Ford Scorpio 2.0i 16V GLX (1995)

Het leek wel of Ford met de eerste foto"s van zijn huidige Scorpio het publiek met opzet wilde choqueren. Door een bijzonder onvoordelig camerastandpunt maakte de auto bij de pers zijn entree met een kikkerachtig voorkomen, dat zowel medelijden als lachlust opwekte. Het commentaar van Ford op de eerste reacties was nogal koudneuzig: "Wacht maar tot je hem in "t echt ziet". En jawel hoor: toen de Scorpio onder een mooie belichting op de Parijse autosalon zijn publieksdebuut maakte, viel hij eigenlijk nog best mee.
Natuurlijk bl¡jft die grote Ford op zijn zachtst gezegd een opmerkelijke verschijning met zijn gapende, in de hoeken iets oplopende grille en zijn wijd-opengesperde koplampen, die regelrecht ingaan tegen de heersende knijpoogjesmode. Maar dit model heeft gediend als wegbereider voor een toekomstige familielijn, die bewust met gevestigde conventies breekt.
Als je ter kennismaking een paar keer om de Scorpio heenloopt, blijkt dat hij ook iets waardigs uitstraalt, dat aan de buitenkant al doet vermoeden dat het binnenin goed toeven moet zijn. Niet voor niets laat onze minister-president zich dagelijks in zo"n koets rondrijden: zowel achter het stuur als op de ruime achterbank kan je urenlang in grote rust in deze forse middenklasser doorbrengen terwijl de kilometers ongemerkt onder de wielen doorglijden. Daarbij oogt de Scorpio enerzijds statig genoeg voor het vereiste decorum en aan de andere kant past zijn progressieve gezicht perfect bij de politieke kleur van de bewindsman. De achterban van onze nationale roerganger had trouwens toch geen klagen over diens autokeus, want hij koos voor een tweeliter 16v, die de landsbegroting slechts met het relatief bescheiden bedrag van zo"n 55 mille belastte...
Nu is er voor dat geld nog wel meer aantrekkelijks te koop, maar de Scorpio heeft meer dan genoeg in huis om zich in dit wat luxere marktsegment staande te houden. Zo is de standaarduitrusting met airbag, ABS, airco en veel elektrische bedieningsfuncties ruim bemeten, terwijl het rijcomfort zonder meer aan hoge eisen voldoet. Vooral de bestuurder wordt verwend met een elektrische hoogteregeling van zijn stoel en een stuurwiel dat zowel horizontaal als verticaal kan worden versteld. Maar uiteraard genieten alle inzittenden mee van het door de airco verzorgde binnenklimaat en een rustgevend-laag geluidsniveau.

Stabiel karakter
Toch vertoont de Scorpio zeker geen uitgesproken limo-gedrag. Het verbeterde onderstel weet weliswaar uitstekend raad met slechte wegdekken, maar de demping en rolstabilisatie zijn toch stug genoeg om de tweeliter mooi strak en ongedacht snel door een lange bocht te laten driften. In zulke situaties had er overigens best nog wel wat meer vermogen onder het rechterpedaal mogen zijn, want de grootste Europese Ford laat dan duidelijk merken dat hij er zin in heeft. Ook op lange Autobahntrajecten voelt hij zich trouwens erg goed thuis. Tot op hoge snelheid blijft hij stabiel voortjakkeren, waarbij hij zich zelfs door zijwindstoten van windkracht 9 niet ernstig van de wijs laat brengen.
Bij zulke ritten, afgewisseld met vlot opschieten in de stad en pittig doorrijden over de binnenwegen, merk je aan de benzinerekening dat de zestienklepper in de bijna 1450 kilo wegende koets flink moet werken voor de kost. Volgens de in de praktijk onhaalbare EG-norm zou een gemiddelde van 1:11 mogelijk moeten zijn, maar het testverbruik van 1:8,8 spreekt andere taal. Enigszins representatief gereden zal de tweeliter Scorpio ergens tussen de 1:9 en 1:10 uitkomen: niet ongewoon in deze klasse, maar evenmin echt zuinig.
Nu zal de gemiddelde Scorpiobezitter niet erg wakker liggen van zijn autokosten, maar wie daar w‚l zwaar aan tilt, kan natuurlijk voor de 115 pk sterke turbodiesel kiezen. Die komt echt wel aan de 1:11 ... 12 en dat tikt bij een hoog jaarkilometrage lekker aan. Weer een ander uiterste is de 2,9-liter 24-kleps V6, die voor zijn uiterst boeiende prestaties uiteraard een heel forse slok terugvraagt. Misschien een leuke "doorgroeier", want uit eigen ervaring weten we nu dat de tweeliter ondanks al zijn goede eigenschappen toch naar méér smaakt...