Roest, het is een erg vervelend kwaaltje.
Je kan maatregelen nemen tegen heel veel ellende. Maar een paar zaken zijn slecht te bestrijden.
Staal kan je in veel kwaliteiten kopen. Er is kwaliteitsstaal, vrijwel roestvrij en stevig.... maar duur. En er is pisbakkenijzer. Goedkoop, makkelijk te vormen maar met wat water is de rotting in een paar uur al goed op gang. Het bestrijden van de roest bij een auto van dat staal is heel erg lastig. Ieder minuscuul klein barstje in de lak gaat roestblaasjes geven. Restaureren helpt slechts tijdelijk, doordat je enerzijds de roestgevoelige plekjes vervangt door een goede kwaliteit staal en anderzijds een goede roestbescherming meegeeft aan het resultaat van maandenlang lassen aan..... de trieste resten van rottend pisbakkenijzer.
Dit is erg kort door de bocht, want zo simpel als jij het nu schetst is het niet. Elke toepassing heeft zijn eigen staalsoort (kwaliteit van het staal heeft hier niets mee te maken), voor de automobielindustrie zijn dat veelal tisulc kwaliteiten en hoge sterkte stalen, die vaak nog fijn getuned (kleine aanpassingen in de staalsamenstelling) worden op het gebruik van de fabrikant specifiek.
Staalkwaliteiten zijn er echter in maar 3 varianten, SO1, SO2 en SO6 en vroeger heel af en toe SO8. en betreft alleen oppervlakte fouten.
SO1 mag totaal geen afwijkingen hebben
SO2 mag geen visuele afwijkingen hebben (kleine afwijkingen die niet of nauwelijks zichtbaar zijn met het blote oog, zijn toegestaan)
SO6 mag ook wat visuele afwijkingen hebben, zolang ze niet te zwaar zijn.
SO8 met recht pisbakken ijzer.
SO1 wordt voor buitendelen gebruikt, ook al word/werd daar door diverse fabrikanten ook wel SO6 voor gebruikt (SO6 voldoet veelal ook aan SO1 normen).
SO2 wordt meestal gebruikt voor emaileerstaal en dak/wandpanelen van fabriekshallen.
SO6 wordt voor van alles gebruikt oa. binnendelen van auto's.
Een andere ellende die slecht te bestrijden is, zijn slechte contactjes in de spaggetti van een moderne kabelboom. De tijd dat een auto met drie draadjes kon rijden is al heel erg lang voorbij. Als er in die chaos van stekkertjes, modules, draadjes en sensoren dan ook onvoorspelbare storingen op gaan treden, is het hek van de dam. Alles controleren is een stevige hoeveelheid werk en heel vaak is zo'n elektrodrama dan al snel een total loss-gevalletje. Je gaat geen stapel euro's neerleggen voor een tien jaar oud ding wat al jarenlang elektrische storingen heeft, zo'n gedrocht schop je de schroothoop op.
Mee eens, maar valt grotendeels te voorkomen, door gebruik van betere kwaliteit en meer zorg voor hoe kabelbomen door de auto lopen
Een ander soort ellende is gelukkig tegenwoordig een zeldzaamheid geworden. Vroeger werden er soms motoren in auto's geleverd die met moeite 100.000 km konden rijden. Na die afstand was het blok zodanig versleten dat een revisie gewoonweg nodig was. Moderne motoren kunnen met correct gebruik vrijwel altijd meerdere tonnen rijden. Helaas, echt fool-proof zijn de blokken nog niet: de echte loodpoot krijgt een blok nog steeds wel stuk.
onzin, zijn bv. genoeg 30 jaar oude ex taxi mercedessen die meer dan 500.000km gedraaid hebben. alles hangt of staat met het gebruik
Dat een Mercedes zo roest valt mij erg tegen en ik ervaar dat als een eerste klas managementmisser.
In de 70-er jaren was Opel een merk wat een zeer goede naam had onder andere dankzij de goede roestvastheid. Opeltjes uit de 60-er jaren waren simpel maar voor die tijd extreem degelijk. Toch, Opel schakelde over van bouw-filosofie en ging goedkoper produceren, dus ook goedkoop staal toepassen.
En nu? De bijnaam is niet voor niets Slopel. Als ik een enkele keer zo'n veelverkochte Astra van vijftien jaar oud zie, zie ik vaak roest bij de dorpels en achterwielkasten.
Misschien rollen er anno 2010 wel hele goede Opels van de band. Helaas, dat weten we pas over twintig jaar, als die hele goede Opels van nu dan nog in vrij grote aantallen rondrijden. En dan duurt het nog eens tien jaar voordat het publiek het weet.....
Dat de Mercedes jarenlang de ultieme taxi was, kan niets anders dan een compliment zijn. Maar, je ziet tegenwoordig wel veel andere merken als taxi ingezet worden, in mijn beleving betekent dat dat die modellen veel beter geschikt zijn als taxi dan de Mercedes.
Een taxibedrijf koopt niet uit emotie, die koopt vervoersdoosjes op basis van "wat verwacht de klant" en "hoe hoog zijn de kosten". Als de verwachting van de klant (die op een Mercedes-taxi rekent) dan niet opweegt tegen de hogere kosten (mindere kwaliteit), doe je het als Mercedes-fabriek niet correct...
Penny wise, pound foolish.
Zoals eerder gezegd, slechte staalkwaliteiten, als oorzaak van roestproblemen, geloof ik niet. denk dat je het in 99% van de gevallen in de roestpreventie moet zoeken en de gebruikte materialen daarvoor.
Zie het bij mijn mazda 818, die konden ook vreselijk roesten, heb er al heel wat aan opgeknapt, maar staalfouten heb ik nog niet kunnen vinden. Gebrekkige dekking van (grond) lak des te meer.
kun je op de bovenstaande foto goed zien, achter de voorschermen zit alleen een dunne laag grondlak, en die is op sommige plekken zo dun, dat je er zowat doorheen kijkt. In de diverse afgesloten delen Dorpels, deurstijlen, kokerbalken is dat probleem nog groter.
P.s. Ik heb Mercedes als voorbeeld gebruikt. In mijn beleving zijn er veel meer merken die dezelfde fouten gemaakt hebben. Managers "lenen" elkaars ideeen nog wel eens, ook als ze heel erg slecht zijn.[/quote]
Ook een leuk weetje Koudwals 21 bij corus ijmuiden is zo'n beetje de albert heijn in de staal industrie, want de klant vraagt maken we, terwijl de meeste koudwalsen slechts een soort, een kwaliteit en een breedte maken. Verder zijn we een van de weinige die 2 meter breed kunnen walsen.
Betreft een 40 jaar oude batchwals waarmee we vrijwel net zoveel produceren als moderne continue walsen. 
kopie.jpg)
_M.JPG)
kopie.jpg)
