30 jaar AutoWeek: dit was nummer 45 in 1990

Nieuws

Eigenlijk is er maar één nieuwtje dat direct de interesse wekt als we AutoWeek 45 uit 1990 nog eens openslaan. Lada kondigde namelijk aan dat er een nieuwe open versie van de Samara kwam. De Samara werd hier weliswaar behoorlijk verkocht, toch is het een auto waarvan we ons kunnen voorstellen dat-ie aardig diep in het geheugen weg is gezakt. De reguliere Samara Cabriolet zal misschien nog wel wat zeggen, maar deze Taiga moet toch wel van heel ver komen. Met zijn extra 'sportieve' bumperwerk, bijzondere koplampen en een stoffen kap achter het stalen dak was het een bijzondere haast landaulet-achtige verschijning. Kende jij 'm nog?

Iets verderop in nummer 45 van 1990 was er groter nieuws te vinden. De op dat moment al 11 jaar oude Mercedes-Benz S-klasse W126 stond op het punt om het stokje door te geven aan een gloednieuwe generatie. Dat het een behoorlijke stap vooruit zou zijn, werd wel duidelijk toen onze spionagefotograaf foto's kiekte van een vrijwel ongecamoufleerd exemplaar. Met een hele reeks foto's pakten we er flink mee uit en daardoor wierp Nederland haar eerste blik op de hier later gekscherend 'Kathedraal' gedoopte S-klasse.

Tests

Eén van de tests in dit nummer, was de vergelijkende test tussen de Honda CRX en de Toyota MR2. Twee heerlijke Japanse sportcoupé's die veel Nederlanders wel wisten te bekoren. Zeker de CRX sloeg hier flink aan. De MR2 was net even een tandje excentrieker, ook op technisch vlak, maar maakte destijds de meeste indruk qua prestaties. Hij was tegelijkertijd wel duidelijk listiger dan de CRX; plotseling overstuur lag snel op de loer, constateerden we toen. Allebei zouden ze niet in groten getale op de Nederlandse wegen verschijnen, want het waren liefhebbersauto's. De MR2 bleef inderdaad bescheiden qua verkoopaantallen, maar de CRX werd toch best een populaire verschijning.

De CRX en MR2 waren weliswaar nieuw al liefhebbersauto's, maar dat gold niet voor deze twee andere auto's die in een vergelijkende test de strijd aangingen met elkaar. De Rover 825 en Alfa Romeo 164 (vooral die laatste) bereikten die status pas veel later. Dat wil zeggen; je moet bovenal een liefhebber zijn om er eentje op de weg te houden. Het beste uit de geschiedenis van de auto-industrie waren ze allebei niet. Dat lag in ieder geval niet aan de motor; de grote gemene deler van deze twee auto's. De van VM Motori afkomstige turbodiesel staat niet per se als slecht te boek. Hoewel beide motoren in beginsel iedentiek waren, constateerde de testredacteur nogal verschillende karakters. In de Rover had de 2,5-liter turbodiesel een betrekkelijk korte vermogensbandbreedte, terwijl het blok in de Alfa Romeo juist meer lineair door bleef sleuren tot in de hoge toeren. In de Alfa was overigens ook minder getokkel te horen.

Reportages

Net als tegenwoordig was in 1990 ook lang niet iedereen per se geïnteresseerd in nieuwe auto's. Dat je op de occasionmarkt ook goed je slag kon slaan, lieten we graag zien. Voor wie het allemaal niet zo flitsend hoefde, maar wel betrouwbaar, was er keuze te over. Zo kon je bijvoorbeeld voor de alom bekende Opel Ascona gaan, de 'onopvallende' Peugeot 505, of de 'hoogstaande zakenauto' Ford Scorpio. Hoewel er nog meer types tussen staan die nu door sommige liefhebbers op handen worden gedragen, spraken we toen nog van 'gebruikte auto's zonder echt imago'.

Hoewel het begin deze eeuw soms leek alsof de guldenprijzen 1 op 1 overgezet werden naar prijzen in euro's en we zodoende veel koopkracht inleverden, moet gezegd worden dat de guldenprijzen van sommige topsedans in 1990 ook al stevig waren. Auto's als de Citroën XM, Mercedes E-klasse en Alfa Romeo 164 vielen destijds in de categorie 'boven de 150.000 gulden'. Voor dat geld wilde je natuurlijk wel een auto die piekfijn in elkaar stak. We zochten uit of de auto's een verzorgde indruk maakten. Alle auto's werden qua kwaliteit op het niveau van hun prijs bevonden, maar de Alfa Romeo 164 viel in positieve zin op, vanwege het feit dat-ie qua gebruiksgemak en afwerking niets meer liet zien van de eerdere mindere reputatie van het merk. De Volvo 780 viel - als het überhaupt al tegenviel - dan eerder wat tegen.

Reclame

Een goede geluidsinstallatie, dat leek in de jaren 90 belangrijker dan nu. Ook in de auto was het sommigen veel geld waard. Goed geluid, daar gaf je graag geld aan uit. Het liefst wilde je dan ook nog een beetje gevarieerde muziek beluisteren en dat was 30 jaar geleden ingewikkelder dan nu. Voor 1.500 gulden kreeg je echter een CD-wisselaar voor 10 CD's én een radiocassettespeler van Sony. Als ze toen toch eens wisten dat dat op den duur af fabriek heel normaal zou worden.