Cadillac CTS-V (2005)

De CTS-V is bedoeld als antwoord op BMW's M-modellen en de AMG-versies van Mercedes. Hij is voorzien van een 400 pk en 530 Nm sterke V8. En omdat het oog ook wat wil, voorziet Cadillac de CTS-V van een grotere luchtinlaat in de voorbumper, sideskirts, verchroomd 'kippengaas' in de grille en een andere achterbumper. Uiteraard ging ook het mes in de wielophanging, om het
zijdezachte karakter van de typische Amerikaanse limousine de nek om te draaien.

Bewonderaars
De CTS-V trekt veel bekijks, voornamelijk mannelijke bewonderaars. Het is op het eerste gezicht dan ook gewoon een sedan. De CTS-V is een stille verleider. In dit land, waar de grootste glooiingen in het landschap zijn aangelegd door Rijkswaterstaat, is de Cadillac CTS-V een relatief praktische bolide om van hindernis naar hindernis te stuiteren. Maar niemand zal tegenspreken dat je daarbij aanzienlijke concessies doet aan sportiviteit. Dat wil niet zeggen dat de Cadillac een
slome duikelaar is. Mede doordat het uiterlijk niet extreem is, is het effect van een trap op het rechterpedaal zeer verrassend. De stille verleider ten voeten uit.

Gedeukt ego
Bevind je je iets langer aan boord van de CTS-V, dan gooit 'ie z'n net verworven imago van stille verleider alweer te grabbel. De grootste ontgoocheling die je beleeft aan boord van de CTS-V zit hem in de afwerking en in keuze van de materialen. En de bijgeluiden en rammeltjes. Zo was ons exemplaar voorzien van een glazen schuif-/kanteldak. Een bijzonder dakje, zo ontdekten we al gauw. Zodra je een snelheid van 180 km/h bereikt, gaat het dak automatisch op een kiertje staan. Tenminste, dat líjkt zo, aan het bulderende windgeruis te oordelen dat boven de 180 km/h uit de naden komt. Doe je het dak echt open, dan begint bij een kilometer of 170 per uur de hemelbekleding dermate te schudden, dat je serieus vreest dat de boel losscheurt. Ook moet je proberen om de motor niet meer toeren te laten draaien dan zo'n 5.500. Niet omdat de motor daar niet tegen kan, allesbehalve dat. Maar vanaf dat toerental komen er de merkwaardigste rammeltjes uit het dashboard. Dit zijn streken die tegenwoordig zelfs een prijsvechter niet meer worden vergeven, laat staan een merk dat 'n plaats in de chique kringen probeert te veroveren. Jammer, heel erg jammer. Want als je je oren sluit voor die dissonanten, kun je genieten van het feit dat je in een heerlijke wolf in schaapskleren zit.

Spelbreker
Het stuur laat zich wel erg licht bedienen, waardoor de communicatie met het wegdek te summier is, maar menig automobilist zal daar weinig problemen mee hebben. Het onderstel is een geslaagd compromis tussen comfort en sportiviteit. Het is goed uitgebalanceerd, waardoor je met de CTS-V vrij gemakkelijk en gecontroleerd de stoere bink kunt uithangen. De CTS-V is voorspelbaar en vergevingsgezind, ook met uitgeschakelde stabiliteitsregeling. Lekker spelen dus met de Cadillac, al is de zitpositie 'n spelbreker. Weliswaar zijn de stoelen prima geschikt voor dagelijks gebruik, maar voor het sportieve werk bieden ze te weinig zijdelingse steun.