ClioRougeflamme
Wegverkenner
Want - let op- dit wordt een wat langer bericht, omdat het mij van het hart moet. Doe ermee wat je wilt, desnoods niets: Waar ik momenteel aan merk dat ik de politiek spuugzat ben in Nederland is de door- en door verziekte-, perverse-, corrupte woningmarkt die wij momenteel hebben. Waardoor het inmiddels zelfs voor gezegende mensen (zo voel ik mij op bepaalde manier wel) héél moeilijk is geworden om nog vooruit te komen in het leven.
Even een situatieschets: man, 30 jaar oud, wonend in de randstad (Zuid-Holland), opgegroeid in een middenklasse gezin waar het mij en zus nooit aan iets heeft ontbroken. Ouders van nu 60 en 64 (pensioneren aankomend jaar). Zelf ben ik altijd een vrij serieuze jongen geweest. Dus na het afronden van de HAVO in vijf jaar braaf een HBO-opleiding gaan volgen en afgerond na vier jaar. Naast mijn fulltime baan post-hbo en hbo-master verder gegaan in mijn vakgebied. Voor feestjes en partijen maakte ik eigenlijk te weinig tijd (achter gezien). Want ik vond het belangrijk op eigen benen te staan en voor een solide basis te zorgen in mijn verdere leven. Dus werken-leren-sparen-sparen-sparen.
Toen ik 24 jaar oud was wilde ik toch echt op eigen benen staan en begon dus met zoeken naar huizen. Na welgeteld 15 vergeefse pogingen in de jaren 2019 en 2020 om een appartementje te kopen met mijn ouders afgesproken de eerste kans te grijpen die zich voordeed het huis te verlaten. Ik had mij namelijk toen ik 18 was direct ingeschreven voor een sociale huurwoning (omdat deze serieuze jongen rekening hield met alle scenario's). En warempel begin 2021 kreeg ik prompt een woning aangeboden, dat was tevens mijn laatste kans want in maart 2021 zou ik voor het eerst een aangifte Inkomstenbelasting versturen met een toetsinkomen dat te hoog is voor een sociale huurwoning. Dus toen de meubels erin stonden, was ik meteen een zgn. scheefhuurder (ik vind het best).
Dus in 2021 erin en wederom sparen-sparen-sparen, jaar in, jaar uit. Er zijn sindsdien twee jaren geweest dat ik niet op vakantie ging en ook geen vakantie nam om nog meer te kunnen sparen. Ook dit jaar ben ik de pijngrens aan het opzoeken. Want een beetje calvinist ben ik wel. Ik omcirkelde 2025, zodat ik een nieuwe poging zou doen in dat jaar.
Fast-forward naar nu: dit jaar staat de teller alweer op 12 bezichtigingen, 11 keer overboden. Éénmaal het hoogste bod en (natuurlijk) niet geworden want ik nam een financieringsvoorbehoud op.
Zelfs bemoedigende woorden uit mijn omgeving om vooral vol te houden komen mij - hoe goedbedoeld ook - helemaal de strot uit. Ook de beloftes die aan mij zijn gedaan (houd vol, ga sparen en probeer het over een paar jaar met hoger inkomen nog eens) trek ik heel slecht. Het zal voor die mensen best waar zijn, maar ik ben inmiddels ook geen broekie meer en heb toch echt andere ervaringen. Bijvoorbeeld dat ik nu dezelfde appartementen (circa 70 m2) bezichtig als in 2020, maar daar nu € 290.000 - € 340.000 voor gevraagd wordt ten opzichte van € 190.000 - € 240.000.
Je kunt m.i. NIET mensen constant dezelfde worst voorhouden en als puntje bij paaltje komt niet leveren. Zeker als die mensen zélf wél alles doen wat binnen hun mogelijkheden ligt om verder te komen.
Voor mij persoonlijk zie ik nog mogelijkheden, bijvoorbeeld door een andere baan te zoeken met een hoger inkomen of ZZP'er te worden in mijn tak van sport. Ik wil het liever niet, want ik heb leuke collega's en het erg goed naar mijn zin. Maar ik merk anderzijds dat ik niet het type ben dat lijdzaam nogmaals zijn kansen voor eigen ogen in rook op te zien gaan. Het idee alleen al wekt boosheid, onmacht en onvrede op. Dus ik wil dat niet meer. Ik denk dus toch echt voor mijzelf ga kiezen, gelukkig kan dat. Ook mijn ouder kunnen een deel van de oplossing zijn, zij gaan met vroegpensioen en ik gun niets minder dan een onbezorgd pensioen waarin zij nog mogen genieten van vele gezonde jaren, mooie reizen en hobby's. Dus die mogelijkheid wijs ik nog even af zolang dat nog kan.
