As good as it Getz; Pjötr's Streetwise, Poloneza & een 45

[Pjotr]

Vorig weekend was het eindelijk tijd voor operatie trekhaak.

Dus toen ik om 13uur kantoor verliet en snel wat spulletjes thuis haalde, en Ayo en ik naar mijn ouders trokken.

Ayo vind de Rover inmiddels wel te pruimen, ik ben nog wat huiverig. Immers is leer de beste plek om de nagels in te zetten.

Het startpunt.

Het bumper losmaken leverde 2 schroeven uitboren op. En om dan ook nog de afdekplaten die voor de buis zaten te verwijderen. Natuurlijk waren ze plamuur weggewerkt over de bout, dus ook dat ging niet makkelijk. (Ik miste toen helemaal de Getz, daar is alles voorbereid)

Gewapend met een moker kregen we het naar het midden, natuurlijk moesten we nieuwe gaten boren om zo de bouten vast te maken. De uitlaat moest natuurlijk eerst los gemaakt worden, het zou ook makkelijk gaan!

Toen we het midden vast hadden, konden we de nieuwe gaten boren, en ging uiteindelijk vrij snel, het uitmeten en denken duurde haast langer dan het vast maken. Dit soort dingen besteed ik uit aan mijn vader.

Ik ging namelijk even snel wat anders doen:

Zo was het!

[/url]
En zo werd het, nieuwe schroeven EN afdekrondjes.

En toen was ik weer team Heit, de draden aansluiten ging snel, nouja daar heb ik me niet mee bemoeid, ik ging maar even wat anders doen. EN daarna konden we afronden, we kregen controle:

Ayo keurde het goed, en zo kon ik deze foto maken:

Het eindresultaat, best netjes dacht ik zo!

Ik kon met dit verhaal ook iemand op internet helpen, er is namelijk een heuse “Streetwise, 200/25” groep op Facebook. En de Engelsen worden helemaal wild als een buitenlander iets deelt.

Verder is elke kilometer genieten, elke rit vind ik de Streetwise fijner zitten en ben ik inmiddels een vriend van de auto. De kilometers tikken nu aan, ik vind het haast zonde, stom eigenlijk.

Mijn tante, haar partner en mijn neef waren ook enthousiast , ze noemden mijn Rover leuker dan die van pap. EN dat op zijn verjaardag.

Ik ben inmiddels echt vrienden met Young Mister Rover (zo noemde Rover de 200)

 

[Mechanix]

Keurig hoor dat jullie zelf die trekhaak monteren. Mooi werk.

 

[Pjotr]

Keurig hoor dat jullie zelf die trekhaak monteren. Mooi werk.

Dankje!! Het was wel tijdsintensief, dat maar qua uitmeten ook wat werk, maar niet een moeilijke klus. Onder mijn oude Ypsilon hebben we jaren terug ook de trekhaak samen gemonteerd, toen was pap nog wat jonger natuurlijk.

 

[Marc 827 3500]

Mooi werk Peet!!

 

[Klassiekerrijder]

Zit er keurig onder.

 

[ginkelvanmichiel]

Goed werk! Het hebben van een trekhaak is toch wel prettig!

 

[PauseBreak]

Weer even bijgelezen. Jammer dat je Getz ineens volledig onbruikbaar werd, maar je hebt er zo te zien echt een fraaie auto voor teruggekregen. Ik zal eens kijken of ik de Rover in Assen of Groningen kan spotten. Moet mogelijk zijn, beide locaties kom ik regelmatig.

Veel plezier gewenst met je Rover, en nog gefelliciteerd met je vaste aanstelling

 

[Quadrifoglio Verde]

Zo, nette auto en opvallend kleurtje, ik zie je vast wel een keer rijden. Ik houd wel van dit soort leuke kleuren. En wellicht ga je nog naar Ruinerwold volgende week, misschien spot ik je bolide daar wel.

 

[Pjotr]

Mooi werk Peet!!

Bedankt Marc!!

Zit er keurig onder.

Thanks Tom!

Goed werk! Het hebben van een trekhaak is toch wel prettig!

Dankje Michiel! Inderdaad wel zo makkelijk, ook met het oog op de vakantie. De tweede keer dat we zelf er eentje onder gemonteerd hebben, de laatste keer was denk ik 15 jaar gelden onder de Ypsilon.

Weer even bijgelezen. Jammer dat je Getz ineens volledig onbruikbaar werd, maar je hebt er zo te zien echt een fraaie auto voor teruggekregen. Ik zal eens kijken of ik de Rover in Assen of Groningen kan spotten. Moet mogelijk zijn, beide locaties kom ik regelmatig.
Veel plezier gewenst met je Rover, en nog gefeliciteerd met je vaste aanstelling

Bedankt PauseBreak, ik had het vorige week nog met vader over. Links is het inderdaad jammer van de Getz. Gelukkig is ie wel gerepareerd, maar inmiddels is het wel “mijn auto” hij ziet er leuk uit, EN rijdt vooral erg fijn. Behalve hoofdruimte is alles groter, ook fijn dus.

Bedankt ook nog qua werk, heel fijn inderdaad. De afgelopen weken heb ik op een tijdelijk project geholpen, dan merk je wel hoe belangrijk een goede werkgever is. Zo vanzelf sprekend is dat (helaas) niet.

Zo, nette auto en opvallend kleurtje, ik zie je vast wel een keer rijden. Ik houd wel van dit soort leuke kleuren. En wellicht ga je nog naar Ruinerwold volgende week, misschien spot ik je bolide daar wel.

Thanks! De kleur is echt heel mooi, zelfs mijn collega’s die niets met auto’s hebben het over “die glimmende blauwe auto.”
Ik was helaas niet naar Ruinerwold, ik las dat het heel druk was, drukste ooit. Ben jij nog geweest?

Sinds vandaag heb ik vakantie en vorige week een witte kenteken plaat gehaald, #update

Later die middag de vouwwagen gehaald, die had bijna 2 jaar in de stalling op me zitten wachten.

Zoals verwacht had de Streetwise er geen enkele moeite mee.

De Streetwise is (wat) breder, het viel me op dat amper uitsteek qua breedte is.

Bij de Hundee was dit wel meer het geval.

De reden is vooral dat mijn moeder 2 weken terug een nieuwe knie heeft gekregen en nog volop in de revalidatie zit. Dus met z’n 3en gaat niet lukken. Mijn vader kan haar niet alleen laten (3 weken) dus dat gaat ook niet lukken.

Door alle hoge benzine kosten, de aankoop van een glimmende blauwe auto EN een laptop wordt alleen op pad ook niet echt wat, daar komt bij dan zit ik met Ayo. De vouwwagen is niet “poes-proof”.

Dus wordt het een beetje vakantie 2.0, komend weekend ga op vrijdag met mijn vader naar Maagdenburg, om zo op zaterdag naar OMMMA te gaan. (de grootste Oost-Europese voertuigen meeting van misschien wel Europa) , we komen dan maandag terug. Vandaag halen we de caravan op, met de Streetwise! Wellicht gaan we met die op pad. Ayo gaat dan ook mee.

Mijn moeder kan gelukkig in huis lopen, en de buurvrouw en mijn tante gaan dan onze loopjes met haar doen. Het klinkt misschien een beetje tegenstrijdig, maar het is voor mijn vader ook goed om (even) weg te zijn, mijn moeder is niet meest makkelijke patiënt.

Het weekend erop mag de vouwwagen als nog in actie, ik ga dan met de Fryske boy op pad, waarschijnlijk richting Bremen.

Het laatste weekend staat in het teken van oldtimermarkt Neurhede, dat is een heel groot event in Duitsland, waar je ook gratis op het terrein kunt overnachten. Waarschijnlijk ga ik dit doen met de Fryske boy, Erin.

[/url]
In 2018 hebben we dit ook gedaan.

Dit gaat dan mijn laatste trip met de vouwwagen worden, die gaat dan in de verkoop.

 

[Pjotr]

Als aanvulling op de vorige post:

Vandaag mijn vader zijn caravan gehaald, dat ging verrassend goed ook nog zelfs. We gaan misschien vrijdag met de Streetwise op pad, maar dat is nog even kijken.

 

[Durashift]

Veel plezier gewenst.

 

[Marc 827 3500]

Ziet er goed uit. Geniet ervan!

 

[Escher]

Leuke combo, zo'n Streetwise wordt naar mijn mening ook "goed" oud!

 

[Pjotr]

Veel plezier gewenst.

Bedankt!

Ziet er goed uit. Geniet ervan!

Bedankt Marc Eindelijk een grote mensen auto he?

Leuke combo, zo'n Streetwise wordt naar mijn mening ook "goed" oud!

Bedankt! Qua gewicht is de caravan echt heel ideaal, hij weegt nog geen 600 kilo en is wel erg ruim (met wc)

EN eens, de Steetwise ziet er nog redelijk modern uit, ook "rubber effecten". Ik vind Young Mister Rover, ofwel de het oer-ontwerp van de 200 het mooiste (aan de buitenkant)

Het is officieel, we gaan morgen met Streetwise. Ik ben benieuwd hoe die dit gaat doen. We hadden wel (een kleine) discussie, de 45 is ruimer EN heeft geen leer. Ayo wordt wild van leer en zet daar haar nagels in.

