Optie 2 lijkt mij de beste. Immers kan ik mij geen andere goede vervanger bedenken voor rubber met dezelfde flexibiliteit.
1 mal printen lijkt mij ook goedkoper. Rubber persen moet thuis toch wel te doen zijn met een beetje bankschroef?
Alleen optisch namaken is leuk, maar als je het doet, doe je het goed.
Dan is het nu tijd voor:
*trommelgeroffel*
Niet één, niet twee, maar
[size=large]
Deel 3, Een gekeurd stukje vakwerk[/size]
Het laatste deel van het APK verslag.
Gezien de hoeveelheid werk onder de auto leek het mij handig om wat kriksteunen te kopen om de trommel op te kunnen zetten. De eis was dat er een Daf op moest kunnen. Dus ik heb nu 2 kriksteunen die elk 6 ton aan gewicht kunnen dragen. Verkeerde Daf.
Ach, ze werken ten minste. En dat voor vijf tientjes.
Het volgende belangrijke punt waar nu eindelijk aandacht aan kon worden besteed was de rotte bodem. We weten allemaal nog hoe die eruit zag.
Gelukkig was het mogelijk voor mijn oom om binnen zo kort tijd de ruimte te regelen om laswerkzaamheden te kunnen verrichten. Hij zou dit kuuroord weer om kunnen toveren naar een ouderwetse bodemplaat.
Helaas kon ik er zelf logischerwijs niet bij zijn omdat dit op terrein van de baas gebeurde, maar gelukkig heeft hij zelf voor wat kliekjes gezorgd.
Ik lieg niet als ik zeg dat als de wielen ook maar een halve centimeter dichter bij elkaar stonden dat de trommel niet op de brug paste.
Met veel geklaag van het rubber kon hij er net op. Maar hé, hij staat!
Hij trok de vloermat los en moest daarna een dag bijkomen van de schrik van de absoluut verschrikkelijke staat waarin de bodem verkeerde.
Zonder het stuk plamuur dat in de hoek was gepropt:
De gepopte aluminium plaatjes zijn meteen verwijderd en ritueel verbrand samen met de 94 kg plamuur die een één of andere beunhaas voor anti-roestmiddel aanzag.
Toen riep hij keihard
"1.2.3 Flintstones!" en voilá er was een gat.
De auto die ernaast stond van een andere klant heeft hij de bodemplaat uit geslepen en deze in die van mij gezet. Die ander is gewoon gevuld met plamuur. Zien ze toch niet.
Dat was een grapje uiteraard..... Hij had het dak van die klant eruit geslepen.
Naast het lassen zijn de platen met een één of andere vliegtuigkit afgewerkt die de verbinding nog sterker maakt. Het enige risico van dat spul is dat de auto spontaan kan gaan vliegen. Maar het zij zo.
Het grijze is de coating. Geen primer o.i.d.
Tectyl erop, hoppa!
En ik heb weer droge voeten!
De andere kant kon helaas door tijdnood niet volledig worden afgelast maar was voor 80% klaar en goed voor een APK. Hier zit voorlopig ook even een kunststof-achtige anti-tril laag op. Deze kant wordt een andere keer vervolgd.
In elk geval is het weer netjes. En dan ook écht netjes en geen achterlijk gedoe met plamuur.
Ik voel me dan ook vereerd om te kunnen zeggen dat de auto nu 100% plamuurvrij is.
Toen de poetsdoos weer thuis was kon ik mij bezighouden met wat ik met die oude knop van de ruitenwisservloeistof zou doen.
Gezien de hoeveelheid pech die ik heb gehad en de hoeveelheid spontane remacties achterop een file omdat een Volvo mijn remweg afsnijd leek het mij toch wel fijn om een alarmlichtschakelaar in te bouwen. Fred had nog een mooie grote rooie in zijn magazijn liggen.
Deze moest alleen een beetje schoongemaakt worden.
En deze schakelaar was 12 volt, dus ik heb via Volksrepairs een 6 volt relais en lampje besteld en die vervangen met de oude.
Goed, hoe gaan we die erin krijgen?
Eerst moet die oude knop er uit.
Na even wat te voelen was het duidelijk dat deze met 2 weerhaken vast zit. Deze druk je eenvoudig in door ze samen te knijpen.... nee wacht, dat kan niet want het materiaal is nog dikker dan de algemene voorwaarden van een zorgpolis. Ik zat al mijn kracht uit te oefenen op die dingen maar ze gaven geen kick.
Ik voelde mijn vingers inmiddels niet meer dus dan maar met grof geweld, de schroevendraaier!
Kijk eens aan, zo doen wij dat!
Nu die andere kant. Ik wrik de schroevendraaier ertussen, geef een wip en ja hoor links kwam ook los. In volle moed geef ik een ruk aan die schakelaar, om er vervolgens achter te komen dat de rechterkant weer terug was geschoten.
