Mercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-Serie

In elkaars vaarwater

Mercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-Serie
Mercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-SerieMercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-SerieMercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-SerieMercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-SerieMercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-SerieMercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-SerieMercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-SerieMercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-SerieMercedes-Benz A-klasse tegen BMW 1-Serie
AutoWeek 29 2012
AutoWeek 29 2012

Je leest het in AutoWeek 29 2012

Met de nieuwe, compleet veranderde A-klasse snuffelt Mercedes-Benz zonder pardon rond in het territorium van de BMW 1-Serie. Reden genoeg voor ons om de twee kemphanen meteen al bij de eerste kennismaking tegenover elkaar te zetten. Kan de A de strijd aan?

Sodeju, dat is nog eens een metamorfose! De nieuwe Mercedes-Benz A-klasse is zo'n beetje alles wat de vorige niet is. Waar het uitgaande model een wat aparte, hoge carrosserie heeft en daardoor voornamelijk in trek is bij mensen die – laten we zeggen – al van hun pensioen aan het genieten zijn, is zijn opvolger laag, uitbundig vormgegeven en op het oog een stuk sportiever. Zelden hebben we een grote autofabrikant bij een volumemodel zo rigoureus het roer om zien gooien, maar welbeschouwd is het niet meer dan logisch. Met de nog niet zo lang geleden geïntroduceerde B-klasse heeft het merk uit Stuttgart immers een prima keuze in huis voor mensen die prijs stellen op een hoge instap en praktische bruikbaarheid. Bovendien mag het resultaat van de nieuwe koers, de derde generatie A-klasse dus, er wat ons betreft zeker zijn. Een dikke neus met een enorme ster in de grille, wulpse welvingen over de flanken en een kek kontje. Hier staat een zelfverzekerd ogende auto, die duidelijk meteen een statement wil maken: 'Ben je jong en sportief (of voel je je zo)? Dan moet je mij hebben!'

En met die intenties 'plast' de nieuwe Mercedes precies over de struikjes in het territorium waar de BMW 1-Serie tot op heden de dienst uitmaakt. Wie op zoek is naar een sportief getinte, luxueuze C-segment hatchback weet immers dat-ie bij BMW aan het juiste adres is. Maar wellicht komt er een einde aan die alleenheerschappij, want al zonder te rijden zie je aan alles dat de A en 1 nooit eerder zulke directe concurrenten waren. Vanaf nu zitten ze direct in elkaars vaarwater. Stel nu dat je in de markt bent voor – pak hem beet – een relatief dik gemotoriseerde BMW 125i, vormt de A250 BlueEfficiency vanaf vandaag dan een serieus alternatief?

Ongemerkt snel

Wie puur op motorisch gebied kijkt, zal die vraag ogenblikkelijk met 'ja' beantwoorden. Beide kandidaten hebben namelijk een viercilinder turbomotor onder de kap en qua paardenkrachten ontlopen de BMW en Mercedes elkaar slechts zeven stuks: 211 voor de A-klasse tegen 218 pk voor de 1-Serie. Ook wat Newtonmeters betreft wint de BMW, om precies te zijn met tien Nm voorsprong op de Mercedes, die zijn maximale trekkracht van 300 Nm al bij een indrukwekkend lage 1.200 toeren beschikbaar heeft. Het mag dan ook duidelijk zijn dat je bij de A250 wat de motor betreft weinig reden tot klagen hebt; de viercilinder is alert, geeft zijn kracht soepel af en blijkt ongemerkt erg snel.

In dat woordje 'ongemerkt' schuilt een eerste pijnpuntje bij de A-klasse, want we worden minder blij van de automatische transmissie die Mercedes standaard aan de voorlopig snelste benzinemotor koppelt. Een handbak is inderdaad niet leverbaar. Het betreft weliswaar een automaat met dubbele koppeling, maar wat ons betreft overtuigt de transmissie niet door de snelheid waarmee hij schakelt. In de brandstofbesparende E-stand reageert de aandrijflijn te traag op het gaspedaal, maar ook in de S-stand krijg je niet de vlotte respons die je verwacht van de voorlopige topper in de A-reeks. Let wel: het gebrek aan snelheid is puur gevoelsmatig, want hoewel de aandrijflijn wat loom reageert op je commando's, sleurt de A250 je alsnog in minder dan zeven tellen van nul naar honderd kilometer per uur. Hij is snel, maar je merkt er verdraaid weinig van.

