Onderhoud.

Pink Panther

Kilometervreter
$_3.JPG
Er zijn al hele webpagina’s aan besteed, het diesel schandaal van VAG. Sjoemeldiesel, software die eigenlijk fopware moet heten. Oplossingen en compensaties die per continent verschillen en waar totaal geen lijn in zit. En geruchten die steeds weer nieuwe zogenaamd schokkende feiten of feitjes aan het licht brengen. Merken die verdacht zijn of worden.

Hoe je het ook wend of keert, software is onlosmakelijk verbonden met de moderne auto. Zonder chip rijdt er geen auto meer die, ik denk zo ongeveer na 1990, is geproduceerd. Wat begon met de brandstof injectie en het motormanagement is geëvolueerd tot een ware opeenstapeling van functies die door een computer worden geregeld. Denk aan uw centrale vergrendeling, veelal gekoppeld aan verlichting en het automatisch sluiten van alle deuren bij het bereiken van een bepaalde snelheid. De airconditioning, uw km-teller, de navigatie en alle multimedia er omheen, uw achteruitrijd camera en zo eigenlijk alles in een auto wat spanning moet hebben of via 12V wordt bediend.

Het VAG schandaal zette mij al langer aan het denken. Het is dus mogelijk om de software op die chips zodanig te schrijven dat een, toch niet bepaald domme instantie zoals de TUV, niets anders kan concluderen dan dat de auto voldoet aan alle gestelde milieu eisen. En dus in aanmerking komt voor een typegoedkeuring, evt. belastingvoordelen en toelating in landen met strenge milieu eisen. De chips/boordcomputer bepaald het reilen en zeilen van alle hiermee samenhangende techniek en voila de auto start en u kunt rijden. Zonder dat er een vuiltje aan de lucht is, althans dat moesten we geloven.

Wat als die programmering nu nog eens verder wordt doorgevoerd. Wie is er gebaat bij onderhoudskosten en nieuwe onderdelen op onze auto’s. Juist ja, de fabrikant en zijn dealers. En wie garandeert mij, dat deze fabrikant niet heel bewust zijn software zodanig schrijft dat een, laat ik bijv. noemen, bobine, na een x-aantal km’s of nog beter motoromwentelingen ineens een foutcode moet geven. Motoromwentelingen die afhankelijk zijn van het rijgedrag en het aantal gereden km’s, dus bij auto A is dat wellicht al na 2 jaar, bij auto B naar 5 jaar. Maar een ding is zeker, hij gaat die foutcode geven en dan is vervanging de enige optie. Incl. het zogenaamd opnieuw inlezen van de computer, zodat u niet naar de 1e de beste beun de haas kunt rijden en de computer de overige nog niet zogenaamd kapotte bobines reset zodat deze weer vanaf 0 omwentelingen beginnen.

Neem de prachtige LED verlichting, bij de verkoop wordt u verteld dat het meer licht geeft en goed is voor een minimaal een X aantal branduren. Normaal gesproken langer als dat uw auto mee gaat! Echter, de fabrikant heeft er software op geschreven die inderdaad zorgt dat er na een X aantal uren een storing op treed, bijv. op 1 van de 4 LEDS in de unit. Die valt uit, niet onveilig, maar wel zodanig dat u moet vervangen. Ook al is dat na bijv. 6 of 8 jaar, waarschijnlijk gooit niemand zijn auto weg voor een nieuwe lampunit. Maar, zelfs al kost deze slechts € 30 (onwaarschijnlijk, maar vooruit), dan nog is dit bij een jaarproductie van 100.000 auto’s al een serieuze extra omzet.

Neem die omzet eens mee in de ontwikkeling van de auto of zelfs in zijn prijsstelling! Maak een nieuwe auto bijv. een € 500 voordeliger dan de concurrent (die niet begrijpt hoe u als fabrikant dat kunt), in de wetenschap dat er binnen 5-8 jaar het veelvoudige aan verkochte onderdelen terug komt.