Dus ik steek hem daar weer tussen en voordat ik iets kon doen plopte links ook weer terug in het gat. Terwijl mijn bloeddruk steeg naar 2.2 bar zat ik zowel links als rechts schroevendraaiers te proppen uit hoop dat beide pinnen tegelijk zouden loskomen. Op ten duur was ik het zat en heb ik een schroevendraaier achter zo'n pin ertussen gestoken, een dikke klap erop gegeven zodat deze afbrak en éindelijk kwam dat achterlijke ding los. Hoe verzinnen ze het.
Die bewaar ik om aan een Jehova getuige te geven zodra die langs de deur komen.
De ravage op het dashboard:
Wat is dit nou weer voor onzin? Een plus vormig gat? Wat heb je daar nou weer aan?
Dat gat moest ik rond krijgen, maar een staalvijl heb ik niet. Dus dan maar zo:
Een dikke inbussleutel legde ik tegen de hoekjes aan en met een hamer sloeg ik op die sleutel. Hierdoor vouwde de hoekjes zich naar binnen toe. Ondertussen propte ik af en toe de schakelaar erin om te kijken of het ver genoeg was en of het paste.
Toen het gat eenmaal groot genoeg was kon ik de schakelaar met wat tetris bewegingen hem vanuit de achterkant erin duwen.
En voilá
Zoals ik hoopte dekt de plastic ring de schade precies af. Niets meer van te zien. En mocht deze schakelaar er ooit weer uit gaan dan zijn die metalen hoekjes zo weer terug te buigen.
Heel mooi. Nu nog aansluiten.
Geloof het of niet, maar Daf heeft hier rekening mee gehouden als accessoire.
Onder het dashboard zitten 2 blinde draden met een krimpkous er omheen. Als je deze opensnijdt kunnen daar 2 identieke stekkers in gestoken worden.
Ter isolatie heb ik twee strookjes van mijn universele poetsdoek gesneden en die er omheen gebonden.
Dan hou je nog 1 draad over. Een rooie met een zekering erin.
Deze gaat simpelweg naar de plus in het zekeringskastje.
Met een extra draad kon ik deze daar naartoe trekken.
En kiekt u eens!
Filmpje:
https://www.youtube.com/watch?v=LPGfmFgJZls
Heel boeiend om te zien. Een knipperlicht. Maar trots dat ik ben!
Ik kon hem die avond op weg naar Rotterdam al meteen gaan gebruiken door het plotse ontstaan van een file. Blijkbaar keek een automobilist naar zijn voeten tijdens het rijden en vroeg zich af waarvoor die middelste pedaal eigenlijk is en besloot er maar op te trappen.
In het kader van veiligheid heb ik EINDELIJK iets gevonden waar ik al eeuwig naar op zoek was.
Voor €50,- twee oldtimer hoofdsteuntjes. De ene is van zwart skai leer. Voor die andere moet je eerst op deze link klikken voordat je verder naar beneden scrolt.
https://www.youtube.com/watch?v=izGwDsrQ1eQ
Op Marktplaats stond dat een nieuwe stoffering werd aangeraden.
Dit roept toch enige vragen bij mij op. Waarom het verschil in hoofdsteunen? Door welke periode van zijn leven ging de ontwerper tijdens het verzinnen ervan? Voor welk prachtig interieur is het gemaakt? en Waarom bestaat het überhaupt?
Ach, alles voor de veiligheid.
Ook heb ik dit handige dingetje gekocht:
Een lichtverklikker, ofwel de "ik vergeet telkens mijn lampen uit te doen alarm"
Ik werd nogal moe van het feit dat op mijn werk telkens een collega binnenkwam en droog verkondigde
"Robin, je lampen staan nog aan." Wat op ten duur resulteerde in dat het werd gezegd zelfs als ze niet aanstonden om mij maar weer voor niets naar buiten te laten gaan. ;_;
Het kastje is ontzettend klein en makkelijk te verbergen.
Omdat ik het interieurlampje wil losmaken van de deurschakelaren en deze een eigen schakelaar wil geven, zijn de deurschakelaren nu ongebruikt.
Installeren was zo gedaan. In de handleiding stond dat de deurschakelaar een wit draad had dat naar het lampje ging. Deze heb ik doorgeknipt en aan het zwarte draad vastgemaakt
Het rode draad heb ik bij het zekeringskastje tussen het rode draad van de lichtschakelaar gepropt.
Het kastje zelf heb ik op de isolatie achter het dashboardvakje geplakt.
En hoppa!
https://www.youtube.com/watch?v=STiqmXUCp5s
Geen geauwehoer meer.
Zo kon mijn wagen dus eindelijk naar Fred voor de APK. 1 dag voordat deze zou verlopen.
Die rode Daf die je daar trouwens rechts ziet heeft inmiddels helaas een vangrail gepakt en is aan deze kant van voor tot achter in de kreuken gereden. Tot zover ik weet verkeerde deze nog in volledig originele staat zonder enig herstel met een taxatiewaarde van tegen de €20.000,- Erg zonde. Je zou haas bijna niet te durven rijden in een munt-conditie auto.
En zoals jullie al weten is deze ook in één keer goedgekeurd!