De Streetwise zet daar een dakraam EN bekerhouders tegenover, plus dat ik een Duitsland-Sticker nodig ben. EN natuurlijk de CD-houders in de deur, ik heb mijn vader omgekocht met ABBA, Diana Ross & de nieuwste cd van Madonna (heb maar neit verteld dat het een remix CD is) maar dat hij ook wat mee kon nemen. De achterbank is nu ingepakt met kleden, zodra de L*dl of *ldi stoelhoezen in de aanbieding heeft ga ik die halen, dat is misschien wat meer poes-proof. Helemaal klaar om te gaan.

Vandaag stond de auto even naast huis, om wat bagage in te laden, er kwam buurvrouw langs, "Oh is dat is jouw auto, ik dacht al die ken ik niet. Ik zag hem al op de parkeerplaats staan. Wat een mooie kleur en mooie auto heb je." Dat soort opmerkingen ook van "niet auto-mensen" vind ik altijd wel leuk.

 

[Bobbeltje]

Fijne vakantie en met die streetwise gaat het zeker lukken.
Blijf deze kleur toch we erg gaaf vinden en vooral op die van jouw.

 

[Pjotr]

Fijne vakantie en met die streetwise gaat het zeker lukken.
Blijf deze kleur toch we erg gaaf vinden en vooral op die van jouw.

Thanks!

Eerlijk is eerlijk, Rover deed het qua kleuren wel echt goed, de ex 45 van mijn vader, in Thahiti-blue, ofwel de donkerblauw, schitterde ook nog altijd enorm.

Ook mijn vaders 45 springt er nu nog uit, maar "mijn blauw" is nog erger, die schreeuwt het bijna uit "ik ben hierrrr."

Ik word elke dag wat blijer van mijn Rover, ik loop er met een glimlach heen (zelfs als ik naar kantoor moet, en ik me weer eens moet haasten) En ook als ik naar huis loop, kijk ik altijd om.

 

[Gewoon Dirk]

Hey Peter wat leuk dat jullie met de streetwise op pad gaan. Het blijft echt een ontzettend leuk model wat goed oud wordt. Veel plezier op vakantie, dat gaat vast goed komen!

 

[Pjotr]

Hey Peter wat leuk dat jullie met de streetwise op pad gaan. Het blijft echt een ontzettend leuk model wat goed oud wordt. Veel plezier op vakantie, dat gaat vast goed komen!

Thanks Dirk, de vakantie was iets anders, helaas geen 3 weken op pad, maar het was leuk!


Dus niet afgelopen weekend maar het weekend ervoor gingen we dan (eindelijk) op holiday.
Samen met mijn vader ben ik een lang weekend naar Maagdenburg geweest.

Om iets na achten kwam er een glimmende Rover bij mijn ouders, na de laatste dingen in de caravan en in de auto te hebben geladen, konden we gaan. EN ja we gingen met de Streetwise.

We hadden de achterbank en rugleuningen goed afgedekt, zodat Ayo ook comfortabel kon reizen. Helaas werkte het niet helemaal, gelukkig had de Lidl stoelhoezen, dus die gaan de volgende trip over de stoelen.

Ik moet zeggen, rijden met de caravan vond ik wel even spannend. Wegrijden ging wat lastig. Ik dacht meteen al “doen we er wel goed aan.” Gelukkig viel het ruim mee, de Streetwise kon de caravan makkelijk trekken. Wegrijden was soms een beetje lastig, en het was ook wat meer op toeren rijden met doorschakelen, maar op snelheid ging alles lekker, en had de auto er geen moeite mee.

De eerste stop was een Umwelt-sticker, voor slechts 5 euro mag ik nu overal rijden in Duitsland.
Op de snelweg was het vooral erg druk, EN natuurlijk de vele baustelles, dus gaf het navigatiesysteem op den duur een alternatieve route.

Helaas was dit niet een snelweg, het reed gelukkig wel door.

Na ongeveer 150 kilometer moesten we een klein stukje door Hannover en dan snelweg op, nou dat kleine stukje heeft een uur geduurd, wat een ellende qua file.

En eindelijk konden we de laatste 120 KM rijden over de snelweg, en dat was knetterdruk vol met langzaam rijdend verkeer en files. We zaten overigens nog bijna in een botsing, de vrachtauto voor ons kon zijn voorganger maar net ontwijken, door op de vluchtstrook te draaien, ik had toen wel een hardslag van 180 (ofzo)

 


EN jahoor, niet veel later stonden we wéér in de file.

We zagen de eerste deelnemers van OMMMA

Eindelijk, eindelijk kwam daar de afrit, het mooie van de camping is dat deze op ongeveer 2 kilometer van de snelweg is, (ideaal voor de doorreis naar Polen) .

En daar is dan eindelijk het bordje, nu is de camping niet ver….

Rond 1730 stonden we dan eindelijk op de plek, iets voor 9.30 weg, één korte stop. Het was nog geen 450 kilometer, dus we hebben enorme vertraging gehad onderweg.

Tot nu toe had ik alleen een deel met de caravan op de snelweg gereden, nu heb ik de hele weg gereden, wel inspannend, maar het ging verrassend goed.

’s avonds konden we dan toch nog de slimste mens kijken

De caravan van mijn ouders valt inmiddels in het niet, hij is van 1995 en vaak bijna de kleinste op de camping (terwijl hij toch echt 4 persoons is) , hij oogt gelukkig nog vrij modern en voor ons is het ruim voldoende.

De baas vindt het ook leuk, die is helemaal blij, sjans met 3 vrouwtjes die snoepjes (zoals ik zeg “stokjes”) komen brengen, en vooral met haar vriend op pad. Dat ben ik dus.

In de volgende post deel ik OMMMA, die was dit jaar weer GEWELDIG!

 

[verlichting2]

Er staat nu een mooie Rover 45 1,6 Club uit 2005 te koop bij Autocentrum Stiphout. Slechts 68.000 kilometer op de teller. De portierbekleding is helaas niet meer zo strak en ik heb twijfels over de achterbumper. De naden tussen de bumper en de carrosserie zijn niet geheel horizontaal. Jij als Rover kenner kan misschien zeggen dat ze dat allemaal hebben....

 

[Pjotr]

Er staat nu een mooie Rover 45 1,6 Club uit 2005 te koop bij Autocentrum Stiphout. Slechts 68.000 kilometer op de teller. De portierbekleding is helaas niet meer zo strak en ik heb twijfels over de achterbumper. De naden tussen de bumper en de carrosserie zijn niet geheel horizontaal. Jij als Rover kenner kan misschien zeggen dat ze dat allemaal hebben....

Pfoe, die heb ik gemist. Het lijkt inderdaad dat soms de de naden niet altijd lekker lopen, bij mijn vader zijn achterbumper ook niet, en ook mijn motorkap ligt er niet zo strak als bij een Hundee op.

De afgelopen weken/maanden waren vrij intensief, de revalidatie van mijn moeder, maar ook op werk. Ik was gedetacheerd, en dat project was een hel.

Anyhow, vrijdag goed nieuws:

Toch wel een beetje spannend, ik heb geen enkele tastbare onderhoudhistorie, maar hij kwam als een echte blauwe Rover fluitend door de APK.

Kortom, het is niet alleen een fijne auto, ook een goede

(met terugwerkende kracht ga ik de avonturen delen)

 

[Gewoon Dirk]

Gefeliciteerd met de verse APK!
Fijn ook dat de hectische tijd weer een beetje voorbij is. Wat ik zelf in dat soort situaties altijd merk hoe relatief onbelangrijk randzaken dan kunnen zijn. Hoe leuk het forum ook is, soms heb je gewoon belangrijkere zaken aan je hoofd.

 

[Pjotr]

Gelukkig nieuwjaar iedereen nog!

Ik moet maar weer eens verder met updaten, immers gaat het privé weer wat rustiger.

@Dirk
Thanks! Ja eens. Soms is het allemaal wat veel. Gelukkig gaat het (langzaam) de goede kant op en is er nu een nieuw jaar!
Thuis gaat het goed, we hebben zelfs al plannen voor de vakantie.
4 weken op pad, met Estland als verste punt. Mijn moeder ziet het zitten, dus dat is een goed vooruitzicht!


Anyhow en dus ga ik door met waar we waren, hier, de holiday-avonturen.
De reden dat we naar Maagdeburg gingen was natuurlijk OMMMA, het grootste Oost-Europese voertuig-event, Het schijn dat er 2500 voertuigen waren de grootste hoeveelheid deelnemers ooit zoals ik hoorde.

In dit bericht, en misschien ook een volgend deel ik de hoogtepunten (voor mij) Alles delen is onmogelijk! Zoveel moois/unieks en alle leuke Trabantjes.

De indeling was dit jaar ietsje anders, maar ook nu had je aan de linkerkant brandweer-voertuigen, en dan rechts het grote veld, eerst een rij trucks/bussen met daar achter een Barkashoek. Dan vele rijen met auto’s en een stuk mopets. Helemaal achterin was weer de stand van Oktane , een magazin. En dit jaar veel meer onderdelen/markt.

Genoeg gepraat, foto;s:

Nieuw voor mij was de Skoda Brandweer.

Dit is KrAZ-255B 6x6 , dit expeditie-voertuig komt uit 1973. Russische trucks zijn indrukwekkend, maar wat een beest is dit zeg. Ik hoorde hem rijden.

In de Barkas hoek stond deze camper, dit is een “Sonja” , deze campers werden in de jaren 70 gemaakt door Olbrechts & Zn.uit België. Meneer Olbrechts was de importeur van Barkas in België.

