Fiat Tempra SW 1.6 S i.e. (1994)

Toch is de Tempra SW één van de ruimste auto's in zijn klasse. Waar ligt het dan aan? Ruim is de Tempra SW zeker. Met de achterbank in de normale stand is er al een bagageruimte van maar liefst 500 liter en dat is vergelijkbaar met de kofferinhoud van auto's uit een grotere klasse. Nog mooier wordt het als de achterbank wordt neergeklapt. Dan is maar liefst 1550 liter beschikbaar. Weinig concurrenten kunnen zich op een dergelijke ruimte beroepen; daar ligt het dus niet aan. De bagageruimte is ook nog eens regel-matig van vorm, goed toegankelijk en heeft een mooi vlakke laadvloer. Een pracht van een bak. De achterbumper kan ook nog naar beneden om de tildrempel verder te verlagen, maar dat lijkt meer een ontwerpgrapje dan dat het praktisch nut heeft. Die bumper is nogal groot uitgevallen; als je hem naar beneden klapt, kom je wel ver van de bagageruimte af te staan.
Voor de Tempra SW staat een keur van motoren ter beschikking. Het programma begint met een 1,4-liter benzine (70 pk) en loopt via de 1.6 (75 pk) van onze testwagen en een 1.8 (105 pk) door tot en met een tweeliter met 113 pk. Bovendien zijn er twee dieselvarianten. Beide hebben een inhoud van 1,9 liter; de lichtste van de twee levert 65 pk en sterkste - dankzij een turbo - biedt een vermogen van 90 pk.
Met de 1.6 benzine komt de Tempra redelijk uit de voeten, maar het houdt niet over. Een top van 165 en een sprintje 0-100 in 14,3 seconden zijn niet wereldschokkend, maar voldoende om mee te komen in het hedendaagse verkeer. Wie echter veelvuldig gebruik maakt van het maximale laadvermogen (570 kg) én erover denkt zo af en toe een aanhanger achter de auto te knopen, moeten we toch echt adviseren eens naar een 1.8 of een tweeliter te kijken. Hoewel de 1.6 er in de Tempra af en toe fors aan moet trekken ligt het brandstofverbruik best op een redelijk niveau: gemiddeld 1:11,9.

Goed hoorbaar
De 1600 is een vrij rumoerige krachtbron. Vooral bij fors accelereren, wanneer de motor flink moet werken, wordt dat duidelijk. Bij constante snelheden op de autosnelweg sloeg de decibel-meter uit tot 70 dB bij 100 en tot 73 dB bij 120 km/h.
Behalve de motor heeft de Fiat Tempra Station Wagon nog andere, ongewenste geluidsbronnen. Zo veroorzaken de als extra leverbare dakrails het nodige windgeruis en is het dasboard helaas niet vrij van rammeltjes en kraakjes. Dat laatste merk je vooral op slechte wegen. Al met al gaat het rijden in de Tempra SW dus gepaard met nogal wat bijgeluiden. Dat moet vandaag de dag stukken beter kunnen.
Voor wat betreft het onderstel van de Tempra kunnen we kort zijn: dat is in orde. Weliswaar is de vering van de station aan de stugge kant, maar dat is prima voor een dergelijke auto. Hij helt in bochten maar weinig over en zakt niet gelijk met zijn achterkant op de grond als de bagageruimte wordt beladen. Hierdoor heeft lading weinig invloed op het rijgedrag. Ook het bochtgedrag is prima. De Tempra is overwegend neutraal tot licht onderstuurd als de grens wordt benaderd. Een goedmoedig en eenvoudig corrigeerbaar weggedrag. Kritiek hebben we op het schakelen. Je moet de pook stevig op zijn plaats drukken, anders loop je het risico dat hij bij het nemen van een hobbel uit de versnelling schiet.
De uitrusting van de Tempra is gemiddeld, maar de 'S' is dan ook de op één na eenvoudigste uitvoering in het programma. Stuurbekrachtiging en getinte ruiten zijn standaard, maar elektrische bediening van de ramen en centrale deurvergrendeling zijn alleen als extra leverbaar. Alle Tempra's hebben inmiddels een airbag maar onze testauto moest het nog zonder doen. Ook de bumpers in carrosseriekleur hadden wij nog niet. Alle S-uitvoeringen hebben dat inmiddels. Die paar likjes verf komen het toch al originele ontwerp van de Tempra beslist ten goede.
De Fiat Tempra SW is een auto die door zijn binnenruimte veel, maar niet alle concurrenten achter zich laat. Kritiek hebben we op het schakelen, de geluidsproduktie en de afwerking. Daar scoort de concurrentie over het algemeen beter. Tel daarbij dat de Tempra niet goedkoper is dan vergelijkbare produkten van andere merken en het is niet verwonderlijk dat die concurrentie ook in de verkoop beter scoort.