En van de politiek verwacht ik niets, een opsomming (limitatief en vooral gericht aan bestuurlijke partijen die de afgelopen decennia hebben geregeerd):
PVDA/GL
Heel kinderachtig in het verkiezingsprogramma zetten dat ze Rotterdam airport gaan sluiten om er woningen te bouwen. Lekker stokpaardjes berijden en laten zien dat je woningenzoekenden eigenlijk niet serieus neemt. Want nee Rotterdam Airport gaat niet dicht, en nee Volt Tata Steel gaat ook niet dicht. Ook het mediapark blijft gewoon open PVV. Superbedankt voor deze waardevolle bijdrage.
Reden genoeg om deze partij af te wijzen, next.
CDA
Hebben zélf ingestemd met stringente milieuwetgeving waar hun boerenachterban zich aan moest houden en tegelijk ongebreideld mocht groeien. Daarna de problemen eindeloos voor zich uitgeschoven en nu na een electorale afstraffing en twee jaar bezinning: we gaan het allemaal anders doen. Ja, tuurlijk.
Hoewel de persoon Bontenbal mij aanspreekt, wil ik eerst zien en dan geloven.
VVD
Dé partij voor de gegoede middenklasse en alles daarboven, het zou een partij kunnen zijn waar mijn ouders op zouden kunnen stemmen gezien waar zij staan en hun achtergrond: opgegroeid als kind van naoorloogse ouders die hun taak in de wederopbouw zeer serieus namen. Sociale voorzieningen, betaalbare woningen: voor mijn ouders waren die er en als eerste generatie kochten zij een huis en nu leven zij welvarender dan eerdere generaties ooit hebben gekund.
Jammer dat deze mensen en partij zijn blijven hangen in het tijdsgewricht van de jaren 80: greed is good, vrije markt kent louter voordelen (als het ons uitkomt). Wij hebben onze centen en de positie waar wij vandaag staan vollédig zélf bevochten en derhalve komen álle vruchten louter aan ons toe. Jammer dat ze vergeten dat zij dit ook mede hebben gerealiseerd binnen de kaders en randvoorwaarden die door hun ouders zijn geschapen.
Wat in de jaren tachtig begon als verfrissend liberaal alternatief voor het CDA is nu een conservatief bolwerk waarbij alle liberale principes omtrent belastingheffing, sociale voorzieningen door de WC zijn getrokken en plaats hebben gemaakt voor grenzeloos egoïsme, opportunisme en hebzucht. En maar suggereren dat zij zelf hard werken en andere mensen (die niet VVD stemmen) lui en werkschuw zijn.
Samenvatting: ja ik maak mij grote zorgen over de samenleving van vandaag, de polarisatie en de hand-over-hand toenemende ongelijkheid. Er wordt een vuurtje gehouden heel dichtbij het kruidvat, in het hele westen. En the Donald zal het met zijn miljardairsvriendjes aansteken (De VS heb ik al opgegeven).
Even een situatieschets: man, 30 jaar oud, wonend in de randstad (Zuid-Holland), opgegroeid in een middenklasse gezin waar het mij en zus nooit aan iets heeft ontbroken. Ouders van nu 60 en 64 (pensioneren aankomend jaar). Zelf ben ik altijd een vrij serieuze jongen geweest. Dus na het afronden van de HAVO in vijf jaar braaf een HBO-opleiding gaan volgen en afgerond na vier jaar. Naast mijn fulltime baan post-hbo en hbo-master verder gegaan in mijn vakgebied. Voor feestjes en partijen maakte ik eigenlijk te weinig tijd (achter gezien). Want ik vond het belangrijk op eigen benen te staan en voor een solide basis te zorgen in mijn verdere leven. Dus werken-leren-sparen-sparen-sparen.
Toen ik 24 jaar oud was wilde ik toch echt op eigen benen staan en begon dus met zoeken naar huizen. Na welgeteld 15 vergeefse pogingen in de jaren 2019 en 2020 om een appartementje te kopen met mijn ouders afgesproken de eerste kans te grijpen die zich voordeed het huis te verlaten. Ik had mij namelijk toen ik 18 was direct ingeschreven voor een sociale huurwoning (omdat deze serieuze jongen rekening hield met alle scenario's). En warempel begin 2021 kreeg ik prompt een woning aangeboden, dat was tevens mijn laatste kans want in maart 2021 zou ik voor het eerst een aangifte Inkomstenbelasting versturen met een toetsinkomen dat te hoog is voor een sociale huurwoning. Dus toen de meubels erin stonden, was ik meteen een zgn. scheefhuurder (ik vind het best).
Dus in 2021 erin en wederom sparen-sparen-sparen, jaar in, jaar uit. Er zijn sindsdien twee jaren geweest dat ik niet op vakantie ging en ook geen vakantie nam om nog meer te kunnen sparen. Ook dit jaar ben ik de pijngrens aan het opzoeken. Want een beetje calvinist ben ik wel. Ik omcirkelde 2025, zodat ik een nieuwe poging zou doen in dat jaar.
