Hyundai Lantra Wagon 2.0i GLS (1999)

De neus van de Lantra is betrekkelijk nieuw; van eind "98 om precies te zijn. Toen verscheen hij, eerst op de sedan, omdat Hyundai nog een heel aantal Wagons met de oude neus had staan, en die moesten natuurlijk eerst op. En, wat vinden we dan van die neus? Ach, een wonder van fraaiheid en inventiviteit is het niet, maar we hebben ze lelijker gezien. Ook wat betreft de rest van het uiterlijk (jaja, we weten het - allemaal subjectief, u mag het dan ook gerust helemaal niet met ons eens zijn) vinden we de Lantra Wagon niet echt lelijk.
Bij het interieur van de Lantra hebben we geen klachten - je zit wat op de bok, en het stuur lijkt alleen in laagte verstelbaar, maar verder: prima. Dat kunnen we helaas niet zeggen van de rest van het Hyundai-interieur. De kunststoffen lijken hier op z"n Zeeuws ingekocht te zijn. Overigens een oud en vertrouwd Hyundai-probleem. Wel zit alles verder op de juiste plaats, en is goed te overzien en te bedienen. Van passagiers kregen we wat klachten over een ander aspect van die kunststoffen; meestal ruikt een nieuwe auto heel lekker, deze Lantra is de uitzondering op die regel. De plasticlucht is scherp en doordringend. Jammer.

Familie-auto... of niet?

Al is het tegenwoordig dus al zo ver gekomen dat niemand een station meer koopt vanwege de ruimte, is het een onderwerp waar we niet aan voorbij kunnen gaan. En daarin scoort de Lantra. Hij is groot en volumineus, zowel in de bagageruimte als op de achterbank. Er is voldoende hoofdruimte en beenruimte, zodat de Hyundai een fijne auto is om in vervoerd te worden. Toch gaat het achterin wel mis met de Hyundai, en nog op een paar fronten ook. Want zo is de achterbankleuning wel gedeeld omklapbaar, maar de zitting niet. Da"s nou weer z- onhandig - als je een vlakke vloer wilt, heb je daar niets aan. Dan kan zoon- of dochterlief niet mee met paps en mams om die lange onhandelbare dingen achterin de auto te zeulen. Hij kan wel mee heen, maar terug wordt het lopen, omdat "ie z"n rug wel ergens tegenaan kan zetten, maar niets heeft om op te zitten. Meer merken hebben daar een handje van, en wij hebben de logica daarvan nooit begrepen.
De Lantra heeft maar twee hoofdsteunen achter en de middelste passagier zal het met een heupgordel moeten doen. Nog zo"n onhandigheidje van de Lantra: de achterklep is alleen van binnenuit of met de sleutel te openen - in de praktijk werkt dat nu eenmaal anders. We hadden het ook makkelijk gevonden als ze een handgreepje aan het (standaard) afdekzeiltje hadden gemaakt. Nu moet je minstens twee droge handen hebben om de bagage aan voyeurs te onttrekken - kleinigheidje, maar toch.
De Hyundai is ietwat stevig afgesteld en gaat dan ook redelijk rap en "recht" door de bocht. Dat wil zeggen - als je de grip kunt vinden. Want dat is het grote probleem bij de Lantra Wagon: die voorwielen weten zich domweg geen raad met de 140 pk die de tweeliter naar de voorwielen stuurt. Zeker als het nat is ga je bij elke stevig genomen bocht eerst een eind rechtdoor - onderstuur, dus, en niet te weinig ook. Je gaat je afvragen of je met een lichtere motor misschien niet wat beter bediend bent, en dat is zonde. Want aan die motor mankeert verder niets, die wil maar al te graag en wij zijn hem gaarne van dienst. Maar de lol gaat er zo wel van af. Daarnaast was het aardig geweest als de Koreanen iets meer aandacht aan de geluidsisolatie hadden besteed. Op constante snelheden is er niets aan de hand, maar bij optrekken zet die motor een onbehoorlijke keel op. Zeker rond de 4000 toeren treedt er een resonantie op die forse afbreuk doet aan het verder dik in orde zijnde comfort. Sturen doet de Lantra voorbeeldig, schakelen minder: een hakerige bak met erg lange wegen en bovendien sloom gekozen versnellingsbakverhoudingen.
Laatste punt: de uitrusting. De tijd dat Koreanen scoorden met een enorme uitrusting voor dezelfde prijs is definitief geschiedenis. Wij vonden de uitrusting in verhouding tot bijvoorbeeld een Renault Mégane Break maar magertjes. Op zich is er met de Lantra weinig mis: hij is sportief en toch comfortabel, maar de grip en de uitrusting kunnen beter.