.

Ik heb het idee dat de Chinezen en Indiërs het commercieel beter doen dan de Amerikanen (Ford met Jaguar, Land Rover en Volvo, en GM met Saab), maar ook dat met name de Chinezen minder gevoel hebben voor de merkwaarden.
Zie bijvoorbeeld Lotus wat altijd bekend stond voor "adding lightness" en nu loodzware elektrische SUVs verkoopt. Dat is blijkbaar waar vraag naar is en een hoogwaardig logo op de neus levert dan meerwaarde, maar het is voor de puristen geen echte Lotus meer.
Ook qua design vind ik ze er niet echt op vooruitgaan, met name Lotus, Mini en Smart. Volvo houdt volgens mij het design grotendeels in eigen huis in Zweden en die doen het mijn inziens duidelijk beter.
Is dat goed of slecht? Het alternatief zou zijn dat Lotus en Smart waarschijnlijk niet meer zouden bestaan. En het is nou niet zo dat Stellantis het beter of slechter doet met hun strategie voor Alfa Romeo.

Ik denk dat Jaguar en met name Land Rover echt wel in goede handen is bij Tata Motors. Zij hebben duidelijk een lange termijn visie en investeren in de merken.
 
Is de BAIC group niet de grootste aandeelhouder van Daimler? Ik vind overigens wel een groot verschil of iemand groot aandeelhouder is, eigenaar of een meerderheidsbelang heeft. Een groot aandeelhouder heeft normaliter minder inspraak dan iemand met een meerderheidsbelang of iemand die het eigendom bezit.

Feit is wel dat zonder de Chinezen wellicht een aantal Europese merken niet meer zouden bestaan.
 
Gaat het over de merken die nu nog bestaan? Of mag het ook over de merken die in de laatste 18 jaar het helaas niet hebben gered? Waar sommige merken haast doelbewust (Rover) kapot zijn gemaakt, of door de grootheidswaan van Daewoo zijn "vernietigd" (FSO,ZAZ)
 
Dat ben ik niet met je eens, Jaguar had juist met de E type en andere sportieve modellen in het gamma en was dynamischer rijden dan bijv MB. De XJ was er al een decennia voordat Tata erbij kwam kijken en juist de generaties X308 t/m 2003 en X350 t/m 2009 zijn de betere, daarna kwam het even in het slop. Auto’s die nog met V8 geleverd werden als XJR. Vergeet de XJ S niet, ook een topper met V12. Dat waren wel echte Jags tot die tijd, daarna is het wat verbasterd en momenteel verkopen ze alleen maar SUVs mede door intern wanbeleid. Dus de glorie tijden van Jaguar waren zeker voordat Tata aan boord kwam.
 
Dus de glorie tijden van Jaguar waren zeker voordat Tata aan boord kwam.
De glorietijden van Jaguar liggen zeker een hele poos terug, maar dat waren ook andere tijden.

Als je naar de moderne tijd kijkt, en Jaguar onder Ford (X-Type, S-Type) vergelijkt met Jaguar onder Tata (XF, F-Type en ja, ook de commercieel succesvolle F-Pace), dan hebben ze onder de Indiërs betere en mooiere Jaguars ontwikkeld dan onder de Amerikanen.
 
Als je naar de moderne tijd kijkt, en Jaguar onder Ford (X-Type, S-Type) vergelijkt met Jaguar onder Tata (XF, F-Type en ja, ook de commercieel succesvolle F-Pace), dan hebben ze onder de Indiërs betere en mooiere Jaguars ontwikkeld dan onder de Amerikanen.
Daarom noemde ik de X en S type ook niet, omdat het niet de beste Jags waren. Commercieel succes zal zeker beter zijn onder Tata, alhoewel Jag volgens mij nog steeds verliesgevend is.

Ik wilde alleen aangeven, dat het Jaguar imago er eigenlijk niet beter op is geworden sinds de overnames, maar goed het geld was natuurlijk wel nodig en dat speelt uiteindelijk de grootste rol.

Jammer dat de F Type uit productie gaat! F Pace is oké maar natuurlijk geen Jaguar.
 
