je de Almera echter geregeld een tikkeltje bijsturen. Erg safe voelen de remmen aan bij fors vertragen. Het past bij het geheel van de auto, die een doortimmerde indruk geeft.
'Braaf en helemaal up-to-date', zo kunnen we de Almera omschrijven. Vanbinnen voel je je alsof je in een auto zit van een halve klasse groter, de uitrusting is prima voor elkaar en ook op het gebied van motorraffinement scoort de Almera.