Studenten TU ontwikkelen auto van suiker en vlas

Door het gebruik van suiker en vlasvezel zou dit 's werelds meest circulaire auto moeten zijn: een duur woord voor de maximale herbruikbaarheid van producten en grondstoffen. De studenten van TU Eindhoven gingen aan de slag met in het achterhoofd de gedachte dat het milieueffect van een auto niet alleen wordt bepaald door zijn verbruik. Ook de productie en uiteindelijke recycling spelen mee in het effect dat de auto op het milieu heeft. In Noah, zoals de auto heet, is gebruik gemaakt van een bioplastic dat kan worden gemaakt van suiker. Het chassis en het interieur zijn gemaakt van panelen die bestaan uit dat bioplastic en vlasvezel. De carrosserie is gemaakt van vlasmatten die zijn ingespoten met een bijzondere hars. Naast de natuurlijke basis vergt het tot zes keer minder energie om de lichte materialen de produceren.

Licht zijn de materialen zeker: de elektrische stadsauto weegt zonder batterijen 360 kilo, inclusief batterijen 420 kilo. De auto biedt plaats aan twee passagiers met bagage en haalt een topsnelheid van 110 km/h. Gemiddeld heeft Noah een bereik van 240 km, maar in de stad komt hij 300 km ver. Aan het einde van de levensduur kunnen de meeste onderdelen worden vermalen en als grondstof dienen voor bijvoorbeeld bouwstenen. De niet-biologische onderdelen van de auto kunnen mee in de bestaande recyclingsketen. Vrijdag 6 juli presenteren de studenten de auto bij de Suikerunie in Dinteloord. Volgende week wordt het prototype aan het kritische oog van de RDW onderworpen om te worden toegelaten tot het wegverkeer.