Daihatsu Terios 1.5 16V DVVT 4WD Exclusive (2006)

De nieuwe Terios is een evolutie van het vorige model, maar als we ze naast elkaar zetten blijken de verschillen best groot. Letterlijk. Hij is 4,06 meter lang, 1,70 meter breed – maar liefst 14 cm méér dan de oude – en de wielbasis groeide van 2,42 naar 2,58 meter. Kortom: de Terios heeft flink wat meer vlees aan de botten gekregen en ziet er een stuk serieuzer uit.

Matige zit
De Daihatsu-importeur was ook niet te beroerd om de Terios lekker dik aan te kleden en zodoende vertrokken we met een 4WD Exclusive uit Vianen. Helaas zijn ook in deze versie de stoelen van matige kwaliteit; ze zijn zacht, bieden niet overdreven veel steun en de zitting is aan de korte kant. Ook in een axiale stuurverstelling
is niet voorzien. Het interieur geeft je een beetje een Toyota-gevoel. Niet zo gek overigens; Daihatsu maakt onderdeel uit van de Toyota-groep. Helaas staat de rest van de materialen niet op Toyota-niveau. Daarvoor is het plastic-gehalte te hoog.
Passagiers op de achterbank zult u niet snel horen klagen over gebrek aan beenruimte. Ook hoofdruimte is er in overvloed, met dank aan de hoge koets.
De hoek van de achterbankleuning is verstelbaar, zodat je óf relaxed achterover kunt liggen óf precies dat ene onhandige object kunt vervoeren (door de leuning rechtop te zetten), zonder de achter-passagiers thuis te hoeven laten. Moet er echt serieus geladen worden, dan kan het meubilair achterin naar voren worden geklapt, waardoor een laadruimte van maximaal 1.300 liter ontstaat. Bij de normale stand van de achterbank is dat 380 liter.

Bescheiden motor
Dat dit geen auto is om een zware paardentrailer aan te hangen, moge duidelijk zijn. Een beetje aanhanger weegt leeg al snel 800 kilo. Je mág er weliswaar 1.350 kilo achter hangen, maar of dat een goed idee is, is een tweede. De boel moet tenslotte ook nog in beweging worden gezet, en daarvoor hebben we een bescheiden 1,5-litermotor van 105 pk ter beschikking. En met een koppel van 140 Nm maak je bij de manege ook al niet echt indruk. Nee, deze motor heeft zijn handen er al vol genoeg aan om de bijna 1.200 kg wegende koets in beweging te zetten en te houden. Daarbij laat het blok duidelijk weten dat het aan 't werk is. De geluidsmeter bevestigt de waarneming van onze trommelvliezen: 72,8 dB bij 120 km/h is gewoon ronduit rumoerig, bij 100 km/h is het met 69,6 dB wat beter te harden. Je verlangt sterk naar een zesde verzet bij de Terios.

Stoterig rijgedrag
Om de 100 km/h aan te tikken heeft de Daihatsu 12,4 seconden nodig. Bij
160 km/h is de pijp leeg. Met z'n rauwe motor komt hij nogal onbehouwen voor de dag. Helaas lust de Terios daarbij ook best een flinke slok euro 95. Volgens de fabrieksopgave heeft hij elke honderd kilometer 8,1 liter nodig, maar wij scoorden
niet beter dan 10,2 liter.
Over het schakelen in de Terios hebben we geen klachten. Helaas weet de koppeling het feestje te bederven door nogal bruusk aan te grijpen. Voor het comfort moet je de Terios niet aanschaffen, hij is namelijk behoorlijk stoterig op korte oneffenheden. Op lastig begaanbare paden heb je echter juist een goeie aan deze Japanner, dankzij z'n grotere bodemvrijheid, continue 4WD, M&S-banden en kortere eerste overbrenging.