Met hakken over de sloot dat wel. De enige reden dat hij nu was goedgekeurd was omdat er duidelijk te zien was dat de wagen in een proces van herstel zat. Want de kontjes zijn eigenlijk te ver weggerot om door de mogen. Hier staat ook een aantekening over in het APK rapport. Voor de volgende APK moet dit ook hersteld zijn. Dat is pas in 2018 dus ik heb nog wel even. Dat is dan ook de laatste APK van deze auto want een jaar later wordt hij 50 jaar oud en wordt daardoor vrij van APK plicht.
Zo. Dan denk je na dit hele oeuvre die nu zo'n €900,- gekost heeft dat je de wagen even in alle rust kan neerzetten. Maar nee hoor, staat er weer zo'n oelewapper met zijn Punto m'n kont te kussen. Die van mijn Daf in elk geval.
Lekker subtiel geparkeerd mafkees.
Nu was ik een beetje klaar met dit soort onzin. Na kort Googlen kwam ik erachter dat het een Punto uit 2001 betreft die nog typen G10 Pex sloten gebruikt of zoiets vaags. Hoe dan ook is het blijkbaar een mechaniek dat nog eenvoudiger is dan een fietspomp.
Dan maar kijken of ik die WK supporter wat kan verkassen. Wat heb ik nodig daarvoor?
Simpel:
1 fles olijfolie
1 rol toilet papier
2 cocktail prikkers
1 pen, bij voorkeur van het merk Daf.
Stap 1, maak het toiletpapiertje nat met wat olijfolie.
Stap 2, prop de natte kant in het slot en gebruik de twee prikkers om het er verder in te duwen en om de tuimelaars omhoog te houden.
Duw vervolgens de pen in het slot. Na een stuk of 4 keer klikken is het mogelijk om het slot voorzichtig te draaien d.m.v. de cocktailprikkers. En voilá! het slot is open.
Met een hartslag van 340 BPM gauw een selfie en dan de handrem opzoeken.
Zo. Opgelost.
Hoe doe je hem weer op slot? Ehhh? mijn probleem?
Toen mijn Daf weer vrij was van deze benauwing kon ik weer naar binnen. Toen viel mij pas op dat op mijn tafel deze sleutel lag:
Ojaa, dat is waar ook. Het is mijn eigen auto! dombo!
Jazeker. De winter komt er aan en binnenkort gaat de Daf veilig op stal. Anders is die bodemplaat weer zo ongedaan gemaakt. Bovendien overleefd die achterkant absoluut geen volgende winter.
Daarnaast hou ik de Punto er gewoon bij voor slechte dagen en om een beetje mee af te wisselen met de Daf.
Ik heb twee weken aan één stuk door met deze gereden en ik moet zeggen dat juist daarom de Daf weer leuker wordt om te rijden. Je gaat die trommel toch meer waarderen als je even in z'n moderne geruisloze auto hebt gereden.
Toevallig heb ik er net zo veel voor betaald als mijn Daf; €1100,-
De kilometerstand is maar een klein beetje meer. Zo'n 192.000km
Is maar van 1 eigenaar geweest die hem altijd in onderhoud heeft gehad. Zelfs het originele garantiebewijs zit erbij. Nergens roest. Slechts 1 lichte verbleking van vogelkak op het dak. Zelfs het interieur is helemaal netjes en er zitten airbags in de stoelen.
Dit ding is een tegenpool van mijn Daf. Elektrische stuurbekrachtinging, rembekrachtiging, een draaicirkel van een blender, en handgeschakeld.
Je kan je dus voorstellen dat tijdens de testrit ik de eerste 100 meter zat te slingeren als een dronkaard en ik bij elk stoplicht met mijn neus op het dashboard lag. En schakelen is weer even regelrecht verschrikkelijk na het maanden niet gedaan te hebben. Toch is het wel eens fijn om 120 te kunnen rijden zonder dat je wagen uit elkaar valt.
Ik heb mijn ouders dan ook plechtig beloofd om niet, maar dan ook echt níet met mijn tengels aan deze auto te zitten.
Ik heb daarom dus ook echt niet €30,- aan een werkplaatsboek uitgegeven en zou ook nooit zomaar kunnen zeggen dat de distributiekap uit 2 onderdelen bestaat waarvan de bovenste met 1 bout en 2 stekkertjes loskomt en daarna de motorsteun losgemaakt moet worden om de riem af te kunnen nemen. Nee dat weet ik echt niet en als ik die motorkap open maak, durf ik het ook niet te wagen om uit te gaan zoeken hoe dat verder los zou moeten komen. Nope.
Hmm? wat zeg je? Kost een distributieriem vervangen meer dan €300,-? En de onderdelen zijn slechts €80,-?
Tja, wat heb je aan al die leerzame kennis van de Daf als het zich alleen tot die trommel beperkt hé? Bovendien, iedere auto waar je je eigen voeten door de motorkamer heen kan zien kan je met een ratel in duiken.
Wat ga ik straks doen als de Daf gestald staat? Is het een paar maanden stil?
Nee hoor, de carburateur haal ik nog los om te reviseren en ik heb nog een lulverhaal over ene Daf 33 die door heel Engeland is heen gekruisd.
