Het is weer tijd voor een aantal updates over het rode busje. De matig werkende airco bleek een apart verhaal. Ik ben ermee terug geweest naar de dealer en die kon geen lekkage in de condensor vinden. Ze hebben de airco leeggehaald en opnieuw afgevuld. Tot op heden werkt de airco goed en dat is met de zomerse temperaturen echt heerlijk. Hopelijk is het probleem hiermee ook meteen definitief opgelost.
Dan de eerste echte gezinsvakantie. Met een tot de nok toe gevulde auto zijn we naar de Zuid-Eifel vertrokken. Ondanks dat dit gebied misschien minder tot de verbeelding spreekt dan Toscane, waren de temperaturen in ieder geval wel mediterraans. De natuur en de wijnvelden langs de Moezel en de prachtige steden zoals Trier en Cochem droegen ook bij aan het echte vakantiegevoel. En dat op circa 4 uur rijden van huis!
Over het rijden gesproken, dat ging helemaal niet onaardig. In eerste plaats omdat het verkeer goed meewerkte en brokken ons bespaard zijn gebleven. Sinds ik een aantal maanden terug de gaskabel van mijn motorfiets brak vlak voor de Van Brienenoordbrug, ben ik meer beducht geworden op pech. Een Toyota mag dan wel een betrouwbare reputatie hebben, de auto is toch alweer 12 jaar oud. Maar hij heeft het goed gedaan. En we hebben hem niet gespaard, want in de Ardennen en de Eifel zijn er verschillende stukken waar je behoorlijk moet klimmen. En dan wordt duidelijk dat de motor en bak niet direct bedoeld zijn om hard een berg op te rijden. Want om heuvelop snelheid te houden, moest ik flink gasgeven wat soms leidde tot een brullende motor. Gelukkig geen oververhitting, want het was ruim 30 graden en Toyota vond het niet nodig een temperatuurmeter te installeren...
De CVT die in de stad zo prettig werkt, wil het toerental graag zo laag mogelijk houden. Dat is in heuvelachtig gebied minder handig omdat het toerental meteen terugvalt als je het gas iets lost. Als je dan weer gas bij moet geven schiet het toerental omhoog om het benodigde vermogen te leveren om te kunnen versnellen. Dat issue was wel te omzeilen door de sportstand te gebruiken (ja, een Verso-S heeft een sportstand). Het toerental valt dan minder terug, maar je rijdt wel constant met hoge toeren. De schakelflippers (ja, ook die zijn aanwezig) konden heuvelaf helpen om op de motor af te remmen. Tijdens een toeristische route hebben we zelfs nog enkele haarspeldbochten getrotseerd. De stuurinrichting is best communicatief, maar de auto helt wel over in snelle bochten waardoor onderstuur op de loer ligt. Kortom, een sportauto is het niet maar desalniettemin was het wel leuk rijden.
Praktisch gezien konden we een hele hoop meenemen, maar vooral omdat er nog een deel van de achterbank plat kon. Mocht er in de toekomst nieuwe gezinsuitbreiding komen, moet er een dakkoffer of bagagewagen mee. Desalniettemin is de binnenruimte indrukwekkend voor een maar 4 meter lange auto. Mijn vorige Fiesta was precies even lang, terwijl de Verso-S veel ruimer is. Dat heeft Toyota knap gedaan.
Voorlopig gaan we lekker voort met het rode busje. In de toekomst wil ik misschien een auto met iets meer pit, maar dat zien we tegen die tijd wel weer.