De 7G DCT laat zich desgewenst handmatig bedienen met flippers aan het stuurwiel maar ook dan moet hij zijn meerdere erkennen in een S-Tronic in een Audi A3 of de optionele automatische achtbak in een BMW 1-Serie. De 125i die wij voor deze eerste krachtmeting naar Slovenië hebben gereden, heeft de standaard handgeschakelde zesversnellingsbak en die past erg goed bij de vierpitter in de BMW-neus. Aan de ene kant werkt die combinatie prettig soepel want door zijn grote koppelreserve kun je bijvoorbeeld vrij moeiteloos zestig kilometer per uur rijden in de zesde (!) versnelling, terwijl even terugschakelen zorgt voor een aangenaam snel reagerende auto. Bij een sportieveling als dit verdient dat onze persoonlijke voorkeur, en ergens is het wel jammer dat Mercedes-Benz geen handbak levert op de dikste A. De reden van die beperkte keuzevrijheid is overigens simpel: volgens de Duitsers wil zo'n 95% van de kopers in dit segment een automaat. Prima, maar een tikkeltje snellere software kan volgens ons geen kwaad.

Speels doch stug

Wat motorische beleving betreft scoort de nieuwe A250 dus minder hoog dan de BMW 125i, maar qua rijden is de kakelverse Benz een aangename verrassing. In tegenstelling tot zijn concurrent uit München heeft de A-klasse de aandrijving op de voorwielen, maar alleen de écht enthousiaste stuurman of –vrouw zal de achterwielaandrijving missen. Voor negen van de tien bestuurders is een A250 zonder enige twijfel dynamisch genoeg. Mercedes ziet zijn jongste standaard van een stevig onderstel met een moderne multilinkconstructie bij de achterwielen, en dat zorgt er voor dat de A-klasse een solide bochtengedrag heeft. Daarbij reageert de besturing aangenaam helder en direct waardoor de A bovengemiddeld wendbaar aanvoelt, en eenmaal in de bocht volgt de auto de ingezette koers keurig waarbij de koets netjes vlak blijft. Gaat het écht hard dan voel je de voorwielen langzaam maar zeker wat grip verliezen, eerder dan bij de 1-Serie, maar neem een beetje gas terug en de neus komt weer gehoorzaam in het gareel. Ga je abrupt van je gas, dan voel je juist de achterkant lichter worden waardoor je zowaar leuk kunt spelen met de gewichtbalans. Geloof het of niet, maar deze A-klasse rijdt verrassend speels!

Het kiezen van een A250 heeft echter ook een keerzijde, want hij staat vanaf de fabriek al op fikse 18-inch wielen. De vering van de A is van zichzelf al behoorlijk stug, en de combinatie met platte banden zorgt ervoor dat het onderstel wat moeite heeft om slecht wegdek glad te strijken. Bovendien hoor je best wat rolgeluid. Dan kun je ook nog kiezen voor de A250 Sport, die voorzien is van een verlaagd, door AMG aangepakt onderstel. Dat zouden wij lekker op de plank laten liggen, want ook zonder verlagingset is de A-klasse aan de harde kant. Zeker voor mensen die vaak lange ritten gaan maken. Knetterhard en oncomfortabel kun je de auto zeker niet noemen, maar met kleinere wielen is de A een merkbaar soepeler metgezel.

Over kleinere wielen gesproken: neem ons advies ter harte en blijf ver weg van de 19-inch (!) joekels die BMW onder deze 125i heeft gemonteerd. Ze ogen ontzettend fraai, maar met de ultraplatte run flat banden geven ze kleine oneffenheden door alsof je in een bolderkar zit. Zonde, want die wielen ontnemen het verder goed uitgebalanceerde onderstel van de 'Einzer' heel wat raffinement. Vering en demping staan immers behoorlijk soepel afgesteld, zonder dat het de scherpte nadelig beïnvloedt. De besturing van een 1-Serie blijft trouwens ook heerlijk: net wat zwaarder en gevoeliger dan die van de A-klasse, met precies de juiste mate van directheid. Door die sportieve verfijning blijft de 1-Serie nog steeds de dynamische maatstaf in dit segment, maar Mercedes-Benz komt met de A250 wel degelijk dicht in de buurt.