Ik ben een echte Wartburg-fan, ik neem elke keer voor kieskeurig te zijn en niet alles op foto te zetten. Ik kom dan ook echt met excuus (belachelijk want ik maak de foto’s voor mezelf) “deze heeft een streepje, bijzonder mistlampen of DDR-kenteken” Bijzonder zijn de bewaarde Politie-auto’s van de Volkspolizei, er waren er natuurlijk meerdere.

Nog een politie, deze Lada komt uit Letland. Is dan ook in deze hoedanigheid naar Maagdeburg gereden. Vele buitenlandse bezoekers , ook uit Rusland, de Russische kentekens waren dit jaar minder ruim vertegenwoordigd natuurlijk,

Dit is een AWZ P70 Kombi, die tussen 1955 en 1958 is gemaakt. De opvolger van de IFA F8,(van wie hij onderdelen deelt) en de voorloper van de wereldberoemde Trabant. Met een twee cilinder twee-takt motor. En had natuurlijk een koetswerk van Duroplast. Tijdens zijn leven zijn er 36,151 auto’s gemaakt, het meest zeldzaam is de Coupé die nog geen 2 jaar is gemaakt.

Een van mijn hoogtepunten, deze Zastava in pachtige staat. Zastava is niet zo breed vertegenwoordigd.

Gelukkig was er dit jaar weer een heel rijtje Zaporozhets’ , vorig jaar niet. Hoogtepunt was deze Nederlandse, wat een plaatje!

Deze Volga was een soort “pas op groot transport” auto in de DDR, super dat alle details en accessoires bewaard zijn gebleven.

Ik meen niet dat dit een ambulance is, maar een soort spoedhulp, Ik heb een artikel hierover gelezen, wat ik natuurlijk niet terug kan vinden. Needles to say, super uniek dat dit bewaard is gebleven. Veel zullen er zelfs in de DDR tijd niet zijn geweest.

De enige sportauto uit de DDR was er ook, een Melkus!

Een Skoda MB is niet bijzonder op OMMMA, maar 2 in deze bijzondere kleur naast elkaar, dat vraagt om een foto!

Deze Limo is een Chaika, het beste wat je in moeder Rusland kon kopen, in deze two-tone heel erg uniek. Persoonlijk ben ik van de meer bescheidenere auto’s, kleiner ook, maar zo’n meeuw (wat Chaika in het Russisch is) vind ik wel pornografisch tof, die mag zo als cadeau worden afgeleverd, de strik hoeft er niet om!

Alles wat maar in de folder als extra stond lijkt aan te zijn gevinkt op deze Lada 2105, blijkbaar droeg de 2105 in Duitsland de naam Nova.

En toen kwam er nog een Zastava, meer dan de afgelopen jaren!

IZH, is een soort Moskvitch maar dan anders en dan daar een bestelauto van, inderdaad made in Russia. Ik durf het niet te zeggen, ik stond te springen van blijdschap hiernaast

De hele camping uitrusting uit de DDR is bewaard gebleven

Dit is de militaire politie, uit de DDR.

Dacia's waren neit zo groot vertegenwoordigd, maar dit was een plaatje zeg!

Hier is te zien hoe groot OMMMA is…

Op naar deel 2!

 

[Pjotr]

Goed, zoals gezegd OMMMA is enorm, dus nog wat plaatjes voor deel 2

Ik trap af met deze Samara Baltic, gebouwd in Finland. Een auto die een Samara 2.0 moest zijn, beter dan de gewone Samara, maar ook duurder, veel duurder, ook hier verkocht, en niet echt een succes, maar tof? Jazeker!!

Polski-FIAT was dun gezaaid, ik las ergens dat dit een bijzonder auto is, nee ik heb dit artikel ook niet opgeslagen.

Tatra was dit jaar niet zo ruim vertegenwoordigd. Wel een oudje dit jaar, de vorige keren waren er alleen modernere.

Het leek wel een tweeling, deze 2 Lada’s. Op het kenteken na identiek!

Nog een AWZ P70, nu de meest zeldzame versie, de coupé. Ik heb nog een tijd met de trotse eigenaar gepraat. Die was verbaasd dat mijn vader en ik zo’n eind gereisd hadden voor het event.

Deze GAZ GAZelle mocht blijkbaar als bezoeker het terrein op, de enige. Hoewel ik vaker GAZ busjes heb gezien, heb ik toch een zwak voor ze.

Nog een aoverzichtsfoto
Toen het event ietwat op het einde liep gingen we nog richting de camping, eerst via de markt:

Vorig jaar had ik een kenteken en gekocht, dit jaar een echte DDR-eierdop progressie noemen we dat!

De camping!

Je zou denken waarom staat die Volvo daar… Maar deze 244 is eentje uit de pool die speciaal voor de DDR is gemaakt en geleverd is. Naast de limo’s voor Erich Honnecker (de leider van de DDR) zijn er een partij van deze Volvo’s verkocht, naar verluidt had je als koper sneller een Volvo op je inrit staan, dan een Wartburg of Trabant, of Lada.

Deze Lada vond ik vrij opmerkelijk, normaal is er een derde ruit. Misschien huisvlijt of een obscuur prototype. Zal mijn vriend die bij Lada heeft gewerkt eens vragen.

Zo vet, niet alleen de Trabbi’s in alle kleuren, maar ook de daktenten.

Tot slot deze Robur, van de brandweer-hoek.

Al met al was OMMMA groter, mooier en beter dan eerder. Vorig jaar was het kleiner, maar ook vet. Dit jaar staat het (weer) op de planning, als het goed is zijn we op de laatste zaterdag van de vakantie in Maagdenburg en kunnen we het weer mee nemen en dan zondags naar huis.
Mijn moeder zei “dan kunnen jullie mooi naar de meeting met al die Wartburgs en Trabantjes”

 

[verlichting2]

Mooi overzicht weer. Geen FSO Polonez of Prima gezien?

De Lada Samara sedan met dat dichte achterste zijruitje is apart. Staat m wel goed. Als het huisvlijt is, is het mooi gedaan.

Ook de 2 donkergroene 1300s/1500s is ook een mooie spot. Misschien van 1 eigenaar?

Die DDR eierdop zoals je dat noemt: nooit gezien. Deed mij denken aan de Tsjechische Velorex. Alleen is die qua concept wel helemaal anders: 1 achterwiel en twee voorwielen.

 

[Pjotr]

Hoi verlichting, leuk om wat van je te horen!

Er waren geen Polonez / Prima, sowieso doen Dacia en FSO het "slecht" op OMMMA. een paar Polski-FIAT's en één 126p . En één ARO!

Het lijkt inderdaad op een Velox, maar het concept is wel wat anders (geloof ik) dit is een DUO.:

De DUO is een driewielig gemotoriseerd gehandicaptenvoertuig voor mensen met een mobiliteitsbeperking dat van 1961 tot 1991 werd geproduceerd in Oost-Duitsland, na de Duitse hereniging in Duitsland.

Eind jaren veertig begon de firma Louis Krause uit Leipzig, opgericht in 1880, met de productie van gehandicaptenvoertuigen. Door kleine productieaantallen en onvoldoende bronnen is er weinig bekend over de producten uit deze tijd. Er waren verschillende ontwerpen, die blijkbaar grotendeels door het bedrijf Krause waren gemodificeerd of door het bedrijf zelf werden geproduceerd.

Op de Leipziger Herbstmesse in 1954 werden verschillende gehandicaptenvoertuigen van Krause tentoongesteld, die waren uitgerust met een MAW-hulpmotor of een aangepaste IFA RT 125-motor. In 1955 werd met de Krause Piccolo Trumpf de basis gelegd voor een hele reeks gemotoriseerde gehandicaptenvoertuigen, waar onder meer de Piccolo Duo 1-4 uit voortkwam. In 1956 werd begonnen met de productie van de Motor-Selbstfahrer Typ 330, uitgerust met een Simson SR1-motor. Dit voertuig werd echter niet door Krause zelf geproduceerd maar bij VEB Medizintechnik Dohna.

In 1961 werden de eerste tweepersoons Piccolo DUO-voertuigen afgeleid van de Piccolo Trumpf nadat in hetzelfde jaar op de Leipziger Frühjahrsmesse een tweepersoons dwergauto met aluminium carrosserie en 150 cc-motor was gepresenteerd, die echter niet in serieproductie ging. Terwijl de DUO in 1970 zijn definitieve vorm kreeg en tot 1991 vrijwel ongewijzigd werd geproduceerd, eindigde de productie van de eenpersoons Trumpf-modellen in 1975, op het laatst als Trumpf/7.

De DUO is grotendeels gemaakt van (deels gemodificeerde) componenten van de Simson Schwalbe en wordt daarom vaak aangezien voor een Simson-voertuig. De eigenlijke fabrikant Krankenfahrzeugfabrik Krause werd in 1972 gedeeltelijk genationaliseerd en produceerde vanaf dat moment alleen nog rolstoelen zonder motor. De productie van de gemotoriseerde gehandicaptenvoertuigen ging echter door in het staatsbedrijf VEB Fahrzeugbau und Ausrüstungen Brandis.

In 1981 werd het bedrijf hernoemd en als fabriek 5 opgenomen in de VEB Robur-Werke Zittau. In 1990 werd de fabriek afgesplitst van het Industrieverband Fahrzeugbau en ondergebracht in een zelfstandige onderneming Fahrzeugbau und Ausrüstungen Brandis GmbH.

