Nissan Terrano 3.0 Di Elegance (2003)

De Nissan Terrano II heeft drie zitrijen, bestemd voor zeven personen. Hier is het alles leer wat er zacht glanst. Op de middenconsole en tunnelconsole glimt een houtmotief. De instap van de Terrano brengt je op een niveau waar je de boel goed kunt overzien. En je zit op een prima zetel. De stoelverstelling werkt echter niet elektrisch en het stuur kan alleen hoger en lager worden gezet, maar dat is genoeg om een zitpositie te kunnen instellen die je goed bevalt. De tunnelconsole maakt indruk, want we vinden er behalve de keuzehendel van de automatische versnellingsbak ook het pookje dat je nodig hebt om de terreincapaciteiten aan te spreken. Je kunt kiezen voor: alleen aandrijving op de achterwielen, aandrijving op alle vier de wielen en aandrijving in de lage gearing op vier wielen. Ga je op zoek naar opbergruimte, dan ontdek je dat de Terrano II lange, smalle portiervakken heeft, een vak onder aan de middenconsole en een vak in de middenarmsteun. Uit de middenconsole kun je een houder voor twee bekers te voorschijn toveren. De Terrano is ook nog eens standaard uitgerust met een elektrisch bedienbaar schuif-/kanteldak.
De tweede zitrij bestaat uit twee gelijke delen die je afzonderlijk voorover kunt klappen. Er zijn twee hoofdsteunen en twee driepuntsrolgordels. Voor een derde passagier is er wel een heupgordel, maar geen hoofdsteun. Iets waaraan het niet ontbreekt, is ruimte voor hoofd en benen. Je moet een deel van rij twee vooroverklappen om rij drie te bereiken. Daar zullen alleen kleine kinderen het langere tijd uithouden. De veiligheidsvoorzieningen op de derde rij zijn beperkt: wel twee driepuntsrolgordels, maar geen hoofdsteunen. Het is in de Nissan kiezen of delen: wordt de derde zitrij gebruikt, dan is het met de bagageruimte gedaan. Als je plaats wilt voor koffers, tassen en dozen, moet je het 'kinderbankje' naar voren klappen. Daar zijn meer handelingen mee gemoeid dan je denkt. Maar dan heb je – onder het afdekzeil – behoorlijk wat plaats voor bagage. De Nissan heeft een vlakke laadvloer, die naadloos op de tildrempel aansluit; makkelijk bij het in- en uitladen. Zoals de gewoonte is bij veel offroaders, scharniert de achterdeur niet omhoog, maar naar links.

Ouderwetse diesel
Ook al maakt zijn aankleding de Terrano 3.0 Di Elegance eerder tot luxepaard dan tot werkpaard, hij staat toch nog relatief dicht bij de 'oorspronkelijke' terreinwagens. Hij kan in het terrein uitstekend zijn mannetje staan, ondanks dat hij niet over veel elektronische hulpmiddelen beschikt. De Terrano heeft inschakelbare vierwielaandrijving. Er is achter een differentieel met beperkte sperwerking gemonteerd, dat voorkomt dat de aandrijfkracht juist naar een wiel gaat dat grip verliest. Het komt niet alleen van pas in het terrein, maar helpt ook om de Nissan sneller door bochten te laten gaan. Niet dat hij daartoe uitnodigt, want de Terrano is hoog en zwaar en dat voel je goed. Hij ligt niet zo strak op de weg en stuurt niet zo scherp als een gewone personenauto. En de starre achteras is ook niet bevorderlijk voor het comfort. Net zo min als de 3,0-liter dieselmotor, die ouderwets nagelt als hij koud is en ook daarna nadrukkelijk aanwezig blijft. Hij levert 154 pk en 343 Nm, maar de prestaties van de Terrano blijven toch wat achter.