Pjotr
Asfaltkampioen
Ik moet denk ik even wat rechtzetten en uitleggen…
Koreaanse auto’s, na mijn Getz ben ik er fan van. Ze doen hèt altijd, alles is logisch, geen gekke dingen qua schema’s. Info is duidelijk en (redelijk) makkelijk te vinden.
Met dat in het achterhoofd heb ik eens gekeken naar oudere Koreanen, de Excel is de oudste Hyundai die ik kan vinden en die ook redelijk netjes is. Maar dan is de vraag, is dit leuk genoeg voor een hobby / plezier auto?
Persoonlijk denk ik niet, een ouder model, een Pony, Pony XP of een Lantra en een Scoupé zijn dat iets meer, maar die zijn helemaal niet te vinden. Een oude KIA is netzo, ik vind een Pride leuk, maar een eerste Sephia ook. Maar behalve die ene zijn er er weinig mooie Pride's en oude Sephia's al helemaal niet.
Daewoo, niet de meest beste auto's ook. Een Matiz vind ik, precies zoals MCW, zegt heel erg leuk, zeker zoals die groene met een roldakje. Echter weet ik waar deze staat, en die staat er dus al jaren, dus nee zeker deze zou ik niet kopen. Stevie Wonder zou ook zien dat dit niets is!
Mocht ik een Daewoo kopen, dan moet ik een andere monteur zoeken, Erin zegt altijd "je mag alles kopen, maar aan Daewoo's sleutel ik niet."
Punt bij dit soort modellen is, ze zijn redelijk zeldzaam en net als oudere Japanners, niet veel mensen geven erom en ze verdwijnen. Is dat erg, dat weet ik niet. Inderdaad niet alles is een bewaarauto, maar ook ,andere modellen (ik noem een Polo, Golf, 205 Uno) zijn niet persé speciaal.
Waarom ik toch met een schuin oog naar een Koreaan keek is omdat ze heel betrouwbaar zijn, je zou het een rationele hobby-auto kunnen noemen, Rover heeft de naam om meuk te zijn, dat valt heel erg mee, maar mijn Getz had nooit iets, en dat is heel fijn. Zeker als je een Lancia gewend bent.
Tegelijkertijd denk ik wel, bij een Koreaan uit de jaren 90, die zijn haast net zo verfijnd als mijn SW, dus word ik daar heel blij van als hobby auto? Ik heb daar mijn vraagtekens bij om eerlijk te zijn. Echter vind ik een Koreaan iets sympathieker in vergelijking met een Toyota, Nissan of Honda. Dat kan ik niet uitleggen, dat is een gevoel die misschien nergens op slaat.
Op dit moment zijn we nog bezig met een verkoper, ik benoem hem en zijn auto bewust niet, Niet dat het heel geheim is hoor, een paar vrienden weten het wel.
De auto in kwestie vind ik en ook mijn vader erg leuk. Ik heb hem al eens gezien, toen heb ik er niet ondergelegen. EN die auto vinkt bijna alle vinkjes aan. De verkoper is ook welwillend, dat is het probleem ook niet zo. Soms lopen dingen gewoon niet zo handig, en het is nu ook vakantietijd. Dus als de verkoper de auto rijklaar moet laten maken en afhankelijk is van een derde, dan is dat lastig.
Mijn vader is 79, dus dit wordt misschien zijn laatste (hobby) auto, de Rover gaat nog jaren mee en wordt zeker op korte termijn niet vervangen, en ook als de Hobby auto mooi en goed is, mag ie jaren meegaan.
Maar goed, links denk ik "moet ik het niet laten ." Maar rechts denk ik dat ik daar heel veel spijt van ga krijgen. Plus ook dat de auto in onze ogen zo leuk is, dat zelfs mijn moeder om is.
Mijn fysio vraagt altijd om mijn pijn een cijfer te geven, ik heb de auto een cijfer gegeven:
ik geef de auto een 9+ , maar mede daardoor is eigenlijk elke andere auto die nu te koop staat minder leuk en hoe tof ook, een 7 .
Mijn kaarten zijn inmiddels ook weer wat anders geschut, en op aanraden van mijn werk EN de arbo-arts ga ik toch op vakantie, met mijn vader en Ayo de poes, als we er weer zijn gaat mijn vader met mijn moeder nog even op pad. Dus afwachten is dan ook iets minder erg.