In maart 1991 eindigde de productie van de DUO's in Brandis met het verstrijken van de Allgemeine Betriebserlaubnis (ABE, "algemene gebruikstoestemming") van het Kraftfahrt-Bundesamt (KBA), de Duitse overheidsdienst voor het wegverkeer. Op 31 december 1991 werd ook de productie van reserveonderdelen stopgezet. In 1992 werden de productiefaciliteiten door de Treuhandanstalt verkocht aan een bedrijf in Bohmte bij Osnabrück.

De goedkeuring om een gloednieuw DUO aan te schaffen werd in de DDR op aanvraag door de lokale sociale of ziektekostenverzekeraar uitsluitend verstrekt aan lichamelijk gehandicapten, die vervolgens met een toestemmingsbewijs zonder lange wachttijden voor ongeveer 2900 Oost-Duitse mark een DUO konden kopen bij een van de fabrikanten. Eventuele werkplaatskosten werden gedekt door de verzekering en na zes jaar werd er een nieuwe DUO beschikbaar gesteld. Tweedehands DUO's konden vervolgens worden gekocht en bestuurd door niet-lichamelijk gehandicapten.

De gehandicaptenvoertuigen uit Brandis werden ook geëxporteerd. De belangrijkste afnemer was de Volksrepubliek Polen, waar 50% van de totale productie heen ging. Een ander exportland was de Volksrepubliek Albanië.

Oh ja het eierdopje is grappig om te laten zien, ik had een jaar eerder ééntje bij een DDR-tentoonstelling gekocht, maar OMMMA waren er vele aanbieders van "Ostalgie" (dat is een term voor vroegere spullen uit de DDR) . Die van het museum was een "nieuwe" want ze worden weer gemaakt.

 

[Auto encyclopedie]

Mooie verzameling weer bij elkaar, het neutrale Zweden heeft toch nog wat volvo's kunnen slijten, zouden er destijds ook saabs hebben rondgereden?

Stond de grensbewakersuitvoering van de trabant er ook nog tussen?

 

[Boppie]

Ribnitz Damgarten is jaarlijks in augustus? een groot Oostbloktreffen op de oude vliegbasis daar. Ben er in 2021 geweest om wat te laden, toen stond dat treffen in de startblokken. Dat waren heel veel voertuigen.

Eind juni dus.

 

[Marc 827 3500]

Mooie fotos weet Peter! Je ziet nog eens wat.

 

[Auto encyclopedie]

https://www.autoweek.nl/autonieuws/artikel/deze-west-europese-autos-konden-ddr-burgers-met-westduitse-marken-kopen/#comments-828340 leuk artikel hoe westerse auto's in Oost Duitsland terecht kwamen

 

[Pjotr]

@ Ency, jazeker, de tramp was er ook. Ook de 1.1 Tramp voor “prive-personen” was er, en die zijn zeldzaam. Ik heb even geen boekje bij de hand, maar ik meen dat ie maar beperkt is gemaakt en ze allemaal genummerd zijn.

Speciaal voor jou! Ook tof is deze:

De IFA p3, gemaakt in de jaren 60. (62-66) om daarna te vervangen worden door de UAZ & GAZ modellen!

@ Ency bericht 2 , wat leuk! Ja Genex … volgens mij bestaan ze nu nog steeds. Ik volg ze op FB…een bedrijf, die zijn nu vooral into “Oost-Europese” vondsten.
De leveringen rechtstreeks zijn bepaald bijzonder soms, de GSA, 323 maar ook Volvo.

@Boppie

Ah thanks voor de tip, dat kende ik niet. Ik heb even Google gebruikt, maar dat ziet er ook tof uit zeg!
Dat ga ik onthouden! OMMMA is wel het grootste als ik het goed begrijp, maar ook in België heb je inmiddels een grote meeting (georganiseerd door een vriend/bekende) hoewel ik geen “Oostblok auto” heb vind ik dit wel de leukste meetings, mensen zijn enthousiast EN vinden het leuk als jij de auto leuk vind.

@Marc
Thanks topper (zouden we op werk zeggen) ja maak je borst maar nat bijna buurman, wij slepen jou overal mee heen nu! #zinin

 

[Engineer2]

Het OMMA verslag miste ik al Altijd leuk jouw verslag en een erg leuke meeting. Ik leer er iedere keer wat bij.

 

[Pjotr]

Het OMMA verslag miste ik al Altijd leuk jouw verslag en een erg leuke meeting. Ik leer er iedere keer wat bij.

Bedankt! Ja OMMMA is echt een mooi event, zoveel moois en bijzonders te zien daar. Ik had er al van een vriend van gehoord, maar kon het toen niet inplannen, maar nu zorgen we wel dat we in de buurt zijn en het zo meepakken.

Op zondag wordt OMMMA afgesloten met een rondrit EN dan de uittocht.
Elbauenpark heeft 2 rijstroken die worden gescheiden door een tramspoor, dit houdt in dat elk voertuig als het ware een (klein) rondje moet rijden en dan allemaal naar rechts om naar de Autobahn te gaan (of links om te tanken en dan weer rechts) en zo weer richting huis te gaan.

Ideaal om in het zonnetje nog even te kijken. De rondrit ging dit jaar na 2 jaar corona eindelijk weer door.
Niet alleen “Oost-Europese” auto’s maar ook de meest wonderlijke en voor ons onbekende caravans zijn bewaard gebleven

Elke ZAZ heeft in een zijn bodem een luikje zodat je warm kunt ijsvissen. De caravan is een Weifinger LC9 - 200 . Het was destijds de enige caravan die met de Trabant getrokken kon worden. Dit feit alleen al maakte deze caravan erg populair. Zelfs in de tijd van de DDR was het moeilijk om aan een Weferlinger te komen

Meer info

Deze motoren van de Volkspolizei zijn natuurlijk ook geweldig. En inderdaad zo reden ze rond in de DDR. Je ziet ook nog eens stukje Multicar, dit kleine wagentje wordt anno nog steeds gebouwd, en is het enige automerk uit de DDR dat nog bestaat.

KamAZ kenen we natuurlijk van de Dakar-rally, maar een KrAz is een nog groter beest, echt een indrukwekkende machine!

We stonden mooi bij een verkeerslicht, we waren niet de enige wat onze plek werd door meerdere mensen als “goed punt” gezien, heel leuk dat mensen heel vaak even zwaaiden of toeteren of beide. (zo weet ik dat de KrAz truck een toeter heeft waar je bang van wordt)

Een Niva of 4x4 Urban hoeft geen verdere introductie, de caravan is eigenlijk meer interessant, Dit is een Intercamp 355 L.

“De Intercamp werd in eerste instantie ontwikkeld om in het Westen verkocht te worden, hij moest de DDR aan harde valuta helpen. Ook in Nederland werd de Intercamp verkocht en geïmporteerd door de firma Weering in Coevorden die de IC voorzag van stickers met het opschrift IFA International. De verkoop in de Bondsrepubliek Duitsland liep via de firma Fritz Berger in Neumarkt onder de benaming Berger Oase.
Ook in de DDR zelf werden Intercamps verkocht, deels in eenvoudiger uitvoeringen (geen koelkast, eenvoudige of geen verwarming, gasfornuis-spoelbak-combinatie van plastic en staalemaille in plaats van edelstaal) en voor relatief hoge prijzen. In de DDR werden alleen de caravans verkocht die door de exportklanten niet werden afgenomen. Naast de genoemde modellen was er een serie prototypes dat nooit in serie geproduceerd werd. Deze hadden, net als de seriemodellen, een opbouw van glasvezelversterkte kunststof met polyurethaan-isolatie en waren groter dan de in serie geproduceerde modellen.
De kwaliteit van de caravans verslechterde in de loop van de jaren. De afwerking van de Intercamp voldeed niet meer aan de eisen en verwachtingen die in Nederland en de Bondsrepubliek Duitsland werden gesteld, zodat de productie in 1988 werd gestaakt.

Een bijzonderheid is de buitenzijde, waarvoor glasvezelversterkte kunststof en een isolatie van polyurethaan gebruikt werden. Deze kan normaal gesproken niet rotten, wat een voordeel is ten opzichte van conventionele caravans met een houtskelet.

Achter deze Zastava hangt een QEK Aero. Hoewel mijn bekende in zijn Yugo Florida er niet was, was het aandeel Zastava’s dit jaar wel groter. Er waren er 2. Hopelijk dit jaar ook een Zastava Yugo.

[

Niet alleen Trabantjes kunnen een karretje trekken, ook Simson kan wat trekken.

