Bentley Azure
Dakloze aristocraat
- Bart Lenaerts
- Eerste rijtest
Het ligt nogal voor de hand om de Bentley Azure te bestempelen als een onthoofde Arnage, want beide hebben die stokoude 6,7-liter V8-biturbo voorin en steunen op hetzelfde chassis. Voor de dakloze Azure kreeg de vloerpan echter een stevige beurt met alle trucjes uit het vak om het voldoende stijf te krijgen: dikkere dorpels, een stalen structuur rond de A-stijlen en voorruit en een stevige balk achter de achterbank. Wel helemaal uniek is het koolstofvezel kruis dat onder de auto hangt. Dat bleek bittere noodzaak om de zware en lange auto te vrijwaren van torsie. Ook de ophanging komt trouwens van de Arnage. Alleen zijn de achterste schroefveren 30 procent straffer om het extra gewicht te counteren.
Zelfs de stoere neus is quasi-identiek, maar vanaf de kluisdeurzware portieren is de Azure heel anders met zijn plattere voorruit en zacht welvende achterkant.
Designer Dirk van Braeckel dook voor de vormtaal diep in het eigen verleden van het merk, maar liet zich ook inspireren door luxueuze hotels en chique restaurants. De natuurlijke habitat van de gemiddelde Bentley-rijder dus. Daarmee is de Azure klassiek elegant en aristocratisch, zonder een voor de hand liggende schoonheid te zijn als een Porsche 911 of Aston Martin Vantage. Hij vraagt zelfs wat tijd voor je hem volledig snapt, zoals een Wedgewood-servies of een schilderij van Dali. Hoe elegant hij echt is? Met 5,40 meter is hij dik 60 centimeter langer dan een plompe Cayenne, zo elegant.
Bentley heeft nooit een stalen coupé-cabrioletconstructie overwogen. Zo'n dubbel functioneel dak vertelt toch een beetje dat het je aan pecunia ontbreekt om een coupé én een cabriolet aan te schaffen en dat beeld wil de Bentley-klant nu net niét ophangen. Dus werd het een elektrisch bediend, driedubbel gevoerd stoffen dak, want het moet wel comfortabel blijven. Binnenin strak afgewerkt met suède zorgt het voor een perfecte isolatie. Met gesloten kap speelt er bij hoge snelheid weliswaar een subtiele zucht rond de A-stijl, maar verder blijft de Azure fluisterstil. Met het dak omlaag is het heerlijk blazen: voorin converseer je zelfs bij 160 km/u nog prettig, terwijl je achterin tot 120 km/u kunt meekletsen.
Zelfs binnenin is hij heel erg Bentley van de oude slag. Het rijkelijk toegepaste hout, het chroom rond de ventilatiemonden, de crèmekleurige analoge klokken en het gulle leder stammen rechtstreeks uit de Arnage, net zoals de airco, audio en navigatie. Erg edel allemaal, maar niet meteen de meest geavanceerde technologie. Een willekeurige Volkswagen Phaeton doet het beter.
Omdat de cabriolet een B-stijl mist, heeft hij voorin de zetels van de Continental GT met geïntegreerde gordels, maar met zachtere kussens die beter passen bij de romige Azure. Voor- en achterin is ruim plaats voor goed boerende volwassenen en de kofferbak slikt minstens twee golftassen.
Koppelbaas
De beproefde V8 - meer dan vier decennia draait het blok al mee - is een stille, maar harde werker. Zolang je er niks aan vraagt, zal je hem niet horen. Pas als je het gaspedaal beroert, blaast hij als een turbine, met daarbovenop een diepbruine V8-roffel om omstanders te vermaken. Zolang je niet plankgas door een tunnel jakkert, hoor je daar achter het stuur immers helemaal niets van. Echt een auto dus voor de meer sociaal ingestelde rijkaard die het gepeupel langs de kant graag een pretje gunt.
De V8 is een heel bijzondere knaap. Er zitten twee turbo's bovenop, maar je kunt een ton op de teller rijden zonder daar ooit iets van te voelen. Dus geen turbogat, geen extra schop onder de kont en geen sissende wastegates. En met een stationair toerental van 600 tpm en een rode zone die begint bij 4600 omwentelingen per minuut is hij minder scherp dan een moderne diesel. Met 450 pk levert hij kracht zat, al presteert hij zomaar 110 volbloeden minder dan de goedkopere Continental GT. Maar als je daarover valt, heb je er niks van begrepen. In de Azure krijgen de verfijnde loopcultuur en het huizenhoge koppel van 875 Nm namelijk prioriteit.
De net zo bejaarde viertrapsautomaat van GM is niet meteen een grote uitslover. Nuchter beschouwd komt hij er maar bekaaid vanaf als je hem tegen de recente zevenbak van Mercedes houdt, maar de V8 levert zo'n reusachtig koppel dat de Azure zelfs voldoende zou hebben aan een tweebak. En toch: bij stevig sturen valt de bak door de mand met zijn starre houding en slome karakter. Bij het uitkomen van de bocht duurt het dan een tel te lang voordat hij het juiste verzet ter beschikking heeft.
Leren kennen
Net als het uiterlijk vraagt ook het rijgedrag enige gewenning. Tijdens de eerste kilometers voelt de goed drie ton wegende Bentley te log, stuurt hij te lichtzinnig, rolt hij te barok door de bocht en zwijmelt hij te vaag over het beton. De remmen voelen wat sponzig, maar doen hun werk voortreffelijk, al blijft het een hele klus om zoveel auto op tijd stil te krijgen. Het is nooit problematisch, maar je rijdt toch best anticiperend, ook al omdat de auto uiteraard amper afremt op de motor. De koetswerkstijfheid is echter voorbeeldig: slechts op erg pokdalig asfalt betrap je hem op subtiel torderen en trekt er een lichte huivering door het stuur.
Maar naarmate meer kilometers onder zijn dikke 19-inchwielen doorrollen, raak je steeds verder in de ban van zijn lijzige karakter, zijn gulle koppel en zijn gezellige zwaarlijvigheid. En begrijp je dat hij heel wat meer is dan een Arnage zonder dak. Azure en Arnage spelen bovendien in een totaal andere klasse dan Continental GT en Flying Spur. Qua prijsklasse, maar vooral qua beleving. Het is zelfs ondenkbaar dat een klant ooit tussen één van beiden zou twijfelen. Net zo min als iemand aarzelt tussen een chique kasteel of een hippe loft. Met een prijs van ongeveer 500.000 euro zit de Azure trouwens niet zo ver uit de buurt van die twee.