Mitsubishi Lancer 1.3 GLi (1997)

Mitsubishi stelde vorig jaar de nieuwe generatie Lancer/Colt aan ons voor. Respectievelijk als sedan en hatchback: twee zeer verschillende uitvoeringen op één bodemplaat. Daarmee onderscheiden deze Japanners zich niet van hun concurrenten.
De Lancer vertoont aan de achterkant een gelijkenis met grote broer Carisma; hij heeft praktisch dezelfde driehoekig gevormde achterlichten. En hoewel Mitsubishi's kleine middenklasser geen toonbeeld is van wereldschokkende styling, mag deze sedan best gezien worden.
De Lancer maakt voor zijn basisversie gebruik van een 1,3- liter motor. De 12-klepper heeft een vermogen van 75 pk. Mitsubishi voerde slechts subtiele wijzigingen door aan de 1.3-motorconstructie, die voornamelijk van invloed zijn op de emissie en het brandstofverbruik. Daarnaast werd de motor 180 graden gedraaid, waardoor uiteraard een nieuwe versnellingsbak moest worden ontwikkeld.
De motor levert met 108 Nm bij 3000 tpm een redelijke trekkracht. Hierdoor is een top van 170 km/h en een acceleratie van 0-100 km/h in 13,0 tellen mogelijk. Ook de tussensprint van 80-120 km/h is met 12,5 respectievelijk 15,3 s in '4' en '5' niet opmerkelijk. De Lancer blijkt lekker stil. Zijn motor loopt op kruissnelheid bijna geruisloos; alleen de weggeluiden zijn in het interieur hoorbaar. Dat komt gedeeltelijk ook tot uitdrukking in de geluidsmetingen, met 68,5 dB bij 100 en 71 dB bij 120 km/h.
Het brandstofverbruik van de Lancer is niet superlaag te noemen, maar zal in de praktijk van alledag wel wat gunstiger uitpakken, aangezien we deze sedan stevig aan de tand hebben gevoeld. Het uiteindelijk resultaat hangt - zoals bekend - sterk af van de voet van de bestuurder...
Die voet trapt bij de Lancer misschien wat harder op het gaspedaal. Dat lokt vooral zijn gewillige bochtgedrag wel een beetje uit. Het onderstel van de Mitsubishi is gewoon overbemeten voor de kleine 1.3-motor. Je kunt werkelijk heel hard de bocht door en dan nog geeft hij in het grensbereik een vriendelijke waarschuwing door een pietsje over vier wielen te gaan schuiven. Gas-los maakt op hem geen indruk; hij corrigeert zichzelf dan loyaal en blijft betrouwbaar sturen. Ook tijdens 't remmen in de bocht - in het normale leven eigenlijk ten strengste verboden, maar als 'noodingreep' altijd een onderdeel van onze test - brengt hem niet van zijn stuk.

Prima in orde
Op de punten koppelen, schakelen en remmen is de Lancer prima in orde. De vijfversnellingsbak schakelt licht en precies, de remmen zijn goed doseerbaar en de combinaties van schijven vóór en trommels achter voldoen aan de verwachtingen. Er is wat het remgedrag van de Lancer betreft toch een 'maar': als je echt hard op de rem trapt (bij een noodstop dus), doet de Mitsubishi een stapje opzij. Hij blokkeert niet en trekt ook niet naar één kant, maar hij is gewoon minder stabiel. Misschien dat de Japanners daar snel een slimme oplossing voor kunnen vinden.
Passagiers op de achterbank hebben een krappe beenruimte, maar de hoofdruimte kan er mee door. Ook voorin is 't voor niet al te lange bestuurders en passagiers niet bekrompen. De bestuurdersstoel kan in hoogte worden versteld en kan over een behoorlijke lengte heen en weer schuiven. De kofferbak is voor dit formaat auto best ruim te noemen. De asymmetrisch neerklapbare achterleuningen (wel even de standaard hoofdsteunen verwijderen) rusten als het ware tegen een schot, waardoor er een wat smallere 'doorgang' voor lange stukken onstaat.
De Lancer heeft standaard stuurbekrachtiging en airbagstuur. Verder doet deze basisversie zijn soortnaam eer aan. Hij heeft geen luxe uitrusting, daarvoor moet je naar een duurdere versie. Maar er zijn wel van binnenuit verstelbare buitenspiegels, getint glas, een waarschuwingssignaal voor brandende verlichting en een van binnenuit te openen benzineklepje. De portiervakken zijn echt te krap: één forse wegenkaart en hij is vol. Wel is er een extra luikje in het dashboard, links van het stuur, waar je bijvoorbeeld je zonnebril in kwijt kunt.