Deze Lada vond ik al geweldig, met de striping en alles, maar zo is ie helemaal af. Hier hoeft geen strikje om! De caravan is een Friedel EW 500

Het bedrijf VEB Transport- und Fördergeräte Döllstädt, Betriebsteil PGH Fahrzeugbau Großfahner bij Gotha was producent van bouwketen en circuswagens. De caravanproductie vond plaats op aanwijzing van de regering van de DDR, welke had besloten dat alle industriële en grote bedrijven ook consumptiegoederen moesten produceren. Al in 1965 werden met de hand de eerste caravans gemaakt die nog wel enkele zwakke punten hadden. Deze werden echter opgelost en zo kon in 1967 de serieproductie beginnen.
Het eerste model, de EW 500, was gemaakt van aluminiumplaten en had een polystyroldak, was volledig geïsoleerd en had binnenin een zit- en slaapmogelijkheid, een keuken en verschillende opbergmogelijkheden. De binnenkant van het dak was met hout bekleed, de wanden met kunststof bespannen. Ondanks de kleine productieaantallen waren er vanaf 1987 twee disselvarianten: als buis- of als moderne V-dissel met een grondig herzien en geremd onderstel. Vermoedelijk had het tweede type (HP 700) al het chassis van het opvolgertype met een ongewijzigde opbouw. De disselbak, het grote hefdak en twee grote uitklapbare ramen waren er voordien al.
Deze caravan, gepositioneerd ergens tussen de QEK en de Bastei, was alleen al vanwege zijn leeggewicht van 470 kg uitsluitend door middenklasse auto's te trekken. Gedurende de voor huidige begrippen extreem lange bouwperiode van bijna 23 jaar en circa 1300 exemplaren werd de Friedel nauwelijks of slechts op enkele onderdelen gewijzigd. Pas eind 1989 werd een nieuw en naar toenmalige maatstaven modern model ontwikkeld in serie geproduceerd: de Friedel 2.
De ontwikkeling van de Friedel 2 viel samen met die Wende en de prijs was ten opzichte van zijn voorganger meer dan verdubbeld. Ondanks het moderne uiterlijk werd het dan ook geen verkoopsucces en er zijn slechts ongeveer 60 exemplaren gebouwd. De rijeigenschappen waren wel sterk verbeterd en de opbouw met aluminium sandwichpanelen bij de tijd, het mocht echter niet baten. Door zijn geringe productieaantal is de Friedel 2 tegenwoordig een zeldzame caravan.
Het bedrijf dat de Friedel bouwde is met de Duitse hereniging niet ten onder gegaan. Weliswaar worden geen caravans meer gebouwd maar als metaalverwerkend bedrijf is de voormalige aanhangerfabriek de grootste werkgever ter plaatse.

Nog een leuke foto van de Rovee, vlak hiervoor heeft ie nog “ANWB” gespeeld en een lege accu opgeladen.

Nog een camping foto!

Vlakbij de camping stond deze Rover 45 nog, we konden helaas geen betere foto maken.

Op maandag gingen we nog even de plaats wat in, nouja wat boodschappen doen vooral en dinsdags gingen we weer richting huis. We gingen om ongeveer 10 uur rijden, en kwamen aan het einde van de middag weer thuis aan.

Volgens mij vervoerde dit konvooi materiaal voor / naar de Oekraïne

Ook nu hadden we redelijk veel Stau, Echter de route naar “het oosten” lijkt veel drukker te zijn qua file.

Het leek wel een beetje België dit.. De afrit naar de andere weg was gestremd en je moest dan de volgende nemen om zo een stukje terug te rijden en dan op het knooppunt de snelweg te nemen. Alleen stond er nergens “volg..” dus dat werd een beetje dwalen door het dorpje, we waren niet de enige deze truck had hetzelfde probleem.

We hebben nog even van de benzine pomp gebruik gemaakt, gezien de Rovee geen lampje heeft EN ik nog niet zo goed kan inschatten wat hij verbruikt.

Om 18uur ’s avonds was de Rover weer leeg, en konden we ons verdiende biertje nemen.

Uit eindelijk heb ik een gemiddeld verbruik met de caravan van 1 op 10 of 11, best netjes wat een zuinigheidswonder is de Streetwise niet, normaal rij ik 1 op 14 of 15.
Al met al viel het erg mee, de Streetwise trekt de caravan goed, rijdt strak en heeft alleen met wegrijden een klein beetje “moeite” maar ook even een versnelling naar 100 om wat in te halen lukt goed. Viel niet tegen. Echter voor een 3 weken vakantie met fietsje en 2 of 3 personen en Ayo gaan we toch kiezen voor de 45.

Niet veel later die week is het tijd voor trip 2!

 

[Pjotr]

Op vrijdag gingen we voor een weekendje weg, samen met de Fryske boy zouden we op pad gaan naar Bremen.

]

De baas bleef bij mijn ouders, maar die moest natuurlijk wel even de boel inspecteren!
Helaas is de vouwwagen niet poes-proof (later meer daarover) en ook de Rover van de fryske boy niet (leer)

En zo stond ik binnen een week weer in Aschendorf voor een groene sticker, met 5 euro is dit een heel eind goedkoper dan via de ANWB en volgens het Navi was het daarna nog maar 135 km.

Dit werd ging via binnendoor-wegen en het schoot flink op!

De 45 heeft natuurlijk geen enkele last van de vouwwagen..

En zo zaten we op de rondweg, de camping was nog maar 2 kilometer en hoorden we ineens veel lawaai, en wat bleek de beugel die de bak voor de tent en de tentstokken vasthield was geknapt en de bak sleepte hierdoor over het wegdek. Daar reden we dan, we moesten ritsen, naar een andere weg, en wij zaten links, die strook hield op, gelukkig stonden we in de file (nouja reden stapvoets) en dus hebben we de auto aan het einde stil gezet en met sjorbanden de bak vast gemaakt, zodat deze in ieder geval tot aan de camping bleef zitten.

De camping hebben we natuurlijk heel gehaald en toen hebben de bak eerst maar vast gezet zodat we de tent eruit konden halen.. En zo stonden we dan uiteindelijk. Onze buren hadden trouwens ook een leuk vervoer.

De camping ligt aan een meer, met een mooi restaurant met terras. Helaas was het zoooo druk dat we binnen moesten zitten, echter was het goed eten EN niet duur.

Natuurlijk was het daarna spelletjesavond, omdat het wel wat afkoelde en we toch niet zulke diehards zijn, heb ik naast een wc ook een elektrisch kacheltje. Die zette ik aan zodat het niet zo koud zou zijn. Toen ik weer buiten was, dacht ik “sh*t, nu ben ik de biertjes vergeten.” Gelukkig maar, want de kachel was in de fik gevlogen!

Gelukkig kwam er hierna geen gekkigheid meer!

 

[Pjotr]

Op zaterdag moesten we als eerste naar de supermarkt, voor ontbijt. Gerda van de receptie had onze gereserveerde broodjes kwijt gemaakt, altijd fijn dat je te maken hebt met iemand van de familie Braun, gelukkig hadden we goed geslapen EN was het sanitair / douche heerlijk.

Na ons supermarkt bezoek gingen we op pad, als eerste gingen we naar een soort Galleria (lees winkel met meerdere winkels in een gebouw, vooral Oost-Europees dit)

Waterfront, een erg fraai centrum.

Er was een soort cosplay meeting, er waren dus redelijk wat verkleedde mensen, helaas geen kacheltje

Daarna gingen we Bremen in, uiteraard gingen we de auto in de parking zetten, op stand dus naast een vuile Barchetta!

Als eerste gingen over de brocante, een luxe-woord voor rommelmarkt, we hebben we dit met gesloten beurs bezocht..

Bremen is een Hanzestad, dus een foto van de oude boten moest gemaakt worden.

Bremen is een mooie stad, met een leuk centrum. We hadden zoals iedereen een map en konden zo alles afvinken, qua bezienswaardigheden.

Leuke steegjes.

In de korte broek de kerstwinkel in ging ons te ver, dus alleen een foto van de buitenkant.

We gingen lunchen op stad, op de markt dus. Maar het was heerlijk!

Ongeveer 100 meter eerder stonden we een dag eerder de bak onder vouwwagen te monteren, we waren niet de enige met pech dus.

Weer terug op de camping was het tijd voor pils.

Goed voorbeeld doet volgen, zoals echt gebruik van “we zijn er bijna” gingen jeu de boule spelen, eindelijk, want ik heb deze ballen al 4 vakanties meegesleept en nooit gebruikt.

Het bleef nog lang onrustig, want het meest epische spel hebben we gespeeld. “Stap op” de best besteedde 50 cent ooit bij de kringloop. Echt een aanrader dit spel.

Op zondag zouden vroeg op pad, eerst de boel afbreken en dan via de botanische tuin:

Een parkeerplaats was lastig met de vouwwagen er achter.

We hadden een kroeg gevonden die waarschijnlijk Formule 1 zou uitzenden dus we moesten het centrum weer in, maar vind maar eens een plek waar de vouwwagen ook kan staan. Een parkeergarage valt vrij snel af…

Af en toe was de weg erbarmelijk,

Maar uiteindelijk vonden we een parking en konden we naar de pub, onderweg zagen we nog een Lada 4x4, altijd leuk.

De Irish pub zette speciaal voor ons de Formule 1 op, normaal zouden we zeggen ik kijk thuis, maar gezien het Zandvoort was… Wat een race…

Gelukkig hadden we geen wielklem, of boete. En ook konden we de parking af, kortom we konden gratis parkeren EN hierna veilig naar huis.

Heelhuids kwamen we rond 19uur weer thuis, en kon ik aan de laatste week van mijn vakantie beginnen. Een paar dagen niets en dan nogmaals een weekend richting Duitsland

 

[Matt 5069850]

Wat een hoop bijzonder spul op die OMMMA zeg! Veel ken ik gewoon niet.

Vandaag nog een Streetwise gezien van een oud vrouwtje.

 

[Pjotr]

Wat een leuke spot MCW Ook een leuke foto!
De velgen zijn meen ik neit origineel (Streetwise) , die heeft mijn vader ook onder zijn 45. Zo te zien is dit een pre-facelift, gezien de merkjes van de vlag op de C-stijl.

Kleur doet wel veel dan, want zo oogt hij heel anders dan de mijne. Rovers zijn veel beter dan dat iedereen denkt of dacht, dus er zijn best veel mensen die al jaren ermee rijden. Ik heb een vriend (mede forummer Thomas) zijn vader heeft denk ik 17 jaar ofzo al een 75, met 5 ton op de teller.

OMMMA is echt bijzonder inderdaad, sowieso is veel gemaakt in Oost-Europa wat wij niet kennen, soms is het meuk, soms is het geniaal.