Het is wellicht erg ver gedacht, maar ergens in me roept er een stemmetje dat dit al gebeurd. Het feit dat we het normaal vinden dat, bijv. een mobiele telefoon gemiddeld maar 2 of 3 jaar meegaat, speelt daarin zeker een rol. We accepteren de weggooi maatschappij. Terwijl de productietechnieken, mede door die computer, veel nauwkeuriger (kunnen) zijn dat 30 jaar geleden. En men, beter dan ooit tevoren, kan bereken welke krachten, vermogens, voltages en amperages, nodig zijn voor bepaalde handelingen of juist worden opgewekt door bepaalde behandelingen. Simulaties die al op het beeldscherm worden gedaan, ver voor dat er maar ook een prototype of onderdeel is gemaakt.

Die oude Nokia 3310 ging eigenlijk nooit kapot en nu gaat u naar 1½ jaar twijfelen aan de accu van uw smartphone en dus maar eens oriënteren voor een nieuwe. Reden die oude Volvo’s met de oerdegelijke B20-B23 motoren zomaar een 3 of 4 maal het klokje rond, zelfs op gas en zonder grote gebreken. Was een MB 200D met 500.000km helemaal geen uitzondering. Vandaag de dag is het juist omgekeerd, het is bijzonder dat uw DSG automaat al meer dan 200.000km zonder problemen werkt, dat u uw 4 jaar oude laptop nog kunt updaten en voorzien van de modernste software.

Laten we hopen dat ik de plank mis sla, totaal. Dat het bovenstaande een stoute, foute droom is en ik met mijn zwart denken een blauwtje loop. Echter, ik heb een donkerbruin vermoeden dat we de fabrikanten zeker niet meer op hun blauwe ogen kunnen geloven.
Ik hoop dat er meer zijn die kleur gaan bekennen.
 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Geplande_veroudering
https://en.wikipedia.org/wiki/Planned_obsolescence
 
Eens dat dit waarschijnlijk gebeurt in een bepaald soort bedrijfstak. Maar de beveiliging van een ECU is niet heel lastig te breken. Ja het kost ff wat tijd maar dan is het ook klaar ook.

Maar ja, wie zal t zeggen. Geld is alles....
 
Ik denk wel eens dat merken die het erg voor de wind gaat zodat mensen een moord doen om er eentje van te kunnen kopen gauwer in de verleiding komen om te gaan bezuinigen op de kwaliteit.
Bijv. VAG in het algemeen (dieselgate, TSI, DSG, enz.), Mercedes-Benz (roest, bepaalde modellen met ondermaatse bouwkwaliteit). En er zijn er genoeg die zeggen dat dat ook geldt voor Toyota en Honda.
Mocht dat omgekeerd ook zo werken, dan zouden bijv. de Renaults van tegenwoordig juist erg duurzaam moeten zijn en lang meegaan.

Maar de auto-industrie is vrij complex, er zijn zoveel toeleveranciers dat je moeilijk de hele kwaliteit van de auto kunt plannen.
Bijv. de gevaarlijke airbags van Takata die in veel merken zitten.
Als merk X ziet dat gadget/optie Q van leverancier M erg gewild is en in merk Y goed verkoopt, mede daardoor, dan zullen ze ook aankloppen bij leverancier M. Maar misschien kan/wil/mag die niet ((snel) genoeg) leveren. Dus dan moeten ze een deal sluiten met leverancier N, die misschien kwalitatief net wat minder is. Zodat er bijv. in de Peugeot of Suzuki een ruk-navigatie zit en in de VW of Toyota een goeie of andersom.
Of er moet opeens een stationversie komen van model dinges omdat de markt dat zou willen, en ze knippen en plakken wat, zodat er problemen met roest en lekkages ontstaan bij het stationmodel. Maar dat zal geen bewuste keus zijn, eerder onverschilligheid of een "dat lossen we dan wel weer op, verkoop die zooi eerst maar"-mentaliteit.

Dus over het algemeen kun je misschien zeggen dat onbewezen techniek, hype/trendgevoelige gadgets e.d. sneller kapot gaat omdat het onder druk van de grote concurrentie op de markt wordt gepleurd.
 
