Dubbeltest: de Skoda Octavia Combi en Toyota Corolla TS zijn zo lekker gewoon gebleven

Het is toch wel opmerkelijk hoe snel de autowereld is veranderd in de laatste jaren. In Nederland merken we dat toch vooral in de zakelijke markt, waar nuchtere stationwagons inmiddels bijna allemaal zijn ingeruild voor elektrische SUV-achtigen. Tesla’s, Enyaqs, EV6-en en Chinezen vormen nu de file die nog niet zo lang geleden door Octavia’s, Astra’s en Corolla’s werd gevormd. Met het oog op de geplande ‘pseudo-eindheffing’ voor werkgevers die het wagen om hun werknemers nog in een ‘vervuilende’ benzine-auto te stoppen, zou het tijdperk van die meer traditionele opties weleens nog sneller ten einde kunnen komen dan gedacht. Vooralsnog bestaan ze nog, en heb je anno 2025 misschien wel voor het laatst de kans om in zo’n lekker gewone stationwagon te stappen. Des te meer reden voor ons om dat ook nog eens te doen. De Skoda Octavia is altijd erg geliefd geweest in Nederland, en terecht. De middelgrote Skoda is ruimer dan veel van zijn concurrenten, oogt uiterst representatief en rijdt prima. Wel is het vreemd dat de auto er sinds zijn facelift niet meer als plug-in hybride is. Voorheen was dat wel zo en alternatieve modellen binnen de Volkswagen Group hebben inmiddels bijna allemaal een stevig herziene PHEV-aandrijflijn met een enorm elektrisch bereik, maar voor de Octavia geldt dat vooralsnog niet. Hier blijft het dus bij een 1.5 TSI-benzinemotor, afhankelijk van de gekozen transmissie wel of niet voorzien van mild-hybrid-ondersteuning. Wij rijden hem in die vorm, met DSG-automaat en 150 pk en in die vorm is de Octavia niet eens zoveel goedkoper dan de goedkoopste Superb, die door zijn plug-in hybride aandrijflijn een veel lagere CO2-uitstoot heeft.

Trainingspak

De Octavia past uitstekend bij de Toyota Corolla Touring Sports Hybrid 140. De huidige Corolla is met geboortejaar 2018 nog wat ouder dan de Octavia (2020), maar blijft wereldwijd scoren. De auto ziet er mede dankzij een kleine facelift in 2022 nog altijd fris uit en is in technisch opzicht ook meermaals verbeterd, met frisse en actuele aandrijflijnen en nieuw en snel infotainment tot gevolg. Voor de Octavia geldt overigens hetzelfde, al staat de gefacelifte versie hier pas vanaf 2024 op de prijslijst. Beide auto’s hebben een neutrale, onopvallende en zakelijke uitstraling, die bij een breed publiek in de smaak valt. De Corolla is wat speelser van vorm en de Octavia nog wat zakelijker, maar beide verschijnen vandaag in een soort trainingspak ten tonele. De Octavia is een Sportline en de Corolla is op soortgelijke wijze sportief aangekleed dankzij de GR Sport-uitvoering. Grote wielen, donkere accenten en subtiel andere bumpers dragen eraan bij dat deze versies net wat sportiever ogen dan gebruikelijk, waarbij het interieur trouwens niet is vergeten. Bij Skoda krijg je er ook nog een iets verlaagd sportonderstel bij, maar verwacht daar zeker niet te veel van als het om echte sportiviteit gaat. De Skoda is zelfs in deze vorm nadrukkelijk comfortabel, best wel zacht en behoorlijk afstandelijk.

Dat is helemaal prima, al laat de Toyota zien dat comfort ook hand in hand kan gaan met net wat meer scherpte en rijplezier. De Corolla reageert directer op het stuur, ligt strakker op de weg en is onder de streep een veel leukere auto om mee te rijden, maar weet desondanks en zijn ultraplatte banden ten spijt, toch ook comfortabel te zijn. Klasse. De aandrijflijn van de Japanner nodigt dan weer helemaal niet uit om het onderste uit de kan te halen, want de Hybrid 140 mikt juist in alles op zuinigheid. De overbekende aandrijfcombinatie is traploos en werkt compleet soepel en schokvrij, maar schittert toch vooral als je rustig rijdt. Naar hedendaagse maatstaven is hij zeker niet snel – daarvoor is er dan de Hybrid 180 -  en onder vollast voelt hij zich nog altijd minder prettig, al is er de laatste jaren wel degelijk veel verbeterd op dat vlak en ‘leunt’ ook de meest bescheiden Corolla Hybrid meer dan ooit op zijn elektromotoren om vooruit te komen. Dat werpt zijn vruchten af, want het is bijna onmogelijk om níet zuinig met deze auto te rijden. Waarden ten noorden van de 1 op 20 zijn zelfs makkelijk haalbaar en dat is voor een niet-diesel simpelweg altijd een prestatie. Een prestatie waaraan de mild-hybride Octavia niet kan tippen, al moet gezegd dat we ook deze 1.5 als een bijzonder efficiënte motor kennen. Hij krijgt bovendien met meer gemak gang in de auto en maakt de Octavia niet alleen gevoelsmatig, maar ook daadwerkelijk flink vlotter dan de Corolla. Versnellen gaat hier ‘gewoon’ via een zeventraps DSG-automaat, die razendsnel en alsnog schokvrij schakelt. Bij hele lage (parkeer-)snelheden wil de auto nog weleens een klein beetje nukkig zijn ten opzichte van de immer soepele Corolla, maar eigenlijk mag dat geen naam hebben.

