BMW 120d Coupé High Executive (2008)

De neus van de 120d Coupé stemt overeen met die van de drie-en vijfdeurs, maar het korte kontje van de BMW is wel even wennen. Het maakt het ontwerp van het model nogal iel, voornamelijk recht van achteren bezien. De L-vormige achterlichten lijken wat te dicht op elkaar te zitten. Stap iets uit het midden en het profi el wordt beter zichtbaar. De forse wielkasten en het subtiele, in de achterklep weg gewerkte achterspoilertje geven de Coupé vanuit deze hoek een krachtig voorkomen.

Start-stopsysteem
De 2,0-liter commonrail-diesel levert 177 pk bij 4.000 toeren per minuut en een trekkracht van maximaal 350 Nm bij 2.000 omwentelingen van de krukas. De 120d Coupé heeft een aantal milieuen brandstofbesparende technieken aan boord. BMW vat ze samen onder de naam Efficient Dynamics. Zo wordt er energie opgeslagen zodra de bestuurder het gaspedaal loslaat of afremt. Wanneer hij het gaspedaal weer intrapt, wordt deze energie weer aangewend. Waar je meer van merkt, is de start-stopfunctie van de motor. Zodra je tot stilstand komt, de versnellingsbak in vrij zet en de koppeling volledig laat opkomen, slaat de motor af. Wanneer je de koppeling weer intrapt, komt de krachtbron opnieuw tot leven.

Dit start-stopsysteem werkt perfect, maar bespaart het ook echt brandstof? In de testperiode verstoken we 7,2 liter diesel per honderd kilo meter. Dat komt neer op een verbruik van 1 op 13,8. Het door de fabriek opgegeven brandstofverbruik halen we daarmee bij lange na niet. De 120d spurt in 9,7 seconden naar de 100 km/h en de topsnelheid bedraagt 226 km/h.
De BMW Coupé is een rijdersauto pur sang. Hij stuurt heel direct en de bekrachtiging laat ruim voldoende gevoel in de installatie over. Het iets te dun uitgevallen stuurwiel is de enige spelbreker. Jammer is ook dat de BMW even aarzelt voordat de bocht in duikt. Hij moet zich even zetten en hangt iets in zijn veren, maar de wegligging wordt er niet minder om. Bochten ronden op hoog tempo is geen probleem. Hij kleeft aan de weg en geeft geen krimp. Pas als het waanzinnig hard gaat, probeert de achterkant de voorkant in te halen, maar dan ga je al heel erg over de scheef. Dan
moet beschermengel DSC je uit de penarie halen.

Rijdersauto
De leefruimte achterin is bescheiden. De beenruimte kan er mee door, maar het hoofd heeft amper bewegingsvrijheid en schuurt snel tegen de wagenhemel. De zetels zitten prima en bieden ook voldoende zijdelingse steun. Ze zijn vrij hard, maar blijken tijdens lange ritten beslist niet oncomfortabel. Iedere bestuurder kan een prima zitpositie vinden dankzij het meervoudig instelbare stuurwiel en de dicht tegen het asfalt te verstellen stoelen. Het dashboard is fraai en doordacht vormgegeven en
alles wat je aanraakt, is even solide.
Het instrumentarium is simpel van opzet, maar duidelijk afleesbaar. Alle bedieningsorganen tref je daar waar je ze verwacht. Wel geeft de BMW je niet echt een knus gevoel. De Duitser oogt vanbinnen namelijk nogal streng en zakelijk.