 

[Pjotr]

Het laatste weekend van mijn vakantie is een oldtimershow in Neurhede.



Neurhede is een gehucht net over de grens, daar is elke 2 jaar een oldtimer weekend. Op een immens groot weiland. Ooit was het een samenwerking met Ter Apel, maar die stopten na een paar jaar ermee, daarom is het in Neurhede om het jaar een meeting, ook hier was de grote C die een jaar roet in het eten gooide. Het leuke is je kunt gratis kamperen op het event en bij eerdere edities kon je ook gratis ontbijten, dus dat gingen we doen.

De baas ging ook weer mee op pad!

De eerste stop was bij mijn ouders, ik haakte de vouwwagen aan, en mijn ouders de caravan. Mijn ouders zouden op de camping overnachten, 5 minuten van het event. Zij zouden ook op Ayo passen. Erin en ik op het event. Erin moest nog werken, dus die zou later aansluiten. En dan komt mijn vader zaterdag ochtend en komen we zo mooi het event mee maken.

Onderweg, het was een beetje een Rover-colonne. :T

Ayo voelde zich meteen thuis , het was dan ook niet de eerste keer in de caravan natuurlijk.
Na het opzetten van de voortent gingen mijn vader en ik naar het evenementen terrein.

Nou, om 15 uur was er al stau, daar stonden we dan te wachten om op het terrein te komen..

En daar staan we, de plek voor het weekend. Vlakbij de onderdelenmarkt… Wel stond de wind erop en moesten we dus improviseren voor de luifel, gelukkig had mijn vader stormbanden mee!

In afwachting van Erin ging alvast maar een rondje lopen over het terrein. Hoewel officieel het zaterdags zou beginnen, waren er op vrijdagmiddag ook al veel leuke auto’s (trekkers, trucks, motoren en caravans) te zien.

Deze Marbella was de 2e prijs in de loterij, de eerste was een trekker. Helaas hebben we neits gewonnen.

En zoals deze origineel Nederlandse Scirocco.

Een vroege Steilheck is altijd goed vind ik, zeker als GT.

Ik kende hem eigenlijk al, maar ik was blij de meest zeldzame auto van het event te zien, de Böhse Hyundai Pony

De ene bewaker vond de Rover bijzonder genoeg om te laten staan, echter om 19uur ging het hek dicht. Dus moesten alle moderne auto’s van het veld, dus ook de Rovee.

Toen was het wachten op Erin, die pas heel laat aankwam, zonder kaarten en smartphone is het vrij lastig rijden als ineens de snelweg is afgesloten. Nouja met mooie (ahum) Groningse landschap is leuk in het donker zeggen we dan maar.

 

[Matt 5069850]

De velgen zijn meen ik neit origineel (Streetwise) , die heeft mijn vader ook onder zijn 45. Zo te zien is dit een pre-facelift, gezien de merkjes van de vlag op de C-stijl.

Klopt ja. Wilde van schuinvoren foto maken maar mevrouw zat net achter het stuur. Die wielen zullen wel met winterbandjes zijn.

Je hebt een combi-camp!!! Daar ben ik mee opgegroeid. We hebben er twee gehad. Geweldige dingen, mensen waren altijd verbaast hoe snel die klaar stond.

 

[Pjotr]

@MCW, wat leuk!!

Ja ik heb een Combi-Camp, ik herken precies wat je zegt! Dit is mijn 2e, hiervoor had ik bijna dezelfde maar tijdens Noodweer is de bliksem erin geslagen, was het voorste tocht-raam stuk gescheurd. Dit hebben we dicht genaaid, we hebben hier toen een noodreparatie nog voor gemaakt. Daarna thuis geprobeerd te naaien, echter lekte hij daardoor. Ik heb nog wat dingetjes in voor mijn topic, maar ik neem de Combicamp mee in wat berichten. Het is echt een mooi concept vind ik. En ook erg degelijk!

Dat de Streewise op winterwielen staat, zou goed kunnen ja! Het klinkt haast als een echte liefhebber!

Hij is net niet speciaal genoeg om een foto te maken als er iemand in zit he? Ik bedoel, als je een foto van een Eend of Kever maakt, denkt iedereen "oh wat leuk een oude auto." Maar bij een zeldzamere auto die nog wat moderner is (of oogt) denkt met vaak "wat doet die man toch, waarom maak je een foto." Wie weet kom je hem nog eens tegen. De Streetwise, maar eigenlijk alle Rovers inmiddels zijn inmiddels redelijk spotwaardig, met aantallen van 400 of minder op onze wegen. Gelukkig zijn er ook inmiddels vele liefhebbers, zelfs voor nieuwere modellen. Waaronder ikzelf (en mijn vader, en een vriend van me)

 

[Pjotr]

Ik ga verder met mijn Neurhede-verhaal

Na de koffie en het ontbijt gingen we maar het terrein over.

Een overzichtje van de leukste auto’s:

Zoals deze Celica Supra, hoewel het gros van de auto’s van Duitse makelij is, was dit wel een hele toffe!

Ook fraai deze Nederlandse Renault 25 Monaco.

Er was ook een soort speelhoek, hier konden de trekkers hun krachten laten zien. Slepen met bomen enzo. Erg groen is het niet, wel bruut om af en toe te zien.

Het model erna zie ik nog wel eens, het model ook heel soms. Maar deze generatie echt nooit. Fraaie 323 “aus Holland”.

Uit de categorie “wat is dittt” de DKW Schnellaster "3=6" . Grappig om te melden is dat er in de jaren 50 een handvol elektrische modellen hiervan zijn gemaakt.

Nog een Bohse, ditmaal een Euro-Star.
In mijn vorige post had ik het over de Bohse Hyundai Pony. Bohse komt uit het Noord Duitse Dörpen.

De ondernemer Johann Bohse produceerde vanaf 1987/1988 de Euro-Star. De Euro-Star was in feite een Lada 2105 die met een carrosserie van glasvezelversterkte kunststof was omgebouwd tot een open vrijetijdsvoertuig. Hij had geen deuren, in plaats daarvan aan de zij- en achterkant een stoffen kap met kunststof ruiten en een rolbeugel. Bovendien had hij twee uitneembare targa-daken die eveneens van kunststof waren. De technische basis van Lada bleef ongewijzigd.
De eerste auto's van Bohse hadden de Volkswagen Golf I als basis, deze werden nog onder de naam Bohse Sprinter aangeboden. Er werden slechts 30 auto's op basis van de Golf I geproduceerd. Van de Euro-Star op Lada-basis werden 200 exemplaren gebouwd. Beide versies hadden dezelfde carrosserie, alleen de koplampen en achterlichten waren anders. Bij de Sprinter stamden bijvoorbeeld de achterlichten van de Volkswagen LT.
In de jaren 90 werd een boven de achterbank te openen versie van de Lada Samara (model 2108) bij Bohse geproduceerd. Deze werd als Bohse Safari door de fabrikant Bohse verkocht en later, nadat Lada de rechten had teruggekocht, door het reguliere Lada-dealernet in Duitsland met de aanduiding Lada Samara Fun en in Nederland als Lada Samara Taiga. Van de Safari werden ongeveer 2000 stuks gebouwd.

Ik blijf bij Lada, met deze ietwat getunde.

De Kalmar-DAF, ook niet iets wat je dagelijks ziet.

Opels waren er natuurlijk genoeg, leuke CarAvans zoals deze waren er minder.

We sloten de dag af met een BBQ…..

Oh nee toch niet, we gingen nog met de buren mee naar de feesttent. Dat was ietwat een flop.

Na het ontbijt, met vooral veel koffie. Het was namelijk lang onrustig en hierdoor was de nachtrust toch een beetje moah. Gingen we mooi op de uitkijk voor de nieuwe bezoekers, gelukkig was het droog! Er kwam weer een hoop mooi spul:

Zoals deze Reliant.

Of deze leuke Maserati, wat klonk die motor lekker zeg!

Zoals gezegd, er waren ook veel trekkers. Zo’n rijtje is toch wel tof.

De kontjes van de 2 Bohse modellen, de Pony is rete zeldzaam. Het schijnt dat er 5 modellen zijn gemaakt.

Rond 15uur merkte je dat het terrein wat leeg begon te lopen, hier ging een deel van onze buren weg.

En ook wij gingen, de Starlet mocht de vouwwagen van het terrein slepen, van het terrein komen was nog een dingetje, maar na een half uur stonden we op de parking, konden we de 2 Rovers starten en in colonne richting de camping, mijn grote vriend ophalen, en de vouwwagen achter mijn auto koppelen.

Ook leuk dit beeld, de grensovergang wordt in ere hersteld.

Uiteindelijk kwamen we rond 19 uur thuis, het laatste deel ging Ayo achter het stuur.

Al met al een leuk weekend , en was mijn vakantie voorbij.

Ik heb nog veel meer (kleine) verhaaltjes voor de komende tijd, op werk en thuis gaat het ook weer wat lekkerder dus ik zit weer in de flow voor updates

 

[Matt 5069850]

Hij is net niet speciaal genoeg om een foto te maken als er iemand in zit he?

Nou ik maak eigenlijk nooit een foto van een auto als iemand er in zit en/of mij ziet fotograferen. Vind ik onbeleefd

Het is echt een mooi concept vind ik. En ook erg degelijk!

