Mitsubishi Lancer Sportback 1.8 Invite (2009)

De Sportback is een auto waarvan het design een beetje het midden houdt tussen een hatchback en een stationwagon en die vooral een jongere kopersgroep moet aantrekken. Dat Mitsubishi met de Sportback op de sportieve toer wil, blijkt wel uit de basismotor: een 1,8-liter met 143 pk. Daarmee moet een auto als deze goed vooruit kunnen, maar toch valt deze Sportback in eerste instantie wat tegen. Blijf je onder de 3.000 toeren, dan zit  er maar weinig leven in de Mitsubishi. Alleen wanneer je het uiterste van hem vergt, is de Lancer vlot en dat zien we aan de acceleratie van 0-100 km/h. Op de tussensprints in de vierde en vijfde versnelling is het niet zo'n snelle jongen. Daarbij valt het verbruik ook nog eens tegen. De Sportback 1.8 komt slechts 9,1 kilometer ver met een liter benzine.

Van de Lancer Sportback met grote vijfde deur mag je de nodige praktische inzetbaarheid verwachten. Toch valt de laadruimte ons wat tegen. Plaatsnemen op de achterbank is geen straf. Je hebt voldoende beenruimte, maar ga je kaarsrecht tegen de leuning zitten, dan kom je dankzij de schuin aflopende C-stijl wel met je kruin tegen het dak.

Aardig begin

Voorin gaat het er vrij sober aan toe. De Mitsubishi heeft een dashboard opgetrokken uit donkere kunststoffen. De overkapping van het instrumentarium zorgt er dankzij de wat dieper liggende klokken voor dat het niet al te saai wordt. Tussen de snelheidsmeter en de  toerenteller  zie je bij het starten de tekst:'welcome'. Dat is nog eens een aardig begin. Het plastic op de portieren voelt hard aan. Verder is er een dashboard zonder poespas en het valt op dat de knoppen voor ventilatie en airco erg laag zitten. Helemaal goed zijn de bedieningsknoppen van de audio-installatie en de cruisecontrol op het stuur. Dat de stuurkolom niet axiaal verstelbaar is, mis je nauwelijks, want het stuur priemt ver genoeg het interieur binnen. Je kunt het wel in hoogte verstellen. De vrij zachte stoelen ondersteunen de zijkant van het lichaam goed. Jammer dat we de leuning niet met een draaiknop kunnen verstellen.

Mitsubishi heeft de Sportback geen overdreven sportief rijgedrag meegegeven. De auto heeft een nogal zachte onderstelafstemming en dat is best lekker als je woon-werktraject veel drempels bevat. De auto blijft niet hinderlijk nadeinen, dus met het afveren zit het wel goed. In bochten gaat de auto wel meer op één oor hangen en de enorme neus wil iets te graag rechtdoor. Door de platte, brede banden is de auto tijdens rechtuitrijden wat onrustig en ook de grip van de Yokohama's valt een beetje tegen. De Sportback is heel royaal uitgerust.

Zo heeft hij zeven airbags, inclusief een plofzak ter hoogte van de knie. Standaard zijn ook stabiliteitsregeling, airco en radio met cd-mp3-speler, net als een boordcomputer. Deze Intenseuitvoering biedt bovendien een sportonderstel, 18-inchwielen en een veerpootbrug. Die bezorgen de auto nog altijd geen superdynamisch karakter. Het uiterlijk van de Intense is verder opgeleukt met mistlampen voor, zijskirts en een voorspoiler.