Toyota Yaris 1.3 Linea Luna (2003)

Nadere studie leert dat er toch wat wijzigingen zijn. Bijvoorbeeld de koplampen, waaraan vanaf nu een soort traantje aan bungelt met daarin het stadslicht. En de achterlichten zijn nu helemaal rood en in de bumpers zit een stootstripje geïntegreerd. Binnenin zien we dat de layout van het display is veranderd; de toerenteller maakt nu een scherpe bocht in plaats van dat flauwe lijntje. De knopjes voor de autoradio die rond waren, zijn nu vierkant en we zien net wat serieuzere kleuren en materialen. Hij is van binnen wat minder plastiekig geworden - en dat staat hem goed.

Bijgepunt motortje
Voor kennismaking met de vernieuwde kleine Toyota stappen we in een 1.3 Linea Luna. Het motormanagement van het dertienhonderdje werd wat bijgepunt en nu is hij 1 pk sterker, iets zuiniger en voldoet 'ie in aan de strengere Euro IV-emissie-eisen. Eigenlijk voel je helemaal niets van de vernieuwingen in de Yaris als je rijdt, maar roept hij gewoon oude herinneringen op. De bediening van de auto is wat afstandelijk. Hij schakelt compleet fout- en gevoelloos en remt als de beste (ABS is voortaan standaard, samen een remkrachtverdeler). Maar als je het dertienhonderdje wat harder laat werken blijkt de Yaris best een sportieve auto te zijn. In bochten ligt hij goed en de besturing is behoorlijk precies. Je gooit en smijt 'm eigenlijk altijd in de goede hoek.
Het onderstel van de Yaris is stevig geveerd en gedempt; je voelt alles onder je doorgaan. Als we wat kritiek mogen geven, dan zou het wel hierop zijn. We zouden willen voorstellen om de vering zo lekker stevig te laten, maar de demping iets minder straf te maken, waardoor hij wat soepel over kortere oneffenheden stuitert.
De prestaties mogen er best wezen, want als je het gaspedaal op de het schutbord zet, kun je in ruim 12 seconden naar de honderd zoeven en pas bij 175 km/h is het afgelopen. Alleen bij de tussensprints van 80 naar 120 merk je dat 124 Nm niet geweldig veel koppel is, daar heeft hij namelijk best wat tijd voor nodig.

Schande
Het nieuwe dashboard doet zoals gezegd wat serieuzer aan en de stoelen lijken wat beter te zitten, maar zijn nog steeds niet in hoogte verstelbaar. Dat is in deze klasse intussen een kleine schande. Ook de zitpositie is nog niet helemaal top, want het stuur zit net te ver weg en het is wel in hoogte verstelbaar, maar niet in de diepte. In de Linea Luna zit er om de pook een chromen randje en is het bedieningspaneel van de ventilatie in een soort alu-lak gespoten. Ziet er gewoon netjes uit. Minpuntje ten opzichte van de concurrentie is de beperkte binnenruimte van de auto. Achterin kunnen net aan twee volwassenen zitten; als je de achterbank al helemaal naar achter schuift. Dat hebben veel andere auto's in deze prijsklasse al beter voor elkaar - en bij zoveel concurrentie is dat een pijnlijke conclusie. Het prijskaartje van de Yaris 1.3 Linea Luna is aan de pittige kant. Ruim 14.000 euro wil Toyota ervoor hebben en voor dat geld is er nog heel wat meer te koop. En heb je iets meer binnenruimte nodig, vind je een betere zitpositie een must of staat een actiever rijgedrag op je lijstje, dan zul je al snel verleidt worden tot iets anders. De Yaris scoort in verschillende onderzoeken heel goed als het gaat om betrouwbaarheid en dat is goed om te weten als je er een wilt kopen, maar verder blinkt hij eigenlijk nergens in uit.