Test: Kia Pro-Cee'd GT (2013)

Eerst de beloofde nuancering: de Pro-Cee'd GT is zeker niet de eerste sportieve Kia, want in 1996 kochten de Koreanen de Elan van Lotus. Je weet wel, die voorwielaangedreven sportwagen die zo goed stuurde dat hij snel het grote voorbeeld werd voor elke fabrikant die op een sportieve voorwielaandrijver broedde. Veel veranderde Kia niet aan de Lotus, maar het gaf hem wel meer grondspeling en een motor uit eigen huis, een 1.793 cc vierpitter, met dubbele, bovenliggende nokkenassen, en goed voor 151 pk. De Elan haalde er 220 km/h mee en kon van 0 naar 100 sprinten in 7,4 seconden. Kia heeft er 1.055 gemaakt, waarvan 235 een eigenaar buiten Korea vonden. De stoutmoedige fabrikant verloor er geld op en staakte de productie in 2000. Deze Elan is dus twijfelloos de eerste sportieve Kia, weliswaar niet zelf ontwikkeld, maar toch grotendeels uit eigen huis, want de Koreanen produceerden 85% van de onderdelen zelf.

Terug naar de Pro-Cee'd GT, die Kia zelf 'high performance' noemt. Met 204 pk kun je zeker van kwiek of zelfs pittig spreken, maar 'hoog presterend' kun je het niet (meer) noemen in een wereld waarin 200 pk inmiddels vrij gewoon is. De lichte verbale overdaad in Kia's eerste persbericht over de GT doet overigens niets af aan het feit dat het een lekkere auto lijkt te zijn. Kia stond een select aantal Auto van het Jaar journalisten toe in de omgeving van Frankfurt een uurtje of anderhalf met de GT te sturen. Zwaar gecamoufleerd nog wel, maar verder zo goed als klaar.

Sound imposer

Een van de dingen waarover de Koreanen nog een ei moeten leggen is de 'sound imposer', een buizensysteempje onder de motorkap dat het aanzuiggeluid van de viercilinder naar het schutbord leidt, zodat de mooiste stukje ervan iets luider tot het interieur doordringen. In het prototype dat we reden zat een schakelaar waarmee de 'imposer' aan en uitgeschakeld kon worden en na afloop werd gevraagd wat we ervan vonden. De keuze was 'altijd aan' of 'altijd uit', omdat Kia niet van plan is de schakelaar te monteren in de productiemodellen. Nu, het is dat eerste geworden: altijd aan. Het geluid geeft de GT een iets vettere 'soundtrack' zonder dat hij er storend lawaaierig door wordt.

We hadden de pech dat het Duitse land door een dikke laag sneeuw was bedekt, waardoor we hem op winterbanden reden, dat tot groot verdriet van de Koreaanse onderstel goeroe's want ze hadden juist zo hun best gedaan het weggedrag te optimaliseren op zomerrubber. Door dat slechte weer kunnen we hier niet vertellen hoe de GT op het scherp van snede rijdt, maar we kunnen wel melden dat de vering en dempers steviger zijn dan de gewone Pro-Cee'd krijgt – die in maart of april in de showroom staat - en dat de GT vóór een dikkere stabilisatorstang heeft. Hij is daardoor zeker niet te hard, maar hij stuurt behoorlijk strak. De GT munt niet uit door gevoel in het stuur, maar hij heeft wel een snelle installatie die helpt het GT-gevoel inhoud te geven. De nieuwe, sportieve Kia voelde bij deze beperkte kennismaking enigszins aan als de Focus ST, een opmerking die een van de ingenieurs bijkans deed glunderen van trots.

Fijne krachtbron

Hetzelfde compliment geldt overigens voor de motor: dat is een capabele en heel soepele presteerder, met een fiks koppel van 265 Nm, dat vanaf 1.750 toeren per minuut volledig paraat is. Echt een fijne krachtbron, waarvan je pas beseft hoe sterk hij is als je de tractiecontrole hebt uitgezet, dan kun je de voorwielen laten spinnen als slijptollen. De voorwielophanging moet het overigens zonder speciale voorzieningen doen om het extra koppel aan te kunnen. Kia zorgt ervoor dat de voorwielen precies zoveel trekkracht geserveerd krijgen als ze aankunnen door op de achtergrond de tractiecontrole steeds stilletjes zijn werk te laten doen. Je komt alleen te weten dat je door de elektronica geholpen wordt als je het erg bont maakt: dan pas begin het waarschuwingslampje te knipperen. Zo doen zo goed als alle fabrikanten van krachtige voorwielaandrijvers dat overigens.

De motor is in de basis hetzelfde blok als in de Hyundai Veloster Turbo (die weer is afgeleid van de direct-ingespoten 1,6-liter GDI), maar met enkele interessante wijzigingen speciaal voor de GT. Dankzij onder meer een aangepaste turbo en een gewijzigde kleptiming heeft het blok nog wat extra spierballen gekregen. Officiële cijfers heeft Kia nog niet vrijgegeven, maar het heeft al wel gemeld dat de GT voor de acceleratie van 0 naar 100 km/h minder dan acht seconden nodig heeft en dat de topsnelheid 225 km/h of meer zal bedragen.

Levendig

Het exterieur was tijdens onze testrit nog in camouflagemateriaal gehuld, maar reken erop dat Kia ervoor zal zorgen dat de GT er 'smakelijk' uitziet door nieuwe roosters en lichteenheden in de neus, door bumpers die zich dichter bij het asfalt bevinden, door speciale 18 inch lichtmetalen wielen, rode remklauwen en een paar speciale lakkleuren. De GT's – er komt niet alleen Pro-Cee'd maar tegelijkertijd ook een Cee'd – zullen tevens herkenbaar zijn aan een eigen LED dagrijverlichting. Verwacht in het interieur meubilair van Recaro, aluminium pedalen, wat speciale bekleedmaterialen en een centrale LCD 'klok' die normaal als snelheidsmeter dienst doet, maar waarmee de enthousiast ook rondetijden en G-krachten tevoorschijn kan toveren.

De voorlopige totaal indruk van de Pro-Cee'd GT was dat het een auto is die weliswaar qua snelheid geen partij is voor de Focus ST, maar die wel een sterk vergelijkbaar karakter heeft. Het is een praktische en niet al te opvallende auto, die zich heel goed kalm laat rijden, maar die verrassend levendig en capabel kan zijn als je hem op staart trapt. Voor Kia is het de eerste stap in de arena van de sportieve hatchbacks, waarbij de GTI's, ST's en RS'en nog niet de handschoen wordt toegeworpen. Dat is niet omdat Kia die uitdaging niet aandurft: er wordt hard gewerkt aan iets dat nog spannender en sneller is dan de GT.