Hyundai Ioniq 9 heeft pretenties en kan zich meten met een Volvo EX90

Het is als automerk bijzonder lastig om je hoger in de markt te begeven als je daar niet al zat. Er zijn zat pogingen van volumemerken om met een dik model een graantje van de premiummarkt mee te pikken, maar deze pogingen mislukken bijna altijd. Want hoe harder je roept dat je premium bent….  Maar de snelle elektrificatie van de markt biedt ineens kansen die er voorheen niet waren. Een merk als Tesla had nooit een reële concurrent kunnen worden van BMW en Audi als het niet zijn elektrische voorsprong had gehad. En de EV6 van Kia bereikt ineens salesmanagers en makelaars die voorheen echt niet in een Koreaan gezien wilden worden. En kijk eens naar Hyundai. Met de Ioniq 5 nam het merk al ver afstand van modellen als de Elantra en Sonata, maar met de Ioniq 9 gaat men nog een stapje verder. Het is een huis van een auto, en met zijn derde zitrij boort hij een segment aan waar nog niet bar veel te krijgen is. Want zoveel grote elektrische SUV’s zijn er niet bovenin de markt, en het aantal waarin ook nog eens zes of zeven mensen meekunnen is nóg veel kleiner. Zo valt de BMW iX af, en Audi maakt zijn E-Tron al een tijdje niet meer.  Mercedes heeft nog de EQS-SUV op de prijslijst als elektrische tegenhanger van de GL-klasse. Maar deze heeft veel EQS-techniek aan boord en Mercedes prijst hem dan ook zodanig. Daardoor is hij extreem veel duurder dan de Hyundai. Concerngenoot Kia heeft uiteraard de EV9, die onderhuids dezelfde techniek heeft. Maar dat maakt een vergelijking natuurlijk minder interessant. Gelukkig is daar ook Volvo dat zijn EX90 eveneens met drie zitrijen aanbiedt. En daarmee is de wonderlijke waarheid dat een elektrische Hyundai ineens tegen een gevestigd premiummerk kan strijden.

Hyundai Ioniq 9

Zijn de Hyundai Ioniq 9 en de Volvo EX90 qua specificaties een beetje vergelijkbaar?

De Ioniq 9 begint technisch gezien niet bepaald met een achterstand. Voortbouwend op de techniek van de Ioniq 5 heeft de auto imposante elektrische kwaliteiten. Hij heeft eveneens 800 volt, wat zorgt voor uitstekende laadtijden en een goede thermische huishouding. De nieuwe accu heeft maar liefst 110 kWh, zodat je niet snel zonder stroom komt te zitten. De ‘instapper’ heeft achterwielaandrijving en één elektromotor, goed voor 218 pk. De 4WD-versies met twee motoren hebben 308 pk, behalve de AWD+-versie die wij nu testen. Deze piekt op 429 pk. Heel wat voor een Hyundai!

Het is wellicht overkill, maar zo kan hij wel goed op tegen de Volvo EX90 die we in huis hebben. Deze duurtester heeft een aantal wisselingen ondergaan, maar wij eindigen op een piek waarbij de auto 517 pk heeft dankzij twee elektromotoren en een accu die 111 kWh heeft. Laden kan met 250 kW wat voor een 400 volt-systeem erg netjes is. Maar de realiteit is anders. Terwijl wij deze test deden kreeg de auto de update die iedereen zag aankomen sinds de ES90 is aangekondigd: er kwam een 800 volt-systeem waarmee het maximum snellaadvermogen is verhoogd van 250 kW naar 350 kW. Daarbij krijgen alle versies (nog) meer vermogen. De Performance-versie die wij vandaag testen is 517 pk sterk, maar heeft in de nieuwe versie maar liefst 680 pk. De 0-100 tijd daalt van 4,9 seconden naar 4,2. Indrukwekkende cijfers. De belangrijkste verandering is wat ons betreft het snelladen. Dat extra vermogen is totaal niet nodig: de auto is al meer dan snel zat is en bovendien (zoals elke nieuwe Volvo) begrensd op 180 km/h dus wat is het nut? Anders is het bij de vermogenstoename van de auto met maar één motor, die van  279 naar 333 pk gaat. Een procentueel gezien grotere stijging waar je daadwerkelijk wat aan hebt. Maar goed, we hebben het vandaag nog over de oude versie. Het is onze last om te dragen dat EV’s soms zo snel een upgrade krijgen dat we er niet tegenaan kunnen testen. We gaan uit van de auto zoals die er staat, niet zoals hij in de nabije toekomst is.

Voor de EX90 betekent dat hij in ieder geval snel zat is. Het vermogen is overdadig en voelt soepel, maar het onderstel worstelt er soms wel wat mee. Opvallend genoeg rijdt de auto beter op hogere snelheid (zoals lange snelwegritten) dan op laag tempo. Hij is niet helemaal rustig genoeg bij woonwijkdrempels en wegen vol stoplichten en rontondes. De koets deint en beweegt wat te lang bij snelheidswisselingen, alsof de demping het gewicht van de auto niet helemaal aan kan. Dit doet wat afbreuk aan de soepelheid die je met het vermogen wel hebt.
De Hyundai is ook niet bepaald een lichtgewicht en zit net als de Volvo boven de 2.600 kilo. Hier merk je dat het forse vermogen er alsnog aan moet sleuren waardoor er totaal geen lichtvoetigheid is. Maar hij ligt wel als een blok op de weg en houdt alles goed in balans. Hij mikt meer op comfort dan op enige vorm van dynamiek (daarvoor is er zusje Kia EV9), maar is zeker niet week. Stevig en trefzeker, maar ook braaf. Er zit meer een busjes-vibe in, de Volvo heeft die ondanks zijn formaat en gewicht zeker niet. Prettig is dat je met de flippers de mate van regeneratie kunt instellen in de Koreaan. De besturing is in beide auto’s in orde. In de Volvo wellicht zelf iets te licht, terwijl de Hyundai iets te zwaar is om communicatie te faken. Reken meer op comfort en soepel sturen en je wordt niet teleurgesteld.

