Menu
De Volkswagen Group komt met een nieuw EV-merk voor de Verenigde Staten. De naam is een oude bekende: Scout. Die merknaam kreeg Volkswagen in handen met een beetje 'hulp' van een dieselschandaal. Nee, niet het dieselschandaal waaraan je nu ongetwijfeld denkt.
Donderdag maakte de Volkswagen Group bekend dat het onder de merknaam Scout elektrische SUV's en pick-ups gaat ontwikkelen en aan de man brengen in Amerika. De naam Scout was in de Verenigde Staten een begrip in de jaren 60, 70 en 80. Dat was namelijk een populaire offroader van het bedrijf International Harvester. Volkswagen kan vanzelfsprekend niet zomaar die naam gebruiken, want daarvoor heeft het de merkrechten nodig. Die verwierf het met de overname van Navistar International, dat eigenaar was van de Scout-naam.
Navistar ontstond in 1986 uit International Harvester, of beter gezegd, International Harvester kreeg toen de nieuwe naam Navistar International Corporation. Bij het verkopen van verschillende bedrijfsonderdelen had International Harvester namelijk ook zijn eigen merknaam verkocht. Het bedrijf dat overbleef, moest dus worden omgedoopt. De merkrechten van de Scout bleven wel in het bezit. Die bleven echter tot nu toe op de plank liggen. Mogelijk waren ze daar blijven liggen, ware het niet dat Navistar een zeer roerige periode door heeft gemaakt die ertoe leidde dat het nu eigendom is van Volkswagen.
The Autopian wijst er op dat (of all people) Volkswagen in zekere zin de naam Scout te danken heeft aan een dieselschandaal. Dat zit als volgt. Navistar werd als vrachtwagenfabrikant begin deze eeuw geconfronteerd met striktere uitstooteisen voor zijn grote dieselvrachtwagens. Er waren grofweg drie manieren om de stikstof- en fijnstofuitstoot omlaag te brengen. Navistar kon kiezen voor reductie door middel van ureuminjectie (zoals bij AdBlue), stikstofabsorptie toepassen of een EGR (uitlaatgasrecirculatie) gebruiken. Navistar koos voor de laatste optie. Dat was an sich geen verkeerde keuze, maar later zou het hier misgaan.
Richting 2010 werden de uitstooteisen namelijk verder aangescherpt en bleek dat de EGR-oplossing van Navistar niet meer voldoende was om de uitstoot naar de vereiste niveaus te brengen. De ureuminjectie bleek beter te werken, maar Navistar had hiervoor bewust niet gekozen om zijn klanten te ontzien. Met een dergelijke motor moet je immers ook ureum tanken naast diesel en dat vond Navistar niet ideaal. Het wilde hoe dan ook vasthouden aan de uitlaatgasrecirculatie als de enige manier en begon hiermee de grenzen op te zoeken. Of beter gezegd, het ging over de grenzen heen. Navistar gebruikte zogenoemde 'nalevingspunten', denk aan de hier ook bekende CO2-kredieten, die het in de loop der jaren had opgebouwd om de te hoge uitstoot te compenseren. Tot zover nog niets heel geks, maar per 2010 waren de eisen zo strikt dat de firma naar een schimmigere 'oplossing' greep. Toen werden er motoren geregistreerd als 'gebouwd in 2009', terwijl dat enkel op papier zo was omdat alleen de basis uit 2009 kwam en de motor zelf daarna pas was gebouwd. In feite waren het dus 2010-krachtbronnen, die vanwege hun 'bouwjaar' zogenaamd nog niet aan de nieuwe eisen hoefden te voldoen.
Navistar kreeg hierna de EPA (Environmental Protection Agency) op zijn dak, ontving uiteindelijk per motor die niet aan de eisen voldeed een boete van zo'n 3.700 dollar en kreeg daarbovenop ook nog eens een rechtzaak aan zijn broek. Vervolgens schikte Navistar voor 52 miljoen dollar, maar kreeg het van de SEC (Securities and Exchange Commission) nog een boete van 7,5 miljoen dollar voor het misleiden van investeerders. Als dat nog niet genoeg was, bleken de motoren van Navistar ook nog eens slecht. De EGR's ging om de haverklap stuk of veroorzaakten problemen met de krachtbron. Dit leidde tot tal van zaken van ontevreden klanten tegen Navistar, wat het bedrijf ook weer tientallen miljoenen kostte.
Nogal een dramatische gang van zaken, die Navistar uiteraard niet in de koude kleren is gaan zitten. Een noodlijdend bedrijf is een goedkoop bedrijf om geld in te steken en dat is precies wat de Volkswagen Group deed. Het begon met een flink aandeel en uiteindelijk nam Volkswagens truckdivisie Traton op 1 juli 2021 zelfs de hele bups over. Zo kwam niet alleen Navistar onder de hoede van het Duitse concern, maar kreeg het dus ook de beschikking over de rechten op de naam Scout.
Nu blaast Volkswagen het merk Schout nieuw leven in en wordt het - zo hopen de Duitsers - opnieuw een begrip in de Verenigde Staten. Ironisch genoeg met volledig elektrische auto's, maar dus wel met 'dank' aan twee dieselschandalen die dit proces in zekere zin in gang hebben gezet. Volkswagens eigen dieselschandaal leidde immers in de VS ook tot de nodige imagoschade, maar met Scout kan het concern mogelijk weer een wat betere naam krijgen aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