Onhandig

Het sportieve feestje stopt bij deze auto’s niet bij de buitenkant, want ook vanbinnen hebben Toyota en Skoda gepoogd een enigszins sportieve sfeer te creëren. Sportstoelen, sportsturen, instaplijsten en zwarte hemeltjes dragen bij aan dat sportieve gevoel, waarbij we moeten aantekenen dat de sportiviteit van de Skoda-stoelen zich grotendeels beperkt tot de uitstraling. Allemaal een kwestie van smaak en weet dat het ook zonder kan, en dat er dan gelukkig een keurig interieur overblijft. Dat van de Toyota oogt kwalitatief het beste en voelt in alles oerdegelijk en hoogwaardig aan, daar waar we in de Skoda hier en daar een goedkoper onderdeel aantreffen. De zier er vanbinnen wel weer nipt moderner uit. Dat komt vooral door zijn grotere 13-inch touchscreen, dat helaas niet standaard is. Het Skoda-infotainment is snel, uitgebreid in hoge mate naar wens in te delen, waarmee we het hoger hebben zitten dan dat van de Toyota. De Corolla heeft aanzienlijk eenvoudiger infotainment, al is daar ook wat voor te zeggen. Het bevat alleen de meest noodzakelijke functies, is heel overzichtelijk en eenvoudig te doorgronden, daarbij geholpen voor het feit dat veel functies bewust juist buiten het scherm zijn gehouden. Het digitale instrumentarium is in beide gevallen lekker uitgebreid, maar het kost in beide gevallen best wat tijd om de werking ervan te doorgronden. Heb je dat eenmaal door, dan werkt het prima. De zitpositie is in beide auto’s goed voor elkaar, maar in de Toyota hebben we meer moeite om een goede plek voor al onze losse spullen te vinden. De Skoda biedt wat meer aflegruimte, al moet gezegd dat beide auto’s enigszins tekortschieten als het gaat om de vorm en positie van bekerhouders. Ook de draadloze telefoonladers vallen tegen. In de Skoda levert dit onderdeel vooral foutmeldingen en warmte op, terwijl in de Corolla juist de onhandige positie van de lader negatieve aandacht trekt.

Sportieve daklijn

Skoda.

Skoda heeft een naam hoog te houden als het om ruimte gaat en dankt die naam mede aan de Octavia. 640 liter bagageruimte is zelfs voor een stationwagon heel veel en op de achterbank biedt de Octavia ruimte in overvloed. De stap omhoog naar een Superb is daarmee in de meeste gevallen niet noodzakelijk. De Corolla is evenmin krap, maar wel minder overvloedig. Dat geldt op de achterbank, maar ook in de bagageruimte. De opgegeven inhoud van bijna 600 liter vertelt daarbij niet het hele verhaal, want de vorm van het Corolla-laadruim is minder gunstig dan de vierkante ‘bak’ van de Skoda. De Japanse achterklep ligt vlakker en vormt zo bij het sluiten eerder een probleem bij bagage die net (niet) past, terwijl de ‘sportieve’ daklijn de mogelijkheid tot doorladen beperkt. Geen ramp, maar hier zijn duidelijk andere keuzes gemaakt.

Toyota.

Bandbreedte

Keuzes maken blijft noodzakelijk als je eenmaal hebt besloten voor één van deze auto’s te gaan, want in beide gevallen zijn er best wat uitvoeringen verkrijgbaar. De Octavia Sportline Tour is de topversie uit het gamma en biedt behalve sportieve aankleding ook wat meer luxe dan de andere versies, hoewel er bij Skoda zelfs dan nog heel wat opties en optiepakketten leverbaar zijn. Onze testauto heeft vrijwel alles en kost met dik 50 mille nog eens €7.000 meer dan een ‘kale’ Sportline, dus dan heb je een idee van de bandbreedte. Afgezien van de uitvoering heb je zo’n 150 pk sterke TSI met automaat trouwens vanaf €40.490, fors meer dan de €34.995 die Toyota minimaal voor een Corolla Hybrid 140 wil hebben. Goedkoper Octavia rijden kan met minder vermogen (en goedkoper Corolla rijden kan niet), maar in dit geval is de Toyota het goedkoopst. Dat blijft zo als we gaan aankleden, want zelfs de dikste Corolla blijft met deze motor ruim onder de 50 mille. Dan hebben we het over een Executive, want de geteste GR Sport staat net wat lager op de ladder. Inclusief een tweekleurige koets en een pakket met een panoramisch schuifdak en JBL-audio ben je dan €45.663 kwijt voor een auto die qua luxe nauwelijks onderdoet voor de geteste Octavia.

Skoda.

Toyota.