BMW 650i (2007)

Het binnenste van de BMW is op het eerste gezicht vooral heel erg zwart en sober. Een auto als deze is vele malen mooier met een zwarte jas en een beige interieur. Dat maakt 'm stukken exclusiever. Bij het instappen krijg je niet direct dat weldadige,
verwende gevoel. De tijd dat 'n dashboard van een sportieve auto bezaaid was met klokjes is trouwens ook voorgoed voorbij. Wat materiaalkeuze en bouwkwaliteit betreft, hebben we echter totaal geen kritiek op het interieur van de Zes. Echt allemaal pure topklasse.
Afgezien van de snelle M-versie biedt BMW nog keuze uit twee motoren: een 258 pk sterke 3,0-liter zescilinder en deze V8 met een cilinderinhoud van 4,8 liter. Met 367 pk en 490 Nm geen kinderachtig stuk techniek. Bovendien komt dat maximumkoppel al bij 3.400 toeren vrij, en dat is voor een benzine-motor zonder drukvulling best opmerkelijk. Bijzonder snufje aan deze motor is de manier waarop het inlaatsysteem werkt. De stand van het gaspedaal bepaalt namelijk niet de stand van de gasklep, maar regelt door middel van een stelmotor op de cilinderkoppen de lifthoogte van de inlaatkleppen. Dit 'Valvetronic' systeem zorgt voor een zeer nauwkeurig brandstofmengsel en een voelbaar beter aanspreekgedrag van de motor. De 650i reageert zeer alert op bewegingen van het gaspedaal. De auto-matische zesbak is subliem, zeker als je voor de sportstand kiest. Zelf op- en terugschakelen kan alleen met de pook.

iDrive
De 6-serie werd tijdens zijn ontwikkeling op dieet gezet, met op de kaart gerechten
als aluminium, kunststof en glasvezel. De complete voor- en achterwiel-ophanging zijn van aluminium, evenals sommige delen van de carrosserie. Ook de gewichtsverdeling van nagenoeg 50:50 op voor- en achteras komt de rij-eigenschappen ten goede. Aan de andere kant zijn auto's van dit kaliber vol-gehangen met speeltjes en veiligheidsvoorzieningen, waarmee het gewicht toch nog vrij hoog uitvalt. Maar als je zo veel geld uitgeeft, verwacht je natuurlijk ook in alle opzichten op je wenken te worden bediend. En dat is dan ook het geval. Nagenoeg alle functies zijn via de iDrive-draaiknop te bedienen. Er is gekozen voor een scherm op ooghoogte, hetgeen de afleesbaarheid bevordert.
Bij deze BMW werd de trukendoos ook helemaal opengetrokken als het aankomt op snufjes die het rijden naar een hoger plan moeten tillen. De testauto is namelijk uitgerust met het optionele Dynamic Drive Package. Het stuurhuis is daartoe voorzien van een variabele overbrenging, waarmee de uitslag en de stuurhoek van de voorwielen snelheids-afhankelijk wordt geregeld. Bij langzaam rijden is een kleine verdraaiing van het stuur al voldoende voor een flinke uitslag van de wielen. Dynamic Drive bestaat uit actieve stabilisatoren die de koets van de auto zo goed als volledig vlak houden in bochten en tijdens het remmen. Het effect is ongekend. Een auto van bijna 1.700 kg die aanvoelt als een skelter. De besturing voelt heel precies aan en de 650 doet precies wat je van 'm verlangt. De elektronische voogd laat meer dan voldoende ruimte over voor intens rij-plezier. Een pluspunt van die actieve stabilisatoren is dat de vering niet al te hard hoeft te zijn. Daardoor is de BMW bij rechtuitrijden voldoende comfortabel. Als geheel weet de Zes met zijn lichtvoetige
weggedrag en flinke dosis rijplezier te overtuigen.