Ik heb het idee dat de Chinezen en Indiërs het commercieel beter doen dan de Amerikanen (Ford met Jaguar, Land Rover en Volvo, en GM met Saab), maar ook dat met name de Chinezen minder gevoel hebben voor de merkwaarden.
Zie bijvoorbeeld Lotus wat altijd bekend stond voor "adding lightness" en nu loodzware elektrische SUVs verkoopt. Dat is blijkbaar waar vraag naar is en een hoogwaardig logo op de neus levert dan meerwaarde, maar het is voor de puristen geen echte Lotus meer.
Ik weet niet of het Chinees is of gewoon een eigenschap van een partij die een merk overneemt. Als een bedrijf in de etalage komt te staan is dat meestal niet omdat het allemaal zo geweldig gaat. Oude merkwaarden hebben vaak slechts waarde voor een klein groepje liefhebbers een oorspronkelijke eigenaren van een merk. Bestaande eigenaren blijven (te) lang vasthouden aan de historie terwijl een nieuwe eigenaar naar de toekomst kijkt (je wilt immers geld gaan verdienen met je investering.
 
  • Leuk
Waarderingen: ICU
De grootste achteruitgang bij Jaguar vind ik het interieur. Zelfs de S en X type hadden nog het mooie statige interieur, daarna werd het allemaal modern en sfeerloos.
Maar ja zonder overname had het zeker niet meer bestaan.
Bij Land Rover is het grootste probleem nog steeds de slechte kwaliteit.
 
De grootste achteruitgang bij Jaguar vind ik het interieur. Zelfs de S en X type hadden nog het mooie statige interieur, daarna werd het allemaal modern en sfeerloos.
Maar ja zonder overname had het zeker niet meer bestaan.
Bij Land Rover is het grootste probleem nog steeds de slechte kwaliteit.
Vroeger was bij Land Rover de kwaliteit slecht omdat ze het niet konden. Nu is de kwaliteit nog steeds slecht omdat ze weten dat ze er geen auto minder door verkopen. Je zou kunnen zeggen dat slechte kwaliteit een merkwaarde is die keurig behouden is.
 
Autoliefhebbers praten vaak over merkwaarden en hoe deze vroeger beter waren. "Vroeger was alles beter," zeggen ze. Maar is dit echt zo?

Wat als we dit visueel maken door een model van ongeveer 20-25 jaar geleden naast zijn (spirituele) opvolger te zetten?

  • Is men erin geslaagd om de merkwaarden naar de toekomst te projecteren?
  • En als ze zijn afgeweken van de merkwaarden, is dit dan goed geweest voor het merk?
De vraag is wat een merk toevoegt. Volvo had naar mijn mening sterke merkwaarden. Waarom moeten er dan Lync en Polestar naastgezet worden? Passen die modellen niet bij Volvo? Daarnaast was de afkomst van Volvo ook een belangrijke merkwaarde, en die neem je direct af als het merk vanuit een ander land/continent wordt aangestuurd.

En soms moet je ook afscheid kunnen nemen. Lancia en Alfa Romeo waren fantastische merken. Maar vanaf de jaren 90 werden hun kernwaarden voor steeds minder kopers belangrijk en kocht men liever een degelijke Japanner of Koreaan. Heeft zo'n merk dan nog bestaansrecht? Idem voor Seat. Om het nog maar niet te hebben over Cupra en DS, als ik even naar dezelfde twee concerns (Stellantis en Volkswagen AG) kijk.
 
  • Leuk
Waarderingen: ICU
Bij de introductie van EVs heeft Volvo ervoor gekozen dit in een apart merk te gieten. Zo hielden ze afstand tot de conservatievere kopers en als het niks werd konden ze het laten sterven. Toen duidelijk was dat het een succes werd, kwamen er ook EVs onder de naam Volvo en werd het merk Polestar een beetje overbodig. Er is m.i. een duidelijke Volvo-identiteit bij Polestar.
Veel andere merken hebben er in plaats daarvan voor gekozen om een aparte modellenreeks op te zetten (Volkswagen ID, Mercedes EQ, Hyundai Ioniq) om zo afstand tot de mainstream ICE-auto's te houden en een eventueel fiasco niet te laten afstralen op de gevestigde modellen.

Volvo en Range Rover hebben hun merkidentiteit goed behouden. Moderne ontwerpen met een visuele link naar de vorige generaties. MG was in feite al ten dode opgeschreven en had geen echte merkidentiteit, maar budget-EVs en hybrides vind ik er zeker niet bij passen. Bij Jaguar is duidelijk een aantal jaren geleden besloten dat er geen retro-modellen meer mochten komen, dat is een manier van je banden met het verleden doorsnijden. Toch werden er nog auto's gemaakt die in het verlengde lagen van hun historie: sportief/luxueus, elegant. Dat hebben ze nu achter zich gelaten door verder te gaan in de SUVs en crossovers.
 