Fast-forward naar nu: dit jaar staat de teller alweer op 12 bezichtigingen, 11 keer overboden. Éénmaal het hoogste bod en (natuurlijk) niet geworden want ik nam een financieringsvoorbehoud op.
Zelfs bemoedigende woorden uit mijn omgeving om vooral vol te houden komen mij - hoe goedbedoeld ook - helemaal de strot uit. Ook de beloftes die aan mij zijn gedaan (houd vol, ga sparen en probeer het over een paar jaar met hoger inkomen nog eens) trek ik heel slecht. Het zal voor die mensen best waar zijn, maar ik ben inmiddels ook geen broekie meer en heb toch echt andere ervaringen. Bijvoorbeeld dat ik nu dezelfde appartementen (circa 70 m2) bezichtig als in 2020, maar daar nu € 290.000 - € 340.000 voor gevraagd wordt ten opzichte van € 190.000 - € 240.000.
Je kunt m.i. NIET mensen constant dezelfde worst voorhouden en als puntje bij paaltje komt niet leveren. Zeker als die mensen zélf wél alles doen wat binnen hun mogelijkheden ligt om verder te komen.
Voor mij persoonlijk zie ik nog mogelijkheden, bijvoorbeeld door een andere baan te zoeken met een hoger inkomen of ZZP'er te worden in mijn tak van sport. Ik wil het liever niet, want ik heb leuke collega's en het erg goed naar mijn zin. Maar ik merk anderzijds dat ik niet het type ben dat lijdzaam nogmaals zijn kansen voor eigen ogen in rook op te zien gaan. Het idee alleen al wekt boosheid, onmacht en onvrede op. Dus ik wil dat niet meer. Ik denk dus toch echt voor mijzelf ga kiezen, gelukkig kan dat. Ook mijn ouder kunnen een deel van de oplossing zijn, zij gaan met vroegpensioen en ik gun niets minder dan een onbezorgd pensioen waarin zij nog mogen genieten van vele gezonde jaren, mooie reizen en hobby's. Dus die mogelijkheid wijs ik nog even af zolang dat nog kan.
En van de politiek verwacht ik niets, een opsomming (limitatief en vooral gericht aan bestuurlijke partijen die de afgelopen decennia hebben geregeerd):
PVDA/GL
Heel kinderachtig in het verkiezingsprogramma zetten dat ze Rotterdam airport gaan sluiten om er woningen te bouwen. Lekker stokpaardjes berijden en laten zien dat je woningenzoekenden eigenlijk niet serieus neemt. Want nee Rotterdam Airport gaat niet dicht, en nee Volt Tata Steel gaat ook niet dicht. Ook het mediapark blijft gewoon open PVV. Superbedankt voor deze waardevolle bijdrage.
Reden genoeg om deze partij af te wijzen, next.
CDA
Hebben zélf ingestemd met stringente milieuwetgeving waar hun boerenachterban zich aan moest houden en tegelijk ongebreideld mocht groeien. Daarna de problemen eindeloos voor zich uitgeschoven en nu na een electorale afstraffing en twee jaar bezinning: we gaan het allemaal anders doen. Ja, tuurlijk.
Hoewel de persoon Bontenbal mij aanspreekt, wil ik eerst zien en dan geloven.
VVD
Dé partij voor de gegoede middenklasse en alles daarboven, het zou een partij kunnen zijn waar mijn ouders op zouden kunnen stemmen gezien waar zij staan en hun achtergrond: opgegroeid als kind van naoorloogse ouders die hun taak in de wederopbouw zeer serieus namen. Sociale voorzieningen, betaalbare woningen: voor mijn ouders waren die er en als eerste generatie kochten zij een huis en nu leven zij welvarender dan eerdere generaties ooit hebben gekund.
Jammer dat deze mensen en partij zijn blijven hangen in het tijdsgewricht van de jaren 80: greed is good, vrije markt kent louter voordelen (als het ons uitkomt). Wij hebben onze centen en de positie waar wij vandaag staan vollédig zélf bevochten en derhalve komen álle vruchten louter aan ons toe. Jammer dat ze vergeten dat zij dit ook mede hebben gerealiseerd binnen de kaders en randvoorwaarden die door hun ouders zijn geschapen.
Wat in de jaren tachtig begon als verfrissend liberaal alternatief voor het CDA is nu een conservatief bolwerk waarbij alle liberale principes omtrent belastingheffing, sociale voorzieningen door de WC zijn getrokken en plaats hebben gemaakt voor grenzeloos egoïsme, opportunisme en hebzucht. En maar suggereren dat zij zelf hard werken en andere mensen (die niet VVD stemmen) lui en werkschuw zijn.
Samenvatting: ja ik maak mij grote zorgen over de samenleving van vandaag, de polarisatie en de hand-over-hand toenemende ongelijkheid. Er wordt een vuurtje gehouden heel dichtbij het kruidvat, in het hele westen. En the Donald zal het met zijn miljardairsvriendjes aansteken (De VS heb ik al opgegeven).