Ik ben eigen wel benieuwd of er nog verschil is tussen fietsbeheersing van mensen gewielrend of gemtbd hebben t.o.v. mensen die dat niet gedaan hebben. Ik kan me voorstellen als je altijd 17 km per uur reed meer dan 20 problemen kan geven. Maar als ke zonder echter inspanning al meer dan 25 op je racefiets reed zou je zeggen dat je dingen beter kunt inschatten als je elektrisch gaat fietsen.
Ik denk dat het verstandig is ervaring op te doen met allerlei verkeersmiddelen zodat je de (on)mogelijkheden van andere voertuigen beter kunt inschatten.
Ga voor de gein eens in centrum Amsterdamned wandelen. De tram klingelt voortdurend, de ene fietser mist je net terwijl de andere fietser je nog uitscheldt voor de vorige net-misser. En de auto - in hartje Amsterdam - is volkomen onbruikbaar in die chaos.
Ik heb ook wel eens een vrachtwagen bestuurd - illegaal, op een afgeloten terrein -, ik heb 10 jaar woonwerk op de motor gereden (100 km enkele reis) en ik ben begonnen met autorijden toen de gordel alleen verplicht was in nieuwe auto's. Wat direct opvalt zijn de verschillen.
Hoe weinig zie je in een vrachtwagen. Hoe veel dode hoek heeft een moderne auto, hoe extreem snel (en daarmee gevaarlijk) is de motorfiets, hoe extreem snel is een moderne accu-auto, hoe langzaam is de Gazelluf.
En ik leer nog steeds bij. Vooral "even gauw", "lekker kleven" en "voorpiepen" zijn bij mij nog sterk onderontwikkeld en daarmee verrassen deze acties mij nog steeds.
Ik heb een aantal vrienden en kennissen die in de zorg werken en uit die hoek hoor ik wel eens "mooie verhalen". De motoragent (of all people) die met veel te hoge snelheid de kruising in de stad horizontaal overstak, de whiplashes, het pleisters plakken (met stalen pennetjes waar ooit bot zat), de dikke gezinsauto die geplet is tussen de achterste vrachtwagen in de file en de vrachtwagen waarvan de chauffeur niet op zat te letten, de motorrijder die uitweek voor een eend en dat verhaal niet meer zelf kan vertellen, de invoegende botterik die een kettingbotsing van meerdere autootjes veroorzaakte. ...
Ik schrijf het wel vaker: realiseer je dat je met een extreem zware sloophamer loopt te hannessen. Een stukje ijzer van duizend kilo (meestal veel meer) kan makkelijk levensgevaarlijk zijn en de moderne botsdoos - want we gebruiken de auto als botsdoos - kan veel meer dan die slome hoepeldraaier achter het stuur bij kan sloffen.
Niet iedereen heeft de reflexen van Bruce Lee of Max Verstappen.
Ik zou het wat dat betreft fijn vinden wanneer het resultaat van ongevallen met beeld en geluid in het nieuws komt. Zodat niet alleen de dader (denk eens aan ptss) en het slachtoffer de schade ondervinden en niet alleen de betrokkenen en een paar getuigen weten wat kan gebeuren. .
Als bijkomend voordeel kunnen we het milieuvoordeel noteren. Geen tonnen CO2 de lucht in voor een verse botsdoos, geen uren werk voor de Focwa en sleepdiensten, geen tonnen dodelijke vervuiling van "recyclen" van verfrommelde botsdozen, geen kilo's medicatie in het riool, geen meters verband in de verbrandingsoven, geen artsen in de stress hoe dit nu weer een beetje recht te knutselen, geen uren vertraging op de A-zoveel, geen tonnen blusmateriaal, geen schoonmaakploegen voor de wegen, geen gillende ambulance en brandweer.....
Hoe zijn we ooit zo gek geworden om op deze manier te willen reizen?
Moeten we het denken weer middeleeuws door paarden laten doen in plaats van dit diy-gepruts?