Geen knoppen in de Volvo, alles zit in het scherm.

De Hyundai Ioniq 9 heeft naast het touchscreen veel fysieke knoppen: het komt de ergonomie ten goede.

Heeft de Hyundai Ioniq 9 nou zes of zeven stoelen?

De auto wordt standaard als zevenzitter geleverd, maar op de Lounge-uitvoering kun je als optie kiezen voor zes plekken. In dat geval krijg je twee luxe stoelen op de tweede zitrij die je kunt draaien. Onze testauto had de normale zeven plekken. Hierbij heb je enorm veel ruimte op de tweede zitrij. Op de derde rij kun je als volwassene soort van normaal plaatnemen, wat voor een zevenzitter al bovengemiddeld is. Het materiaalgebruik, ook verder naar achteren, is bovengemiddeld voor een Hyundai. Je kunt merken dat de Koreanen met deze Ioniq 9 écht een stap willen maken en ze doen hun best een lounge-sfeer te creëren. De algehele indeling lijkt op wat we kennen van andere modellen van het merk: een touchscreen aangevuld met fysieke knoppen voor het gebruiksgemak. De ergonomie is uitstekend en alle bedieningselementen zitten op de plek waar je ze verwacht. Het multimediasysteem zelf is modern, maar ook weer niet zo vooruitstrevend als we bij sommige andere dure EV’s zien, zowel uit de oude als de nieuwe wereld. Tussen de voorstoelen zit een groot middenconsole met veel bergruimte, sowieso is de auto goed bedeeld qua vakjes en opbergplekken.

De Volvo doet wat hoogwaardiger aan dan de Hyundai als we puur kijken naar materiaalgebruik, maar de cockpit is ook een stuk minder... tsja, bijzonder? Het grote scherm domineert iets te veel de cockpit en dat bijna alle handeling erin verstopt zijn komt de ergonomie niet ten goede. Ook omdat het systeem zelf niet ideaal werkt. Te veel opties zijn te diep in het menu verstopt. En rare keuzes als de knoppen van de raambediening splitsen wekken onnodige ergernis. Het scherm voor je neus is ook wat zuinig met de informatie. Het voelt net iets te veel als een bezuiniging in plaats van ‘clean’ design: dit doet afbreuk aan de uitstraling die Volvo wil hebben. Het is hoogwaardiger dan de Ioniq 9, die auto pretenteert minder. De stoel van de EX90 is wel bijzonder prettig, gelukkig blijven de Zweden daar hun imago trouw. Achterin is de ruimte iets minder dan in de Ioniq, maar evengoed uitstekend voor grote volwassen. De derde zitrij laat het verschil zien tussen een grote SUV en een zeer grote MPV: hier kun je echt alleen kleine kinderen kwijt als je geen klachten wilt horen. De kofferbak is met twee rijen in gebruik 670 liter groot. Dik in orde, maar hij legt het evengoed af tegen de gigantische Ioniq 9 die 900 liter biedt. Beide modellen hebben een forse frunk in de neus die rond de 50 liter aan extra ruimte biedt.

V

In beide auto's zit je heel ruim, maar de Hyundai is duidelijk nog ruimer. De zit in de Volvo is daarentegen wat beter.

Derde rij

Volvo EX90

Op de derde rij moet je als volwassene niet komen in de Volvo, maar in de Hyundai gaat het nog een beetje.

Er was wel wat nieuws over de lidar van Volvo, toch?

De passieve Lidar waar Volvo flink kabaal over heeft gemaakt, gaat binnenkort inderdaad van zowel de EX90 als ES90 verdwijnen. Dat is in zoverre een teleurstelling omdat de auto, geholpen door de Lidar bovenop, juist ver boven de concurrentie uit zou moeten steken. In de praktijk komen beide auto's niet verder dan redelijk als het gaat om de autonome opties. De Hyundai volgt iets braver orders, maar doet ook wel erg voorzichtig als het gaat om doorontwikkeling. De auto’s zijn on par, maar je mag je afvragen of dat genoeg is als je zoveel geld uitgeeft. Wel is de ergernis die we in zoveel nieuwe modellen hebben over bemoeizucht in deze auto’s nauwelijks aanwezig. We rekenen ons op dat vlak al snel rijk tegenwoordig. Helaas heeft de Volvo een andere constante ergernis: de kleine sleutel vraagt vaak om opgeladen te worden, maar de inductieplek hiervoor werkt niet goed. Gelukkig kan je ook via je telefoon de auto inkomen, want dit is niet heel betrouwbaar. Het zijn dit soort kleine dingen die doen voelen dat de EX90 niet helemaal af was bij zijn lancering, we zijn benieuwd hoe de update uitpakt.