Chevrolet HHR 2.4 LT (2008)

HHR staat voor Heritage High Roof, wat zoveel betekent als 'een hoog dak, net als vroeger'. Dat hoge dak heeft-ie wel nodig ook, want langere bestuurders zouden anders met hun hoofd tegen het hemeltje zitten, met dank aan het zonnedak.
De zwarte Chevy in deze test heeft extra donker glas voor de achterste zijruiten. Dat oogt stoer, maar geeft de auto ook wel iets van een bestelwagentje mee. De lichtmetalen wielen en de chroomkleurige details krikken het blingblinggehalte lekker op en deze HHR zou niet misstaan in de gemiddelde hiphopvideoclip. Maar als geheel ziet de HHR er lekker anders en eigenwijs uit.

Uitzicht
Achter het stuur valt direct op wat een smalle, lage voorruit deze auto heeft. Bij hoog geplaatste verkeerslichten moet je dus echt even uit je stoel komen om de lampen te kunnen zien. Ook die enorm dikke A-stijl bevordert het uitzicht niet bepaald, en dat vinden we iets kwalijker.

De cockpit van de HHR ziet er leuk en verzorgd uit. De kunststof die Chevrolet toepast, is vrij hard, maar het reliëf geeft toch een redelijk hoogwaardig aanzien. Het stuurwiel is helaas alleen in hoogte verstelbaar. Dat is niet bevorderlijk voor de zitpositie, die aan de hoge kant is. Daarbij komt je rechterbeen snel in aanraking met de middenconsole; het is gewoon iets te smal daar. De elektrisch verstelbare stoelen, standaard voorzien van armleuningen en leer, bieden redelijke steun. De middenconsole is overzichtelijk, met draaiknoppen voor de bediening van de klimaatregeling. Airco is standaard aanwezig. Achterin is het prima uit te houden; hoofd- en beenruimte zijn ruim bemeten. De achterklep biedt toegang tot een bagageruimte van 430 liter, met een opbergvak onder de laadvloer. Leg je de achterbank plat, dan kun je er 1.550 liter bagage kwijt.
De 170 pk sterke 2,4-liter benzinemotor maakt van de Yank geen strepentrekker, integendeel. De 0-100-sprint weet hij onder de tien seconden af te ronden, maar de tussensprints zijn niet indrukwekkend. Bij lage toerentallen gebeurt er niet veel en je mag het dan ook gerust een 'luie' motor noemen. Eigenlijk is het concept van zo'n viercilinder met groot slagvolume een beetje uit de tijd, als je om je heen kleine, soepele motoren met turbo en/of compressor ziet opduiken. Niet alleen zijn die prettiger in de omgang, ze zijn ook minder dorstig. Want met een praktijkverbruik van nog geen 1 op 10 kun je deze Amerikaan toch niet echt economisch noemen.

Hele toer
Als u Europese auto's gewend bent, zult u zich een hoedje schrikken als u voor het eerst met een HHR de bocht om gaat. Dan komt plots het Amerikaanse karakter van deze auto weer in al z'n glorie bovendrijven. Wat een dweil is deze Chevrolet. Dat is te danken aan het te weke onderstel. Een lange doordraaier vergt continue stuurcorrecties en deze auto op de ingezette koers houden is een hele toer. Onderstuur, een doorspinnend binnenste voorwiel, een overhellende koets; je krijgt het er allemaal bij. Evenals de wazige, indirecte besturing en de mega-draaicirkel. Het mag duidelijk zijn dat je de HHR niet moet aanschaffen voor de aansprekende rijeigenschappen.