Maar daar gaat het bij Volvo en Polestar dus mis in mijn optiek, ze hadden die afsplitsing nooit moeten maken, want je concurreert met je eigen merken maar omdat het twee verschillende bedrijven zijn creëer je onnodig meer kosten. Polestar is nog steeds niet winstgevend bijvoorbeeld, grote kans dat het dat nooit wordt. Als je gewoon een Polestar lijn had uitgebracht dan had je die R&D niet extra gehad die ze zeer waarschijnlijk in de boeken hebben moeten verwerken.

Je ziet dat bij meer nieuwe merken ook, Nio komt met Onvo. Waarom? 2 verliesgevende bedrijven? Maak er eentje van, dan heb je wellicht nog eens de kans om een euro te verdienen.

Sub merken blijven lastig, ook na overnames, uiteindelijk zal er toch een keer geld verdient moeten worden.

Met betrekking tot vroeger was alles beter, vind ik dat niet, ik sta open voor verandering en we hebben veel nieuwe technieken/gadgets die het leven makkelijker maken. Ook auto’s worden moderner en krijgen moderne looks, merkwaarde of wellicht nostalgie behouden is dan lastig.

Ik vind de nieuwe XJ ook fantastisch mooi, wel een echte rampen bak trouwens, maar de oude en de nieuwe is mooi, vind ik ook nog steeds een echte Jag.

Ook de nieuwe Range Rovers en de vorige generaties zijn goed, tja betrouwbaarheid is een dingetje, ik vond alleen zelf de service beurten belachelijk duur (bijna oplichterij). Maar mensen betalen het er voor, idem bij Porsche.
 
Waarom de Chinezen zoveel submerken moeten lanceren is me volkomen onduidelijk. Inderdaad extra marketing, aparte dealers... de Japanners hebben dat ook veel gedaan, door zelfs voor een modelreeks een apart dealernetwerk op te zetten. Komt op mij niet efficiënt over, maar misschien is het cultuurgebonden.
 
Wat Lotus sinds het begin gemeen heeft met Porsche, is dat ze echte rijdersauto's maken. Hun modellenreeks was altijd al afgestemd op Porsche: de Exige als hardcore alternatief voor de Cayman, de Elise als alternatief voor de Boxster, en de Esprit als concurrent voor de 911.

Uh nee. De Exige kwam in 2000 op de markt, de Cayman in 2005, de Elise en Boxster was totaal wat anders qua lengte, vanafprijs, gewicht en motorisering. Dat is alsof je een MX-5 als concurrent ziet van de S2000.
 
@MrX je ziet heel duidelijk in je excel overzicht dat de auto’s zich in een ander segment begeven. Ca. 60 cm verschil in grootte tussen de Exige/Elise en Cayman/Boxster is gigantisch in de Autowereld. Hele andere soort type van sportauto’s. Ook bestaat de 911 natuurlijk al veel langer, dus vraag mij af of het doel was van de Esprit om met de 911 te concurreren? Om of gewoon een nieuwe sportauto in de markt te zetten. Ik begrijp waar je naar toe wilt met dit maar het is wel heel ver gezocht.
 
Een Porsche is natuurlijk geen alternatief, ja het zijn beide sportwagen. Maar iemand die een spartaanse lichtgewicht Lotus koopt is niet opzoek naar een comfortabele zware Porsche. Dit geeft ook meteen aan dat het USP van Lotus verdwenen is.
 
Er is niks mini aan een moderne Mini, maar het verkoopt wel.

Ik sprak ooit iemand die een recente RR Phantom had. Zijn opmerking: 'alsof je in een 7-serie rijdt'.
 
Ja de merkwaarde van Mini is er nog steeds. Ja hij is groter, maar ik voel mij niet echt meer veilig in een originele Mini voor dagelijks gebruik. Rijden doet hij nog steeds als een kart,
 
Gaat het over de merken die nu nog bestaan? Of mag het ook over de merken die in de laatste 18 jaar het helaas niet hebben gered? Waar sommige merken haast doelbewust (Rover) kapot zijn gemaakt, of door de grootheidswaan van Daewoo zijn "vernietigd" (FSO,ZAZ)
Ik moest ook gelijk denken aan de oost europese merken die Daewoo had overgenomen, denk dat de Aziatische crisis in de jaren 90 waar zuid Korea heftig onder leed ontzettend ongelukkig uitkwam voor Daewoo, want zo rare zet leek het mij nou ook weer niet van Daewoo.
 
Ik begrijp jullie redenering. Hoewel het geen rechtstreekse concurrenten zijn, zie ik ze wel als alternatieven. Ik heb mijn best gedaan om een concurrent voor Lotus te vinden, maar het dichtst in de buurt kwam Porsche. Het ging mij om twee eigenschappen die een koper zou zoeken: een (kleine) sportwagen om in te rijden voor vergelijkbaar geld.