Het kan zeker en heel vergaand, bijvoorbeeld dat een controller makkelijk uit te lezen lijkt, maar dan toch zichzelf naar een nette softwareversie reset.

Op de lange termijn gaat dat tegenwerken. VAG en de Samsung Note 7 zijn van die voorbeelden die toch wel even in het collectieve geheugen blijven zitten.

Uiteindelijk komt zoiets toch boven water, er is altijd wel een techneut die de boel even doormeet of na 20 jaar blijkt merk X structureel duurder te zijn. Leasemaatschappijen hebben hier natuurlijk ook bakken vol met data over wanneer het onderhoud betreft..

En dan zijn er nog de klokkenluiders of boze oudwerknemers...
 
Helaas denk ik dat je een punt hebt:
3 maanden geleden bracht ik mijn 3,5 jaar oude iPhone 5 naar de iMac Store; de sluimerknop werkte niet meer en ik vond op internet info dat er een recall op de sluimerknop van dit type was (geweest); serienummer gecheckt en ja, viel binnen het interval van serienummers. Telefoon werd opgestuurd naar Apple reparatie-locatie. Wat krijg ik te horen na 2 weken: het defect (van de sluimerknop) is inderdaad vastgesteld maar/ en oh ja, de batterij functioneert niet optimaal (tsja, elke smartphone ligt toch dagelijks aan de lader? Ik merkte in ieder geval niet bijzonders). Reparatieadvies: een nieuwe telefoon, en toevallig konden ze me een iPhone 5 aanbieden voor €290! Een telefoon die allang niet meer in de winkels ligt. En oh ja, dan kreeg ik 3 maanden (!) garantie op die nieuwe telefoon. Nee, dat schept vertrouwen na wat mij net gebeurd was... Aan mijn uitdrukkelijk verzoek dan enkel de sluimerknop te vervangen kon men geen gehoor geven, dat was tegen de policy. Tegen betaling van €42,50 onderzoekskosten kreeg ik mijn telefoon weer terug. Ongerepareerd welteverstaan.

Nu heb ik, tot mijn blijdschap maar echter tot groot onbegrip van mijn omgeving, mezelf degraderend tot sociale paria, mijn ouwe trouwe Nokia 6300 weer in gebruik genomen (het leven zonder smartphone en Facebook is sowiezo een verademing!!). Past ook eigenlijk veel beter bij mijn auto :). Kortom, ik hoop nog lang mijn mijn oude degelijke Volvo te kunnen genieten en die Nokia gaat waarschijnlijk ook nog wel wat jaartjes mee!
 
Pink Panther zei:
Het is wellicht erg ver gedacht, maar ergens in me roept er een stemmetje dat dit al gebeurd. Het feit dat we het normaal vinden dat, bijv. een mobiele telefoon gemiddeld maar 2 of 3 jaar meegaat, speelt daarin zeker een rol.

Ik had het er laatst toevallig nog met een maat van mij over, mijn eerste laptop deed het 6 jaar ,toen werd de batterij slecht en 40gb harde schijf was ook niet je van het.
Na die laptop ben ik in 6 jaar tijd al 4 laptops verder, wat een rommel wordt er tegenwoordig gemaakt.
Lostlatende toetsen , afbrekend scharnier van het beeldscherm, uitvallend beeldscherm, noem het maar op.
Huidige laptop heeft rechtsonderin een donker vlak gekregen, in eerste instantie erger je je er dood aan, 2 weken verder weet je niet beter.
 
Monsieur Le Loure zei:
wat een rommel wordt er tegenwoordig gemaakt.

Dat geldt ook voor auto's. Alleen dat gaat zo geleidelijk dat de meeste mensen het niet doorhebben.
Desondanks rollen er vandaag de dag geen auto's meer van de band die 30 jaar oud kunnen worden, dat was vroeger wel anders.

Het is onderdeel van het moderne verdienmodel, en wie er niet aan meedoet, hoort er niet bij (bij gebrek aan rationele argumenten), zoals jij met je Nokia koelkast, de buurman met zijn Toyota Starlet en ik, met mijn beeldbuistelevisie en de rest van mijn spullen o_O
 
Terug
Bovenaan