De Tweeling: Nissan Navara – Suzuki Equator

Op de Amerikaanse markt red je het niet met alleen auto's als de Swift en de Jimny; er moet toch echt groter spul aan te pas komen. Dat begreep Suzuki in z'n laatste jaren in de VS maar al te goed en dus kwam het merk in 1998 met de XL-7. Aanvankelijk was dat een stevig uitgerekte zevenzitter op basis van de Grand Vitara, maar vanaf 2006 werd de XL7 (toen zonder streepje) een los model. Die leunde technisch op General Motors-producten, maar onderscheidde zich met een eigen carrosserie en – opnieuw - een derde zitrij.

Daarmee was het SUV-gedeelte van de Amerikaanse line-up aardig afgedekt en kon Suzuki zich gaan richten op deel twee van het masterplan: een middelgrote sedan. Om kopers in dat wereldwijd populaire segment te trekken werd de Kizashi uit de hoge hoed getrokken. De in Japan gebouwde 'grote' Suzuki kwam wereldwijd beschikbaar en verscheen ook op de Nederlandse prijslijsten, al is de Kizashi altijd een echte zeldzaamheid gebleven.

Met een redelijk grote SUV en een volwassen vierdeurs in de line-up restte Suzuki nog maar één taak om de Amerikanen echt te verleiden: een pick-up introduceren. Het compleet vanaf de grond af ontwikkelen van zo'n model is een prijzige zaak, dus riepen de Japanners opnieuw de hulp in van een andere autobouwer. Deze keer vond men die hulp niet bij GM, maar bij niemand minder dan Nissan. Suzuki pakte 'project pick-up' bescheiden op door niet voor de gigantische Titan te gaan, maar voor de relatief bescheiden Frontier. Inderdaad: de auto die wij kennen als Navara. Dat die auto überhaupt leverbaar was in de VS was aan het begin van deze eeuw al bijzonder, maar met de Suzuki Equator kreeg de Amerikaanse compacte-truck-koper er weer een optie bij.

Met name aan de voorzijde is het verschil tussen de Nissan en de 'Suzuki' meteen duidelijk. In plaats van de met chroom behangen, driedelige Nissan-grille monteerde Suzuki een geheel eigen exemplaar en ook motorkap en koplampen werden vervangen. Van opzij is de gelijkenis dankzij de markante uitgeklopte wielkasten van de Navara wel meteen duidelijk en aan de achterzijde, waar pick-ups feitelijk allemaal op elkaar lijken, is het ontbreken van het kunststof paneel rondom het logo de grootste wijziging. Binnenin werd nog minder moeite gedaan en volstond Suzuki met het aanbrengen van het eigen beeldmerk op het direct als Nissan-ontwerp herkenbare stuurwiel.

Zelfs met het stevig aangevulde gamma wist Suzuki het hoofd niet boven water te houden in de VS en in 2012 trok het merk zich terug uit het land. Van de Equator zijn er uiteindelijk slechts enkele duizenden gebouwd en het bleef bij één generatie, al kreeg het concept wel degelijk navolging. De Mercedes-Benz X-klasse is immers ook op de Navara gebaseerd...