Daihatsu Terios 1.3i SX (1999)

We gaan het heel anders doen, heeft Daihatsu blijkbaar bedacht. Het moet leuker, praktischer. Met haast dezelfde buitenmaat als een Feroza werkten ze de (vijfdeurs) Terios uit. Met een frivool uiterlijk, een langere wielbasis (dus meer binnenruimte) en permanente vierwielaandrijving. Een Range Rover op schaal voor een habbekrats (zo'n 35 mille)? Nou, dat gaat wat ver, maar geinig is zo'n Terios wel.
De smalle, hoogbenige Terios heeft wat gemeen met de prima verkopende mini-ruimtewagen Daihatsu Move, maar is van buiten en van binnen heel wat origineler en vrolijker gelijnd. De overeenkomst is dat ook de Terios kennelijk op Japanse maat gebouwd is. Hoog zat, daar niet van, en bij zo'n compact model mag niet verbazen dat je achterin wat klem zit achter lange voorpassagiers. Maar de benepen smalheid is lastig.
Met twee slanke Euro-posturen zit je al letterlijk schouder aan schouder. Het stuur staat naar links ten opzichte van de bestuurder. Het middenconsole hangt voor de helft boven de voeten van de voorpassagier. Voor de 'gasvoet' is naast de middentunnel weinig ruimte. Verrassend is daarentegen hoeveel er nog achter de bagagedeur te verstouwen valt.
De opgegeven prestaties (top, 0-100) stemmen niet vrolijk. In werkelijkheid bleek dat de Terios aanzienlijk kwieker vooruit wil. Het kleine zestienkleps motortje is zowaar aardig soepel, en raast moeiteloos naar een hoog toerental. Dat moet-ie ook wel. Want 110 km/h op de meter brengt al 4000 toeren op de toerenteller daarnaast. Dus gaat het er in de Terios niet rustig aan toe, al klinkt de motor op zich kerngezond. Heel veel schakelen is het motto, mede door de erg korte versnellingen. Ten koste van een bepaald niet matig drinkgedrag.

Zelfbeperking

Op zijn naar verhouding gigantische banden schommelt de Terios gemoedelijk over de weg. Voor zo'n kleine terreinwagen-achtige loopt hij verdienstelijk rechtuit, zonder veel correctie met de uiterst lichte besturing te vergen. De gevoeligheid van de besturing valt ook nog heel niet tegen. Dikke banden ?n heel soepele vering betekenen wel dat de fun-Daihatsu vervaarlijk helt bij bochten nemen.
Ga je daarbij wat ver, dan blijkt het wollige onderstel samen met de vierwielaandrijving automatische zelfbeperking op te leveren. Door het hellen tilt de Terios gauw een wiel op. De 4x4 aandrijving voorkomt nu rare reacties of wegvallen van de tractie. De auto hopst een stapje opzij, wat verder overhellen tot aan omvallen toe voorkomt. En remt zo zichzelf af, zodat er niets engs kan gebeuren. Niet mooi, wel effectief.
Verder brengt de zachte vering een behoorlijk comfort mee. Met dien verstande dat de kortheid en smalheid van de Terios forse carrosseriebewegingen op wegoneffenheden meebrengt. Daarnaast heeft hij nog een beperking, korte richels kan de vering slecht aan.
Met deze rijkwaliteiten komt de Terios niet geweldig uit de voeten in het terrein. Geeft niet, de praktijk leert dat weinig eigenaren dat zullen verlangen. Een lage 'terrein-versnelling' ontbreekt, er is alleen een knopje om het differentieel tussen voor- en achteras te blokkeren voor exercities op gladde ondergrond.Dat houdt de bediening makkelijk en de prijs laag. Daihatsu maakt hier de juiste keus. Zeker de Terios SX heeft een boel ander gerief aan boord waar je in dagelijks gebruik meer aan hebt. Zo'n vrijetijds-ding moet een 'persoonlijke' auto zijn, mooi dat hij standaard metallic lak heeft. Tevens staat een lange lijst extra versieringen ter beschikking. Op de testwagen onder meer: verchroomde spiegelkappen, een plastic bak voor klein spul onder de bagagevloer, en een roestvast stalen dorpelbeschermer bij de achterdeur - met goudkleurig Terios-naamplaatje. Zo'n plaatje kun je ook in de grille laten zetten, over het Daihatsu-logo.
Twee airbags zijn standaard, maar hoogteverstelling op de gordels en automatische spanners ontbreken. Een afdekking voor de bagageruimte komt op zo'n f 300 extra. Ach, kan er wel af, want de Terios is één van de allergoedkoopste terreinwagen-achtigen. Beetje smal, beetje onder-gemotoriseerd, maar in zijn soort toch hartstikke leuk.