Statement

Eerder zeiden we al dat Mercedes een statement wil maken met de herboren A-klasse. Dat blijkt ook zodra je aan boord stapt, want het interieur is bijzonder fraai. De combinatie van een zwarte basis en veel chroomkleurige accenten kun je als opzichtig ervaren, maar de materialen zijn overtuigend en het steekt allemaal erg netjes in elkaar. Mooi zijn de details die hun oorsprong vinden in de SLS AMG, zoals de kenmerkende ventilatieopeningen. Maar ook het 'losstaande' navigatiescherm – dat overigens niet te demonteren is – oogt modern en eigenzinnig, net als de sportief getinte voorstoelen met geïntegreerde hoofdsteun die de A250 standaard aan boord heeft. Het is allemaal net even anders dan anders, maar gelukkig is de ergonomie zoals we dat kennen van Mercedes. Centraal op de middentunnel vind je een bedieningsknop voor het Comand-systeem, dat in grove lijnen werkt zoals iDrive van BMW. Het knoppencluster van de 1-Serie is echter uitgebreider en functioneert daardoor intuïtiever, omdat je na enige gewenning menutoetsen op de tast weet te vinden.

Goed is ook de ruimte voorin, terwijl je behoorlijk wat opbergruimte vindt op de plek waar je normaal gesproken de versnellingspook zou aantreffen. Voor de duidelijkheid: die zit bij de A250 aan de stuurkolom. Minder fijn is de beweegruimte achterin, waar de A-klasse duidelijke offers vraagt. Ten eerste is de instap een bovengemiddeld acrobatische uitdaging vanwege de snel aflopende raamlijn, en eenmaal binnen houden been- en hoofdruimte niet over. Qua centimeters biedt de A weliswaar evenveel als een C-klasse en staat hij op gelijke voet met de 1-Serie, maar die laatste doet (deels door de grotere ruiten) beduidend ruimer aan. Hoewel je de kleinste BMW ook niet koopt voor zijn ruimteaanbod, is de 1-Serie tegenwoordig een prima bruikbare auto. Niet in de laatste plaats door de acceptabele bagageruimte. En ook daar delft de A-klasse het onderspit, want voorbij een wat krappe doorgang vind je een achterbak die zich qua liters bij de kleinsten in het segment schaart.

Dit is met andere woorden geen auto voor mensen met een gezin, of voor automobilisten die een ruime keuze zoeken. Dit is een luxueuze hatchback voor individualisten. Of, zoals Mercedes-Benz zelf zegt: 'Als je nog steeds passie hebt voor schoonheid en die niet hebt laten verdrukken door het praktische, dan ben je jong.' En voor de rest, hebben ze de B-klasse…

AutoWeek Oordeel

Mercedes-Benz kruipt met de nieuwe A-klasse duidelijk stukken dichter tegen de BMW 1-Serie aan. Nog nooit waren de twee zo aan elkaar gewaagd. Vooral zijn uitstraling, het fraaie interieur, de moderne voorzieningen en de rijeigenschappen spreken in het voordeel van de A250. Maar daarbij is het ook goed om te weten dat de nieuwe A een relatief compromisloze auto is, die her en der wat offers vraagt. Met name wat praktische bruikbaarheid en ruimte betreft zal deze A niet iedereen tevreden stemmen. BMW scoort zeker op die vlakken met de 1-Serie meer punten en biedt daardoor simpelweg een meer allround alternatief, die zeker als 125i onverminderd zijn mannetje staat op dynamisch vlak.

PRIVATE LEASE BMW 1-serie

Gerelateerde forum topics

Lezersreacties (36) (gesloten)

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.

De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.

Praat verder op het forum