Dat een S2000 en MX-5 geen concurrent snap ik beter: 35.000 euro vs 50.000 euro telt wel. Maar in geval van Lotus en Porsche is het prijsverschil veel minder.

Lotus is altijd al een bijzonder merk geweest, misschien omdat de doelgroep zo klein was. Met het nieuwe Lotus lijkt het erop dat ze zich meer hebben gericht op een ander merk om hun doelgroep uit te breiden.
Lotus concurreerde meer met Caterham, TVR en Alpine. Nu zijn ze inderdaad een stuk meer opgeschoven richting Porsche. Maar Porsche is ook opgeschoven want concurreert nu ook met Polestar en BMW. En zowel Caterham als Alpine bewegen ook die richting op die Lotus heeft gevolgd.
 
  • Leuk
Waarderingen: ICU
@MCW: Daar stip je wel wat leuks aan. Wat is de definitie van successvol. Nog steeds bestaand (maar misschien als niche) met de oude merkwaarden? Of de merkwaarden wat aangepast maar nu winstgevend en/of grote verkoop aantallen?

BTW: In China heeft het nieuwe Lotus een toevoeging aan de naam gekregen om zich te onderscheiden van de "onbetrouwbare oncomfortabele engelse auto" (ja dat was het imago wat ze hadden daar)


BMW-Mini is wel een success verhaal. En inmiddels is wel duidelijk dat BMW daar altijd achteraan zat. De Rover divisie was echter onderdeel van de deal.

Maar wat dacht ja van de overname van Opel door (nu) Stellantis? Altijd ingezet als een ontwikkelcentrum voor GM Global moest Opel veel kosten dragen. Verder was er teveel Europe-only wat niet kosten dekkend te krijgen was. Stellantis heeft Opel vrijwel uitgekleed tot het gewoon een label met merkwaarden werd en nu is het een success. Maar Russelsheim is inmiddels niet meer Opel stad maar Hyundai stad geworden.
Opel is gered en de merkwaarden zijn behouden en met success. En toch zit er een bijsmaakje aan.
 
@MCW: Daar stip je wel wat leuks aan. Wat is de definitie van successvol. Nog steeds bestaand (maar misschien als niche) met de oude merkwaarden? Of de merkwaarden wat aangepast maar nu winstgevend en/of grote verkoop aantallen?

Nu winstgevend en/of grote verkoopaantallen. Daar draait het uiteindelijk om.
 
Laatst bewerkt:
Ik moest ook gelijk denken aan de oost europese merken die Daewoo had overgenomen, denk dat de Aziatische crisis in de jaren 90 waar zuid Korea heftig onder leed ontzettend ongelukkig uitkwam voor Daewoo, want zo rare zet leek het mij nou ook weer niet van Daewoo.
Leuk om jou weer online te zien Ency! Ik dacht van de week nog aan je "dat ik je niet meer voorbij zag komen op het forum"

Nee inderdaad, de gedachte van Daewoo om fabrieken over te nemen is niet zo gek. Maar wel de voorwendselen. "Nee we gaan dan samen modellen maken" en dan de fabrieken/,merken saneren om zo het eigen product te maken natuurlijk.

Maar goed.
 
Mini vind ik ook een goede: dit Britse merk was eigenlijk al zo goed als leeggebloed. BMW had het merk overgenomen in 1994, en de laatste originele Mini die werd geleverd, was in 2000. Dit was een model dat in de basis zeer oud was.


Ik wil toch even wat aanvullen, rechtzetten over dit bericht, want dit klopt niet.

De oude MINI is ook geen merk, het is een model. BMW heeft er een merk van gemaakt

Maar MINI was helemaal neit leeggebloed, sterker nog. Toen in 1996 werd besloten om de MINI niet meer te voeren in ons land, er zoveel handtekeningen zijn verzameld van potentiele kopers dat de auto weer in het leveringsprogramma werd opgenomen. Zei het in luxere uitvoering en met een hogere verkoopsprijs zodat het nog meer een liefhebbers auto werd.

De MINI ging ook niet uit de productie om dat het in de basis een oud model was, nee er kwam een opvolger omdat de regels voor nieuwe auto's strenger werden en het daardoor te duur werd om de MINI nog te produceren.

Tot op de laatste dag verkocht de MINI redelijk goed, hoewel het nieuws van de laatste edities voor nog betere cijfers zorgde. Vooral in Japan, Frankrijk, UK deed de MIINI het altijd erg goed.
 
Terug
Bovenaan