Geweldig concept. Ik kende uit mijn jeugd vooral die lelijke Alpenkreuzers, voor mijn gevoel moest je tig handelingen doen en dingen vastzetten om het gebruiksklaar te krijgen. De CC was ook breder, tenminste dat zeiden mijn ouders. Daardoor was ie ook stabiel op wat hogere snelheden. We begonnen met een typische eind jaren 70 Combi-Camp 2000 in deze kleur (maar zonder gekleurde wielen, dacht ik).

Daarna deze Combi-Camp Speed:

We hadden de optionele kinderbed en als je echt wilde konden nog twee kinderen in de bak slapen waardoor je er zelfs met z'n 6en er in kon slapen. We waren thuis overigens ook met 6. Mijn tweelingbroer en ik sliepen eerste jaren bovenin de C+C en broer en zus in een grote tent. Later sliepen wij kinderen in twee iglotentjes. Het keukentje was volgens mij zelf gemaakt of elders aangeschaft, net als de bak voorop. Sowieso had mijn vader met zijn beste vriend twee grote opbergbakken onder het bed gemaakt. Ik heb nog een ex gehad die een latere CC had waar we op vakantie mee zijn geweest. Toen ik na jaren weer in die bak stapte met herkenbaar geluid en gevoel liet ik wel een traantje hoor. Heerlijke nostalgie.

Die tweede heeft het lang erg goed gedaan. Alleen de schuin zijstang was op een gegeven moment afgebroken. In 1999 voor het laatst meer op vakantie geweest.

 

[Matt 5069850]

Mooie 323 en Supra

 

[Rutger DC]

Mooie fotoverslagen weer vol met leuke feitjes. Dat van de DDR-Volvo's heb ik ook van jou geleerd.

Thuis gaat het goed, we hebben zelfs al plannen voor de vakantie.
4 weken op pad, met Estland als verste punt. Mijn moeder ziet het zitten, dus dat is een goed vooruitzicht!

Klinkt goed, zou leuk zijn! Dan kun je te zijner tijd weer een fotoboek vullen.

En eindelijk konden we de laatste 120 KM rijden over de snelweg, en dat was knetterdruk vol met langzaam rijdend verkeer en files. We zaten overigens nog bijna in een botsing, de vrachtauto voor ons kon zijn voorganger maar net ontwijken, door op de vluchtstrook te draaien, ik had toen wel een hardslag van 180 (ofzo)

Ik moest denken aan een liedje van Ruth Jacott uit de jaren negentig.

Is er een dokter in de zaal!
Want mijn hartslag, gaat veel en veel te snel

[size=x-small](Niet mijn beste toevoeging)[/size]

Gelukkig was er dit jaar weer een heel rijtje Zaporozhets’ , vorig jaar niet. Hoogtepunt was deze Nederlandse, wat een plaatje!

Wat een leuke auto's zijn dat ook! Wel de mooiste Oekraïense auto.

Alles wat maar in de folder als extra stond lijkt aan te zijn gevinkt op deze Lada 2105, blijkbaar droeg de 2105 in Duitsland de naam Nova.

Hmm, de Nederlandse importeurs kozen vaak voor de originele namen bedenk ik me nu. Het was Lada Riva in het VK en de Skoda-namen Estelle of Garde werden hier ook niet gebruikt. Volgens mij zelfs Rapid niet en was het gewoon de 120 R of 136 R ofzo. Al zijn de FSO-namen Prima en Celina dan weer niet in Polen gebruikt geloof ik.

Zo vet, niet alleen de Trabbi’s in alle kleuren, maar ook de daktenten.

Wat een heerlijk, kleurrijk tafereel.

KamAZ kenen we natuurlijk van de Dakar-rally, maar een KrAz is een nog groter beest, echt een indrukwekkende machine!

Die doet me denken aan de ZIL (zoals de 131 die lang bij het Leidse Museum Volkenkunde stond), maar de KrAZ is toch weer anders. Net als ZAZ en LuAZ uit het tegenwoordige Oekraïne, zie ik.

De camping hebben we natuurlijk heel gehaald en toen hebben de bak eerst maar vast gezet zodat we de tent eruit konden halen.. En zo stonden we dan uiteindelijk. Onze buren hadden trouwens ook een leuk vervoer.

Dat zijn echte kampeerders, back to basics, less is more, minimalisten, antikapitalisten! Ik zou me eerlijk gezegd kapot schamen in dat apparaat en een papieren zak over mijn hoofd trekken.

Goed voorbeeld doet volgen, zoals echt gebruik van “we zijn er bijna” gingen jeu de boule spelen, eindelijk, want ik heb deze ballen al 4 vakanties meegesleept en nooit gebruikt.

Dit moet ik even verwerken.

Af en toe was de weg erbarmelijk,

De Duitsers boffen niet echt met hun binnensteden, dat ziet er zeker met die graffiti wel knap deprimerend uit.

Uit de categorie “wat is dittt” de DKW Schnellaster "3=6" . Grappig om te melden is dat er in de jaren 50 een handvol elektrische modellen hiervan zijn gemaakt.

Grappig, eigenlijk lijkt de ID. Buzz daar meer op dan op de T1! Een opvallend moderne vormgeving ook. Misschien moet Audi maar een eigen versie van de Buzz uitbrengen.

 

[Klassiekerrijder]

Daan wordt het nu tenminste een échte Schnelllaster. Die elektrische versie had trouwens dezelfde zekeringen als thuis in de ouderwetse meterkast, met van die keramische houders.

Leuke foto's weer Peter, heel wat bijzonder spul!

 

[Auto encyclopedie]

https://www.autovisie.nl/nieuws/autovisie-kennisquiz-lancia-of-geen-lancia/

Niet best maar 5 van de 10 goed

 

[Marc 827 3500]

Ziet er goed uit. Geniet ervan!

Bedankt Marc Eindelijk een grote mensen auto he?

Thanks topper (zouden we op werk zeggen) ja maak je borst maar nat bijna buurman, wij slepen jou overal mee heen nu! #zinin

Haha idd! En daar heb ik ook zin in buur! Als ik die fotos van jou zie denk ik vaak; goh dat had ik in het echt wel willen zien haha. Komt goed!

 

[Pjotr]

@MCW

Wat gaaf je verhalen van de combi-camp! Het zijn echt fijne dingen! Ik ben er echt dol op, echt een hele mooie uitvinding.

Die die jullie hadden was ook gaaf zeg!! Dat oranje is gaaf zeg, die bijpassende wielen ken ik niet

Ik reageer in mijn volgende bericht even wat beter op je en jullie CC.


@Rutger, ik moest zooo lachen om jouw post. Dat liedje van Ruth Jacott, zo lang niet geluisterd!
Die buren waren VERSCHRIKKELIJK, heel luid, zodat niemand ze stilletjes kon passeren, de volgende dag waren we op een Brocante, je hoorde ze daar ook tetteren. Gelukkig gingen ze op zaterdag weg, MINI erin en gaan…

@Tom/Rutger

Ja die DKW was me tof zeg! Leuk he die Electrische , die zou ik ook nog wel eens willen zien. Wat cool die zekeringen!

@Ency, leuk. Ik zeg mijn score maar niet. (haha)

@Marc.. Ja leuk hoor, ik ben benieuwd naar jullie huis!!

Goed we gaan door..

Normaal werk ik op vrijdag altijd een halve dag, tot mijn TC vroeg of ik een vrijdag een hele dag wou werken.. Ik en nog een paar mensen waren uitgeleend aan een ander project en zij hadden het echt moeilijk. Of ik die vrijdag of die vrijdag een hele dag wou werken. Nouja omdat het nog 2 weken was voordat deze hel voorbij was (ja het was allemaal niet zo best, en dan druk ik me lichtjes uit) . Ik dacht nouja voor deze keer dan maar.

Anyhow, roostertechnisch ging het iets mis en zat ik niet op “het project zonder naam” maar gewoon op mijn eigen werk. Ik had nog een meeting, wat een beetje gek ging, maar toen ik terugkwam was mijn werkplek versierd , iedereen stond me op te wachten.

Letterlijk iedereen (op ondergetekende na) wist ervan.

Op werk heb je “de wensenvervuller” daar kun je iemand voor opgeven, die dat verdiend. En mijn lieve collega’s hadden mij opgeven. EN er kwam ook nog eens cameraploeg bij die alles ging vastleggen.

Zo mocht ik als eerste op pad met de VW bus, nouja hij omgebouwd en is nu elektrisch. Dit zorgde voor een gave ervaring, want ik had natuurlijk nooit in een busje gereden. Het helde wel, maar goed ook leuk was dat mensen onderweg echt zwaaiden naar ons.

Toen bleek de rit richting huis te gaan, maar niet helemaal, richting de TT-baan en zo kwamen uiteindelijk bij de DAF-verhuur.

En gingen we rondrijden in deze gele DAF

Onderweg hadden we nog een picknick en toen werd het langzaam weer zaak om richting de verhuur te gaan.
Het rijden in zo’n DAF is heel apart, het maakt veel herrie, het is mega warm in de auto, maar wat een mooie ervaring.

Bij de verhuur stonden ineens al mijn collega’s klaar:

Daar sloten we af met een gezellige BBQ, en kreeg ik nog een verrassing, een heuse elektrische auto waarmee ik met Ayo rondjes kan rijden. Het rijbewijs is nog niet binnen dus dat laat nog even op zich wachten.