Koreaanse auto’s, na mijn Getz ben ik er fan van. Ze doen hèt altijd, alles is logisch, geen gekke dingen qua schema’s. Info is duidelijk en (redelijk) makkelijk te vinden.
Met dat in het achterhoofd heb ik eens gekeken naar oudere Koreanen, de Excel is de oudste Hyundai die ik kan vinden en die ook redelijk netjes is. Maar dan is de vraag, is dit leuk genoeg voor een hobby / plezier auto?
Persoonlijk denk ik niet, een ouder model, een Pony, Pony XP of een Lantra en een Scoupé zijn dat iets meer, maar die zijn helemaal niet te vinden. Een oude KIA is netzo, ik vind een Pride leuk, maar een eerste Sephia ook. Maar behalve die ene zijn er er weinig mooie Pride's en oude Sephia's al helemaal niet.
Daewoo, niet de meest beste auto's ook. Een Matiz vind ik, precies zoals MCW, zegt heel erg leuk, zeker zoals die groene met een roldakje. Echter weet ik waar deze staat, en die staat er dus al jaren, dus nee zeker deze zou ik niet kopen. Stevie Wonder zou ook zien dat dit niets is!
Mocht ik een Daewoo kopen, dan moet ik een andere monteur zoeken, Erin zegt altijd "je mag alles kopen, maar aan Daewoo's sleutel ik niet."
Punt bij dit soort modellen is, ze zijn redelijk zeldzaam en net als oudere Japanners, niet veel mensen geven erom en ze verdwijnen. Is dat erg, dat weet ik niet. Inderdaad niet alles is een bewaarauto, maar ook ,andere modellen (ik noem een Polo, Golf, 205 Uno) zijn niet persé speciaal.
Waarom ik toch met een schuin oog naar een Koreaan keek is omdat ze heel betrouwbaar zijn, je zou het een rationele hobby-auto kunnen noemen, Rover heeft de naam om meuk te zijn, dat valt heel erg mee, maar mijn Getz had nooit iets, en dat is heel fijn. Zeker als je een Lancia gewend bent.
Tegelijkertijd denk ik wel, bij een Koreaan uit de jaren 90, die zijn haast net zo verfijnd als mijn SW, dus word ik daar heel blij van als hobby auto? Ik heb daar mijn vraagtekens bij om eerlijk te zijn. Echter vind ik een Koreaan iets sympathieker in vergelijking met een Toyota, Nissan of Honda. Dat kan ik niet uitleggen, dat is een gevoel die misschien nergens op slaat.
Op dit moment zijn we nog bezig met een verkoper, ik benoem hem en zijn auto bewust niet, Niet dat het heel geheim is hoor, een paar vrienden weten het wel.
De auto in kwestie vind ik en ook mijn vader erg leuk. Ik heb hem al eens gezien, toen heb ik er niet ondergelegen. EN die auto vinkt bijna alle vinkjes aan. De verkoper is ook welwillend, dat is het probleem ook niet zo. Soms lopen dingen gewoon niet zo handig, en het is nu ook vakantietijd. Dus als de verkoper de auto rijklaar moet laten maken en afhankelijk is van een derde, dan is dat lastig.
Mijn vader is 79, dus dit wordt misschien zijn laatste (hobby) auto, de Rover gaat nog jaren mee en wordt zeker op korte termijn niet vervangen, en ook als de Hobby auto mooi en goed is, mag ie jaren meegaan.
Maar goed, links denk ik "moet ik het niet laten ." Maar rechts denk ik dat ik daar heel veel spijt van ga krijgen. Plus ook dat de auto in onze ogen zo leuk is, dat zelfs mijn moeder om is.
Mijn fysio vraagt altijd om mijn pijn een cijfer te geven, ik heb de auto een cijfer gegeven:
ik geef de auto een 9+ , maar mede daardoor is eigenlijk elke andere auto die nu te koop staat minder leuk en hoe tof ook, een 7 .
Mijn kaarten zijn inmiddels ook weer wat anders geschut, en op aanraden van mijn werk EN de arbo-arts ga ik toch op vakantie, met mijn vader en Ayo de poes, als we er weer zijn gaat mijn vader met mijn moeder nog even op pad. Dus afwachten is dan ook iets minder erg.
Laatst bewerkt: