Budgetbrigade 2025 – We gaan klussen aan onze budgetauto's

Even bijstellen

Het grootste gebrek aan Michiels XM is zonder meer de versleten koppeling en juist dit probleem zou hem wel eens de das om kunnen doen tijdens de Monstertocht. Het is echter een onmogelijke opgave om zomaar even en nagenoeg zonder budget in een dagje een koppeling te vervangen. ‘Even het koppelingspedaal afstellen’ is zo’n zinnetje dat je wel kent van garagegesprekken, maar waarvan je eigenlijk geen idee hebt hoe zoiets eigenlijk in zijn werk gaat.

Toch is dat precies wat er vandaag voor Michiel op het programma staat: het koppelingspedaal van de XM afstellen. Dat grijpt namelijk pas heel laat aan, zo ongeveer wanneer je met je knie in je nek zit. Los van die anatomische hindernis doet het de koppeling ook geen goed. Michiel had al gemerkt dat het mechaniek slipt wanneer je vanaf een laag toerental optrekt in een hogere versnelling en ook tijdens de rollenbanksessie stak een slippende koppeling de kop op.

Sindsdien rijdt Michiel met een fluwelen rechtervoet om te voorkomen dat zijn XM het bijltje erbij neergooit voordat de Monstertocht goed en wel is begonnen. Tijdens de Klokje rond-keuring kreeg Michiel uitgebreid advies van keurmeester Joep Schuurman over hoe het koppelingspedaal af te stellen: "Sleuteltje 10 en 13."

Finetunen

Met al deze kennis op zak duikt Michiel tijdens de klusdag enthousiast onder de motorkap van zijn XM, op zoek naar iets met een kabel en moertjes waar sleutel 10 en 13 op passen. Een benadering vanaf de onderkant blijkt beter te werken dan van bovenaf. Gewapend met de twee sleutels horen Joy en Frank Michiel rommelen in de machinekamer van de Citroën. Wanneer hij weer op zijn rug onder de auto vandaan rolt, zegt hij: “Ik hoop dat ik de moertjes de goede kant op heb gedraaid, ik weet niet meer wat Joep daar nou ook alweer over zei…”

Onbevreesd klimt Michiel vervolgens op de brug, gaat zitten op het Franse leer en start de XM. De voorwielen beginnen te draaien. “Hé, het pedaal grijpt al veel eerder aan, volgens mij heb ik de goede kant op gedraaid!”, klinkt het verheugd. Kritisch als hij is, kruipt Michiel daarna toch weer terug onder de auto: “Ik moet hem nog even finetunen, hij grijpt nu eigenlijk iets te vroeg aan.” Niet veel later zit Michiel met een tevreden blik achter het stuur. “Helemaal goed zo!”, roept hij. Koppelingsklus geklaard. Nu maar hopen dat hiermee ook de slippende koppeling verholpen is…

Net fietsremmen, maar dan groter

Er is een hoop aan te merken op de Mercedes van Frank, maar het meest schrijnende gebrek zijn zonder meer de tot de draad versleten remmen voor. Budget is budget, dus formeel gezien mogen we nauwelijks nog geld in de auto’s steken. Maar hé, Joy heeft met die €850 voor haar Renault Twingo €150 in haar zak gehouden, dus Frank belt een onderdelengrossier voor twee schijven en setjes blokken. “Welk merk wilt u.?” “Het goedkoopste.” Zo weet hij voor €143 exclusief btw nieuwe remmen op de kop te tikken. Merk ABS, dus dat gebrek aan de Benz is ook meteen gefikst.

Nou ja, meteen gefikst... Frank geeft toe dat hij nog nooit remschijven heeft vervangen. “Tenminste, wel op mijn racefiets, maar dat is toch hetzelfde, alleen een maatje groter?” Vol goede moed laat hij de CLK richting plafond stijgen, waarna de voorwielen eraf gaan. Zodra die naast de auto liggen, moet Frank erkennen dat de schijfremmen van zijn Mercedes toch een ander kopje thee zijn dan die van zijn Trek Domane. Gelukkig is Joy niet te flauw om hem, na haar overschot aan budget, ook nog wat tips te geven. Als een ware professional haalt Frank de klauw los, schuift hem van de schijf, verwijdert de bracket en zo komt de tot de draad versleten schijf vrij.

Krachttermen

Tenminste, dat zou hij moeten zijn. In de minuten die volgen, wordt de box gevuld met regelmatige hamerslagen en minder regelmatige krachttermen die de Dikke van Dale nooit hebben gehaald. Uiteindelijk schiet de schijf los. Blokjes uit de klauw en hop, in omgekeerde volgorde het nieuwe spul erin. Eitje toch? Dezelfde exercitie linksvoor en dat doet onze kersverse ervaringsdeskundige dan ook twee keer zo snel.

Wanneer alles weer vast zit, daalt de CLK weer ter aarde; tijd voor de proefrit. “Eerst even een paar keer de rem intrappen, hè?”, behoedt Joy Frank voor een angstig moment. Even later zien we een trotse man met zijn zelf gemonteerde remschijven rondjes over het industrieterrein rijden. Voor Frank is schijven wisselen op zijn racefiets voortaan helemaal kinderspel.

Het laatste blik kattenvoer

Natuurlijk, de Hello Kitty-stickers waren hét argument voor Joy om deze Renault Twingo te adopteren. Als je dan toch voor schattig gaat, ga je volledig, toch? Maar er zat een minstens zo groot pluspunt aan haar nieuwe aanwinst: airco. Best luxe, want we hebben het hier niet over een doorsnee Twingo.

Helaas staat het geluk bij tweedehands auto’s zelden volledig aan jouw kant. Bij de Klokje rond-keuring bleek dat de multiriem van de aircopomp een eigen leven leidt en scheef over de poelie is getrokken. Zo’n risico neemt Joy liever niet, dus haar eerste klus van de dag is de multiriem weer in het gareel krijgen. Dat klinkt eenvoudig – en dat is het ook – totdat de realiteit van oude auto’s toeslaat: de torx-schroef van de spanner is al behoorlijk vernaggeld door een vorige sleutelaar met minder geduld dan precisie.

Even voorzichtig zijn dus, want anders zit je meteen met een groter probleem. Gelukkig laat Joy zich niet van de wijs brengen. Met beleid weet ze de schroef los te draaien, schuift ze de riem weer netjes op zijn plek en met een helpende hand van Michiel staat de boel in een mum van tijd weer strak. Missie geslaagd, eerste zweetdruppels verdiend.

Booskijkers

Er is genoeg tijd over bovendien, want Frank is pas net begonnen met de demontage van voorrem nummer twee. Dat betekent: ruimte voor het serieuze werk. Themakleur van de Budgetbrigade: het jaar 2000. Dus wat verzint Joy voor haar Hello Kitty-Twingo? Booskijkers natuurlijk, een klassieker uit het 2000-autotuning-tijdperk. Booskijkers aan de motorkap vastlassen op een klusdag is misschien wat overambitieus, dus grijpt Joy naar het onmisbare gereedschap van de hobbyist: ducttape. Na één laagje lijkt Twinkie al wat chagrijniger te kijken, maar zodra de koplampen aangaan, zie je weinig meer van Joy’s knip- en plakwerk. Dan nog maar een laag tape eroverheen, en voilà: zelfs verlicht kijkt de Twingo nu alsof hij net het laatste blik kattenvoer misloopt.

Omdat er altijd nog ergens tijd over is, wacht Joy nog een klein klusje. Keurmeester Joep Schuurman heeft de dorpel omgetoverd tot gatenkaas en daar kan geen Hello Kitty-sticker meer tegenop. Dus grijpt Joy de hamer, slaat de boel weer in vorm, en werkt het geheel af met een laagje Hammerite. Roest uit het zicht, klus geklaard.