Op 23 oktober ging ik met mijn vader naar Utrecht, hier was een onderdelenmarkt. Van alle Britse merkclubs. Het begon om 10 uur, toen we om 9.40 op de snelweg langs reden stond er al een mega rij met bezoekers. We moesten wat rondrijden, gelukkig vond ik een mooie parkeerplek aan de zijkant:

Zo valt de evolutie erg op, ik denk dat ik de oer 200 het mooiste vind, dat is toch hoe het ontwerp bedoeld is.

Het was een leuke beurs, uiteindelijk 2 modelletjes gekocht, Opeltjes voor 1 euro (echt een koopje) en een boek. Op de parkingen stond een heleboel leuks, mijn hoogtepunten:

Een heuse Austin Maxi!

Morris Marina Coupé!

Een mooie 800 Fastback!

Dit is een Quantum Saloon.

Toen we weggingen zag ik op de volgende parking nog paar gave auto’s:

Zoals deze Montego!

Een leuke Mini Metro

Naast de Mini valt op hoe groot de Streetwise, nouja relatief natuurlijk. Het is mijn grootste auto, en ook op de grootste wielen.

Een week later ging ik samen met de Fryske boy poetsen.

Klaar voor de winter! (over 2 weken gaan weer bezig

Op de terugweg nog een plaatje, ik kan inmiddels wel zeggen, de Rovee heeft mijn hart gewonnen, de Hundee is vergeten. Nouja in de herinneringen is ie er wel, maar ik ben echt dol op mijn Rovee.

Op 31 december was dit het plaatje. Niet alleen om oud en nieuw te vieren, maar ook omdat de Rovee was overleden. Op de laatste rotonde voor werk schoot ineens de accu lamp aan, wat bleek de dynamo was overleden. Ik was no wel veilig thuisgekomen, in Rover-escorte, maar op de inrit van mijn ouders was alle leven weg.

Binnen een half uur hadden we de dynamo’s omgewisseld

Afgelopen weekend zijn we naar Bremen geweest, naar de Oldtimerbeurs. Het leek op de heenweg dat de rem wat aanliep. Op de terugweg werd het wat erger, en het leek alsof de rem vast leek te zitten. Uiteindelijk zijn we veilig thuisgekomen.

Dus vrijdag gingen we beide remblokken voor vervangen.

Ik sluit af met deze foto. Van mijn mooie Rovee, op naar nog vele kilometers samen!

 

[Durashift]

Leuke verrassing van je collega's.

 

[Matt 5069850]

Je boft maar met zulke collega's! Nouja, of zij juist met jou gezien al die moeite die zij hebben gedaan.

 

[Pjotr]

@ Durashit & MCW, ja leuk he? Ik voelde me ook echt gewaardeerd.

En dan een klein zijweggetje, Mijn vouwwagen, de combicamp. Hij is al vaker voorbij gekomen, maar zeker na MCW zijn bericht wil ik toch een (groot) bericht maken…


In 2007 of 2008 ben ik naar Noorwegen geweest, ik had een erg dure wintertent mee, dat was een drama met opzetten. Mijn vader opperde toen een vouwwagen, een snel opzetter. Hij had op de camping een combicamp achter een trike gezien, dat moest ik ook kopen.

Niet veel later attendeerde hij me op eentje voor 75 euro, ik dacht nog “dat is dikke meuk, dat moet ik niet.” Maar ben toch mee gegaan. De eigenaar had hem al jaren en met de kleinkinderen erbij, was ie wat te klein. Toen ze begon over “ik pak de tuinslang erbij” wist ik dit zou een goede aankoop zijn.

Dit was mijn eerste vakantie ermee, naar Zuid-Frankrijk.

Daarna ben ik meerdere trips ermee op pad geweest, je zag mensen denken “ohh een vouwwagen” en dan poef na 10 tellen stond je klaar. In 2013 ( dit jaar alweer 10 jaar geleden) ben ik ermee naar Frankrijk geweest met mijn moeder. Helaas zijn we daar in een ongeluk geraakt, en dus opperde de verzekering om dat ding maar achter te laten. Gelukkig bood de ANWB meer hulp en kreeg ik een Laguna om naar huis te rijden:

Dan kom je in de molen van ziek zijn, hoewel ik dit traject heb afgesloten en ik moet leren met mijn beperkingen te leven. Na een jaar ongeveer ben ik voor de eerste keer weer weggeweest, met mijn “nieuwe” auto, de Hyundai, een weekje naar België. In 2015 gingen ging ik dan 2 weekjes op pad, met mijn vader naar Berlijn & Warschau. Ook nu toen gingen we met de vouwwagen.

In 2016 ging het nog wat verder, en zo gingen we met de Hundee en vouwwagen naar Polen, Letland en Litouwen.

Hier staan we bij de grens van Litouwen.

Op de camping in Riga was het noodweer een avond, hier is de bliksem (of was het nou toch de wind) ingeslagen en op de stang van de luifel voorop, het tochtraam was hierdoor uitgescheurd en de stang was door de midden…
Dit hebben we met een nood reparatie gerepareerd, lees dichtgenaaid.

Het jaar erop bleef de vouwwagen thuis, we gingen met de caravan, mijn moeder en Ayo de poes gingen ook mee. Net als het jaar daarna.

Wel mocht de Combi-camp mee naar een oldtimer weekend in Duitsland

En een half jaar later mocht ie mee naar Bockhorn.

Dat weekend lekte hij aan alle kanten . Het werd tijd om eens na te denken wat nu.

Ik heb geen bagage luik gemaakt, dus de hele vakantie heb je je spullen in de hand, de caravan van mijn ouders is ook fijn, echter een vouwwagen is veel wendbaarder, het scheelde echt in tijd. Maar natuurlijk Ayo kan niet mee.

Dan komt mijn vader wederom een advertentie tegen, een geremde Combi-camp. Qua prijs is ie wel wat duurder dan de eerste, maar niet extreem. En ook geremd, ook fijn

We besluiten de oude te slopen, en van twee een te maken, dus de isolatie, keuken, vloerbedekking overzetten. Ook vervangen we het rek, waar de bak op de grond op staat. Mijne was enige die ik ooit gezien heb met dit rek.

Het onderstel heb ik kunnen verkopen, voor 75 euro. Ik heb dus 0 afschrijving gehad.

Dan breekt Corona uit, dus de Combi-camp mag weer rusten. Eigenlijk baal ik achteraf van mijn aankoop, niet dat het een miskoop was, maar ik kan Ayo (mijn kat) niet mee nemen, en het blijft worstelen met de bagage. Ik begin wat meer naar klapcaravans & ook de Nederlandse Paradiso te kijken, een paar keer was ik te laat.

Wel ga ik met pap op pad, in de caravan. We besluiten dat de Combi-camp meer voor events gaat worden. Zolang de gezondheid van mijn ouders het volhoud, gaan we samen in de caravan. (mijn ouders zijn 81 en 78, zij vinden het ook leuk om samen te gaan)

Afgelopen jaar was Corona voorbij, maar toen gooide de gezondheid van mijn moeder wat roet in het eten. Gelukkig niet ernstig, maar een nieuwe knie is lastig.
Ondertussen was wel duidelijk dat ik de vouwwagen wou verkopen. Dit jaar had ik graag een klapcaravan gekocht, maar toen overleed mijn Hundee en was het budget weg.
En dus ging ik een lang weekend met pap op pad, in de caravan. En daarna 2 weekenden in de vouwwagen.

We hadden daarna afgesproken om de vouwwagen aan te bieden op internet.

Nou elke Gerda in ons land heeft gereageerd, , echt veel leverde het niet op.

Tot m’n vader vroeg wat ik maandag deed, na werk.. En zo gingen we ergens in Groningen kijken naar een klapcaravan, ik was links sceptisch, Gerda en Theo hadden hun pimp-kunsten gedaan, rechts was de prijs redelijk scherp. EN mijn vader had zelfs de mogelijkheid om de vouwwagen in te ruilen gemaakt.

Het was dus een Casita Neptune, jaja dat klinkt mooi! Gemaakt in België. De wagen is uit 1972, en sinds 1991 bij deze eigenaar geweest. Vanwege gezondheidklachten gingen ze ermee stoppen.

Hij was lekvrij, niet muf dus ik werd langzaam enthousiast. En zo ruilde ik de Combicamp in, dit kon tegen handelsprijs. Ik hield mijn hart vast, maar dit was slechts 50 euro minder dan de vraagprijs die ik op FB had gemaakt.
Kortom dit was het de laatste foto van de combi-camp:

En kwamen we zo thuis:

Het leek alsof Stevie Wonder bezig is geweest, in eerste instantie had ik bedacht om zeg maar kastfolie weer “hout” te maken , tot ik met de verf föhn bezig ben geweest.

Het was veel schoonmaken, ook met tinner, maar verder viel het mee, de koelkast deed het niet meer, 1 nacht aan het stroom en ook die deed het weer. Helaas is die enige die ik met plakplastic heb aan moeten pakken, die was niet mooi en zou echt storend zijn.

Een paar kleine dingetjes, okay de afvoer heeft mijn vader vernieuwd en hij is weer good to go, ik ben heel nieuwsgierig hoe het gaat, de eerste trip gaan mijn vader en ik samen , zodra het wat mooier weer is (warmer en de campings open) gaan we een lang weekend naar Duitsland.

Het enige jammere is dat ze er in gerookt hebben, inmiddels hebben we zoveel chemische meuk er in gestopt, dat de caravan neit meer ruikt. Alleen het dak heeft nog vlekken in de soort vloerbedekking, de voortent hangt inmiddels al maanden bij mijn ouders onder carport, als het seizoen begint is hopelijk de geur weg. En ik heb al een luifel op de kop getikt.